ถังจื่อโม่รู้ทันความคิดของกู้หวู พลันแจ้งเตือนกู้หวูทันควัน
กู้หวูตกตะลึง พลางรู้สึกเสียวสันหลัง ไม่ใช่มั้ง เขาแค่คิดในใจ ปีศาจน้อยก็ดูออกแล้ว？
คู่ดวงตาของปีศาจน้อยมองทะลุได้หรือ？
ไม่ ปีศาจน้อยเป็นหัวกะทิเหมือนคุณนาย ปีศาจน้อยต้องอ่านใจคนได้เหมือนคุณนายแน่ๆ
เด็กอายุแค่ห้าขวบ ทำไมเก่งกาจเพียงนี้？
ยังมีความยุติธรรมหลงเหลืออยู่ไหม？
“ตอนนี้คุณโทรหาเย่ซือเฉินได้แล้ว คุณเปิดลำโพงด้วย บอกเขาว่าจับถังจื่อโม่ได้แล้ว คุณถามเย่ซือเฉินว่าจะให้จัดการผมยังไง？”เด็กน้อยถังจื่อโม่เฉิดฉายพลานุภาพพอสมควรแล้ว จึงสั่งการอีกครั้ง
มือของกู้หวูที่จับมือถือสั่นเทาอย่างแจ่มชัด ปีศาจน้อยก็คือปีศาจน้อย เหี้ยมเกรียมมากจริงๆ
โหดเหี้ยมกระทั่งพ่อแท้ๆของตน
ไม่สิ โหดกับพ่อตัวเองเป็นพิเศษกว่าใครอื่นต่างหาก
ปีศาจน้อยจะขุดหลุมแล้ว？
หากลูกพี่ไม่ระวังก็จะตกลงไปในหลุม จากนั้นก็ถูกฝังทั้งเป็น
น่าเวทนา！น่าเวทนาจริงๆ！ต้องซวยแน่ ช่างน่าเวทนานัก！！
ทันใดนั้นกู้หวูรู้สึกอยากปฏิเสธการโทรออกของครั้งนี้ เขาไม่อยากทำร้ายลูกพี่จริงๆ ไม่อยากจริงๆ
หากเขาทำตามคำพูดของปีศาจน้อยโดยการโทรหาลูกพี่จริงๆ ถ้าเกิดพูดคำไม่ดีออกมา กู้หวูก็ไม่กล้าจินตนาการถึงผลลัพธ์ที่จะตามมาเลย
ใช่อยู่ ปีศาจน้อยคือลูกชายแท้ๆของลูกพี่ ลูกพี่คือพ่อแท้ๆของปีศาจน้อย ลูกชายคงไม่ทำอะไรพ่อจริงๆหรอก
ทว่าปีศาจน้อยถนัดเรื่องต้มคนอื่นให้เปื่อย เรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นปีศาจน้อยก็พูดจนกลายเป็นจริงได้
ปีศาจน้อยยังขี้ฟ้องด้วย หากปีศาจน้อยฟ้องบอกคุณนายเมื่อไหร่ ลูกพี่ต้องเจอดีแน่？！
ใช้นิ้วเท้าครุ่นคิดยังรู้ผลลัพธ์เลย！！
ลูกพี่ช่างสังเวชจริงๆ！！
สังเวชกว่าเขาอีก！！
กู้หวูอิดออดเมื่อขณะที่จับมือถือ ไม่รู้ว่าควรโทรหรือไม่ควรโทร
“รีบโทรเถอะ ยืดเวลาก็ไม่มีประโยชน์”ถังจื่อโม่เห็นกู้หวูเกิดความลังเลไม่อยากโทรขึ้นมา จึงเตือนหนึ่งประโยคอย่าง‘หวังดี’“ถ้ายืดเวลาต่อไปฟ้าก็จะสว่างแล้ว”
กู้หวูอับจนหนทาง ได้แต่รวบรวมความกล้า ก่อนจะโทรหาคุณชายสามเย่
เมื่อเกิดเสียงดังขึ้นสองครั้ง ทางคุณชายสามเย่ก็รับสายแล้ว
