ถ้าหากคุณชายสามเย่ตอบตกลง เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ถ้าหากคุณชายสามเย่ไม่ตอบตกลง ก็คงต้องทำตามหน้าที่แล้วล่ะ
“ก็ได้ งั้นฉันจะไปพูดกับคุณชายสามเย่ด้วยตัวเอง” เพื่อจื่อโม่สุดที่รัก ฉู่หลิงเอ๋อตัดสินใจทุ่มสุดตัว ถึงแม้คุณชายสามเย่จะน่ากลัว แต่ก็คงไม่กินเธอเข้าไปหรอกมั้ง อีกอย่างเธอก็แค่เป็นตัวกลางเท่านั้น คุณชายสามเย่ไม่น่าจะโมโหเธอ
พนักงานเห็นเธอตอบตกลงว่าจะไปพูดกับคุณชายสามเย่ด้วยตัวเองก็รู้สึกโล่งใจหน่อย จากนั้นก็ตามฉู่หลิงเอ๋อออกจากห้องไป
ขณะที่ฉู่หลิงเอ๋อออกจากห้อง ประตูห้องหมายเลข 10 ก็เปิดออกพอดี หัวหน้าน้อยเดินออกมาจากในห้องพอดีเลย
เดิมทีฉู่หลิงเอ๋อค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับคุณมู่ห้องหมายเลข 10 อยู่แล้ว ดังนั้นเมื่อได้ยินเสียงจึงได้หันไปดู ตอนที่เธอเห็นชัด ๆ ว่าคนที่เดินออกมารูปร่างหน้าตาเป็นยังไง ก็ตกตะลึงไปเลย
โอ้โห นี่คือคุณมู่ผู้ร่ำรวยคนนั้นเหรอ? ยังหนุ่มขนาดนี้เชียวเหรอ?
และดูดีมากขนาดนี้ด้วย?
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเจอผู้ชายที่ดูดีขนาดนี้ ดูดีกว่าผู้หญิงเสียอีก ดูเหมือนจะหน้าตาดีกว่าฉิงฉิงของเธอด้วยนะ
ผู้ชายคนหนึ่งทำไมถึงได้หน้าตาดีขนาดนี้เนี่ย?
ฉู่หลิงเอ๋อมองจนเหม่อลอยไปเลย แต่เธอก็มองเหม่ออยู่แค่สองวินาทีเท่านั้น จากนั้นก็ตั้งสติได้ : “คุณมู่ใช่ไหมคะ? ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
คุณมู่ร่ำรวยมากจริง ๆ อีกทั้งหน้าตาดีมากด้วย ฉู่หลิงเอ๋อเป็นคนร่าเริงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว จึงเป็นฝ่ายเอ่ยทักทายก่อน
หัวหน้าน้อยชำเลืองมองเธอแวบหนึ่ง แล้วก็ไม่สนใจเธอ
แต่เห็นแก่ที่ก่อนหน้านี้เธอแย่งประมูลของกับคุณชายสามเย่ หัวหน้าน้อยจึงไม่ได้เสียมารยาทมากนัก
ฉู่หลิงเอ๋อเห็นอีกฝ่ายไม่สนใจเธอ ก็เบะปากเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ปกติแม้ว่าเธอจะเป็นมิตร แต่ในเมื่อคนอื่นไม่สนใจเธอ เธอก็ไม่มีทางเข้าไปตีสนิทด้วยหรอก
หัวหน้าน้อยเดินผ่านเธอไปเฉย ๆ โดยไม่ได้มองเธออีก ท่าทางเย่อหยิ่งและไร้มารยาท
เขาไม่สนใจฉู่หลิงเอ๋อ ฉู่หลิงเอ๋อก็ไม่สนใจเขาอยู่แล้ว นิสัยฉู่หลิงเอ๋อเป็นแบบนี้แหละ ถ้าคนอื่นดีกับเธอ เธอก็จะยิ่งดีกับคนอื่น แต่ถ้าคนอื่นเย่อหยิ่งใส่เธอ เธอก็จะยิ่งหยิ่งผยองมากกว่าอีกฝ่าย
ฉู่หลิงเอ๋อจึงเชิดหน้ายืดอกแล้วเดินตรงไปข้างหน้า
และในขณะนั้นเอง ประตูห้องหมายเลข 9 ก็เปิดออก แล้วคุณชายสามเย่ก็เดินออกมา
“คุณชายสามเย่ หยุดก่อนค่ะ” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นคุณชายสามเย่จะกลับไป ก็รีบร้องเรียก
เมื่อเธอตะโกนเรียก คุณชายสามเย่ก็หยุดเดิน ขณะเดียวกันหัวหน้าน้อยก็หยุดลงด้วย
หัวหน้าน้อยชอบเรื่องสนุก ๆ อยู่แล้ว และวันนี้เขาก็มาเพราะเย่ซือเฉินด้วย เมื่อได้ยินฉู่หลิงเอ๋อตะโกนเรียกคุณชายสามเย่ เขาก็ต้องหยุดเพื่อดูอะไรสนุก ๆ อยู่แล้ว
เย่ซือเฉินเงยหน้าขึ้น มองไปทางฉู่หลิงเอ๋อ ตอนที่เห็นฉู่หลิงเอ๋อเขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยสักนิด เพียงแต่ตอนที่ฉู่หลิงเอ๋อตะโกนเรียกเขา เขากลับรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย : “มีอะไรเหรอ?”
