เขาตกใจเกี่ยวกับความสงบและความกระหายเลือดของตัวเอง เพราะรู้สึกอัศจรรย์ใจที่มีอำนาจเหนือชีวิตและความตาย
แต่เพียงไม่กี่วินาทีต่อมาเจสันก็รู้สึกหวาดกลัวขณะที่เขาตัวสั่นอย่างรุนแรงก่อนที่จะอาเจียนอาหารเช้าและของเหลวในกระเพาะอาหารอื่น ๆ
ขาของเขาทรุดลงและเขามองไปที่ซากศพม้าลายที่มีเขา อย่างตกใจในขณะที่มือของเขาสั่น
มือที่ถือกริชคลายออกและใช้เวลาพอสมควรจนกว่าเขาจะฟื้นคืนสติ
เจสันได้ยินเสียงบางอย่างที่อยู่ห่างจากเขาเล็กน้อย ซึ่งช่วยให้เขาหันเหความสนใจของตัวเองก่อนที่เขาจะเห็นว่าโคโยตี้สัตว์ป่าสองดาวเขี้ยวดาบต่อสู้กับสัตว์ป่าสองดาวตัวอื่นที่ปรับขนาดหมาป่าเพื่อหาศพม้าลายที่มีเขาอยู่ห่างออกไป
เขาสังเกตเห็นว่านี่อาจเป็นศพของม้าลายที่มีเขาตัวที่สามและเจสันเริ่มเข้าใจอย่างช้าๆ ว่าภายนอกโดมนั้นผู้ปกครองที่แข็งแกร่งในขณะที่ผู้อ่อนแอสามารถซ่อนตัวอยู่ในความทุกข์ยากเท่านั้น
ม้าลายที่มีเขาอยู่ด้านล่างสุดของห่วงโซ่อาหารถือว่าเป็นเหยื่อของสัตว์กินเนื้อทั้งหมดในขณะที่สัตว์ป่าระดับห้าดาวเป็นสัตว์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเขตป่านี้ยกเว้นมนุษย์
ก่อนหน้านี้เจสันยังถูกมองว่าเป็นที่น่ารำคาญและไร้ประโยชน์เพราะเขาตาบอดแม้ว่าผลทางทฤษฎีของเขาจะดีกว่าก็ตาม
ทุกคนรู้ว่าความรู้มีความสำคัญ แต่จะใช้ประโยชน์อะไรได้เมื่อคุณไม่สามารถอยู่รอดกับสัตว์ร้ายที่อ่อนแอที่สุดในช่วงน้ำขึ้นน้ำลงหรืออุบัติเหตุอื่น ๆ
พึ่งคนอื่น? อย่าล้อเล่น
มีมนุษย์เพียงไม่กี่คนที่สนใจคนแปลกหน้าและยังมีน้อยยิ่งกว่าที่จะมีกำลังพอที่จะช่วยเหลือพวกเขาได้
เจสันเริ่มคิดและความคิดฉับพลันก็ปรากฏขึ้นในหัวของเขา
`กฎของป่าไม่ใช้เฉพาะภายนอกโดมเท่านั้น ‘
เจสันสังเกตว่าสังคมทั้งหมดรวมทั้งรัฐบาลและระบบสหพันธ์ถูกสร้างขึ้นตามกำลัง
ตำแหน่งที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือตำแหน่งของพวกเขา
หากไม่รวมความจริงที่ว่ามนุษย์ที่แข็งแกร่งบางคน ไม่มีความสามารถในการเป็นผู้นำหรือการจัดการใด ๆ ซึ่งทำให้พวกเขาไร้ประโยชน์ในฐานะผู้บริหาร มนุษยชาติก็ยังค่อนข้างอยู่ในเกณฑ์ดีเมื่อเทียบกับ 300 ปีที่แล้ว
บางครั้งโรงไฟฟ้าก็เข้าใจข้อบกพร่องของพวกเขา ทำให้พวกเขาหันหลังให้กับหน่วยงานที่มีความรู้มากขึ้น แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอไปและยังไม่ทราบว่ากฎหมายที่ปลอดภัยนั้นเป็นอย่างไรหากมีใครอ่อนแอ
เหมือนกันกับการตายของแม่เจสัน
เขาได้รับเครดิตบางส่วน แต่เจสันสงสัยว่าทายาทลึกลับได้ถูกลงโทษจากการฆ่ามนุษย์ผู้บริสุทธิ์หรือไม่
