ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 106 เธอมีความเฉียบคม (2)

บทที่ 106 เธอมีความเฉียบคม (2)

มีคนไม่กี่คนคุยกันเสียงดังไม่ดังมาก ค่อนข้างอยู่ไกลจากเวินลั่วฉิง คนไม่กี่คนตรงนี้ไม่ได้ยินทั้งหมด

“เธอขโมยของคนอื่น ก็ต้องขอตรวจอยู่แล้ว” ซุนหรูที่รีบไปเพื่อตอบสำหรับการกระทำผิดมองเห็นท่าทางของเวินลั่วฉิง ยังคงสับสนเล็กน้อย แต่ก็ยังตะโกนออกมาอย่างกล้าหาญ

แต่เธอมี “หลักฐาน” เธอจะกลัวทำไม?

“หลักฐาน” เวินลั่วฉิงลืมตา แต่ก็มองเธอไปอย่างไม่มีความหวัง แต่มีท่าทางประเภทที่ดูถูกเหยียดหยามมด อย่างไรก็ตามการจ้องมองที่ดูเหมือนไม่มีอะไร แต่ก็ดูเหมือนจะมีความเฉียบคม

ซุนหรูแอบกลืนน้ำลายลงคอ ทันใดนั้นขาทั้งสองข้างก็รู้สึกเบา ๆ แต่เมื่อได้ยินเวินลั่วฉิงพูดถึงหลักฐาน ก็รู้สุขดีใจขึ้นมา “สร้อยคอของหยู่ซินเพิ่งหายไป ฉันเชื่อว่าคุณไม่น่าจะซ่อนมันไว้ที่อื่นได้ ต้องอยู่ในกระเป๋าของคุณแน่ ๆ ส่งกระเป๋าของคุณมา แล้วให้ หยู่ซินค้นหา แค่นี้ก็รู้ชัดแล้ว”

เวินลั่วฉิงรู้อยู่แต่แรกแล้วว่าเธอจะต้องพูดแบบนี้ ก็เลยไม่แปลกใจเท่าไหร่ และไม่มีการโต้แย้งใด ๆ แต่ก็เอากระเป๋าของตัวเธอวางไว้บนโต๊ะ มุมริมฝีปากของเขายกขึ้น “กระเป๋าอยู่ตรงนี้”

ซุนหรูยิ้มออกมา หัวเราะออกมาอย่างสะใจ และไม่กลัวอีกต่อไป เธอหยิบกระเป๋าอย่างเชื่อฟังและปล่อยให้เธอค้นหา

หึ วันนี้ผู้หญิงคนนี้ไม่ตายดีแน่

มุมริมฝีปากของหลี่หยู่ซินยังแสดงความเยาะเย้ยให้เห็นเล็กน้อย เธอคิดว่าผู้หญิงคนนี้ก็ไม่เท่าไหร่นี่น่า ที่แท้ก็แค่ทำเป็นเสแสร้ง

เวินลั่วฉิงเงยหน้าขึ้น และมองไปที่หลี่หยู่ซิน พูดทีละคำอย่างช้า ๆ “ก็แค่ ต้องค้น…” คำพูดของเธอหยุดอยู่เท่านั้น และเลิกคิ้ว อีกทั้งยังเสริมขึ้นมาอีกประโยค “คุณมันไม่คู่ควร”

“คุณพูดว่าอะไรนะ?” สีหน้าของหลี่หยู่ซินเปลี่ยนไปทันที รู้สึกเหมือนโดนดูถูกอยู่ลึก ๆ แม้ว่าเธอจะเป็นเพียงนางแบบตัวเล็ก ๆ แต่ก็ไม่เคยได้รับคำดูถูกแบบนี้

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่า ตอนนี้เธอยังเป็นผู้หญิงของคุณชายเล้งอีก

“คุณรู้ใช่ไหมว่าเธอคือใคร? เธอคือผู้หญิงของคุณชายเล้งเชียวนะ” ซุนหรูเป็นตัวแทนของ หลี่หยู่ซิน เมื่อได้ยินเข้าก็ระเบิดขึ้นทันที ในเวลาเดียวกันก็ยกคุณชายเล้งขึ้นมา

ในมุมนั้น ดวงตาของคุณชายเล้งหรี่ลง ซ่อนความรู้สึกเย็นชาของความเคร่งขรึมไว้

เวินลั่วฉิงเม้มริมฝีปาก ดูเหมือนจะมีเสียงหัวเราะเบา ๆ “อย่าบอกว่าเป็นคนของคุณชายเล้งแม้จะเป็นคุณชายเล้ง…” คำพูดของเธอหยุดลงโดยเจตนาอีกครั้ง จากนั้นก็ยกขึ้นมาอีกหนึ่งประโยคอย่างไม่เร่งรีบ “ก็ไม่มีคุณสมบัติในการตรวจค้นกระเป๋าของฉัน”

