บทที่ 80 โอรสแห่งสวรรค์โกรธ
ที่ท่าเรือลูกน้องของโจปินนั่งอยู่บนรถออฟโรด ต่างตกใจกลัวมากจนไม่กล้าลงจากรถ
เสิ่นซานสั่นไปทั้งตัวด้วยความตกใจ จ้องมองหลินอิ่งด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ
“ขอบคุณความเมตตาของท่านหลิน! เรื่องที่ท่านหลินมอบหมาย เสิ่นซานไม่มีทางที่จะปฏิเสธแม้ว่าจะตายเป็นหมื่นๆครั้งก็ตาม!” เสิ่นซานหน้าแดงด้วยความตื่นเต้น โค้งคำนับเก้าสิบองศา ก้มหัวด้วยความจริงใจ
เขาไม่รู้ว่าหลินอิ่งจะช่วยให้เขาขึ้นตำแหน่งที่สูงในตุงไห่!
การกำจัดโจปินก็เพื่อเป็นการปูทางให้เขา และยังต้องเหยียบย่ำตระกูลโจเพื่อช่วยเขาเลื่อนตำแหน่ง!
ได้มาเคารพหลินอิ่งผู้ยิ่งใหญ่ เสิ่นซานรู้สึกว่ามันเป็นความโชคดีมากจริงๆ!
“ข่าวที่คุณฆ่าโจปินในเขตตะวันออกของเมืองจะแพร่กระจายออกไปในไม่ช้า ฉันจะให้เวลาคุณหนึ่งเดือน ไปรวบรวมมาให้ได้” หลินอิ่งพูดอย่างเย็นชา “จากนี้ไป พี่น้องตระกูลหลิวทั้งสามคนนี้ ให้คุณพาพวกเขาไปเพื่อช่วยงานด้วย และกลับไปประกาศให้พวกหเจ้าพ่อในเมืองชิงหยูน ทุกคนรู้ว่า ใครที่เชื่อฟังฉันมันจะอยู่รอด แต่ใครที่ไม่เชื่อฟังฉันมันต้องตาย”
“ท่านหลิน ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง!” เสิ่นซานยืนตรง ร่างกายเต็มไปด้วยความพลุ่งพล่าน
มีพี่น้องตระกูลหลิวทั้งสามคนตามอยู่ข้างตัว และมีท่านหลินคอยช่วย ถ้าเขาเสิ่นซานยังไม่สามารถควบคุมเมืองชิงหยูนได้ การเป็นเจ้าพ่อมาครึ่งชีวิตก็คงจะสูญเปล่า!
“หลังจากที่คุณเคลียร์พื้นที่เรียบร้อยแล้ว ในสองวันนี้ฉันมีบางอย่างจะให้คุณทำ รอโทรศัพท์จากฉันก็แล้วกัน” หลินอิ่งพูดอย่างเฉยเมย และหันหลังกลับเดินไปรอเฮลิคอปเตอร์ที่ริมแม่น้ำชิงหยูน
“ครับ! ท่านหลิน!” เสิ่นซานโค้งคำนับตามหลังหลินอิ่ง อย่างเคารพ
เขากำหมัดแน่น ทะนงตัวด้วยความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่
ลูกน้องที่โจปินเหลือไว้ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มเจ้าพ่อต่างชาติ เป็นพวกบ้าเลือด ไม่มีความจงรักภักดี เมื่อโจปินตาย ก็สามารถใช้เงินซื้อตัวมาได้ ส่วนพี่น้องตระกูลหลิวไม่จำเป็นต้องพูดถึง กลัวว่าเมื่อนึกถึงท่านหลินคงจะเป็นฝันร้ายในชีวิตของเขา ไม่มีทางที่จะปฏิเสธได้
อำนาจเต็มรูปแบบ การควบคุมเมืองชิงหยูนก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม
“เมื่อก่อนท่านหลินสามารถทนอยู่ในตระกูลจางมาได้….เฮ้อ” เสิ่นซานถอนหายใจหลังจากได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของหลินอิ่งในวันนี้
เกรงว่าทุกคนในโลกจะมองหลินอิ่งผิดไป!
แน่นอนว่า กระบี่ไร้เทียมทาน ไม่ว่าจะซ่อยมันไว้ยังไง ก็ไม่สามารถซ่อนความคมของตัวเองไว้ได้ แม้ว่าจะใส่ไว้ในถุงผ้ามันก็สามารถแทงทะลุออกมา ทำให้คนทั้งโลกประหลาดใจในความสง่างามของมัน
เสิ่นซานนึกถึงทุกสิ่งในวันนี้ ความรู้สึกที่ท่านหลินให้เขาในตอนนี้ ได้เปลี่ยนไปอย่างมาก เผยความโกรธออกมาให้เห็น ความอาฆาตนั้นช่างน่ากลัวมากจริงๆ
ดูเหมือนว่าจะเผยให้เห็นส่วนเล็กๆเท่านั้น ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าท่านหลินน่ากลัวเพียงใด!
