“หัวหน้าน้อยครับ ในเมื่อคุณกำหนดราคาไว้แล้ว งั้นครั้งนี้ผมช่วยคุณกดกระดิ่งเองครับ ผมจะประมูลจนถึงราคาหนึ่งพันห้าร้อยล้านแล้วก็หยุดครับ” อะเฉียงรู้สึกว่าคำพูดของหัวหน้าน้อยในตอนนี้น่าเชื่อถือ ราคาหนึ่งพันห้าร้อยล้านถือว่าไม่เสี่ยงเกินไป อาจจะเอาชนะคุณชายสามเย่ได้
แน่นอนว่าก่อนอื่นต้องไม่ให้หัวหน้าน้อยเป็นคนกดกระดิ่งเอง เพราะเขารู้ดีว่าถ้าหากให้หัวหน้าน้อยกดกระดิ่ง ถึงเวลาหัวหน้าจะหยุดไม่ได้แน่นอน
“ไม่ได้ ฉันต้องกดด้วยตัวเอง” หัวหน้าน้อยจ้องเขม็งอะเฉียงแวบหนึ่ง เรื่องที่น่าสนุกอย่างนี้เขาต้องทำด้วยตัวเองสิ
เขาต้องการสัมผัสถึงความรู้สึกแบบนั้น ความรู้สึกที่น่าตื่นเต้นสุด ๆ และสนุกถึงอกถึงใจสุดขีด
หัวหน้าน้อยเอากระดิ่งมากอดไว้ในอ้อมอกของตัวเอง
อะเฉียงได้แต่เบ้ปากแรง ๆ จากนั้นก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ อะเฉียงดูเหมือนจะเห็นผลลัพธ์ล่วงหน้าแล้วล่ะ หัวหน้าน้อยคิดเอาไว้ซะสวยหรู แต่พอถึงเวลาคงทำไม่ได้อย่างที่พูดแน่นอน
ในสถานการณ์แบบนั้นหัวหน้าน้อยยากที่จะควบคุมตัวเองเอาไว้ได้
อะเฉียงคิดว่าที่หัวหน้าน้อยควบคุมตัวเองไม่อยู่มีสาเหตุหลัก ๆ มาจาก การที่หัวหน้าน้อยไม่เคยขาดแคลนเงินมาก่อนเลย หนึ่งร้อยล้าน สองร้อยล้านสำหรับหัวหน้าน้อยก็คงเหมือนเงินหนึ่งหยวนสองหยวนในสายตาคนทั่วไป
ในห้องหมายเลข 9 คุณชายสามเย่มองไปที่ปุ่มกดกระดิ่งแวบหนึ่ง
กู้หวูรู้ใจคุณชายสามเย่มากจริง ๆ คุณชายสามเย่แค่ส่งสายตา กู้หวูก็เข้าใจความหมายของคุณชายสามเย่ทันที
กู้หวูเอากระดิ่งยื่นให้คุณชายสามเย่
ก็คือว่า รอบนี้คุณชายสามเย่จะเป็นคนประมูลด้วยตัวเอง ส่วนสุดท้ายจะประมูลไปถึงราคาเท่าไหร่ นั่นก็เป็นการตัดสินใจอย่างกะทันหันของคุณชายสามเย่แล้วล่ะ
เลขาหลิวเห็นการกระทำของประธานตัวเองก็อึ้งไปเลย เดิมทีเขายังกลุ้มใจกับตัวเองที่เมื่อครู่ร้องตกใจเสียงดัง กลัวว่าจะเปิดเผยแผนการของท่านประธานออกไป
แต่ตอนนี้เลขาหลิวพบว่า เมื่อครู่นี้ดูเหมือนเขาจะถูกหลอกใช้ ท่านประธานน่าจะจงใจทำให้เขาตกใจจนร้องออกมา
ท่านประธานเอาแต่ใจมากเกินไปแล้ว ไม่คิดจะบอกเขาก่อนสักคำ
แต่ว่า ถ้าหากท่านประธานบอกเขาก่อน เขาก็คงแสดงออกมาได้ไม่ดีขนาดนี้หรอก
ไม่พูดไม่ได้ ว่าแผนการทุกย่างก้าวของท่านประธานนั้นแนบเนียนมากจริง ๆ
ท่านประธานมาควบคุมด้วยตัวเอง เลขาหลิวไม่ต้องกังวลใจมากมายแล้ว เขาทำงานกับท่านประธานมานาน แต่ไหนแต่ไรไม่เคยเห็นท่านประธานพ่ายแพ้ให้กับคนอื่นเลย
