ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 1087 เขาไปสั่งจองแหวนแต่งงานด้วยตัวเอง (1)

ซือถูมู่หรงรู้ดีว่าเวินลั่วฉิงทนดูเรื่องไม่ถูกหลักทำนองคลองธรรมไม่ได้ ดังนั้น……

จู่ๆซือถูมู่หรงก็รู้สึกปวดหัวมาก

“แม่ ผมเคยบอกกับแม่แล้ว ผมจะไม่…….” ซือถูมู่หรงรู้ดีว่าถ้าวันนี้ไม่ได้อธิบายเรื่องนี้อย่างชัดเจน ผลที่ตามมาก็จะร้ายแรง แม้ว่าหลิวหยิงจะไม่อยู่ที่นี่ในตอนนี้

“คุณนายเว้ย” เพียงแต่ว่า คำพูดของซือถูมู่หรงยังไม่สิ้นสุด คุณหญิงซือถูก็หันกลับมาพร้อมตะโกนเรียกคุณหญิงเว้ยที่ยืนอยู่ไม่ไกล

สตรีสูงศักดิ์อย่างคุณหญิงซือถู ปกติแล้วจะไม่ตะโกนเสียงดังมากในโอกาสแบบนี้อยู่แล้ว และไม่ต้องพูดถึงว่าเมื่อครู่นี้คำพูดของซือถูมู่หรงยังพูดไม่จบ

ดังนั้น เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธอจงใจทำแบบนี้

เวินลั่วฉิงตาเป็นประกายเล็กน้อย แต่เธอกับคุณหญิงซือถูไม่ได้รู้จักกัน ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะพูดมากกว่านี้ในเวลานี้อยู่แล้ว

คุณหญิงเว้ยที่กำลังสนทนากับใครสักคนได้ยินเสียงแล้วจึงหันหน้ามา เมื่อเห็นคุณหญิงซือถูที่ใบหน้าเคล้าด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย คุณหญิงเว้ยจึงหมุนตัวเดินมาทางนี้

ขณะเดียวกัน คุณหญิงซือถูก็เดินไปหาคุณหญิงเว้ยเช่นกัน คุณหญิงซือถูยังคงจับมือมู่ฉู่ฉู่ ดังนั้นเธอจึงพามู่ฉู่ฉู่ไปด้วย

ดวงตาของซือถูมู่หรงหรี่ลงเล็กน้อย โดยธรรมชาติแล้วเขารู้ดีว่าแม่ของเขาจงใจทำแบบนี้ แต่ตอนนี้แม่ของเขาไปพบคุณหญิงเว้ย เขาคงไม่สะดวกที่จะไล่ตามไปอธิบายได้

ตอนนี้ซือถูมู่หรงได้แต่หวังว่า เวินลั่วฉิงจะไม่คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อยกับหลิวหยิง

คำมั่นสัญญาห้าปีที่เขาตกลงกับหลิวหยิงในก่อนหน้านี้กำลังใกล้เข้ามา นับตั้งแต่การทะเลาะกันครั้งล่าสุด หลิวหยิงก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นกับเขาอีก แต่เขารู้ว่าหลิวหยิงยังคงวางแผนที่จะจากไป

ในช่วงเวลานี้ เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้หลิวหยิงอยู่เคียงข้างเขา

ถ้าเวินลั่วฉิงจะพูดอะไรกับหลิวหยิงในเวลานี้ ความพยายามของเขาก็จะไร้ความหมาย

“คุณเวิน ไม่เจอกันนาน ทำไมถึงไม่เห็นคุณชายสามเย่มาด้วย” ซือถูมู่หรงเป็นฝ่ายตีสนิทกับเวินลั่วฉิงก่อน

“อ้อ เขาไม่ได้มา ฉันมาที่งานเลี้ยงแบบนี้ คงไม่ต้องการควงผู้ชายมาออกงานด้วย ไม่เหมือนกับประธานซือถู” เวินลั่วฉิงยกมุมปากเล็กน้อย คำพูดของเธอมีความหมายบางอย่างชัดเจน