เมื่อเธอพูดประโยคนี้ออกไป ผู้คนในสถานที่ก็เกิดความโกลาหล

ทุกคนรู้ดีว่า คุณชายเล้งไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะยุ่งเกี่ยว เขาเป็นเสมือนการดำรงอยู่ของราชานรก

ทั้งเมือง A คนที่กล้าที่จะพูดเรื่อง คุณชายเล้งยังมีอยู่แค่ไม่กี่คน ผู้หญิงคนนี้กำลังหาเรื่องตายแน่ ๆ

ผู้ชายที่ถูกกล่าวถึง ที่นั่งอยู่ตรงมุมนั้นก็เลิกคิ้ว แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหมาย

“ฮะ คุณพูดว่าอะไรนะ คุณบอกว่าคุณชายเล้งไม่มีคุณสมบัติในการตรวจค้นกระเป๋าของคุณเหรอ? ฉันว่าเธอบ้าไปแล้ว” ซุนหรูดูเหมือนจะคว้าด้ามใหญ่ไว้ ตะโกนออกมาอย่างจงใจ

แน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าคุณชายเล้งอยู่ที่นี่ เลยจงใจพูดให้คุณชายเล้งได้ยิน เธอคิดว่าถ้าคุณชายเล้งได้ยินเข้าจะต้องโกรธมากอย่างแน่นอน

“ไม่อย่างงั้น เธอลองพูดออกสิว่าคุณชายเล้งมีคุณสมบัติอะไรในการที่จะตรวจค้นกระเป๋าของฉัน? หรือว่า เธอจะคุณชายเล้งให้มาค้นงั้นเหรอ?” เวินลั่วฉิงเลิกคิ้ว และทำสีหน้าสบายใจ

ที่มุมปากของผู้ชายคนนั้น ที่อยู่ในมุมยกขึ้น และเขาก็หัวเราะออกมา

“คุณชายเล้งผู้หญิงคนนี้งมงายเกินไปแล้ว ให้ผมส่งคนไปสั่งสอนเธอดีไหมครับ?” ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างคุณชายเล้งรู้สึกโกรธแทนคุณชายเล้งคว้าโอกาสที่จะได้รับการโปรด

คุณชายเล้งหันมาสบตาเขาเล็กน้อย มองผู้ชายคนนั้นอย่างเย็นชา และจู่ ๆ ก็พูดขึ้นว่า “เมื่อเธอเพิ่งบอกว่าผมไม่มีคุณสมบัติ แล้วแกคิดว่าแกมีงั้นเหรอ?”

ผู้ชายคนนั้นตกใจ ในขณะที่ตกตกใจอยู่พักหนึ่ง หลังของเขาก็รู้สึกเย็นวูบ คำพูดของคุณชายเล้งหมายถึงอะไร?

ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าคุณชายเล้งไม่มีคุณสมบัติ คุณชายเล้งก็ยอมรับว่าตัวเองไม่มีงั้นเหรอ? นี่ไม่ใช่สไตล์ของคุณชายเล้ง

“ฉันเห็นว่าคุณกำลังความรู้สึกผิดในสิ่งที่ทำลงไป กลัวแล้วล่ะสิ? สร้อยคอของหยู่ซินยังไงก็ถูกซ่อนอยู่ในกระเป๋าของเธอแน่ ๆ เธอเลยไม่กล้าให้พวกเราค้นใช่ไหมล่ะ ซุนหรูเพราะมี “หลักฐานที่ชัดเจน” ดังนั้นเธอเลยคิดว่าตัวเองไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวอะไร

“เธอไม่ให้พวกเราค้น ก็เพราะว่ามีผีอยู่ในใจ ถ้าเกิดว่าฉันค้นหลักฐานออกมาได้ เธอจะว่ายังไง ซุนหรูต้องการที่จะบังคับค้นหากระเป๋า

“คุณจะลองดูก็ได้นะ” เวินลั่วฉิงไม่ได้ขยับอะไร แต่ว่า ในขณะที่มือของซุนหรูกำลังจะจับโดนกระเป๋าของเวินลั่วฉิง ดวงตาของเธอหันมา ดวงตาเย็นชามองไปบนมือของ ซุนหรู

ในขณะนั้น มือของก็ซุนหรูได้หยุดลง และเกิดอาการสั่ง ทั้ง ๆ ที่มือของเธออยู่ห่างจากกระเป๋าเพียงไม่กี่เซนติเมตร แต่เธอไม่กล้าที่จะเอื้อมไปถึงมัน

ดูเหมือนว่าถ้าเธอยืดออกไป มือของเธอจะหักแน่ ๆ

ผ่านไปได้สักพัก ไม่เพียง แต่ซุนหรูจะตกใจ ทุกคนตรงนั้นต่างก็ตกตะลึงกับแรงผลักดันของเธอ

ใบหน้าของคุณชายเล้งประหลาดใจขึ้นเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้?