ในห้องหมายเลข 9 เย่ซือเฉินกดกระดิ่งด้วยตัวเอง
และในห้องหมายเลข 10 ตอนนี้หัวหน้าน้อยก็กำลังกอดกระดิ่งเอาไว้ ดังนั้นเมื่อเสียงกระดิ่งของเย่ซือเฉินดังขึ้น หัวหน้าน้อยก็กดกระดิ่งตามทันที
เย่ซือเฉินยิ้มมุมปาก จากนั้นก็รีบกดกระดิ่งตามไปติด ๆ
แน่นอนว่าห้องหมายเลข 10 ก็รีบกดกระดิ่งตามเช่นกัน
เสียงกระดิ่งดังขึ้นไม่หยุด จนแทบจะกลายเป็นเสียงเดียวกันอีกครั้ง
ทุกคนที่อยู่ในงานตอนนี้ต่างตกตะลึงตาค้างกันไปหมด แต่ละคนไม่กล้าจะหายใจกันเลยทีเดียว
ทุกครั้งที่เสียงกระดิ่งดังขึ้น พวกเขาต่างรู้สึกเหมือนถูกค้อนเหล็กเคาะไปที่หัวใจอย่างแรง
หัวใจที่ถูกเคาะแต่ละครั้งสั่นไหวไม่หยุดหย่อน
ทุกครั้งที่เสียงกระดิ่งดังขึ้นหมายถึงราคาที่เพิ่มขึ้นครั้งละห้าสิบล้าน!!
สองคนนั้นคงต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ!!
พิธีกรตกตะลึงจนตั้งสติขึ้นมาได้ ครั้งนี้เขารีบเปลี่ยนหน้าจออย่างรวดเร็ว
ตัวเลขที่แสดงอยู่บนจอภาพขนาดใหญ่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เร็วกว่าการประมูลรอบที่แล้วซะอีก
แน่นอนว่ายิ่งน่าตื่นเต้นมากขึ้นไปด้วย!!
เพราะทุกครั้งราคาจะเพิ่มขึ้นห้าสิบล้าน ราคาบนจอภาพเปลี่ยนอย่างรวดเร็วเป็น 1000ล้าน 1100ล้าน 1200ล้าน 1300ล้าน 1400ล้าน ที่เห็นคือใกล้จะถึง 1500ล้านแล้ว
แต่เสียงกระดิ่งจากทั้งสองฝ่ายยังคงดังขึ้นไม่หยุด และไม่มีทีท่าจะหยุดลงง่าย ๆ แสดงให้เห็นว่าทั้งสองฝ่ายไม่มีความลังเลสองจิตสองใจกันเลยแม้แต่น้อย
ทุกคนที่อยู่ในงานต่างพากันตกตะลึงจนอึ้งกันไปหมดแล้ว
ราคาประมูลเริ่มต้นที่สูงขนาดนี้ ปกติต่อให้มีคนแข่งกันประมูล ก็ไม่เยอะมากนัก เพราะราคาสูงขนาดนี้ มีไม่กี่คนหรอกที่รับได้ ดังนั้นจึงไม่มีใครเสนอราคาหลายครั้งขนาดนี้ ปกติไม่ค่อยแข่งประมูลกันจนราคาสูงเกินไป
ก่อนหน้านี้ทุกคนต่างคาดเดาว่าน่าจะประมูลกันถึงแค่หนึ่งพันล้าน
ถ้าหากเป็นหนึ่งพันล้าน พวกคนประเภทที่มีเงินเยอะจนไม่รู้จะเอาไปใช้อะไรก็คงจะซื้อกลับไปวางชื่นชม
แต่ตอนนี้ราคาประมูลอยู่ที่ 1500ล้านแล้ว จ่าย 1500ล้านซื้อกลับไปก็ไม่มีค่าพอให้สะสมอีกแล้ว ถ้าคิดจะขายออกไปในราคา 1500ล้านเกรงว่าจะเป็นเรื่องที่ยากมาก
คนที่รู้จักชื่นชมในเครื่องหยกแบบนี้มีไม่มากนัก ต่อให้ชื่นชมแต่คนที่จะควักเงินมากมายขนาดนี้มาซื้อไปก็คงมีน้อยมากถึงมากที่สุด