ซือถูมู่หรงเป็นคนฉลาดหลักแหลม และเขาเข้าใจความหมายของเวินลั่วฉิงอยู่แล้ว

“ใช่แล้ว อีกอย่าง ไม่รู้ว่าช่วงนี้หยิงเอ๋อของฉันเป็นยังไงบ้าง ไม่ได้ติดต่อกับหยิงเอ๋อมานานแล้ว เดี๋ยวต้องโทรหาเธอหน่อยแล้ว” ตอนนี้ ภายในใจของเวินลั่วฉิงขุ่นเคืองเล็กน้อย แน่นอนว่าเป็นเพราะหยิงเอ๋อ ดังนั้น คำพูดของเวินลั่วฉิง จึงเห็นได้ชัดว่ามมีคำขู่แอบแฝงอยู่บ้าง

“อย่า วันนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด ทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิด ผมไม่รู้ล่วงหน้าว่าแม่ของผมจะพามู่ฉู่ฉู่มาด้วย สำหรับเรื่องอื่นผมยิ่งไม่รู้ด้วย” ซือถูมู่หรงเติบโตมาขนาดนี้ยังไม่เคยถูกข่มขู่มาก่อน และเขาก็เกลียดการถูกข่มขู่มากที่สุดด้วย แต่ตอนนี้เขาฟังคำขู่ของเวินลั่วฉิง กลับทำได้เพียงกล้ำกลืนเท่านั้น!!

เขาต้องอดทนและอธิบายให้เวินลั่วฉิงฟัง

“เกิดอะไรขึ้น? ซือถูคุณอธิบายอะไรให้ฉิงฉิงฟัง ความสัมพันธ์ระหว่างคุณสองคนคืออะไร?” ไป๋หยูหนิงดูตกตะลึงในขณะนี้ และไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนสองคนนี้?

เธอรู้ว่าซือถูมู่หรงเย่อหยิ่งและจองหองเพียงใด เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาอธิบายบางสิ่งกับคนอื่นแบบนี้

“ฉันไม่เกี่ยวอะไรกับเขาหรอก” เวินลั่วฉิงชี้แจงโดยตรง “ประธานซือถูก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉันฟังด้วย”

“ช่วงนี้เธออยู่บ้านคนเดียวก็ดูเบื่อๆอยู่เหมือนกัน คุณมีเวลาก็ไปอยู่เป็นเพื่อนเธอได้ แต่ว่ามีคำบางคำ ถ้าไม่พูดได้ก็ไม่ต้องพูดแล้ว” ซือถูมู่หรงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ผู้หญิงของเย่ซือเฉินยากที่จะเอาอยู่จริงๆ

ผู้หญิงของเย่ซือเฉิน คุณหนูเแห่งตระกูลถัง แล้วยังเป็นเพื่อนคนเดียวของหลิวหยิง เขาคงจะสร้างเรื่องบาดหมางด้วยไม่ได้จริงๆ

ในเมื่อไม่สามารถสร้างเรื่องบาดหมางใจได้แล้ว งั้นก็เอาบูชาเถอะ

เวินลั่วฉิงมองไปที่ซือถูมู่หรง เห็นว่าเขาทำท่าทางประจบประแจงอย่างชัดเจน ความโกรธในใจของเวินลั่วฉิงก็หายไปไม่น้อย

เธอก็รู้ด้วยว่าซือถูมู่หรงเป็นคนประเภทที่เย่อหยิ่งและจองหอง ซือถูมู่หรงประจบให้เธอพอใจเพื่อหลิวหยิง งั้นก็แสดงว่าซือถูมู่หรงยังแคร์หลิวหยิง

“โอเค เรื่องของวันนี้ ฉันจะไม่บอกเธอ” เวินลั่วฉิงยังเข้าใจดีว่าเรื่องความรู้สึกของคนสองคน ไม่สะดวกที่จะให้บุคคลภายนอกเข้าไปแทรกแซง ไม่ว่าความสัมพันธ์ของหลิวหยิงและซือถูมู่หรงจะเป็นยังไง การอยู่กับซือถูมู่หรง ล้วนเป็นสิ่งที่หลิวหยิงเลือกเอง เธอไม่ใช่หลิวหยิง ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะตัดสินใจแทนหลิวหยิง

