“ท่านปู่ ผมรู้ว่าคราวนี้เป็นความผิดของหนานหนาน แต่หนานหนานยังเด็ก พวกเราทนไม่ได้ที่จะเห็นเธอติดคุกไปตลอดชีวิต” คุณพ่อโจว๋เข้าใจความหมายของท่านปู่ แต่เขาจำเป็นต้องเดินหน้าต่อ
เขาไม่อยากเห็นลูกสาวต้องติกคุก
ท่านปู่ถังเพียงมองไปที่เขาเงียบๆ
ท่านย่าโกรธจนพูดไม่ออก คนผู้นี้ต้องหน้าหนาขนาดไหนถึงจะพูดคำพูดแบบนี้ออกมาได้
พวกเขาไม่อยากให้โจ๋วอันหนานติดคุก แล้วพวกเขาเคยคิดถึงสิ่งที่โจ๋วอันหนานทำกับฉิงฉิงก่อนหน้านั้นบ้างไหม โจ๋วอันหนานมีเจตนาจะฆ่าฉิงฉิง
“ท่านปู่ถัง ท่านย่าถัง พวกท่านเห็นหนานหนานมาตั้งแต่ยังเล็ก จะยอมทนเห็นหนานหนานติดคุกได้หรือ” คุณแม่โจว๋ก็เอ่ยปากอ้อนวอนอย่างน่าสงสาร
เมื่อท่านย่าถังได้ยินดังนี้ก็หัวเราะ “ความหมายของเธอคืออะไร”
อันที่จริงแล้วท่านย่าถังรู้เจตนาที่สองคนนี้มาในวันนี้แล้ว ท่านย่าถังเพียงอยากเห็นว่าสองคนนี้จะไร้ยางอายได้ถึงไหน
“พวกเรามาวันนี้เพราะต้องการให้พวกท่านอภัยให้หนานหนานสักครั้ง ตอนนี้ฉิงฉิงก็สบายดีแล้ว ไม่ได้เป็นอะไรมาก……” เมื่อคุณแม่โจว๋ได้ยินท่านย่าถามจึงพูดวัตถุประสงค์ที่ตัวเองมาในวันนี้อย่างไม่ปิดบัง
ท่านย่าถังมองไปที่คุณแม่โจว๋ วันนี้ถือว่าเธอตาสว่างแล้ว ดูสิว่าคนคนนี้จะพูดว่าอะไรอีก ฉิงฉิงไม่เป็นอะไร ดังนั้นจึงไม่ต้องไปสนใจความผิดพวกนั้นที่โจ๋วอันหนานทำงั้นรึ ไม่สิ สิ่งที่โจ๋วอันหนานทำไม่เรียกว่าความผิด แต่เป็นความชั่วต่างหาก
ความชั่วที่โจ๋วอันหนานทำเป็นเรื่องที่ให้อภัยกันได้ด้วยหรือ
“เรื่องนี้เย่ซือเฉินได้ส่งต่อให้ตำรวจจัดการแล้ว แน่นอนว่าตำรวจย่อมทำตามกฎหมายและจัดการทุกอย่างอย่างเป็นธรรม คุณขอร้องพวกเราก็ไม่มีประโยชน์อะไร” สีหน้าของท่านย่าถังเคร่งเครียด น้ำเสียงแข็งกร้าว ท่านย่าถังไม่อยากจะเจรจากับทั้งสองคนนี้อีกต่อไปแล้ว
คนแบบนี้ต่อให้ใช้เหตุผลพูดคุย พวกเขาก็คงไม่เข้าใจ
แต่หากพวกเขาเป็นคนมีเหตุผลสักหน่อยก็คงไม่พูดคำพูดแบบนี้ออกมา
“ตำรวจบอกว่าขอแค่พวกท่านถอนคดี หนานหนานก็จะไม่เป็นไร” คุณแม่โจว๋รู้แล้วว่าท่านย่าถังไม่พอใจ แต่เธอรู้เป้าหมายของตัวเองในการมาวันนี้ดี เพื่อหนานหนาน เธอจะยอมทน