ดังนั้น ทุกคนที่อยู่ในงานต่างรู้สึกว่าราคานี้สูงมากเกินไปแล้วจริง ๆ
ไม่ว่าเครื่องหยกจะดีแค่ไหน แต่ประมูลไปในราคาแบบนี้ไม่คุ้มค่าเลยจริง ๆ
“หัวหน้าน้อยครับ ราคาถึง 1500ล้านแล้วนะ พวกเราควรจะหยุดได้แล้วนะครับ” ในห้องหมายเลข 10 อะเฉียงเห็นราคาถึง 1500ล้านแล้ว และราคา 1500ล้านนี้ก็เป็นคุณชายสามเย่ประมูลไปได้พอดี
อะเฉียงกดเสียงพูดให้ต่ำเอ่ยเตือนหัวหน้าน้อยของตัวเอง
“ฉันจะกดอีกสักสองสามครั้ง เย่ซือเฉินไม่หยุดเร็วขนาดนั้นหรอก” หัวหน้าน้อยพอถึงเวลากลับไม่ฟังที่อะเฉียงพูดเลยสักนิด ขณะที่พูดเขายังกดกระดิ่งไปอีก
ราคาที่แสดงบนจอภาพเปลี่ยนเป็น 1550ล้านแล้ว
อะเฉียงตื่นเต้นจนแทบจะหยุดหายใจ
ยังดี ที่เย่ซือเฉินจากห้องหมายเลข 9 ยังกดกระดิ่งตามมาติด ๆ เสียงกระดิ่งยังคงไม่มีทีท่าจะหยุดลง และไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย
“ฉันบอกแล้วไงว่าเย่ซือเฉินไม่หยุดเร็วขนาดนั้นหรอก สองครั้งก่อนเย่ซือเฉินก็หยุดที่ตัวเลขกลม ๆ ฉันคิดว่าครั้งนี้เย่ซือเฉินน่าจะหยุดที่ 2000ล้าน ฉันจะหยุดประมูลตอนถึงราคา 1950ล้าน” หัวหน้าน้อยไม่มีทีท่าจะหยุดกดกระดิ่งเลยสักนิด ยังคงกดต่อไปเรื่อย ๆ ในขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะวิเคราะห์ไปด้วย การวิเคราะห์นั้นฟังดูมีเหตุผลมาก
อะเฉียงฟังการวิเคราะห์ของเขา ก็เบ้ปากเล็กน้อย อะเฉียงรู้สึกว่าหัวหน้าน้อยก็แค่หาเหตุผลให้ตัวเองเท่านั้นแหละ
อะเฉียงคิดว่าคุณชายสามเย่ไม่น่าจะยอมให้หัวหน้าน้อยสมหวังได้ง่ายดายขนาดนั้นหรอก
“หัวหน้าน้อย พวกเราหยุดตอนนี้เถอะ คุณชายสามเย่ถือว่าแพ้แล้ว อีกทั้งคุณชายสามเย่จ่ายเงินสิ้นเปลืองกว่าคุณเยอะมาก ผมคิดว่าพอได้แล้วนะครับ ตอนนี้พวกเราหยุดกันเถอะครับ” อะเฉียงมองตัวเองบนหน้าจอที่ยังคงเปลี่ยนไปไม่หยุด เขาตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาอยู่แล้ว
“แกไม่เข้าใจหรอก สถานการณ์อย่างนี้ ยิ่งประมูลราคาสูงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าฉันชนะอย่างขาดลอยมากขึ้นเท่านั้น เย่ซือเฉินก็คิดแบบนี้เหมือนกัน ไม่อย่างนั้นเขาคงหยุดนานแล้วล่ะ คงไม่ประมูลจนราคาสูงขนาดนี้หรอก” หัวหน้าน้อยไม่ฟังที่อะเฉียงโน้มน้าวเลยสักนิด แต่ที่หัวหน้าน้อยพูดก็ไม่ผิด ในสถานการณ์อย่างนี้ยิ่งประมูลราคาสูงเท่าไหร่ ฝ่ายที่ชนะก็ยิ่งชนะได้อย่างสวยงามมากเท่านั้น
แน่นอนว่า ก่อนอื่นคุณต้องเป็นฝ่ายชนะเท่านั้น!!