เมื่อนึกถึงเรื่องที่ฉู่หลิงเอ๋อแย่งเขาประมูลของก่อนหน้านี้ คุณชายสามเย่ก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่เมื่อนึกถึงความสัมพันธ์ระหว่างฉู่หลิงเอ๋อกับเวินลั่วฉิง น้ำเสียงของเขาตอนนี้จึงค่อนข้างดีอยู่
แน่นอนว่า ขณะที่คุณชายสามเย่มองไปที่ฉู่หลิงเอ๋อก็เห็นหัวหน้าน้อยด้วยเช่นกัน ตอนนี้หัวหน้าน้อยหยุดเดิน แล้วหันตัวกลับมา ท่าทางเตรียมพร้อมที่จะดูอะไรสนุก ๆ อย่างเต็มที่
ตอนที่คุณชายสามเย่เห็นหัวหน้าน้อย สีหน้ากลับไม่ได้แสดงท่าทีผิดปกติออกมา เพียงแต่ในใจกลับรู้สึกสงสัยมากขึ้น ผู้ชายคนนี้เขาไม่ได้รู้จักสักหน่อย เขามั่นใจมากว่าไม่เคยเจอมาก่อน
แล้วทำไมคืนนี้ผู้ชายคนนี้ถึงได้หาเรื่องเขาล่ะ?
“คุณชายสามเย่ มีเรื่องที่ต้องปรึกษาคุณหน่อยค่ะ วันนี้ฉันไม่ได้พกเงินมา คุณสามารถช่วยฉันจ่ายหน่อยได้ไหมคะ” ฉู่หลิงเอ๋อเดิมทีก็ไม่มั่นใจอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้อยู่ต่อหน้าคุณชายสามเย่ยิ่งรู้สึกประหม่ามากขึ้นกว่าเดิมอีก เธอกลัวจริง ๆ ว่าเมื่อพูดจบ คุณชายสามเย่จะให้คนเตะเธอออกไปทันที
เมื่อฉู่หลิงเอ๋อพูดจบ คุณชายสามเย่ยังคงไม่ตอบโต้อะไร แต่หัวหน้าน้อยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอกลับหัวเราะออกมา
ตอนนี้หัวหน้าน้อยจ้องมองฉู่หลิงเอ๋อตรง ๆ แล้ว แววตาของเขาดูประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด เขาสงสัยว่าตัวเองฟังผิดไปหรือเปล่า
เมื่อครู่ผู้หญิงคนนี้พูดว่าอะไรนะ?
เธอพูดว่าจะให้เย่ซือเฉินช่วยเธอจ่ายเงินงั้นเหรอ?
ของพวกนั้นที่เธอประมูลมาล้วนแย่งมาจากเย่ซือเฉินทั้งนั้น แล้วตอนนี้เธอจะให้เย่ซือเฉินช่วยเธอจ่ายเงินเนี่ยนะ?
ยัยผู้หญิงคนนี้เป็นคนโง่หรือเปล่าเนี่ย?
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด คาดหวังอะไรกับผู้หญิงไม่ได้เลยจริง ๆ
แต่ว่า หัวหน้าน้อยคิดว่าเรื่องสนุกแบบนี้ดูต่ออีกสักหน่อยดีกว่า แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน
หลังจากคุณชายสามเย่ได้ยินที่ฉู่หลิงเอ๋อพูดก็อึ้งไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเขาคิดไม่ถึงว่าฉู่หลิงเอ๋อจะขอร้องอะไรแบบนี้ ถึงแม้ฉู่หลิงเอ๋อจะสนิทกับเวินลั่วฉิง แต่เขาเพิ่งเคยเจอกับฉู่หลิงเอ๋อแค่ครั้งเดียว สำหรับเขาแล้วถือว่าฉู่หลิงเอ๋อไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย
แล้วจะให้เขาช่วยฉู่หลิงเอ๋อจ่ายเงินเนี่ยนะ?