กู้หวูเห็นคุณชายสามเย่รับสาย พลางแอบสูดลมหายใจหนึ่งเฮือก ลูกพี่รับสายเร็วจังเลย คงรับข่าวความคืบหน้าจากเขาอยู่
“ลูกพี่ครับ หาตัวถังจื่อโม่เจอแล้วครับ”กู้หวูครุ่นคิดดูแล้วก็เปิดปากพูด
“ที่บ้านตระกูลถัง？”อีกฝั่งหนึ่งของสาย น้ำเสียงคุณชายสามเย่มีความเย็นยะเยือกเพิ่มขึ้นหลายส่วน
“ครับ”กู้หวูมองถังจื่อโม่ที่ยืนอยู่ด้านหน้าแวบหนึ่ง รู้สึกขนลุกชัน ปีศาจน้อยอย่าจ้องเขาอย่างนี้ได้ไหม？
“เอาตัวมา”เดิมทีคุณชายสามเย่คาดการณ์ว่าถังจื่อโม่อาจอยู่ในบ้านตระกูลถัง ดังนั้นจึงให้ลูกน้องไปเฝ้าบริเวณบ้านตระกูลถัง ทว่าตอนนี้หาเป้าหมายเจอในบ้านตระกูลถังจริงๆ ทำให้เขาไม่สบอารมณ์เล็กน้อย
เวินลั่วฉิงถึงกับให้ถังจื่อโม่พักอาศัยในบ้านตระกูลถังเชียวหรือ？
กู้หวูเปิดลำโพงไว้ บัดนี้ถังจื่อโม่ยืนอยู่ด้านหน้ากู้หวู จึงได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉินอย่างชัดแจ๋ว
ถังจื่อโม่แบะปาก เอาตัวเขาไป？
ความหมายของเย่ซือเฉินชัดเจนมาก ในใจถังจื่อโม่ก็มีคำตอบแล้ว
กู้หวูเห็นท่าทีของปีศาจน้อยแล้วหัวใจหล่นวูบ เห็นทีปีศาจน้อยได้ยินคำพูดของลูกพี่ใหญ่แล้วยิ่งไม่พอใจมากขึ้น
น้ำเสียงของลูกพี่ก็ไม่ดีจริงๆ มีเจตนามุ่งร้ายอย่างเด่นชัด มิน่าล่ะปีศาจน้อยถึงรู้สึกโกรธขึ้ง
เขารู้อยู่แล้วว่าการโทรครั้งนี้ปีศาจน้อยจะขุดหลุมให้ลูกพี่ ลูกพี่ตกเข้าลงไปในหลุมแล้วจริงๆ
เฮ้อ！ เรื่องนี้ยุ่งยากขึ้นเรื่อยๆแล้ว
“ลูกพี่ครับ นำตัวกลับมาแล้วครับ อยู่ที่องค์กรยมบาล คุณมาได้เลยครับ”กู้หวูรีบตอบ นาทีนี้กู้หวูพูดเร็วมาก แถมยังเจือความเร่งรัดไว้ในทีด้วย เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเขาพูดจบแล้วจะได้วางสายเร็วๆ ไม่อยากให้ลูกพี่พูดอะไรที่แก้ไขยากในภายหลังอีก
กู้หวูพูดเสร็จก็อยากวางสาย ทว่ากลับถูกปีศาจน้อยถังจื่อโม่ตรงหน้าห้ามไว้
ปีศาจน้อยถังจื่อโม่โทรครั้งนี้ก็เพื่อฟังท่าทีของเย่ซือเฉิน ดังนั้น เขาจะปล่อยให้กู้หวูวางสายง่ายๆได้อย่างไร？
“พากลับมาแล้วเหรอ？”อีกฝั่งหนึ่งของสาย คุณชายสามเย่รู้สึกประหลาดใจอย่างเด่นชัด ทว่าก็หัวเราะเสียงเย็นออกมาภายหลัง“ผมคิดว่าไอ้ถังจื่อโม่จะมีน้ำยา ที่แท้ก็แค่นี้เอง”
