ซุปเปอร์เจ้าสำราญ – ตอนที่ 655 ร่องรอยที่ไม่แน่ชัด

“อาจารย์กู้ต้าสนใจเรื่องนี้ด้วยเหรอ?”

ท่านมังกรเขียวขมวดคิ้ว แสดงท่าทางเคร่งขรึม วางถ้วยน้ำชาในมือลง แล้วมองไปที่ชายชราในเสื้อคอจีน

“ถูกต้อง อาจารย์กู้ต้าให้ความสำคัญกับการหายตัวไปของท่านมังกรดำและองครักษ์มังกรดำที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา” ชายชราในเสื้อคอจีนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

“ตามข้อมูลที่มีอยู่ การหายตัวไปของท่านมังกรดำนั้นมีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับงูเขียวที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณ” ชายชราในเสื้อคอจีนกล่าวช้า ๆ

“นอกจากนี้ ช่วงนี้ท่านมังกรดำไม่มีร่องรอยและเบาะแส และตรวจสอบไม่พบว่าเขาพาคนไปทำอะไร และไปที่ไหน?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ท่านมังกรเขียวก็หรี่ตาลงเล็กน้อย ดวงตาของเขาดูซับซ้อน

ชายชราในเสื้อคอจีนที่มาแจ้งข้อมูล คือทูตพิเศษของอาจารย์กู้ต้า หรือที่รู้จักกันในชื่อทูตซือคง

ทุกการกระทำและทุกคำพูดของคนคนนี้ เป็นตัวแทนเจตจำนงของอาจารย์กู้ต้าประมุขแก๊งมังกรคนปัจจุบัน

อาจารย์กู้ต้าเป็นคนที่มีอำนาจเด็ดขาดในแก๊งมังกร

หรือแม้แต่ทั่วทั้งประเทศหลุง อาจารย์กู้ต้ายังเป็นราชาแห่งโลกอีกด้วย ก้าวขึ้นไปอยู่ในระดับรายการแห่งฟ้าเพียงคนเดียว ฉายาเทียนหวาง

บุคคลที่เป็นตำนานดังกล่าว มาส่งข่าวให้ท่านมังกรเขียว ทำให้สามารถจินตนาการถึงความกดดันเช่นนี้ได้

ท่านมังกรเขียวในฐานะผู้อาวุโสในแก๊งมังกร เป็นหนึ่งในห้ามังกร เคยพบกับอาจารย์กู้ต้าเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น

อาจารย์กู้ต้านั้นเป็นคนที่ลึกลับทั้งภายในและภายนอก

“มีความเกี่ยวข้องกับงูเขียว….” ท่านมังกรเขียวกล่าวพึมพำกับตัวเอง ครุ่นคิดบางสิ่งบางอย่าง

ทูตซือคงไม่ได้พูดอะไรมาก แต่เปิดเผยข้อมูลไม่น้อย

งูเขียวเป็นคนหนุ่มใต้บังคับบัญชาของตนเอง มีพรสวรรค์และได้รับการฝึกฝนจากตนเองมาอย่างดี ได้รับความไว้วางใจจากตนเองและถือเป็นคนสนิท

อย่างไรก็ตาม ทูตซือคงบอกว่างูเขียวและท่านมังกรดำมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด?

ท่านมังกรดำส่งคนมาสอดแนมอยู่ข้างกายตนเอง?

ในฐานะมังกรทั้งห้าของแก๊งมังกร ท่านมังกรเขียวและท่านมังกรดำต่างไม่ยุ่งเกี่ยวกัน ต่างทำหน้าที่ของตน และต่างก็มีอิทธิพลในอาณาเขตของตนเอง

ระหว่างคนทั้งสองนั้นไม่มีมิตรภาพอะไรมากนัก และยังมีความสัมพันธ์แบบแข่งขันกันระหว่างพวกเขาอีกด้วย

“ท่านมังกรเขียว โปรดอธิบายความคับข้องใจระหว่างคุณกับท่านมังกรดำมาด้วย หากมีความลับอะไรอยู่ในนั้น คุณต้องบอกมาทั้งหมด” ทูตซือคงกล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจัง

“แล้วคุณคิดอย่างไรกับการหายตัวไปของท่านมังกรดำ?”

