ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 1094 หนักกว่าเดิมอีก (2)

ในขณะเดียวกัน ซือถูมู่หรงก็มาถึงเมืองA ซือถูมู่หรงไม่รอช้า ทันทีที่ลงจากเครื่องเขาก็เดินตรงไปขึ้นรถ“กลับคฤหาสน์จิ่งเหอ”

ตอนนี้หลิวหยิงก็กำลังมุ่งหน้าไปที่คฤหาสน์จิ่งเหอเช่นกัน

คนขับรถหลี่เป็นคนขับรถให้ซือถูมู่หรงโดยเฉพาะ และขับให้ซือถูมู่หรงมานานหลายปีแล้วด้วย อีกอย่างปกติคนขับรถหลี่ก็เป็นคนขับไปรับไปส่งหลิวหยิง ดังนันเขาจึงรู้เรื่องของหลิวหยิง

คนขับรถหลี่ขับรถออกไป เขามองซือถูมู่หรงที่นั่งอยู่เบาะหลังผ่านกระจกหน้ารถ คนขับรถหลี่กำลังจะขยับปากพูด แต่คิดไปคิดมาก็รู้สึกลังเลนิดหน่อย ไม่รู้ว่าควรพูดดีรึเปล่า

“เป็นอะไร？มีเรื่องอะไรรึเปล่า？”ซืถูมู่หรงคลุกคลีอยู่ในแวดวงสังคมมานาน เขาจึงรู้ทันทุกอย่าง และเก็บรายละเอียดทุกอย่างได้หมด เพราะงั้นเขาถึงเห็นว่าคนขับรถมีอะไรบางอย่างที่ลังเลจะพูดออกมา

“ท่านประธานครับ ท่านได้ดูข่าวไหม？”ในเมื่อซือถูมู่หรงเอ่ยปากถามแล้ว คนขับรถหลี่ก็ไม่อาจปิดบังได้อีกต่อไป เพียงแต่ว่าเขาไม่มั่นใจว่าท่านประธานเห็นข่าวรึยัง

เขาไม่แน่ใจว่าซือถูมู่หรงเห็นข่าวรึยัง เพราะงั้นถึงได้รีบกลับไปอธิบายให้คุณหลิวฟัง

ในฐานะที่เป็นคนขับรถของซือถูมู่หรง เขารู้เรื่องที่ซือถูมู่หรงทำทุกอย่างอย่างละเอียด รวมไปถึงเรื่องที่ไปสั่งทำแหวนแต่งงานด้วย เขารู้ว่าแหวนแต่งงานที่ซือถูมู่หรงสั่งทำนั้นสั่งให้คุณหลิว

ส่วนขนาดของแหวนท่านประธานเป็นคนใช้กระดาษแอบวัดเอง เห็นได้ชัดว่าท่านประธานอยากจะทำเซอร์ไพรส์ให้กับคุณหลิว

และในข่าวนั้นมันก็เป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด

คนขับรถหลี่กังวลว่าถ้าท่านประธานไม่รู้แล้วรีบกลับไปขนาดนี้โดยไม่ได้เตรียมใจไว้เลยแม้แต่นิดเดียว ไม่แน่อาจจะทำให้เกิดการทะเลาะกับคุณหลิว

“ข่าวอะไร？”ซือถูมู่หรงรู้สึกอึ้ง สีหน้าแสดงออกว่ากำลังสงสัยอย่างเห็นได้ชัด

แค่คนขับรถหลี่เห็นปฏิกิริยาตอบกลับของท่านประธาน เขาก็รู้ได้ทันทีเลยว่าท่านประธานยังไม่ได้เห็นข่าวพวกนั้น

“ท่านประธาน ท่านเปิดโทรศัพท์ดู ตอนนี้ทั้งสื่อน้อยสื่อใหญ่ต่างก็กำลังลงข่าวของท่านประธานอยู่”คนขับรถหลี่แอบถอนหายใจออกมาเงียบๆ ทั้งสื่อน้อยสื่อใหญ่ล้วนปล่อยข่าวเรื่องการแต่งงานของท่านประธาน แต่ท่านประธานที่เป็นเจ้าของเรื่องกับไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย คนขับรถหลี่ไม่รู้จะพูดว่ายังไงแล้ว

