บทที่115 เขาจะให้เธอ แสดงความสามารถออกมาทั้งหมด (1)
เวินลั่วฉิงรู้เจตนาของเฉียวหยูหนานดี ที่เธอพยายามโฆษณาตัวเองอย่างแรง และจากนั้นค่อยดูถูกตัวเองอย่างแรง
ถ้าเป็นแบบนี้ คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่นั้นก็จะยิ่งพอใจเฉียวหยูหนาน และยิ่งจะไม่พอใจในตัวเวินลั่วฉิงขึ้นไปเรื่อยๆ และยิ่งเกลียดขึ้นไปเรื่อยไป
การถ่ายทอดสดยังคงดำเนินต่อไป
“ฮ่าๆๆ ทั้งที่อาการป่วยของเวินลั่วฉิงก็ดีขึ้นแล้ว ดูจากตอนนี้ ก็ไม่ได้ต่างจากเมื่อก่อนสักเท่าไหร่ ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย”
“ทำไมคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินคนนี้ถึงไม่รู้ความสามารถของตัวเอง เธอถึงกล้าไปเรียนที่มหาวิทยาลัย R และกล้าไปเรียนดีไซน์เหมือนกันคุณเฉียว ช่างไม่เจียมตัวซะเลย”
“อย่างเธอแบบนี้ยังเรียนดีไซน์ได้เหรอ ดีไซน์คือะไรเธอก็น่าจะอย่างไม่รู้ด้วยซ้ำ”
“พวกเธอว่าถ้าให้คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินมาออกแบบจิวเวลรี่ เธอจะออกแบบออกมายังไงกันนะ”
“ต้องทำให้ตาเสียจนบอดอย่างแน่นอน”
“ฮ่าๆๆ” การถ่ายทอดสดครั้งนี้เติมไปด้วยเสียงหัวเราะเยาะเย้ยของผู้คน
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เฉียวหยูหนานถอยไปอยู่ข้างหลังอย่างเงียบๆ จากเริ่มจนจบเธอก็ไม่ได้พูดเกี่ยวอะไรกับเวินลั่วฉิง และเธอก็เลือกทำตัวเองให้ใสสะอาด ทำเหมือนเหตุการณ์ทั้งหมดไม่เกี่ยวกับอะไรกับเธอเลย
เมื่อเทียบหน้าๆหลังๆกันแล้ว เห็นได้ชัดเลยว่าเธอเป็นคนมีความสามารถที่เก่งกาจ แต่เวินลั่วฉิงนั้นกลับกลายเป็นคนไม่มีอะไรดีเลย
ไม่พูดไม่ได้เลย ว่าแผนเฉียวหยูหนานช่างดีเยี่ยมจริงๆ
“ใช่แล้วค่ะ ตระกูลเวินจะรวมแข่งกิจกรรมตระกูลเย่ครั้งนี้ไหมคะ” จู่ๆได้มีนักข่าวคนหนึ่งถามขึ้นมา
“บริษัทเวินซื่อกรุ้ปร่วมแข่งด้วยเหรอ แล้วให้คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินออกแบบด้วยเหรอ นั้นอาจทำให้หัวเราะจนฟันหมดปากแน่น”
“คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินแข่งกับคุณเฉียวเหรอ วันนั้นอาจแป็นวันที่น่าตลกที่สุด ทายว่าไม่กี่วิเธอก็ถูกคุณเฉียวบดขยี้จนเหลือแค่ซาก”
“เธอก็เป็นแค่ซากอยู่แล้ว”
เวินลั่วฉิงมองดูเหตุการณ์จากโน๊ตบุ๊ค แล้วได้ฟังเสียงเยาะเย้ยจากผู้คนตรงนั้น มุมปากที่ยกขึ้นมาของเธอแลดูลึกขึ้นเล็กน้อย
ทำแบบนี้ ดีจริงๆเหรอ
ทันใดนั้น จู่ๆเสียงโทรศัพท์เธอนได้ดังขึ้น เวินลั่วฉิงมองดูสายเรียกเข้า แล้วเลิกคิ้วเล็กน้อย
“ฉิงฉิง เธอเห็นข่าวหรือยัง “เมื่อรับสาย เสียงมู่หรงดัวหยางก็ลอยขึ้นมา
“กำลังดูอยู่ ” เวินลั่วฉิงมองดูถ่ายทอดสด แล้วเอ่ยยังไม่รู้ร้อน เหมือนคนที่เขากำลังพูดเยาะเย้ยอยู่นั้นไม่ใช่เธอ