“ทูตซือคง คุณเป็นคนที่มีความรู้กว้างขวาง ผมไม่กล้าพูดจาเหลวไหล” ท่านมังกรเขียวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ผมไม่เคยสืบข่าวของท่านมังกรดำ และไม่เคยสนใจการเคลื่อนไหวของเขาเลย”

“คุณต้องรู้ว่า ท่านมังกรดำเป็นผู้ดูแลรับผิดชอบประเทศหลุงตามที่อาจารย์กู้ต้าแต่งตั้ง……” ท่านมังกรเขียวกล่าวช้า ๆ “เขาอยู่ในเมืองก่างและมีสิทธิ์ที่จะจัดการทุกเรื่องในประเทศหลุงแทนแก๊งมังกร”

“ผมและเขา ต่างคนต่างอยู่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกัน และผมไม่เคยแทรกแซงอำนาจของเขา ดังนั้นผมจึงไม่รู้ความจริง”

ท่านมังกรเขียวรับผิดชอบเมืองตี้จิง มีหน้าที่ดูแลรับผิดชอบเมืองตี้จิง และเขาได้เตรียมการเพื่อที่รอทำสิ่งต่าง ๆ ไว้แล้ว ส่วนท่านมังกรดำรับผิดชอบเมืองก่าง แต่เขาเป็นคนที่ชอบวางมาดครอบครองทุกอย่าง รับผิดชอบการงานของต่างประเทศ และยังดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำของประเทศหลุงอีกด้วย

ในแง่ของความสามารถและอิทธิพล ท่านมังกรเขียวไม่ได้ด้อยไปกว่าท่านมังกรดำ

แต่ในแง่ของตำแหน่งอำนาจภายในแก๊งมังกร ท่านมังกรเขียวนั้นด้อยกว่าเขาเล็กน้อย

ดังนั้นท่านมังกรเขียวจึงปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด ปกป้องรักษาอาณาเขตเล็ก ๆ ของตนเอง

เขาแค่รู้สึกแปลกใจและประหลาดใจกับการหายตัวไปของท่านมังกรดำ ขณะเดียวกัน เขาก็รู้สึกโกรธเพราะท่านมังกรดำส่งคนมาสอดแนมตนเอง

“ท่านมังกรเขียว คุณพูดถูก ท่านมังกรดำเป็นผู้ปกครองประเทศหลุง อาจารย์กู้ต้าเป็นคนแต่งตั้งและมอบอำนาจให้แก่เขา” ทูตซือคงกล่าวช้า ๆ “ดูเหมือนว่าคุณเองก็ต้องการตำแหน่งนี้เช่นกัน เมื่อเขาได้ตำแหน่งนี้ ทำให้คุณรู้สึกไม่พอใจ….”

“นี่……”

เมื่อได้ยินดังนั้น ท่านมังกรเขียวมองไปที่ทูตซือคง และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ท่านทูต นี่มันหมายความว่าอย่างไร?”

“คุณวางใจได้ นี่ไม่ใช่ความคิดของผม แต่เป็นความคิดของอาจารย์กู้ต้า” ทูตซือคงกล่าวด้วยสีหน้าที่จริงจัง “อาจารย์กู้ต้าตั้งใจจะมอบตำแหน่งผู้ปกครองของประเทศหลุงให้คุณ”

“อึ่ม?”

ดวงตาของท่านมังกรเขียวเป็นประกาย เผยให้เห็นการจ้องมองที่เฉียบคมราวกับใบมีด จ้องเขม็งไปที่ทูตซือคง

ทูตซือคงหัวเราะ จากนั้นก็ดึงเก้าอี้แล้วมานั่งตรงข้ามกับท่านมังกรเขียว ค่อย ๆ รินน้ำชาให้ตัวเอง แล้วจิบน้ำชา

เขากล่าวอย่างช้า ๆ ว่า “ท่านมังกรเขียว คุณไม่ต้องแปลกใจหรอก”

“เพราะทักษะฝีมือและความสามารถคุณไม่ได้ด้อยไปกว่าท่านมังกรดำ ตอนแรก อาจารย์กู้ต้าตั้งใจให้คุณเป็นคนรับผิดชอบดูแลกิจการของประเทศหลุง อย่างไรก็ตาม อาจารย์กู้ต้ามีภารกิจลับพิเศษมอบหมายให้ท่านมังกรดำไปจัดการ….”

