ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 1167 ไปสู่ขอที่บ้าน (2)

“ถ้าเป็นแบบนี้ก็จะดีมากเลย แต่คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่จะทำตามอย่างที่คุณบอกไหมล่ะ？”เจิ้งฉงกะพริบตา วิธีของไป๋หยิงดีมาก แต่คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ต้องให้ความร่วมมือด้วยถึงจะเห็นผล

“คุณวางใจได้เลย พวกเราเห็นด้วยแน่ พวกเขาอยากให้เย่ซือเฉินแต่งงานเร็วๆอยู่แล้ว พวกเขายิ่งอยากหาชาติตระกูลที่เหมาะสม ก่อนหน้านี้พวกเขาดูตัวกู่หยิงหยิงไว้ แล้วประกาศงานแต่งงานของกู่หยิงหยิงกับเย่ซือเฉินออกสื่อโดยที่เย่ซือเฉินไม่เห็นด้วย เพียงแต่กู่หยิงหยิงทำตัวเหลวไหล จึงได้ยกเลิกงานแต่งงานไป”ระหว่างที่ไป๋หยิงพูด น้ำเสียงมีความมั่นใจเต็มร้อย

“พวกเขายกเลิกงานแต่งกับตระกูลกู่เพราะตระกูลถังไม่ใช่เหรอ？ไม่ใช่เพราะว่าคุณปู่เย่อยากเกาะตระกูลถังหรอกเหรอ？”เจิ้งฉงก็รู้เรื่องนี้ด้วย

“ใช่ ก่อนหน้านี้พวกเขาใฝ่สูงอยากเป็นทองแผ่นเดียวกันกับตระกูลถัง แต่ช่วงก่อนคุณปู่เย่กับท่านปู่ถังเป็นอริกันแล้ว แถมตระกูลถังไม่ตอบตกลงเรื่องเกี่ยวดองเลย ตระกูลถังไม่เพียงแต่ไม่ตอบตกลงเท่านั้น ยังเคยไล่คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่ต่ำกว่าหนึ่งครั้งด้วย สถาการณ์อย่างนี้ หากองค์หญิงของพวกเราเป็นฝ่ายคุยเรื่องเกี่ยวดองเอง พวกเขาไม่มีทางปฏิเสธแน่”

ไป๋หยิงเคยสืบเรื่องส่วนตัวทางด้านนี้ของเย่ซือเฉินมาก่อน รู้รายละเอียดได้ดีมาก และยังรู้นิสัยของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่อีกด้วย

“หากเป็นอย่างนั้นจริงๆ ปัญหาทุกอย่างก็คลี่คลายแล้ว หากเฉิงโหรวโหรวแต่งงานกับเย่ซือเฉินแล้ว ตำแหน่งของเธอก็จะมั่นคง บวกกับความสามารถของเย่ซือเฉิน อยากช่วงชิงอำนาจในองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร”เจิ้งฉงได้ยินไป๋หยิงวิเคราะห์จัดแจง ดวงตาเผยแสงสว่างจ้าหลายส่วน

“อย่างนี้แหละ”ไป๋หยิงพยักหน้า มุมปากเผยความได้ใจ ทว่าเธอรีบหันไปมองเฉิงโหรวโหรวอย่างรวดเร็ว สีหน้าพลันมืดครึ้มกะทันหัน“ตอนนี้ฉันขอถามคุณนะว่า คุณจะแต่งงานกับเย่ซือเฉินจริงๆใช่ไหม หากตกลงกันแล้ว ตระกูลเย่ยกเลิกงานแต่งไม่ได้ คุณก็ไม่ได้เช่นกัน”

“ใช่ ฉันอยากแต่งงานกับเขาจริงๆ ฉันไม่เปลี่ยนใจหรอก ฉันไม่เปลี่ยนใจแน่นอน”เฉิงโหรวโหรวพยักหน้าแรงๆ นับจากแวบแรกที่เห็นเย่ซือเฉินก็อยากแต่งงานกับเขาเหลือเกิน