“เธอจะไม่ทำอะไรหน่อยเหรอ”ปลายสายมู่หรงดัวหยางเหมือนนิ่งเงียบไปสักครู่ น้ำเสียงฟังดูขุ่นหมองไปเล็กหน่อย
เรื่องเมื่อปีก่อนนั้น เป็นความผิดพลาดของเขาเอง เพราะในตอนนั้น ฉิงฉิงเพิ่งคลอดลูกเสร็จไม่นาน และเป็นช่วงที่อ่อนไหวได้ง่าย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้สืบหาอะไรในตอนนั้น
สี่ปีที่ผ่านมานี้ เฉียวหยูหนานได้เอาผลงานออกแบบของฉิงฉิงมาเป็นผลงานใหม่ของตระกูลเฉียวอย่างต่อเนื่อง และเอาไปร่วมแข่งขันอย่างเรื่อยมา เวลาสี่ปีนั้น เฉียวหยูหนานได้ใช้ความพยายามอย่างหนักของฉิงฉิงมาสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองจนโด่งดังไปทั่ว
และในวันนี้ เฉียวหยูหนานยังคิดที่จะทำลายฉิงฉิงให้สิ้นซากอีกเหรอ
สี่ปีที่ผ่านมาจนวันนี้ ถึงแม้ฉิงฉิงจะไม่เอาเรื่อง แต่เขาจะไม่ทนดูอีกต่อไป
“จะทำอะไรล่ะ” เวินลั่วฉิงแล้วค่อยๆยกมุมปากขึ้น แล้วเอ่ยคำพูดที่ดูเหมือนนิ่งเฉย
“……”มู่หรงดัวหยางนิ่งไปเล็กน้อย แล้วกระตุกก็มุมปากเล็กน้อย “ฉิงฉิง เธอมีแผนอะไรแล้วใช่ไหม”
เขากับเธอรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ช่างเข้าใจเธอยิ่งนัก เมื่อได้ฟังเธอเช่นนี้ รู้ได้เลยว่าเธอมีแผนอะไรอย่างแน่นอน
“ยังไม่มีเลย เธอมีอะไรบ้าง พูดมาให้ฟังหน่อย” เวินลั่วฉิงยิ้มอย่างเบาๆ พลางเอ่ยคำพูดด้วยน้ำเสียงใสซื่อไม่รู้อะไร
“พอได้แล้วนะเธอ เธอจะไม่แผนได้ไง เพียงแค่คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินได้ลงมือ มีครั้งไหนบางที่จะไม่ฆ่าคู่แข่งให้ตายเรียบ โดยไม่ให้ไปผุดไปเกิดอีก”มู่หรงดัวหยางรู้ถึงความสามารถเธอดี ทั้งชีวิตของเขา ยุ่งกับใครก็ได้แต่ไม่ใช่เวินลั่วฉิง
“ฉันคิดไม่ออกเลยว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงอยากแต่งงานกับฉัน ” เวินลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ถ้าจะจัดการเฉียวหยูหนานนั้นเป็นเรื่องที่ง่ายมาก แต่ว่า ตอนนี้เธอกำลังกังวลเรื่องเย่ซือเฉินอยู่ มีหลายเรื่องที่เธอไม่กล้าลงมือทำ
“เพราะแบบนี้ เธอถึงกับต้องกันเย่ซือเฉินไว้ในทุกเวลาเลยเหรอ เพื่อกันเย่ซือเฉิน เธอถึงได้ปล่อยให้ผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นลอยหน้าลอยตา มาจ้องทำลายเธออีกเหรอ “เสียงมู่หรงดัวหยางได้ดังขึ้นมาเล็กน้อย
เวินลั่วฉิงไม่รู้คิดอะไรอยู่ ถึงได้ไม่ตอบไปในทันที
“ฉิงฉิง บริษัทเวินซื่อกรุ้ปของพวกเธอจะร่วมกิจกรรมบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปนี้ไหม”อีกด้านของปลายเสียง มู่หรงดัวหยางก็ทนไม่ไหวที่ถามขึ้นอีกครั้ง
“ไม่รู้เหมือนกัน เธอรู้เรื่องบริษัทเวินซื่อกรุ้ปฉันไม่ยุ่ง “เวินลั่วฉิงกัดปากเล็กน้อย ถ้าแม้เธอจะกลับอยู่ที่ตระกูลเวิน แต่เรื่องสมบัติตระกูลเวินนั้น เธอไม่คิดจะสนใจแม้แต่น้อย
เรื่องนี้เธอก็ขอที่จะไม่ยุ่งเกี่ยวเช่นกัน