กู้หวูได้ยินสิ่งที่ลูกพี่กล่าว พลางกระตุกมุมปาก ลูกพี่ขอร้องละพูดให้น้อยๆหน่อย？
ลูกพี่พูดอย่างนี้มันไม่ดี ไม่ดีมากๆ！！
ปีศาจน้อยกำลังฟังอยู่นะ！！
ปีศาจน้อยขู่กรรโชกเก่งมาก แถมยังขี้ฟ้องด้วย
สิ่งสำคัญที่สุดก็คือ ปีศาจน้อยยังเจ้าคิดเจ้าแค้นเป็นพิเศษด้วย！！
ปีศาจน้อยถังจื่อโม่ได้ยินเย่ซือเฉินพูด พลางยกมุมปากขึ้น ใบหน้าเผยรอยยิ้มอย่างฉายชัด ยิ้มน่ารักและสดใสเป็นพิเศษ
เหล่าลูกน้องที่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของปีศาจน้อยถังจื่อโม่แล้ว ล้วนรู้สึกขนลุกพอง พวกเขารู้ว่าลูกพี่ซวยแล้วจริงๆ！！
ก่อนหน้านี้พวกเขาไม่ได้ทำอะไรปีศาจน้อยเลย กระทั่งคำพูดเกินเลยก็ไม่มี แต่ก็ถูกปีศาจน้อยขู่กรรโชกอย่างไร้ความเมตตา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลูกพี่ใหญ่ที่กล่าวเช่นนั้นออกมา
ปกติลูกพี่จะเป็นคนพูดน้อยต่อยหนัก ทำไมเวลานี้ลูกพี่ถึงได้พูดมากกะทันหันล่ะ？
หรือว่าลูกพี่ดีใจเพราะจับ‘ศัตรูหัวใจ’ได้แล้ว？
ดังคาด ไอคิวของผู้ชายในด้านความรักนั้นแย่มาก！！
ถึงแม้คิดลักษณะนี้ต่อลูกพี่ของพวกเขาจะไม่เหมาะสม ทว่ามันคือเรื่องจริง！
“ลูกพี่ครับ อันที่จริงถังจื่อโม่เก่งมากครับและเป็นคนดีด้วยครับ”กู้หวูรู้สึกว่าควรช่วยลูกพี่ของตนสักตั้ง แถมยังเป็นคำพูดที่เผยข่าวให้กับคุณชายสามเย่ด้วย
ถ้าเหตุการณ์ปกติเขาจะไม่ชมถังจื่อโม่เด็ดขาด เพราะก่อนที่จะรู้สถานะของถังจื่อโม่ ในสายตาพวกเขาถังจื่อโม่ก็คือศัตรูหัวใจของลูกพี่
หากอยู่ในสถานการณ์ทั่วไป ถึงเขาจะมีความกล้าเพียงใด เขาก็ไม่มีทางชมศัตรูหัวใจของลูกพี่ต่อหน้าลูกพี่เด็ดขาด ดังนั้นตอนนี้ถังจื่อโม่จึงไม่ใช่กรณีปกติ ลูกพี่ใหญ่ออกฉลาดจะตาย คงเข้าใจแน่
ถังจื่อโม่ได้ยินคำพูดของกู้หวูก็ตะลึงงัน จากนั้นก็ยกสายตามองกู้หวู มุมปากเผยรอยยิ้มที่ลึกซึ้งยากจะหยั่งถึง เห็นได้ชัดว่าถังจื่อโม่มองเจตนาของกู้หวูออกแล้ว
ทว่าตอนนี้กู้หวูกำลังเรียกสายกับเย่ซือเฉินอยู่ แถมยังเปิดลำโพงอีกต่างหาก ถังจื่อโม่จึงต่อว่ากู้หวูไม่ได้ ได้แต่จ้องตาเขม็งใส่กู้หวูเท่านั้น
กู้หวูโดนปีศาจน้อยจ้องพลันรู้สึกขนลุก ไม่สบายทั้งตัว แถมยังรับรู้ว่าหน้าผากของตนเริ่มมีเหงื่อเย็นไหลซึมด้วย！！！