“ขอเพียงคุณมีวิธีทำให้ฉันแต่งงานกับเขา คุณให้ฉันทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น”เฉิงโหรวโหรวกลัวเธอไม่เชื่อ รีบแสดงจุดยืนให้ชัดเจนอีกครั้ง

ไป๋หยิงมองเฉิงโหรวโหรวพลันอดหัวเราะในใจไม่ได้ หากตอนนี้เฉิงโหรวโหรวไม่มีฐานะเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ เฉิงโหรวโหรวอย่างแต่งงานกันเย่ซือเฉินเหรอ？ฝันไปเถอะ！

ทว่า หากเฉิงโหรวโหรวแย่งเย่ซือเฉินมาจากเวินลั่วฉิงได้ ถึงเวลานั้นเวินลั่วฉิงต้องเจ็บปวดช้ำใจแน่ พอนึกถึงจุดนี้อารมณ์ของไป๋หยิงก็ดีขึ้นในบัดดล

“คุณวางใจได้ ฉันทำให้คุณได้แต่งงานกับเย่ซือเฉินแน่”ใบหน้าไป๋หยิงมีความเหี้ยมเกียมหลายส่วน ถึงแม้แค่ทำให้เวินลั่วฉิงต้องทุกข์ใจ เธอก็จะทำเรื่องนี้ให้สำเร็จ

“คุณว่าเย่ซือเฉินจะฟังคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่จริงๆเหรอ？”ดวงตาเจิ้งฉงเปล่งประกายระยิบระยับ เอ่ยความสงสัยของตัวเองออกมา“ก่อนหน้านี้ผมไปที่บริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ได้ยินว่าตอนนี้เย่ซือเฉินไม่สนใจงานในบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปแล้ว หากเย่ซือเฉินไม่เอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป เกรงว่าถึงเวลานั้นเขาจะไม่เชื่อฟังคุณปู่เย่น่ะสิ”

“บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปใหญ่โตขนาดนั้นใครจะไม่เอา？”ไป๋หยิงขมวดคิ้วมุ่น จากนั้นก็หัวเราะกะทันหัน “บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปใหญ่ที่สุดในเมืองจิ่น และอยู่ลำดับต้นๆของประเทศ เป็นไปไม่ได้ที่เย่ซือเฉินจะไม่เอา？”

“อีกอย่าง ถึงแม้เย่ซือเฉินจะไม่เอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป แต่ของเป็นลูกหลานตระกูลเย่ งานแต่งงานที่คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่กำหนดไว้ เขาจำเป็นต้องทำตาม นอกเสียจากเย่ซือเฉินไม่ใช่ลูกหลานของตระกูลเย่”ไป๋หยิงรู้สึกว่าเจิ้งฉงกังวลเกินเหตุ มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยสักนิด

“อืม คุณพูดถูก เย่ซือเฉินบอกไม่เอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป แต่วันนี้เย่ซือเฉินยังไปที่บริษัท และคนที่ดูแลบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปก็เป็นคนของเย่ซือเฉิน ดังนั้นเป็นไปไม่ได้ที่เย่ซือเฉินจะไม่เอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปจริงๆ”เจิ้งฉงได้ยินไป๋หยิงพูดแบบนี้ก็รู้สึกว่านี่คงเป็นกลลวงของเย่ซือเฉิน

“แล้วตอนนี้พวกเราต้องทำยังไง？ตอนนี้พวกเราต้องไปหาคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่หรือเปล่า？”ตอนนี้เฉิงโหรวโหรวร้อนใจมาก มีคนด่าเธอในโซเชียลเยอะขึ้นทุกที ด่าหยาบคายมากขึ้นเรื่อยๆ เธอรีบร้อนอยากกู้ภาพลักษณ์ของตัวเองกลับมา อีกอย่างเธออยากแต่งงานกับเย่ซือเฉินจริงๆ