วันนี้ เพราะว่าซือถูมู่หรงยังแคร์และเป็นห่วงหลิวหยิง เวินลั่วฉิงจึงตัดสินใจไม่บอกเรื่องนี้กับหลิวหยิง

แน่นอน เมื่อครู่นี้ เวินลั่วฉิงก็มองออกว่าคุณหญิงซือถูตั้งใจทำ และสีหน้าของซือถูมู่หรงเหมือนไม่รู้มาก่อนจริงๆ

“ขอบคุณ” ซือถูมู่หรงเป็นคนหยิ่งทะนง คำพูดอย่างเช่นขอบคุณ เขาพูดออกมาน้อยมาก ตอนนี้มองออกว่าเขาจริงใจ

“คุณสองคนมีเรื่องอะไรกันแน่? พวกคุณกำลังพูดถึงใคร?” ไป๋หยูหนิงคิดไปเองว่าเธอยังถือว่าเป็นคนฉลาด แต่ในตอนนี้ เธอฟังแล้วกลับสับสนไปหมดแล้ว

“เรื่องที่ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณอย่ามายุ่ง” เมื่อซือถูมู่หรงหันไปหาไป๋หยูหนิง ท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไปทันที กลับสู่สีหน้าที่เย่อหยิ่งและเย็นชาตามปกติ

“ซือถู นี่คุณเข้าใจผิดหรือเปล่า เมื่อกี้ยังคุณประจบประแจงฉิงฉิงอยู่เลย ทำไมพอหันมามองฉัน สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที คุณอยากทำอะไร? คุณพูดมาว่าคุณต้องการทำอะไร?” ไป๋หยูหนิงรู้สึกทึ่งเล็กน้อย ถามใครได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“ซือถู คุณคงไม่ใช่ว่าอยากแย่งแฟนของคุณชายสามเย่ใช่ไหม? ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าหุนหันพลันแล่น…….” ไป๋หยูหนิงเห็นความแตกต่างที่เขาปฏิบัติกับเธอและเวินลั่วฉิงได้อย่างชัดเจน ทั้งหมดที่เธอคิดได้ในตอนนี้คือความเป็นไปได้อันเดียวเท่านั้น

“คุณหุบปากได้แล้ว” ซือถูมู่หรงจ้องไปที่ไป๋หยูหนิงโดยตรง เขาแย่งแฟนของเย่ซือเฉิน? เขาไม่บ้านะ!!

“ไม่ใช่? แล้วคุณหมายความว่ายังไง?” ดวงตาของไป๋หยูหนิงเป็นประกายอย่างรวดเร็ว “แล้วทำไมคุณถึงลุ่มหลงและประจบสอพลอกับฉิงฉิงขนาดนั้น?”

ครั้งนี้ซือถูมู่หรงแค่เหลือบมองไปที่ไป๋หยูหนิงเพียงปราดตาเดียว และขี้เกียจพูดเรื่องไร้สาระกับเธอ ปกติไป๋หยูหนิงฉลาดหลักแหลมเหมือนลิง แต่เมื่อพูดถึงเรื่องความรู้สึก ไป๋หยูหนิงกลับเหมือนเส้นเอ็นหลุดหายไปหนึ่งเส้น และกลายเป็นคนโง่เขลาทันที!!

“ฉิงฉิง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” ไป๋หยูหนิงไม่ได้รับคำตอบทางฝั่งซือถูมู่หรง จึงหันไปหาเวินลั่วฉิง

ซือถูมู่หรงไม่ได้อธิบาย เวินลั่วฉิงคงพูดมากกว่านี้ไม่ได้อยู่แล้ว ยังไงถึงตอนนี้แล้วเธอยังไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างซือถูมู่หรงกับหลิวหยิงเป็นยังไง?