“ภารกิจลับพิเศษนั้นมันเหมาะกับนิสัยที่เจ้าเล่ห์และฉลาดแกมโกงของท่านมังกรดำ นี่คือเหตุผลที่อาจารย์กู้ต้าให้ท่านมังกรดำเป็นคนดูแลกิจการของประเทศหลุง ไม่ใช่ว่าคุณอ่อนแอกว่าเขา”

“คุณรู้ไหมว่า ฐานทัพของเมืองตี้จิงนั้นใหญ่กว่าเมืองก่างมาก อาจารย์กู้ต้าวางใจมอบเมืองตี้จิงให้คุณดูแล ซึ่งถือเป็นการยอมรับในตัวคุณ”

ทูตซือคงใช้คำพูดทำให้ท่านมังกรเขียวสงบลงชั่วขณะ

สำหรับท่านมังกรเขียวแล้ว เขาไม่มีแสดงอารมณ์เปลี่ยนแปลงบนใบหน้า เย็นชาราวกับเครื่องจักร

หลังจากกล่าวถึงตำแหน่งแทนที่ บุคลิกท่าทางของเขาเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก

“ภารกิจลับพิเศษอะไร?” ท่านมังกรเขียวถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

ทูตซือคงวางถ้วยน้ำชาลง มองไปที่ท่านมังกรเขียวด้วยสีหน้าจริงจัง และกล่าวว่า “ตามสืบหาทายาทของอดีตประมุข!”

“ไม่เพียงแต่ต้องตามหาแก๊งมังกรกบฏให้พบเท่านั้น แต่ต้องจับเป็นแล้วพากลับมาให้อาจารย์กู้ต้าอีกด้วย นี่เป็นภารกิจพิเศษที่ท่านมังกรดำต้องทำก่อนหน้านั้น”

“คุณน่าจะเคยได้ยินเรื่องนี้มาบ้างแล้วใช่ไหม?” ทูตซือคงถามหยั่งเชิง

“ท่านทูต คุณไม่ต้องระแวงสงสัยผมอีก อดีตประมุขเคยมีบุญคุณต่อผมก็จริง แต่ผมก็ทำงานให้แก๊งมังกรมาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว ถือว่าได้ตอบแทนบุญคุณให้เขาจนหมดแล้ว”

“สำหรับทายาทของอดีตประมุข ผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา และผมก็ไม่รู้ประวัติความเป็นมาของเขาอีกด้วย”

ท่านมังกรเขียวกล่าวอย่างราบเรียบ

เขารู้ความหมายในคำพูดของทูตซือคง

ท่านมังกรเขียวเป็นคนเก่าของแก๊งมังกร เขาติดตามอาจารย์ของหลินอิ่งที่เป็นอดีตประมุขสู้รบแย่งชิงแผ่นดินมาครอบครอง และดูแลองครักษ์มังกรเขียวมานานกว่าสิบปี

ตอนแรก ก่อนที่อาจารย์กู้ต้าจะครองอำนาจ ตอนที่ยังเป็นเจ้าสำนักเทียนเหมิน ไม่ว่าจะเป็นฐานะตำแหน่ง เขากับอาจารย์กู้ต้าก็ไม่แตกต่างกัน

ดังนั้น หลังจากที่อาจารย์กู้ต้าได้ขึ้นครองบัลลังก์ของประมุขแก๊งมังกร ถึงแม้ว่าท่านมังกรเขียวจะได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่สำคัญ แต่ก็มีความระแวงสงสัยอยู่เสมอ

มิฉะนั้น อาจารย์กู้ต้าก็จะไม่มอบตำแหน่งผู้ปกครองประเทศหลุงให้ท่านมังกรดำ แต่กลับให้เขาซึ่งเป็นผู้มากประสบการณ์ด้านการต่อสู้ และแข็งแกร่งกว่าไปดูแลฐานทัพของตี้จิง

“อ้อ” ทูตซือคงหัวเราะ “ท่านมังกรเขียว ความหมายของคุณคือ คุณยินดีที่จะรับภารกิจพิเศษนี้ และรับตำแหน่งแทนท่านมังกรดำ และไล่ตามฆ่าทายาทของอดีตประมุขให้อาจารย์กู้ต้าใช่ไหม?”

“แน่นอนอยู่แล้ว” ท่านมังกรเขียวกล่าวอย่างเคร่งขรึม

“สิ่งที่ควรพูด ผมก็ได้พูดชัดเจนแล้ว ผมได้ตอบแทนบุญคุณของอดีตประมุขไปจนหมดแล้ว ก่อนหน้านั้นผมได้ช่วยระงับการจลาจลในแก๊งมังกร และชื่นชมอาจารย์กู้ต้าจากก้นบึ้งของหัวใจ”

“สำหรับการติดตามที่อยู่ทายาทของอดีตประมุขนั้น ผมก็ได้สืบมาโดยตลอด และสืบจนพบเบาะแสบางอย่าง”