ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 11 เขาโดนปล้นเสียแล้ว!!

ตอนที่ 11 เขาโดนปล้นเสียแล้ว!!

“ผู้หญิง? ผู้หญิงที่ไหน? ผู้หญิงของพี่สามเหรอ?” คุณชายห้าฉิงตกใจพูดขึ้นเสียงดัง ผู้หญิงของพี่สามเหรอ? นี่เป็นข่าวใหญ่เลยนะ!

แต่ตอนที่คุณชายห้าฉิงพูดขึ้นมานั้น เย่ซือเฉินได้วางสายไปแล้ว

คุณชายห้าฉิงมองดูมือถือที่วางสายไป จากนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปด้วยความงุนงง พูดไม่ทันจบ นี่ยังเป็นห่วงชีวิตผู้หญิงอยู่ไหม? แต่ต่อให้ไม่บอก คุณชายห้าฉิงก็ตรวจสอบเรื่องนี้ได้อยู่แล้ว เขาก็อยากจะเห็นเหมือนกัน ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใครที่ทำให้พี่สามเอิกเกริกได้ถึงขนาดนี้!

แต่สิ่งที่เขาอยากรู้มากกว่านั้นคือเกิดอะไรขึ้นกันแน่ พี่สามถึงได้โกรธมากขนาดนี้

“คุณชายเย่ครับ เสื้อผ้ากับชุดนอนพวกนี้ทำไมถึงได้มากองอยู่ข้างนอกอย่างนี้ล่ะครับ?” เลขาอู๋ตามคุณชายเย่มาที่ห้องชั้นยี่สิบสอง เห็นเสื้อผ้าของคุณชายเย่กองอยู่ที่หน้าประตูห้อง นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ทันใดนั้นเขาคิดขึ้นมาได้ว่าเมื่อคืนต้องเกิดเรื่องที่เลวร้ายขึ้นแน่ๆ !

“เก็บเอาไปซัก” แววตาของเย่ซือเฉินตวัดจ้องไปที่เลขาอู๋ จนทำให้เลขาอู๋ตกใจขาสั่น

“……” เลขาอู๋รู้ตัวว่าตัวเองพูดผิดไป เลยไม่กล้าที่จะพูดอะไรต่อ ทำได้แค่คิดในใจว่า แค่จะเอาเสื้อผ้าไปซักก็ไม่น่าที่จะเอามากองไว้ที่หน้าห้องนิ? ห้องก็ใหญ่วางไว้ข้างในไปพอเหรอ?

“คุณชายเย่ครับ ด้านนอกโรงแรมมีนักข่าวมารับ” เลขาอู๋หยิบเสื้อผ้าที่กองอยู่ที่หน้าห้อง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อรับสายก็ได้รับรายงานว่ามีนักข่าวมาที่หน้าโรงแรม ใบหน้าเต็มเขาไปด้วยความสงสัย เขาไม่รู้ว่าเมื่อคืนเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ดังนั้นไม่แน่ใจว่านักข่าวพวกนี้มาด้วยเหตุผลอะไร

นักข่าวเหรอ? เย่ซือเฉินหรี่ตาลง เมื่อคืนเธอถูกวางยาสลบ ดังนั้นนักข่าวที่มาวันนี้น่าจะสอบถามเรื่องของเธอแน่

มีคนคิดจ้องจะทำลายชื่อเสียงเธอ! หรือไม่ก็อาจจะมีจุดประสงค์อื่น?

คุณชายเย่ไม่ได้พูดตอบโต้เลขาอู๋ แต่การแสดงของเขาเย็นชาเล็กน้อย

เรื่องนี้เลขาอู๋ก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรมาก วันนี้ตอนที่อยู่กับคุณชายเย่เขาพูดอะไรไปก็ผิดไปหมดทุกอย่าง ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือสงบปากสงบคำไว้น่าจะดีกว่า

แต่ขณะที่เขามองเข้าไปในห้องของคุณชายเย่ เห็นสภาพห้องที่เละเทะนั้นแล้ว ทำให้เขาตกใจตาค้าง

สภาพนี้? นี่คุณชายเย่โดนปล้นเหรอ?

โจรเข้ามาปล้นอะไร? สุดท้ายก็มีแค่คุณชายเย่คนเดียวเท่านั้นที่รู้

เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย ไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น! ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น

คุณชายเย่ปิดประตูห้อง ส่วนเลขาอู๋นั้นอยู่ด้านนอก

คุณชายเย่เห็นภายในห้องเละเทะทั้งห้อง เขาขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นหันไปสังเกตเห็นเลือดสีแดงที่ติดอยู่บนผ้าปูที่นอน แววตาของเขาเปล่งประกายเหมือนคาดเดาอะไรบางอย่างได้

นี่เป็นครั้งแรกของเธอ! นึกถึงเหตุการณ์ความบ้าคลั่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เขายิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย

เย่ซือเฉินเดินไปที่ระเบียงห้อง เมื่อคืนนี้เธอข้ามระเบียงเข้ามา อาจจะเป็นไปได้ที่เธอข้ามมาจากห้องข้างๆ นั่นก็แสดงว่าข้ามมาจากห้องของชายสี่

แต่ผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้องของชายสี่ได้อย่างไรกัน?

เย่ซือเฉินขมวดคิ้วไตร่ตรองอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็หยิบมือถือขึ้นมาโทร

“พี่สาม มีอะไรเหรอ?”เมื่อเสียงมือถือดังขึ้น ปลายสายก็รับสายทันที แต่เสียงที่ฟังนี้ดูเหมือนว่าจะรบกวนฝันดีของเขา หากเป็นสายของคนอื่นที่โทรมารบกวนการนอนของคุณชายสี่ถาง ต้องถูกตวาดใส่แน่ๆ แต่นี่เป็นสายของเย่ซือเฉิน คุณชายสี่ถางจึงไม่โกรธ

“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงในห้องของนาย?” คำพูดของเย่ซือเฉินแสดงให้เห็นได้ชัดว่าต้องการหลอกถาม เขาต้องการชายสี่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหรือเปล่า เพราะเมื่อคืนผู้หญิงคนนั้นหนีมาอย่างผิดแปลก