ท่านย่าถังได้ยินประโยคนี้ ดวงตาพลันเบิกกว้าง จ้องเขม็งไปที่เธอ “ให้พวกเราถอนคดี? โจ๋วอันหนานจะฆ่าฉิงฉิง ถ้าซือเฉินมาช่วยไว้ไม่ทัน ป่านนี้ฉิงฉิงคงตายด้วยน้ำมือของโจ๋วอันหนานแล้ว จะให้พวกเราถอนคดีได้ยังไง”
ท่านย่าถังไม่อยากจะเชื่อว่าคุณแม่โจว๋จะพูดคำพูดแบบนี้ออกมา แถมเมื่อฟังจากน้ำเสียงของคุณแม่โจว๋ก็จะรู้ว่าเธอมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องสมเหตุสมผล
คุณแม่โจว๋หยุดไปครู่หนึ่งก่อนจะกล่าวเสริมว่า “ตอนนี้ฉิงฉิงก็สบายดี ตอนนี้ทุกอย่างคลี่คลายแล้ว ทำไมต้องทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลต้องตึงเครียดด้วย”
“เห๊อะ……” ท่านย่าถังโกรธจนหัวเราะออกมา ฟังสิ ลองฟังดูสิ พูดแบบนี้คืออะไร คำพูดแบบนี้ออกมาจากปากคนได้ด้วยหรือ
“อย่าว่าแต่โจ๋วอันหนานจะฆ่าฉิงฉิงเลย ถ้าฉิงฉิงโดนกลั่นแกล้งแม้แต่ปลายเล็บ ตระกูลถังของพวกเราก็จะทวงความยุติธรรมให้กับเธอ เรื่องนี้อยู่ในมือตำรวจแล้ว ต่อจากนี้ก็ให้ทุกอย่างเป็นไปตามกฎหมายก็แล้วกัน” คราวนี้ท่านปู่ถังเป็นคนพูดเอง ก่อนหน้านี้ท่านปู่ถังยังพยายามรักษาน้ำใจไว้บ้าง แต่ตอนนี้ท่านปู่ถังเห็นแล้วว่าการรักษาน้ำใจกับคนพวกนี้เป็นสิ่งที่ผิดมหันต์
“ท่านปู่ถังอย่าพึ่งไม่พอใจเลย พวกเรารู้ว่าเรื่องนี้หนานหนานเป็นฝ่ายผิด พวกเราเลยมาขอโทษแทนหนานหนาน และขอรับโทษแทนหนานหนาน” คุณพ่อโจว๋เริ่มร้อนใจเพราะไม่คิดว่าคนที่ใจกว้างเสมอมาอย่างท่านปู่ถังจะพูดคำพูดแบบนี้ออกมา
“ไม่ต้องหรอก เรื่องนี้ฉันพูดอย่างชัดเจนแล้วนะ ทั้งหมดปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจจัดการ” ท่านปู่ถังเป็นใจกว้างมีน้ำใจ แต่ก็เป็นคนที่ปกป้องลูกหลานของตัวเองอย่างถึงที่สุด อีกอย่างเรื่องที่หนานหนานทำกับฉิงฉิงเป็นเรื่องที่ไม่มีทางให้อภัยได้
“ท่านปู่ถัง หนานหนานยังเด็กไม่รู้ถูกผิด เธอทำผิดไปแล้ว ขอพวกท่านโปรดอภัยให้เธอสักครั้ง……” คุณแม่โจว๋รีบปกป้องโจ๋วอันหนาน จากคำพูดของคุณแม่โจว๋ เห็นได้ชัดเจนว่าเธอไม่คิดว่าลูกสาวของตัวเองทำผิดอะไรมากมาย
“ให้อภัย? เรื่องที่เธอทำมันบ้าคลั่งขนาดไหน พวกคุณไม่รู้หรืออย่างไร พวกคุณลองกลับไปถามโจ๋วชิงก่อนว่าให้อภัยเธอได้ไหม” ท่านย่าถังเอ่ยแทรกคำพูดของคุณแม่โจว๋