อะเฉียงอึ้งไป หัวหน้าน้อยพูดไม่ผิดเลย แต่เขากลับรู้สึกว่ามีตรงไหนไม่ชอบมาพากล
หลังจากที่เย่ซือเฉินกดกระดิ่งไปอีกครั้ง หัวหน้าน้อยก็รีบกดตามอีกครั้ง : “แกวางใจเถอะน่า ฉันรู้อยู่แก่ใจแหละ ครั้งนี้ไม่มีทางแพ้แน่นอน”
หลังจากที่หัวหน้าน้อยกดกระดิ่งครั้งนี้ ตัวเลขบนหน้าจอก็เปลี่ยนเป็น 1850ล้านทันที
จากนั้น……
จากนั้นก็ไม่มีต่อจากนั้นอีกแล้ว……
เพราะเสียงกระดิ่งจากทางคุณชายสามเย่ไม่ดังขึ้นอีกแล้ว
ราคาที่แสดงอยู่บนจอภาพขนาดใหญ่ในที่สุดก็หยุดลง หยุดลงที่ราคา 1850ล้าน
เป็นคุณมู่จากห้องหมายเลข 10 อีกแล้ว
“หัวหน้าน้อยครับ คุณชายสามเย่ไม่ได้กดกระดิ่งต่อแล้ว” อะเฉียงไม่ได้ยินเสียงกระดิ่งจากฝั่งคุณชายสามเย่แล้ว ใบหน้าเขาพังทลายลงทันที ตอนนี้เขาอยากร้องไห้เหลือเกิน
ตอนแรกหัวหน้าน้อยวิเคราะห์ได้ถูกต้องแล้ว ถ้าหากหัวหน้าน้อยหยุดลงที่ราคา 1500ล้านเหมือนที่พูดตอนแรก หัวหน้าน้อยก็ชนะไปแล้ว แต่หัวหน้าน้อยดึงดันจะกดประมูลต่ออีกหลายครั้ง
ตอนนี้เป็นไงล่ะ หัวหน้าน้อยตกหลุมพรางคุณชายสามเย่อีกแล้ว และครั้งนี้ก็ไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ เลย แต่มากถึง 1850ล้าน!!
สำหรับคนอื่น จ่ายเงิน 1850ล้านเพื่อซื้อเครื่องหยกชิ้นหนึ่งกลับมา แต่อะเฉียงคิดว่าสำหรับหัวหน้าน้อยแล้วกลับไม่ได้อะไรกลับมาเลย เพราะหัวหน้าน้อยไม่ได้มีความสนใจในวัตถุโบราณพวกนี้เลยสักนิด
แจกันโบราณก่อนหน้านี้หัวหน้าน้อยยังสามารถเอามาเสียบดอกไม้ได้ ภาพวาดโบราณที่มีชื่อเสียงหัวหน้าน้อยสามารถเอามาประดับตกแต่งได้
แต่นี่เป็นเครื่องหยกตามประเพณีชิ้นหนึ่ง หัวหน้าน้อยจะเอามาทำอะไรได้ล่ะ? !
หัวหน้าน้อยเหมือนเผาเงินทิ้งเลยนะ!!