สองร้อยกว่าล้านสำหรับเขาไม่ถือว่ามากเท่าไหร่หรอก ถ้าหากช่วยเหลือเพื่อน เขาก็สามารถช่วยได้ แต่ฉู่หลิงเอ๋อไม่ใช่เพื่อนของเขา อีกอย่างฉู่หลิงเอ๋อก็เป็นผู้หญิง ให้เขาจ่ายเงินแทนผู้หญิงเนี่ยนะ?
เรื่องนี้คิดยังไงก็รู้สึกไม่ถูกต้อง
“ใครให้คุณมาขอความช่วยเหลือจากผม?” แต่ว่าตอนนี้คุณชายสามเย่คิดถึงความน่าจะเป็นได้อย่างหนึ่ง คืออาจจะเป็นเวินลั่วฉิงให้ฉู่หลิงเอ๋อมาขอความช่วยเหลือจากเขา?
ถ้าหากเป็นเพราะเวินลั่วฉิง เขาต้องช่วยเหลือแน่นอน
แต่คุณชายสามเย่ก็รู้สึกว่าแบบนี้ไม่น่าจะเป็นไปได้สักเท่าไหร่ วันนี้ฉู่หลิงเอ๋อมาในนามของมู่หรงดัวหยาง ต่อให้ต้องการคนช่วยเหลือ ฉู่หลิงเอ๋อก็น่าจะไปหามู่หรงดัวหยางก่อนสิ
มู่หรงดัวหยางไม่มีทางจ่ายเงินสองร้อยกว่าล้านไม่ได้หรอก
ได้ยินคำพูดของคุณชายสามเย่ ฉู่หลิงเอ๋อก็ชะงักไป คำพูดของคุณชายสามเย่เหมือนมีนัยแฝง
แต่ว่าฉู่หลิงเอ๋อก็เข้าใจได้ทันที คุณชายสามเย่น่าจะคิดว่าฉิงฉิงให้เธอมาหาเขา
“ที่จริงแล้ว ของพวกนั้นฉันไม่ได้เป็นคนประมูล แต่เป็นคนอื่นประมูล และคนคนนั้นให้ฉันมาหาคุณชายสามเย่ ให้คุณชายสามเย่ช่วยจ่ายเงินให้” ฉู่หลิงเอ๋อคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ตัดสินใจพูดให้ชัดเจน ถ้าหากให้คุณชายสามเย่เข้าใจผิดว่าเป็นเพราะฉิงฉิง งั้นคืนนี้จื่อโม่ของเธอก็คงเสียแรงเปล่า
“ใคร?” คุณชายสามเย่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ที่จริงเขาก็เคยสงสัยว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องหมายเลข 11 กับฉู่หลิงเอ๋อ ตอนนั้นเขาคิดว่าเป็นถังไป๋เชียน แต่กู้หวูไปสืบดูแล้ว บอกว่าไม่มีคนอื่น และไม่พบสิ่งผิดปกติใด ๆ
“ถังจื่อโม่” ฉู่หลิงเอ๋อแอบถอนหายใจ เธอนึกถึงที่จื่อโม่กำชับเอาไว้ ว่าให้บอกชื่อจื่อโม่ไป และไม่ยอมให้เธอบอกความจริงกับคุณชายสามเย่ด้วย ดังนั้นตอนนี้ฉู่หลิงเอ๋อจึงได้แต่พูดไปแบบนี้
“คุณบอกว่าเป็นใครนะ?” ตอนที่คุณชายสามเย่ได้ยินฉู่หลิงเอ๋อพูดถึงชื่อนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที น้ำเสียงฟังดูดุขึ้นมาก แต่นี่ยังไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญก็คือ ฉู่หลิงเอ๋อสัมผัสได้ถึงรังสีอำมหิตที่ออกมาจากเสียงของคุณชายสามเย่ในตอนนี้
ใช่ มันคือรังสีอำมหิต!!
หลังจากที่คุณชายสามเย่ได้ยินชื่อของถังจื่อโม่ จู่ ๆ ก็มีรังสีอำมหิตออกมา? !