ซือถูมู่หรงไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแต่เหลือบมองคนขับรถด้วยสายตาแปลกๆ แต่ว่าซือถูมู่หรงก็หยิบโทรศัพท์ออกมาดู พอกดไปที่หน้าเว็บข่าวก็เด้งขึ้นมาทันที

นี่มันข่าวเขานี่นา แถมยังเป็นข่าวสารพัดเกี่ยวกับเรื่องที่เขาจะแต่งงานด้วย

จริงที่เขาไปสั่งทำแหวนแต่งงานไว้ แต่เขาไม่ได้ไปสั่งให้มู่ฉู่ฉู่

ทว่าผ่านไปไม่นาน สีหน้าของซือถูมู่หรงก็เคร่งขรึมลง อุณหภูมิในรถเหมือนดูเหมือนจะลดฮวบลงไปหลายองศาเลยทีเดียว

ซือถูมู่หรงเปิดดูสองสามอันแล้วเลื่อนอ่านผ่านๆอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นภาพที่แนบอยู่ในนั้น ซือถูมู่หรงก็แสยะยิ้มออกมา อย่างที่เวินลั่วฉิงพูดไว้ไม่มีผิด บางเรื่องไม่ว่าจะห้ามยังไงก็ห้ามไม่ได้

ในงานเลี้ยงตระกูลมู่ เขาก็ระวังตัวมากแล้ว แต่ไม่นึกเลยว่ายังจะมีข่าวแบบนี้ออกมาอีก

ซือถูมู่หรงรู้ดีอยู่แก่ใจว่าแม่ของตัวเองเป็นคนปล่อยข้อมูลพวกนี้ออกมา

ซือถูมู่หรงปิดโทรศัพท์ลง แล้วเอนหลังพิงกับเบาะพลางหลับตาลงช้าๆ เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าแม่ของเขาจะทำแบบนี้

หลายปีมานี้ถึงแม้บางทีแม่ของเขาจะเร่งให้เขาแต่งงาน แต่ตั้งแต่ไหนแต่ไรกลับไม่เคยบังคับเขาได้จริงๆ อีกอย่างตลอดหลายปีมานี้แม่ก็ไม่เคยทำเรื่องที่ไม่ผ่านการยินยอมจากเขาด้วย

แล้วทำไมจู่ๆวันนี้แม่ถึงได้ทำแบบนี้？

ซือถูมู่หรงลืมตาพรวดขึ้นมา ตอนนี้แววตาเขาดูสุขุมมากเป็นพิเศษ แค่เห็นก็น่ากลัวแล้ว

ซือถูมู่หรงเปิดโทรศัพท์ดูอีกรอบ แล้วหาเบอร์เบอร์หนึ่งจากนั้นก็กดโทรออก

เสียงรอสายดังขึ้นอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นปลายสายก็กดรับ

“ลูก……”เสียงอันอ่อนโยนของคุณนายซือถูดังลอดออกมา

“ทำไมถึงทำแบบนี้？”ซือถูมู่หรงถอนหายใจออกมา เพื่อพยายามข่มอารมณ์ไว้

“ลูกพูดถึงเรื่องแต่งงานกับฉู่ฉู่หรอ？”น้ำเสียงของคุณนายซือถูยังคงอ่อนโยนเหมือนเดิม ราวกับว่าไม่ได้โกรธที่ซือมู่หรงถาม แถมคุณนายซือถูก็ไม่ได้หลีกเลี่ยงที่จะตอบด้วย

“ทำไมถึงทำแบบนั้น？”ซือถูมู่หรงกำโทรศัพท์ไว้แน่น เส้นเลือดที่หลังมือปูดนูนออกมา เมื่อเห็นแม่ของตัวเองไม่มีท่าทีเลี่ยงตอบคำถาม เขาจึงรู้สึกเยือกเย็นมากยิ่งขึ้นไปอีก