“ตอนนี้คุณรู้สึกร้อนใจแล้วเหรอ เมื่อเช้าทำอะไรไปล่ะ”เจิ้งฉงจ้องเขม็งเฉิงโหรวโหรวแวบหนึ่ง ผู้หญิงโง่เง่าเต่าตุ่นทำเสียเรื่องตลอด

“จำเป็นต้องจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด ฉันรู้ว่าวันนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่อยู่บ้าน พวกเราไปหาพวกเขาที่บ้านตระกูลเย่กัน”เห็นได้ชัดว่าไป๋หยิงสืบเตรียมไว้แล้ว และมีแผนในใจแต่แรกเริ่มแล้ว

“โอเค โอเค งั้นพวกเราไปกันเดี๋ยวนี้เลย”เฉิงโหรวโหรวได้ยินไป๋หยิงพูดก็รีบพยักหน้าตอบรับ

“เหมาะเหรอที่พวกเราไปที่บ้านตระกูลเย่？เพราะตอนนี้เธอเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้”เจิ้งฉงขมวดคิ้วมุ่น เขารู้สึกว่าขายหน้าที่ไปบ้านตระกูลเย่

“พวกคุณไปหาเย่ซือเฉินที่บริษัทตระกูลเย่มาแล้ว ไปที่บ้านอีกจะเป็นอะไรไป ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องต้องแก้ปัญหาเฉิงโหรวโหรวถูกโยนออกจากบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปที่ต้องแก้ไขโดยด่วน ถ้ายิ่งยืดเยื้อก็ยิ่งไม่เป็นผลดีกับเธอ ภาพลักษณ์ของเธอย่อยยับอย่างนี้ไม่ได้”ไม่ง่ายที่กว่าไป๋หยิงจะให้เฉิงโหรวโหรวเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ เธอไม่อยากให้พังอย่างนี้

“ได้ ฉันไป ฉันไปเดี๋ยวนี้เลย”เฉิงโหรวโหรวได้ยินว่าทำเพื่อแก้ไขปัญหาของเธอ และยังได้แต่งงานกับเย่ซือเฉินด้วย เธอต้องเต็ใจเกินร้อยแน่นอน

เฉิงโหรวโหรวรู้ว่าไป๋หยิงกำลังใช้เธอเป็นเครื่องมือ แต่ขอแค่เธอได้ในสิ่งที่ตนปรารถนาก็เพียงพอแล้ว

“ครั้งนี้ฉันไปกับพวกคุณด้วย”เพราะเกิดเรื่องที่บริษัทตระกูลเย่แล้ว ไป๋หยิงไม่ไว้ใจจริงๆ

“อืม คุณไปก็ดี คุณไปจะได้ควบคุมเธอด้วย อย่าให้เธอพูดเรื่อยเปื่อย เรื่องในบริษัทตระกูลเย่ก็พังเพราะเธอนี่แหละ”ตอนนี้เจิ้งฉงรู้สึกไม่พึงพอใจในตัวเฉิงโหรวโหรวมากขึ้นทุกวัน ถ้าไม่ใช่ยังต้องใช้สถานะของเฉิงโหรวโหรว เขาก็ไม่อยากทนกับผู้หญิงโง่เขลาเบาปัญญาเอาซะเลย

“งั้นตอนนี้พวกเราออกเดินทางกันเถอะ”เฉิงโหรวโหรวไม่ถือสาเจิ้งฉง ตอนนี้เธอคิดอยากแต่งงานกับเย่ซือเฉินท่าเดียว

“ไปกันเถอะ จัดการเร็วเท่าไหร่ก็จะยิ่งดีเท่านั้น”ไป๋หยิงไม่อยากเสียเวลาอีกต่อไป ตอนนี้เธอร้อนใจอยากไปหาคุณปู่เย่เพื่อกำหนดงานแต่งงานของเย่ซือเฉินกับเฉิงโหรวโหรว

