เป็นเวลาดึกแล้ว แต่เจสันยังคงตื่นเต็มตาพร้อมที่จะดูดซับมานาให้มากขึ้น
เงื่อนไขนี้เป็นข้อดีอย่างหนึ่งที่จะได้รับจากการดูดซับมานาจำนวนมาก
เขาตัดสินใจที่จะเปลี่ยนมาฝึกในเวลากลางคืนด้วยเพื่อทำให้แกนมานาของเขาแข็งตัวเพื่อป้องกันข้อบกพร่องใด ๆ ในรากฐานของเขาในขณะที่รอให้อาร์เทมิสย่อยแกนสัตว์ร้ายให้เสร็จ
เจสันต้องการทราบว่ามีความแตกต่างกันมากเพียงใดระหว่างแกนสัตว์ป่าระดับห้าดาวกับแกนสัตว์อสูรที่ตื่นขึ้น
บางทีมันอาจจะเป็นประโยชน์สำหรับอนาคตของเขาและอาร์เทมิส
นอกจากนี้เจสันต้องการฝึกฝนเทคนิคนรกสวรรค์ทันทีที่พลังวิญญาณของเขาพัฒนาขึ้นในแต่ละครั้ง
เช้ามาเจสันยังคงดูดซับมานา
เขาใช้หินมานาขนาดเล็กไปแล้วสามก้อนโดยใช้เงินไป 150,000 เครดิต ซึ่งตัวเจสันเองก็เสียดายไม่ใช่น้อย
เจสันไม่รู้ว่าเขาจะต้องใช้หินมานาจำนวนมากเพื่อที่จะก้าวไปสู่มือใหม่ระดับที่ 5 และเพื่อพัฒนาตัวเองให้แข็งแกร่งขึ้น
ด้วยหินมานาขนาดเล็ก 17 ก้อนที่ทิ้งไว้ เจสันอาจจะไม่สามารถเข้าสู่มือใหม่ระดับที่ 7 ได้เนื่องจากการใช้หินมานาเพียงอย่างเดียวนั้นไม่ดีต่อร่างกาย
เราจะต้องดูดซับมานาที่สร้างขึ้นจากตามธรรมชาติจำนวนหนึ่งและไม่ใช่มานาที่บีบอัดลงไปในหิน โดยเจสันจะต้องเปลี่ยนเวลาช่วงหนึ่งที่ต้องดูดซับมานาจากแหล่งธรรมชาติ
เจสันไม่ต้องการดูดซับมานาจากหินมานาในระหว่างการเดินทางที่เหลือและเขาตัดสินใจที่จะพยายามปรับปรุงความสามารถของเขาในการรวบรวมมานาอย่างอดทน
ทุกๆสองสามชั่วโมง เจสันจะเข้าสู่โลกแห่งจิตวิญญาณเพื่อฝึกฝนเทคนิคนรกสวรรค์และฝึกฝนเทคนิคนี้ก็ทำให้หัวใจของเขาเติบโตขึ้นเพราะเขาสามารถปรับปรุงพลังวิญญาณได้ ถึงแม้ว่ามันจะเจ็บปวดก็ตาม
หลังจากฝึกเทคนิคสามครั้ง พวกเขาก็มาถึงขอบโดมขนาดใหญ่ซึ่งแผ่รังสีมานาที่หนาแน่นและน่ากลัวมากขึ้น
เมื่อมองผ่านดวงตามานา เจสันสังเกตเห็นว่าความหนาแน่นของมันมีอย่างน้อยสามเท่าและเขาก็ประหลาดใจที่ได้เห็นกำแพงเมืองที่ใหญ่ขนาดนี้
เนื่องจากเมืองจิโร่เป็นเมืองเกรด B ใกล้กับเขตสัตว์วิเศษเพียงไม่กี่แห่งและการป้องกันของโดมไม่สามารถฆ่าสัตว์วิเศษได้ทันที ถ้าพวกมันเข้ามาโจมตี ทำได้เพียงแค่ป้องการเพียงเล็กน้อย
นั่นเป็นเหตุผลที่ต้องสร้างกำแพงขนาดมหึมาและน่าทึ่ง
เมืองจิโร่มักถูกโจมตีโดยฝูงของสัตว์ร้าย แต่กำแพงแข็งแรงพอที่จะหยุดฝูงสัตว์ร้ายเหล่านี้ได้ด้วยความช่วยเหลือของปืนใหญ่และอาวุธอื่น ๆ ของมนุษยชาติ
อาจมีคนถามว่าการอยู่ในเมืองที่ถูกคุกคามนั้นคุ้มค่าหรือไม่ เพราะการที่พลาดแล้วถูกฝูงสัตว์ร้ายโจมตีจนเมืองพังพินาศนั้นมีโอกาสอย่างมาก แต่คำตอบคือ
ใช่!