“นี่ลูกรู้แล้วยังแกล้งถามอยู่อีกหรอ？ลูกอายุสามสิบแล้วนะ แม่รออุ้มหลานมาตั้งหลายปีแล้ว อีกอย่างฉู่ฉู่ก็อายุไม่น้อยแล้วด้วย ซึ่งลูกทั้งสองก็ถูกหมั้นหมายกันไว้ตั้งนาน พวกลูกต่างก็ถึงเวลาแล้ว เพราะงั้นแต่งงานกันมันก็เป็นเรื่องธรรมดาไม่ใช่หรอ？”คุณนายซือถูตอบอย่างเป็นธรรมชาติ ดูไม่รู้สึกผิด และทำเหมือนมันปกติมาก

“ผมไม่เคยสัญญาว่าจะแต่งงานกับมู่ฉู่ฉู่ ผมจำได้ว่าเคยบอกเรื่องนี้กับแม่ไปชัดเจนแล้ว ผมจะไม่แต่งงานกับมู่ฉู่ฉู่ ถ้าแม่อยากจะอุ้มหลาน ผมก็จะแต่งงานแล้วก็ให้แม่ได้รีบอุ้มหลานไวๆ แต่แค่คนที่ผมจะแต่งด้วยไม่ใช่มู่ฉู่ฉู่”คุณนายซือถูพูดจาอย่างรอบคอม โดยไม่มีข้อให้จับผิดได้ เพราะงั้นซือถูมู่หรงจึงพูดความคิดของตัวเองออกไปโดยตรง

“ทำไม？ลูกของแม่มีคนที่ชอบแล้วงั้นหรอ？”เมื่อเสียงปลายสายดังขึ้น คุณนายซือถูก็เงียบไปนาน

จากนั้นก็ยิ้มออกมา“ถ้าลูกมีคนที่ชอบอยู่แล้วก็รีบบอกแม่สิ แม่ไม่รู้เรื่องเลยจริงๆ ครั้งที่แล้วตอนที่แม่ดื่มชากับคุณน้ามู่ แม่ก็คิดว่าอยากจะให้ลูกแต่งงานเร็วๆ หลายปีมานี้ ไม่เห็นจะมีผู้หญิงอยู่ข้างกายลูกเลยแม้แต่คนเดียว แม่ก็เลยเป็นกังวล แล้วอีกอย่างแม่ก็ไม่อาจปฏิเสธคุณน้ามู่โดยตรงได้ แล้วตอนนั้นตระกูลมู่ก็ต้องไปร่วมงานเลี้ยงของตระกูลมู่พอดี คุณน้ามู่ให้แม่พาฉู่ฉู่ไปด้วย แม่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ แล้วพอนักข่าวถามเรื่องฉู่ฉู่แม่ก็พูดอะไรมากไม่ได้……”

คุณนายซือถูที่อยู่ปลายสายอธิบายให้ฟังด้วยท่าทีผ่อนคลาย ไม่รีบร้อน

“ลูก แม่ก็ไม่คิดว่าเรื่องมันจะกลายเป็นแบบนี้ ลูกเข้าใจแม่ไหม？”น้ำเสียงของคุณนายซือถูเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดอย่างเห็นได้ชัด

ซือถูมู่หรงถือโทรศัพท์ค้างไว้ แล้วเงียบไปพักหนึ่งซือถูมู่หรงไม่ได้เชื่อทั้งหมดที่แม่ของเขาพูด

“ลูก เรื่องนี้แม่เป็นคนสร้างปัญหาเอง ถ้าลูกไม่อยากแต่งงานกับฉู่ฉู่จริงๆ เดี๋ยวแม่จะจัดการเรื่องนี้เอง ลูกไม่ต้องกังวลไปเลยนะ ส่วนผู้หญิงที่ลูกชอบคนนั้น ถ้าเธอเข้าใจผิดไป แม่ก็จะช่วยอธิบายให้ฟังเอง”น้ำเสียงของคุณนายซือถูแสดงถึงความรู้สึกผิดมากกว่าเดิมอีกอย่างเห็นได้ชัด อีกอย่างเธอยังสัญญาว่าจะแก้ไขเรื่องนี้ด้วยตัวเองอีก