เจสันเข้าใจสิ่งหนึ่งอย่างแน่นอน
หากเขาต้องการใช้ชีวิตโดยไม่ถูกบังคับให้ทำบางสิ่ง ที่เขาไม่ต้องการเจสันต้องแข็งแกร่งขึ้นโดยเร็ว
ความคิดของเจสันเปลี่ยนไปอย่างช้าๆโดยไม่ต้องพึ่งใคร
เกร็กเป็นเพื่อนกับเจสัน แต่เขาต้องเข้าใจว่าเขาไม่สามารถเชื่อทุกคนอย่างไร้เดียงสาได้
ถ้าเกร็กเป็นคนไม่ดีเขาสามารถใช้เจสันเป็นหุ่นเชิดหรือแย่กว่านั้นได้โดยไม่ต้องรับโทษใด ๆ ตราบใดที่ครอบครัวของเกร็กมีพลังมากพอ
เพื่อระงับความรังเกียจ เจสันจึงเก็บศพม้าลายที่มีเขาไว้ก่อนที่จะมองไปที่สัตว์ป่าสองดาวที่กำลังต่อสู้
ทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บและดูเหมือนว่าทั้งคู่จะก้ำกึ่ง
เจสันเดินเข้าไปใกล้ขณะที่หมาป่าที่ปรับขนาดได้ โน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อที่จะลงไปใต้กรงเล็บใส่โคโยตี้เพื่อที่จะกัดเข้าไปในช่องท้องของมันในขณะที่ใช้กรงเล็บเขี่ยเนื้อออก
เขาเห็นสิ่งนี้และเริ่มวิ่งเข้าหาทั้งสองซึ่งอยู่ห่างกันไม่กี่สิบเมตร
ความเร็วของเขาช้าลงกว่าเดิมเพราะเขาไม่ได้ใช้มานาใด ๆ เพื่อเสริมสร้างร่างกายส่วนล่างของเขา ในขณะที่เขาใช้มันมามากก่อนหน้านี้
เจสันเหลือมานาเพียงเล็กน้อยในแกนกลางของเขา เจสันก้าวย่างอย่างรวดเร็ว
โคโยตี้ซึ่งตอนนี้ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักจับหมาป่าด้วยขาหน้าเพื่อกัดที่ไหล่ของมัน ในขณะที่มันใช้ขาหลังฟาดไปที่ลำตัวส่วนล่างของหมาป่า
ตอนนี้ทั้งคู่ได้รับบาดเจ็บอย่างหนักขณะที่โคโยตี้ที่นอนอยู่บนพื้นสังเกตเห็นมนุษย์ที่อยู่ด้านหลังหมาป่า
มันร้องออกมาด้วยความกลัว แต่น่าเสียดายที่มันสายเกินไปและกริซที่เปปื้อนเลือดก็ได้ปาดเข้าคอของหมาป่า
แต่กริชไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้นเนื่องจากคอของหมาป่าเป็นเพียงอุปสรรคในการเข้าถึงโคโยตี้
เจสันสามารถมองเห็นความกลัวของสัตว์ร้ายซึ่งทำให้เขาเกือบจะลังเลก่อนที่กริชจะเจาะเข้าที่หน้าอกของโคโยตี้
สัตว์ร้ายทั้งสองตายโดยไม่มีความเจ็บปวดมากนักและเจสันก็อาเจียนของเหลวในกระเพาะอาหารออกมา ก่อนที่เขาจะรวบรวมสติอีกครั้ง
เขายังรู้สึกรังเกียจที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิต แต่ครั้งที่สองนั้นง่ายกว่าครั้งแรกมาก
เขาใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการฟื้นสติก่อนที่เขาจะหยิบซากสัตว์ร้ายสองดาวทั้งสองตัวและซากม้าลายเขาตัวที่สามซึ่งวางอยู่ห่างจากสนามรบเล็ก ๆ เพียงไม่กี่เมตรในขณะที่เขามองหาต้นไม้เพื่อที่เขาจะปีนขึ้นไป .