ถึงเวลานั้น เมื่อเวินลั่วฉิงเห็นข่าวหมั้นของเย่ซือเฉินกับเฉิงโหรวโหรวแล้วต้องตกตะลึงเป็นแน่……

ครั้งนี้ไป๋หยิง เจิ้งฉงและเฉิงโหรวโหรว รวมกันทั้งหมดสามคนร่วมกันเดินทางไปยังบ้านตระกูลเย่

“พวกเราเป็นคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ค่ะ ท่านนี้คือองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ พวกเราจะมาเยี่ยมคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ค่ะ”เมื่อถึงบ้านตระกูลเย่ ไป๋หยิงออกตัวพูดด้วยอากัปกิริยาสุภาพ เกรงใจ

พ่อบ้านเห็นสามคนตรงหน้าก็อดเลิกคิ้วไม่ได้ เขารู้ข่าวเรื่องเช้านี้คุณชายโยนองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ออกจากบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป

องค์หญิงท่านนี้ถูกคุณชายโยนออกไปแล้ว ตอนนี้ยังมาที่หน้าบ้านตระกูลเย่อีกเหรอ？

แล้วพวกเขามาบ้านตระกูลเย่เพื่ออะไร？

“พวกคุณมีธุระอะไรเหรอครับ？”น้ำเสียงพ่อบ้านเย็นกระด้างอย่างเด่นชัด คนที่คุณชายไม่ต้อนรับ เขาเองก็ไม่ต้อนรับเช่นกัน

“พวกเรา……”เฉิงโหรวโหรวที่ยืนอยู่ด้านข้างอยากเอ่ยปากพูดอย่างหักห้ามใจไม่ได้ ทว่าถูกไป๋หยิงดึงเธอไว้ สื่อให้เธอหุบปากซะ

“พวกเรามาเยี่ยมคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ รบกวนช่วยแจ้งด้วยค่ะ”ไป๋หยิงมองพ่อบ้านด้วยรอยยิ้ม พลางอดหัวเราะเย็นในใจ เห็นทีพ่อบ้านคนนี้คงไม่อยากให้พวกเขาเข้าไปสินะ？

“แน่นอน ที่พวกเรามาวันนี้ยังมีธุระคุยกับคุณปู่เย่อีกด้วย องค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเรามีเจตนาจะร่วมมือกับพวกคุณค่ะ”ไป๋หยิงจงใจเสริมอีกหนึ่งประโยค

“ตอนนี้คุณชายเป็นคนดูแลบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปครับ หากพวกคุณจะคุยเรื่องงานก็ไปหาคุณชายได้เลยครับ นายท่านไม่ได้ดูแลบริษัทนานแล้วครับ”พ่อบ้านโต้กลับไปหนึ่งชุด ประโยคเหล่านี้บ่งบอกว่าเป็นการปฏิเสธอย่างเด่นชัด

“พวกเราไม่ได้คุยเรื่องบริษัท แต่เป็นเรื่องอื่นค่ะ ซึ่งเรื่องนี้สำคัญมากค่ะ ดังนั้นรบกวนพ่อบ้านช่วยแจ้งบอกด้วยค่ะ หากชักช้าเกรงว่าคุณคงรับผิดชอบไม่ไหวนะคะ”รอยยิ้มบนใบหน้าไป๋หยิงจางหาย น้ำเสียงไม่ได้เกรงใจเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว

“ฉันคิดว่า ตอนนี้ที่คุณขวางพวกเรา คงไม่ใช่เจตนาของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่หรอกมั้ง？ดังนั้นพวกเราอยากเข้าไปก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร เพียงแต่พ่อบ้านหวังอยากให้พวกเราใช้วิธีอื่นเข้าไปหรือเปล่าล่ะ？”ต้องบอกว่าไป๋หยิงฉลาดมาก เธอมองพ่อบ้านก็รู้ว่าไม่ใช่เจตนาของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่