ซึ่งท่าทางแบบนี้ของคุณนายซือถูทำให้ซือถูมู่หรงไม่อยากพูดอะไรต่ออีก ซือถูมู่หรงปฏิเสธเรื่องที่คุณนายซือถูเสนอว่าจะช่วยอธิบายเรื่องที่เข้าใจผิดให้“แม่ก็แค่ต้องไปกำจัดข่าวปลอมในอินเทอร์เน็ตให้ผม ส่วนเรื่องอื่นผมจะจัดการเอง เดี๋ยวผมจะไปอธิบายให้เธอฟังเอง”

“ได้ๆ”คุณนายซือถูรีบตอบรัวๆ“แม่ขอโทษนะลูก แม่ไม่รู้เรื่องจริงๆ แม่คงจะใจร้อนเกินไป ใจร้อนที่อยากจะอุ้มหลาน ในเมื่อลูกมีคนที่ชอบแล้ว แล้วเมื่อไหร่จะพามาเจอแม่ล่ะ？”

ซือถูมู่หรงตาเป็นประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง พาเธอไปเจอแม่งั้นหรอ？ตอนนี้เธอจะยอมไปเจอแม่กับเขาไหมนะ？

เกรงว่าคงไม่！

“เรื่องนี้ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวค่อยว่ากันครับ”ซือถูมู่หรงคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าควรปฏิเสธไป ถ้าต้องพาเธอไปเจอแม่เขาจริงๆ อย่างแรกคือเธอต้องตอบตกลงก่อน ซือถูมู่หรงก็ไม่รู้ว่าเธอจะตอบตกลงเมื่อไหร่

ดังนั้นซือถูมู่หรงจึงไม่อาจให้เวลาที่แน่นอนกับแม่ได้

“จะไม่รีบได้ยังไง？ลูก แม่ร้อนใจมากๆนะ อีกอย่างถ้าลูกชอบผู้หญิงคนนั้นจริงๆก็ควรจะรีบแต่งงานกับเธอซะ ถึงลูกไม่รีบ ฝั่งผู้หญิงก็อาจจะรีบก็ได้”น้ำเสียงของคุณนายซือถูสูงปรี๊ดขึ้นอย่างชัดเจน แถมยังแฝงไปด้วยความร้อนใจที่อยากให้ลูกได้ดีเร็วๆ

“แม่ครับ ผมจะต้องแต่งงานกับเธอแน่ๆ ผมสัญญาว่าแม่จะไม่ได้รออุ้มหลานนานหรอก”พอซือถูมู่หรงได้ยินที่คุณนายซือถูพูด เขาก็รู้สึกวางใจได้เล็กน้อย

“นี่ลูกยังคว้าหัวใจเธอไว้ไม่ได้รึเปล่าเนี่ย？”คุณนายซือถูที่อยู่ปลายสายหัวเราะออกมาเบาๆ“ถ้าลูกยังทำไม่สำเร็จ งั้นให้แม่ช่วยออกหน้าช่วยไหม？”

“แม่ครับ ไม่ต้องหรอก ผมรู้ว่าควรทำยังไง”ซือถูมู่หรงปฏิเสธข้อเสนอของคุณนายซือถูอีกครั้ง

ไม่ว่าสิ่งที่แม่ทำก่อนหน้าที่จะจงใจทำหรือไม่ก็ตาม ตอนนี้เขาจะต้องไม่ให้แม่ของตัวเองได้เจอกับหลิวหยิง มันไม่เหมาะสม และเขาก็ไม่วางใจด้วย！！

หลิวหยิงจิตใจดีและไร้เดียงสาเกินไป เธอไม่อาจต่อสู้รับมือกับแม่เขาได้แน่นอน

“ได้ ในเมื่อลูกพูดแบบนี้ แม่ก็ทำได้เพียงแค่รอข่าวดี”คุณนายซือถูถูกลูกชายปฏิเสธอีกครั้ง ทว่าในน้ำเสียงกลับไม่แสดงถึงความไม่พอใจเลย มิหนำซ้ำกลับมีเสียงหัวเราะซะมากกว่า