ผู้หญิงสามารถมีออร่าแบบได้ เขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก

เสียงของเธอไม่ดังอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาของเธอไม่คมเกินไป แต่มีก็มีออร่าอาฆาตบางอย่างที่จะทำให้ผู้คนสั่นสะท้าน

เขาไม่เคยแม่แต่จะคิดว่าในงานเลี้ยงวันนี้เขาจะได้เจอกับผู้หญิงแบบนี้ ค่อนข้างน่าสนใจเลยทีเดียว

เวินหรวนหรวนที่เฝ้ามองมาจากข้าง ๆ ตกตะลึง นี่ นี่ใช่คือเวินลั่วฉิงจริง ๆ หรือ?

ถึงแม้ว่าอาการป่วยของเวินลั่วฉิงจะหายดีแล้ว แต่ว่าเธอไปฝึกทักษะนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่?

“พี่สาวท่านนี้ อย่าโกรธไปเลยนะคะ ตัวแทนของฉันวิตกกังวลเกินไป เมื่อกี้ฉันก็แค่นั่งอยู่ข้าง ๆคุณ บางคนเห็นคุณเข้ามาหาฉันโดยเจตนา พวกเราเลยแค่สงสัย…” หลี่หยู่ซินถือว่ายังคงฉลาด ค่อย ๆถอนหายใจออกมา และใช้ถ้อยคำที่ระมัดระวัง

แต่เป้าหมายมีเพียงอย่างเดียว

“ก็แค่สงสัย? งั้นก็ไปแจ้งความ เรียกตำรวจมาซะสิ ฉันจะให้ความร่วมมือกับตำรวจ” เวินลั่วฉิงคัดจังหวะคำพูดของเธอ เพราะขี้เกียจที่จะฟังคำพูดไร้สาระเหล่านั้น

ดวงตาของเวินลั่วฉิงหันไปเล็กน้อย และกวาดสายตามองไปยังคนไม่กี่คนที่อยู่ตรงหน้า มีการเยาะเย้ยที่มุมริมฝีปาก “มิฉะนั้น ใครก็อย่ามาแตะต้องสิ่งของของฉัน”

“เหอะ ช่างกล้าอะไรขนาดนั้น? คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?” ซุนหรูรีบลุกขึ้นมา ขาทั้งสองข้างอดไม่ได้ที่จะสั่น แต่ปากก็ปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้

เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจเธอ หยิบโทรศัพท์ออกมา และโทรออก

“ยังไง? คิดอยากจะตะโกนขอความช่วยเหลืองั้นเหรอ? เหอะ ตอนนี้เธอจะเรียกใคร มันก็ไม่มีประโยชน์แล้ว” หลี่หรูเข้าใจว่าเธอต้องการที่จะตะโกนขอความช่วยเหลือให้คนมาช่วย หัวเราะเยาะเย้ยออกมา

หลังจากที่โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงสายติดแล้ว เธอก็เปิดลำโพง

“สวัสดีค่ะ ใช่ศูนย์รับแจ้งเหตุของเมือง A เขตC…”

ทุกคนได้ยินคำพูดทางโทรศัพท์ และตกตะลึง เธอ เธอกำลังแจ้งความ?

“ฉันต้องการจะแจ้งความค่ะ ที่หมิงเจ๋…ห้อง505 พวกคุณ พวกคุณช่วยรีบมาหน่อยได้ไหมคะ” เวินลั่วฉิงใช้ความกลัวมาก ตื่นตระหนก เสียงตะโกนอย่างไม่ต่อเนื่อง หลังจากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ไป

ทุกคนต่างตะลึง ในขณะที่ไม่สามารถยอมรับกลับมีการพลิกกลับอย่างกะทันหัน

นี่ นี่ใช่คนเดียวกันหรือเปล่า?

เมื่อได้เห็นเธอกลับมามีความสงบอย่างรวดเร็ว ทุกคนรู้สึกเพียงว่าไม่สามารถมีสติในชั่วขณะ

คุณชายเล้งกระตุกริมฝีปาก มีรอยยิ้มอีกเล็กน้อยในสายตาของเขา ผู้หญิงคนนี้ช่างน่าสนใจจริง ๆ

เรื่องนี้เริ่มสนุกขึ้นแล้วสิ! !