สัตว์ป่าไม่กี่ตัวที่สามารถปีนขึ้นต้นไม้ได้ ในป่าระดับหนึ่งดาวนี้ได้ยกเว้นสัตว์ป่าระดับสี่และห้าดาวเพียงไม่กี่ตัวในพื้นที่แกนกลาง
เจสันอยู่รอบนอกของเขตป่าและอยู่ใกล้กับโดมมากที่สุด แต่เขารู้สึกว่ามานาที่หนาแน่นนั้นเหมาะอย่างยิ่งสำหรับเขาที่จะเติมมานา
เขาใช้เวลาไม่นานจนกว่ามานาของเขาถูกเติมเต็ม
เขามีเวลามากพอที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆมากมาย เช่นทัศนคติของเขาที่มีต่อสัตว์ร้าย วิธีที่เขาต่อสู้และข้อบกพร่องใดที่เขาทำระหว่างการต่อสู้ใรระยะอันสั้นนี้
ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือสภาพจิตใจของเขา เขาต้องการใช้สัตว์ป่าระดับหนึ่งดาวเพื่อทำให้จิตใจของเขาปลอดโปร่งก่อนที่เขาจะลองต่อสู้กับสัตว์ป่าระดับสองดาว
กริชของเขาคมพอที่จะเจาะสัตว์ป่าได้ทุกชนิดและเจสันเน้นการใช้มานาที่ร่างกายส่วนล่างของเขาเพื่อความเร็วของเขา
หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงผ่านไปจนกระทั่งดวงอาทิตย์ตกเจสันก็เข้าไปในโดมอีกครั้งพร้อมกับเสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยเลือด
เจสันโจมตีกลุ่มสัตว์ป่าหนึ่งดาวตัวเล็กอีกสามตัว แต่เขาฆ่าสัตว์ร้ายเพียงสี่ตัว เพราะมีครั้งหนึ่งเขาส่งเสียงขาดช่วงเวลาในขณะที่กำลังพยายามต่อสู้เขาได้พลาดท่าเกือนโดนกระทิงทำร้าย
แต่เจสันพบว่ามีบางอย่างที่สำคัญ
ดวงตาของเขายิ่งสัตว์ร้ายอยู่ใกล้เขามากเท่าไหร่ เจสันก็คาดเดาได้ง่ายขึ้นว่าเขาจะถูกโจมตีที่ใด
มันยังคงเป็นทฤษฎี แต่เจสันพบว่าดวงตาของเขา นั้นน่าสนใจมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งทำให้เขาอยากรู้อยากเห็น
‘แม่ของฉันมีดวงตาพิเศษอะไรและดวงตาของฉันมีการกลายพันธุ์จากดวงตาของเธอรึเปล่า หรือมีอย่างอื่นที่ฉันไม่รู้เกี่ยวกับเธอ? ฉันสงสัยว่าดวงตาเหล่านี้เป็นดวงตามานาปกติ ‘
แต่คงไม่มีใครตอบคำถามของเขาได้ ดังนั้นเจสันจึงต้องเพิกเฉยต่อความคิดนี้
เขาต้องหาทุกอย่างด้วยตัวเอง แต่นั่นก็โอเคสำหรับเขา
การเรียกรถรับส่งเพื่อพาเขากลับบ้าน เจสันต้องรอสองสามนาที
เมื่อมองเข้าไปในพื้นที่เก็บของของเขาเห็นซากสัตว์ป่าหนึ่งดาวเจ็ดตัวและซากสัตว์สองดาวสองตัว
นี้มากกว่าที่เจสันคาดไว้ในวันแรกและการต่อสู้ของเขาในขณะที่รอรถรับส่งมาเขาจำข้อบกพร่องได้หลายอย่าง
แต่สำหรับเจสัน วันทั้งวันดำเนินไปอย่างราบรื่นกว่าที่เขาเคยคิดไว้ เพราะเขายังไม่ได้รับบาดเจ็บและมีสุขภาพดี
เขาคาดว่าจะรักษาอาการบาดเจ็บได้บ้าง แต่ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี
รถรับส่งมาถึงและเจสันอยู่หน้าอพาร์ตเมนต์ของเขาในอีก 40 นาทีต่อมา
หลังจากมาถึง เจสันก็เข้าไปในอพาร์ทเมนต์เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องของเขา
การต่อสู้กับสัตว์ป่านั้นแตกต่างจากการฝึกที่บ้านอย่างแน่นอนและหลังจากวันนี้เจสันก็เข้าใจว่า เขาต้องฝึกฝนเทคนิคของเขาด้วยประสบการณ์การต่อสู้ที่แท้จริง
มิฉะนั้นเขาจะอยู่ข้างหลังคนอื่น ๆ