หากใครอยากแข็งแกร่งขึ้นก็จะต้องเข้าสู่โซนที่อันตรายมากขึ้น เนื่องจากมานาที่หนาแน่น สมุนไพรและแร่ที่มีระดับสูงกว่าและความเป็นไปได้ของสมบัติที่เกิดตามธรรมชาติ
ว่ากันว่าแม้ในเมืองจิโร่จะอาจมีความหนาแน่นของมานาสูงขึ้นมากและเกือบจะเทียบได้กับเขตป่าสองหรือสามดาว
เจสันรู้สึกประหลาดใจกับความหนาแน่นของมานาในพื้นที่ป่าระดับ 1 ดาว แม้ว่าเขาจะรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับนกอินทรีพายุก็ตาม
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถทำอะไรได้มากนักและเจสันพยายามคิดเกี่ยวกับลูกจิ้งจอกซึ่งจะพบเพื่อนใหม่ในไม่ช้า
มาร์คมีลูกค้าไม่กี่คนที่ติดต่อ เกี่ยวกับโพสต์ในฟอรัมนี้ มีเพียงพ่อค้าสัตว์ร้ายคุณภาพสูงเท่านั้นที่สามารถเข้าถึงได้และพวกเขาเป็นแหล่งข้อมูลที่เชื่อถือได้ ดังนั้นหมาป่าและลูกสุนัขจิ้งจอกมากกว่าครึ่งจึงถูกขายได้อย่างง่ายดาย
พวกเขาสามารถเข้าไปในโดมของเมืองได้อย่างอิสระ แต่มีค่าธรรมเนียมที่ต้องจ่ายทุกครั้งที่เข้าโดม แต่ราคาค่อนข้างถูกประมาณ 500 เครดิต
โดยโดมนั้นจะต้องมีค่าบำรุงรักษาที่ค่อนข้างแพงเนื่องจากต้องป้องกันสัตว์ร้ายระดับสัตว์วิเศษ ดังนั้นค่าธรรมเนียมในการเข้าจึงถูกใช้ในการนี้
อย่างไรก็ตามน่าเสียดายสำหรับมาร์คที่เขาต้องจ่ายค่าธรรมเนียมแรกเข้าสำหรับสัตว์ร้ายทุกตัว ซึ่งตอนนี่มีสัตว์มากกว่า 150 ตัว
500 เครดิตไม่มาก แต่ปริมาณนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
เมื่อพวกเขาเข้ามาในโดมสถานการณ์จะเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเจสันจะเห็นว่าภูมิทัศน์นั้นมืดมนและเป็นสีเขียวชัดเจนกว่าในเมืองเกรด c
โดมเวทย์มนตร์แต่ละอันสร้างขึ้นจากวัสดุที่ดูดซับมานาจากรอบข้าง แต่นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะให้พลังงานเพียงพอเนื่องจากโดมเป็นเหมือนคนตะกละ ไม่รู้ว่ามันดูดซับมานาได้มากแค่ไหน แต่มันก็เยอะมาก
เมื่อเข้าสู่ประตูที่ดูล้ำยุค เราจะเห็นความแตกต่างอย่างมากเมื่อเทียบกับเมืองอาร์เทสที่พวกเขาอาศัยอยู่ก่อนหน้านี้
ถนนมีเลนมากขึ้นในขณะที่สามารถมองเห็นรถรับส่งได้เพียงไม่กี่คันและตึกระฟ้าก็สูงอย่างน่าขัน เจสันก็สงสัยว่าทำไมมันถึงไม่ถล่มลงมา
แม้จะมีศูนย์การค้าขนาดใหญ่เหมือนสนามกีฬาที่มี 30 ชั้นซึ่งดูสวยงาม
ทุกอย่างดูแพงมากและเจสันก็สงสัยว่าเขตที่ยากจนที่สุดในเมืองนี้จะมีหน้าตาเป็นอย่างไร
แต่หลังจากถามแบบนั้นทุกคนก็มองเขาด้วยสีหน้างุนงงว่าทำไมเจสันถึงถามแบบนั้น
เมื่อเทียบกับเมืองเกรด C แล้ว เขตที่ยากจนที่สุดอาจเทียบได้กับเขตที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ย แต่เมื่อครัวเรือนหนึ่งยากจนเกินกว่าจะดำรงชีวิตในเมืองเกรด B ได้ก็ควรย้ายไปอยู่ในเมืองเกรด C หรือ D เนื่องจากเมืองเกรด B ส่วนใหญ่ใช้สำหรับ บริษัท นักล่า รัฐบาล ครอบครัวมีฐานะสูงกว่าค่าเฉลี่ย การฝึกทหารและอื่น ๆ เพื่อปรับปรุงอันดับหลักมานาของพวกเขาภายในเมืองและออกล่านอกโดม
ทุกคนในเมืองเกรด B มีความมั่งคั่งความแข็งแกร่งหรือข้อได้เปรียบอื่น ๆ ตามมาตรฐานจำนวนหนึ่ง พลเมืองส่วนใหญ่จากเมืองเกรด C บางคนก็มีเหตุผลที่จะต้องยู่ที่นั้น เช่นกรณีของตระกูลเฟลเลอร์
พวกเขาร่ำรวยพอที่จะอาศัยอยู่ในเมืองไซโร แต่เนื่องจากเกร็ก พวกเขาจึงย้ายไปอยู่ในเมืองเกรด C ที่ห่างไกลเพื่อให้เกร็กหายจากอาการบาดเจ็บในจิตใจ