“ฉันรู้ ว่าเธอไม่สนเงินตระกูลเวิน บริษัทเวินซื่อกรุ้ปแต่เท่าที่ฉันรู้มา สถานการณ์ช่วงนี้ของตระกูลเวินไม่ค่อยดีนัก เพียงแค่อาทิตย์เดียวสั้นๆนี้ ฉิงรุ่ยได้ดึงเอาดีไซเนอร์จากบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไปตั้งหลายคน ตอนนี้บริษัทเวินซื่อกรุ้ปเหมือนจะไม่มีดีไซเนอร์ให้ใช้ได้เลย ภายในอาทิตย์นี้ ฉิงรุ่ยก็ได้แย่งนักลงทุนร่วมที่สำคัญไปตั้งหลายคน สถานการณ์บริษัทเวินซื่อกรุ้ปช่วงนี้พูดได้เลยว่าแย่ลงไปทุกวัน ถ้าไม่ระวังดีๆก็สามารถล้มละลายได้”มู่หรงดัวหยางถือเป็นทายาทคนเดียวของบริษัทบริษัทเว้ยคังกรุ้ปกรุ้ปนั้น ได้เข้าใจในด้านธุรกิจอย่างดี โดยเฉพาะเรื่องนี้ที่เกี่ยวกับเวินลั่วเฉิง
มือที่เวินลั่วฉิงถือโทรศัพท์อยู่นั้นถึงกับแข็งทื่อไปเล็กน้อย แววตาดูหมองลง
เธอรู้ว่าเขาต้องแก้แค้นบริษัทเวินซื่อกรุ้ป แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำได้ถึงขนาดนี้ ถึงขั้นดึงตัวดีไซเนอร์จากบริษัทเวินซื่อกรุ้ป และแย่งนักลงทุนร่วมใจจากบริษัทเวินซื่อกรุ้ปไป ที่เขาทำแบบนี้เพราะต้องการให้บริษัทเวินซื่อกรุ้ปหมดสิ้นหนทางใช่ไหม
เมื่อปีก่อน เธอและเขาเคย……
“ฉิงฉิง คิดอะไรอยู่ ทำไมถึงไม่พูดแล้ว”อีด้านของปลายสาย เมื่อมู่หรงดัวหยางไม่ได้ยินเสียงเธอเข้า ก็รู้สึกกังวลขึ้นมา
” ไม่มีอะไร” เวินลั่วฉิงได้สติกลับมาอีกครั้ง แต่ภายในแววตานั้นยังความสับสนวุ่นวายอยู่
” ฉันได้ข่าวว่าร่างกายคุณปู่เวินช่วงนี้ไม่ค่อยดีนัก ฉิงฉิง สถานการณ์ที่บริษัทเวินซื่อกรุ้ปเป็นอยู่ตอนนี้ ถ้าเธอไม่สน บริษัทเวินซื่อกรุ้ปคงประคองอยู่ได้ไม่นาน”ขณะที่มู่หรงดัวหยางพูดนั้น น้ำเสียงมีความขุ่นหมองเล็กน้อย
“ฉันรู้เรื่องนี้ เธอยังไม่รู้แน่นอน ฉันเดาว่าคุณปู่เวินต้องค่อยปิดเรื่องนี้ไม่ให้เธอรู้แน่ก่อนหน้านี้ คุณปู่เวินได้ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลจิงเฉิงบังเอิญพอดีที่โรงพยาบาลนั้นเป็นเครือของบ้านฉันเอง โรคหัวใจของเขาไม่ค่อยดีมากนัก ไม่สามารถถูกกระทบกระเทือนจิตใจได้นะ”
หน้าเวินลั่วฉิงมีความเคร่งขรึมมากขึ้น เมื่อมู่หรงดัวหยางพูดแบบนี้
ก็แปลว่าอาการของคุณปู่เวินคงไม่ค่อยดีมากแน่
“เป็นช่วงที่คุณปู่เวินไปจากเมืองAพอดี ฉิงรุ่ยถึงได้เริ่มลงมือ เคลื่อนไหวไม่หยุด ทำให้สถานการณ์บริษัทเวินซื่อกรุ้ปแย่ลงไปทุกที “มู่หรงดัวหยางรู้เรื่องราวทั้งหมดเป็นอย่างดี
อย่างไรก็ตาม มู่หรงดัวหยางไม่สามารถเข้าใจในเรื่องที่ฉิงรุ่ยทำลงไปได้
“เธอว่าไป๋ยี่รุ่ยทำแบบนี้เพราะอะไรกันแน่ เขาถึงค่อยจ้องที่จะเล่นงานบริษัทเวินซื่อกรุ้ป ที่เขาทำเป็นนั้นการแข่งขันอย่างเลวร้ายสิ้นเชิง ต่อบริษัทเวินซื่อกรุ้ป และต่อฉิงรุ่ยของพวกเขาก็ไม่เกิดผลดีอะไรทั้งนั้น เขาทำเพราะอะไรกันแน่