เสิ่นซานได้กลิ่นบรรยากาศที่อันตรายปกคลุมเมืองตุงไห่ ทำให้เขาเข้าใจความจริงที่ว่า คนโง่โกรธ ได้แต่ใช้มือทุบหน้าอกกระทืบเท้าอย่างเศร้าโศก แต่โอรสแห่งสวรรค์โกรธ กลับฆ่าคนล้มตายสาหัสเป็นจำนวนมาก
คนที่ไร้ความสามารถโกรธ ทำได้มากที่สุดก็แค่สบถออกมา แต่หลินอิ่งที่เหมือนเป็นโอรสมังกร โกรธครั้งเดียว ก็มีคนตายเป็นล้าน! มีการนองเลือดจำนวนมาก!
……
หลินอิ่ง กลับไปที่วิลล่าหิมะมังกร และแทบรอไม่ไหวที่จะไปเจอหลี่ผู
และฐานของเฮลิคอปเตอร์ลำนั้นอยู่บนเกาะเล็กๆของแม่น้ำชิงหยูน อยู่ไม่ไกลจากวิลล่าหิมะมังกร ซึ่งเสิ่นซานใช้เงินจำนวนมากและความสัมพันธ์ส่วนตัวเพื่อให้ได้สิทธิ์ในการใช้เส้นทาง
“นายน้อย คุณกลับมาแล้ว” หลี่ผูถาม ผิวบนใบหน้าฟื้นตัวดีขึ้นมาก
“คิดออกแล้วหรือยัง มีเบาะแส ที่สามารถหาคนที่ตระกูลเหวินส่งมาได้ที่ไหนบ้าง” หลินอิ่งถาม
หลี่ผูสีหน้าลังเล และถามอย่างจริงจังว่า “นายน้อย ฉันอยากถามคุณอีกครั้งว่า คุณจะไม่ไปต่างประเทศจริงๆเหรอ แล้วคุณจะจัดการกับตระกูลเหวินยังไง”
“ก็คือการสังหารยกครัว” หลินอิ่งตอบอย่างเย็นชา
หลี่ผูมองไปที่หลินอิ่งด้วยความตกใจ ตอนหลินอิ่งพูดประโยคนี้ออกมา แววตาดูมีความมั่นใจอย่างมาก!
ทันใดนั้นเขาก็พบว่า นายน้อยแห่งตระกูลฉีที่จากไปหลายปี เกรงว่าจะไม่ใช่คนธรรมดา!
หลี่ผูใช้เวลาครึ่งชีวิตอยู่ในแวดวงชั้นสูงของตี้จิง เจอคนมานับไม่ถ้วน มีคนแบบไหนที่ยังไม่เคยเห็นอีก
ในความคิดของเขา นายน้อยไม่ได้เป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลจาง และไม่ใช่ลูกชายที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลฉี แต่เขามีตัวตนอีกด้านที่ไม่มีใครคาดคิดได้!
แต่น่าแปลกใจ ที่นายน้อยปฏิเสธโอกาสไต่ขึ้นสู่ตำแหน่งที่สูงที่คุณท่านให้เขา แม้แต่ทรัพย์สินหนึ่งพันล้านของคุณท่านที่เหลือไว้ที่เมืองชิงหยูนก็ไม่ได้เอาไป
เคยคิดว่านายน้อยแค่น้อยใจคุณท่าน เพราะหยิ่งในศักดิ์ศรีจึงไม่อาจยอมรับไว้ ตอนนี้ดูเหมือนว่า บางทีนายน้อยมจะไม่ชอบสิ่งต่างๆของตระกูลฉีจริงๆ!