แต่ว่าเมื่อพิจารณาจากปฏิกิริยาของหลิวหยิงแล้ว ไม่น่าจะเป็นความสัมพันธ์ธรรมดาของคู่รักหนุ่มสาวที่เป็นแฟนกันเท่านั้น

เรื่องนี้ซับซ้อนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว และเธอที่ไม่รู้ความจริงก็จะไม่พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย

“พวกคุณแต่ละคนมันยังไงกันแน่?” ไป๋หยูหนิงตกตะลึงไปเลย แค่มองก็รู้ว่าสองคนนี้มีปัญหา และยังนิ่งเงียบในเวลาเดียวกันนั้นหมายความว่าอะไร?

“ฉันคิดว่าประธานซือถูและฉิงฉิงน่าจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกัน สิ่งที่ประธานซือถูพูดเมื่อครู่น่าจะหมายถึงคนอื่น ผู้หญิงคนอื่น” ฉู่หลิงเอ๋อเห็นว่าไป๋หยูหนิงทำท่าทางที่กระวนกระวาย อดไม่ได้ที่จะอธิบายสองสามคำให้ไป๋หยูหนิงฟัง

เห็นได้ชัดว่าความสนใจของไป๋หยูหนิงยังคงอยู่ที่ท่าทีที่ซือถูมู่หรงปฏิบัติต่อฉิงฉิง และเพิกเฉยต่อการสนทนาประเด็นสำคัญระหว่างซือถูมู่หรงและฉิงฉิงในเมื่อครู่นี้

ฉู่หลิงเอ๋อฟังออก คำว่า “เธอ” ที่ซือถูมู่หรงเอ่ยเมื่อครู่นี้ น่าจะเป็นประเด็น ถ้าเธอเดาไม่ผิด สิ่งที่ซือถูมู่หรงพูดน่าจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง

“ผู้หญิงคนอื่น?” ดวงตาของไป๋หยูหนิงเป็นประกายอย่างรวดเร็ว “อะไรผู้หญิงคนอื่น?”

“ผู้หญิงของประธานซือถู” มุมปากของฉู่หลิงเอ๋อกระตุกอย่างอดไม่ได้ ไป๋หยูหนิงช้าต่อด้านความรู้สึกจริงๆ ไม่น่าล่ะถึงได้ถูกคนเลวๆนั่นหลอกมาหลายปี

“คุณหมายความว่าซือถูมีผู้หญิงใช่ไหม?” ดวงตาของไป๋หยูหนิงเปิดกว้างทันที จากนั้นเธอก็หันไปหาซือถูมู่หรงอย่างรวดเร็ว “ซือถู นี่คือความจริงเหรอ? คุณ คุณมีผู้หญิงคนอื่นแล้ว?!”

ซือถูมู่หรงเงยหน้าขึ้น และเหลือบมองไป๋หยูหนิงเบาๆ โดยไม่พูดอะไร

และความเงียบของซือถูมู่หรงในขณะนี้ มันเท่ากับว่าเขายอมรับโดยปริยายแล้ว

“กลับเป็นความจริง……” สีหน้าที่แสดงออกของไป๋หยูหนิงในตอนนี้ค่อนข้างซับซ้อนเล็กน้อย “ซือถู คือใครเหรอ? ฉันรู้จักไหม?”

ไป๋หยูหนิงไม่ใช่คนประเภทที่อยากรู้อยากเห็นเป็นพิเศษ แต่เรื่องนี้ทำให้เธอประหลาดใจจริงๆ ซือถูมู่หรงกลับมีผู้หญิงคนอื่น?

เธอมีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับเขา เธอรู้ว่าหลายปีมานี้เขาไม่ได้คบกับใคร และเธอไม่เคยได้ยินว่ามีผู้หญิงอะไรทั้งนั้น

“คุณไม่รู้จัก” มุมปากของซือถูมู่หรงยกขึ้นเล็กน้อย และในที่สุดเขาก็ตอบกลับหนึ่งคำ เขาตอบกลับปุ๊บ กลับเท่ากับว่าเขายอมรับในตัวหลิวหยิง

เวินลั่วฉิงได้ยินคำตอบของซือถูมู่หรง กลับรู้สึกก็โล่งใจเล็กน้อย

ส่วนอีกฝั่ง คุณหญิงเว้ย และคุณหญิงซือถูก็คุยกันอย่างมีความสุข!!