หลี่ผูหายใจเข้าลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ และพูดอย่างจริงจังว่า “นายน้อย ที่โรงแรมชิงหยูน! พวกเขาไม่รู้ฐานะในตอนนี้ของคุณ พวกเขาต้องนั่งรอคอยให้โชคลาภลอยมาหาอยู่แน่นอน จ้องทรัพย์สินที่คุณท่านทิ้งไว้ให้นายน้อย!รอให้คุณตายจากนั้นก็มาเอาไป”
“โรงแรมชิงหยูน” สายตาหลินอิ่งส่องประกาย แต่ไม่พูดอะไรมาก หันหลังกลับออกไปจากวิลล่าสุดหรู
เขากล้าเรียกตระกูลเหวินว่าเป็นผู้ร่ำรวยใหม่ของตี้จิง และมีอำนาจอย่างแน่นอน
อำนาจของหลินอิ่ง ตลอดเวลา ไม่ใช่ทายาทตระกูลฉี หรือผู้สูงอายุตระกูลนิ่งของตี้จิง
แต่ในฐานะที่เขาเป็นทายาทของแก๊งมังกร สิ่งที่ได้เรียนรู้มานั้นคือศิลปะการต่อสู้โบราณขั้นสุดยอด
แก๊งมังกรสืบทอดมาหลายพันปี คนรุ่นก่อนสร้างความยิ่งใหญ่ไว้มากมาย มีอำนาจทั่วโลก รอแค่ให้เขาปลุกมังกรที่จำศีลให้ตื่นขึ้นมา
แต่ฐานะของผู้อาวุโสตระกูลนิ่งแห่งตี้จิง เป็นเพียงความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างอาจารย์และตระกูลนิ่งเท่านั้น
นอกจากนี้ อาจารย์ได้สอนมานานแล้วว่า ธุรกิจ การติดต่อสัมพันธ์ การเงิน และอำนาจ ล้วนเหมือนคลื่นน้ำโคลนที่ไหลเวียนอยู่ท่ามกลางคนนับร้อย แต่อำนาจที่อยู่ในมือตัวเองเท่านั้น ที่เป็นนิรันดร์!
ยี่สิบนาทีต่อมา
หลินอิ่งนั่งรถไปที่โรงแรมชิงหยูน
ในคืนที่มืดมิด
โรงแรมสูงสามสิบกว่าชั้น ภายใต้แสงจันทร์ที่สวยงาม แต่มันแสดงให้เห็นความเศร้าโศก
ลงจากรถแล้ว หลินอิ่งก็เดินเข้าประตูไป และกดลิฟต์ไปที่ชั้นยี่สิบหก
แต่ในเวลาเดียวกันที่หลินอิ่งเข้าไปในโรงแรมชิงหยูน
ในห้องควบคุมกล้องวงจรปิดของโรงแรม ชายชุดดำคนหนึ่งขมวดคิ้ว และจ้องหลินอิ่งบนหน้าจอทีวี เขาหยิบรูปถ่ายใบหนึ่งออกมาจากเสื้อของเขา และมองเปรียบเทียบอย่างละเอียด
“คนคนนี้ไปที่ชั้นยี่สิบหกเหรอ อายุสอดคล้องกันพอดี รูปร่างหน้าตา……คล้ายกับฉีเหอถูจริงหรือ” ชายชุดดำพึมพำกับตัวเอง และมองรูปที่อยู่ในมือกับชายหนุ่มที่อยู่ในจอ ทำหน้าประหลาดใจ
ขณะที่พูด เขาก็ออกมาจากห้องควบคุมกล้องวงจรปิด และรีบกดโทรศัพท์โทรออก จากนั้นรีบขึ้นบันได ไปที่ห้องประชุมที่ชั้นยี่สิบหก
“พี่งู คุณรีบไปเฝ้าที่ทางเข้าโรงแรมเดี๋ยวนี้เลย! แล้วรีบแจ้งท่านเป้าให้มาที่โรงแรมชิงหยูน!” ชายในชุดดำขณะกำลังวิ่งก็รีบโทรศัพท์ไปด้วย
พูดจบ เขาก็วางสาย และก็เดินมาถึงชั้นยี่สิบหก
บนชั้นยี่สิบหกนอกจากห้องประชุมแล้ว ผ่านทางเดินไปก็ยังมีห้องของประธานโรงแรมอีกหลายห้อง
ชายชุดดำยืนอยู่หน้าประตูลิฟต์ เขาแน่ใจว่าชายหนุ่มที่ดูเหมือนฉีเหอถู จะขึ้นมาทางลิฟต์นี้
ชายหนุ่มคนนี้ เป็นไปได้มากว่าจะเป็นเป้าหมายที่พวกเขามาที่เมืองชิงหยูนเพื่อตามฆ่า!
ดังนั้น เขาจึงหยิบปืนพกออกมาจากแขน และเล็งไปที่ลิฟต์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
หน้าจอด้านข้างขึ้นแสดงว่าลิฟต์กำลังขึ้น
ชั้นที่ยี่สิบสี่
ชั้นที่ยี่สิบห้า
ชั้นที่ยี่สิบหก
ดิงดอง!
ลิฟต์มาถึง และประตูลิฟต์เปิดออกอย่างช้าๆ……