“โจ๋วชิง? โจ๋วชิงเป็นน้องชายแท้ๆ ของหนานหนาน โจ๋วชิงไม่ว่าอะไรหนานหนานอยู่แล้ว เขาต้องอภัยให้หนานหนานได้” คุณแม่โจว๋อ้ำอึ้ง เบาลง แสดงให้เห็นว่าเธอไม่มั่นใจ
“คุณไปถามโจ๋วชิงก่อนเถอะ” ท่านย่าถังกล่าวเสียงแข็ง ตอนนี้ท่านย่าถังรู้เรื่องที่โจ๋วอันหนานได้ทำไปทุกอย่างแล้ว
แม้ว่าตอนนี้โจ๋วชิงจะไม่เป็นอะไรมาก แต่ท่านย่าถังคิดว่าโจ๋วชิงไม่มีทางให้อภัยโจ๋วอันหนาน แม้ว่าโจ๋วอันหนานจะเป็นพี่สาวแท้ๆของเขาก็ตาม
“ท่านปู่ถัง……” คุณพ่อโจว๋ยังไม่ยอมแพ้ เขาอยากให้ท่านปู่ถังเปลี่ยนคำพูด
“เอาล่ะ พวกเราไม่ต้องพูดอะไรกันอีกแล้ว ภรรยาของฉันพูดถูกต้อง แม้แต่ลูกชายของพวกคุณยังไม่ให้อภัยสิ่งที่โจ๋วอันหนานทำ แล้วพวกเราจะให้อภัยได้อย่างไร” ท่านปู่ถังเอ่ยขึ้นมาเพื่อปิดช่องไม่ให้คุณพ่อโจว๋มีโอกาสได้พูด
“ไม่ ไม่ใช่ โจ๋วชิงต้องให้อภัยหนานหนานแน่ พวกเขาเป็นพี่น้องกัน” เมื่อคุณแม่โจว๋ได้สติกลับมาก็เริ่มเถียงอีกครั้ง
“แล้วตอนที่โจ๋วอันหนานคิดจะฆ่าโจ๋วชิง โจ๋วอันหนานไม่คิดถึงความเป็นพี่น้องบ้างหรืออย่างไร” ท่านย่าถังมองไปที่คุณแม่โจว๋ ด้วยใบหน้าไม่อยากจะเชื่อ คุณแม่โจว๋รักโจ๋วอันหนานเสียจนไม่มีเหตุผล
“ท่านปู่ถัง พวกเรารู้แล้วว่าเรื่องนี้เป็นความผิดของหนานหนาน ยังดีที่ตอนนี้ยังไม่เกิดเรื่องอะไรร้ายแรง พวกเรา……” คุณพ่อโจว๋คิดจะหันหัวเรื่องสนทนา เขาไม่อยากเบนปัญหาไปที่โจ๋วชิง เพราะเขารู้สึกอ่อนใจเมื่อพูดถึงโจ๋วชิง
“ถ้าโจ๋วชิงถูกโจ๋วอันหนานฆ่าตาย ตอนนี้พวกคุณจะทำยังไง ยังจะปกป้องโจ๋วอันหนานอยู่อีกไหม” ท่านปู่ถังเอ่ยแทรกคุณพ่อโจว๋อีกครั้ง ตอนนี้ท่านปู่ถังมองออกแล้วว่า คุณพ่อโจว๋กับคุณแม่โจว๋ ให้ความสำคัญกับโจ๋วอันหนานและให้ความสำคัญมากกว่าโจ๋วชิงเสียด้วยซ้ำ
ท่านปู่ถังไม่เข้าใจความคิดของพวกเขานัก โจ๋วชิงเป็นคนหลักแหลมมาตั้งแต่ยังเล็ก ความสามารถโดเด่น ทำงานน่าเชื่อถือ กล่าวได้ว่าโดดเด่นกว่าคนในรุ่นเดียวกันด้วยซ้ำ
ลูกชายที่มีความสามารถมากขนาดนี้เป็นความภาคภูมิใจให้ตระกูลโจ๋วได้ แต่คุณพ่อโจว๋กับคุณแม่โจว๋กลับทำให้โจ๋วชิงต้องลำบากใจเพราะโจ๋วอันหนาน ท่านปู่ถังไม่เข้าใจเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย
คุณพ่อโจว๋ชะงัก ริมฝีปากสั่นไหว สีหน้าของเขาแปรเปลี่ยน เขาไม่รู้ว่าควรพูดอะไรไปชั่วขณะ
คุณแม่โจว๋ยิ่งพูดไม่ออก เธอไม่เคยคิดถึงความเป็นไปได้ของเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น เพราะเธอไม่เคยคิดว่าโจ๋วอันหนานทำเรื่องใหญ่อะไรมากมาย เธอยังสงสัยด้วยว่าที่โจ๋วชิงพูดคำพูดแบบนั้นเมื่อวานเป็นเพราะโดนเย่ซือเฉินหลอกลวง
“เอาล่ะ พวกคุณไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว ผู้ดูแล เอาพวกเขาออกไป” ท่านปู่ถังโบกมือแสดงท่าทีไล่แขกอย่างเปิดเผย
เมื่อท่านปู่ถังพูดจบก็เดินขึ้นบันไดไปทันที ไม่เปิดโอกาสให้คุณพ่อโจว๋พูดอะไรได้อีก
เมื่อนึกถึงโจ๋วชิงคุณพ่อโจว๋ก็มีอาการเหม่อลอย กว่าเขาจะได้สติกลับมาท่านปู่ถังก็เดินขึ้นไปข้างบนแล้ว เขาเองก็ไม่สามารถลากท่านปู่ถังกลับลงมาได้ อีกอย่างก็มีผู้ดูแลขวางอยู่ด้านหน้าเขา ต่อให้เขาอยากขึ้นไปก็คงทำไม่ได้
คุณพ่อโจว๋รู้ตัวแล้วว่าการมาวันนี้สูญเปล่า เขาคิดไม่ถึงเลยว่าท่านปู่ถังจะเป็นคนพูดยากแบบนี้
เมื่อคุณพ่อโจว๋ออกมาจากบ้านตระกูลถังแล้วยังคงเลื่อนลอย แต่คุณแม่โจว๋กลับร้อนใจจนอกแทบแตก “ทีนี้จะทำยังไง ตระกูลถังใจดำมาก คงคุยกันไม่รู้แล้ว คุณรีบคิดหาวิธีเร็วเข้า”
“ยังจะเหลือวิธีอะไรอีก” คุณพ่อโจว๋ถอนใจแรง “หนานหนานเป็นคนก่อเรื่องใหญ่ขนาดนี้ขึ้นเอง ยังจะเหลือวิธีไหนให้ช่วยอีก”
ตอนนี้พอคุณพ่อโจว๋กล่าวถึงโจ๋วอันหนานก็รู้สึกโมโห ก่อนหน้านี้เขาคิดแต่จะหาทางช่วยโจ๋วอันหนาน โดยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่น เมื่อครู่คำพูดของท่านปู่ถังทำให้เขาได้หยุดคิด แถมยังรู้สึกกลัวตามมา
หากเกิดเรื่องกับโจ๋วชิงขึ้นมาล่ะ
ปกติแล้วเขาจะเอ็นดูลูกสาว ลูกสาวเป็นคนเก่งเสมอมาและเป็นความภาคภูมิใจของเธอ แต่โจ๋วชิงต่างหากที่เป็นความหวังของเขา เขาจะต้องส่งต่อทุกสิ่งทุกอย่างให้กับลูกชายในอนาคต
ต่อให้คุณพ่อโจว๋รักลูกสาวมากเพียงใด ก็ไม่ไร้เหตุผลเหมือนอย่างคุณแม่โจว๋
“ยังไงพวกเราก็ปล่อยให้หนานหนานติดคุกไม่ได้ จะต้องหาทางช่วยหนานหนานให้ได้ พวกเราไปหาท่านปู่ ท่านย่าให้พวกท่านช่วยออกหน้าแทนพวกเรา ฉันไม่เชื่อหรอกว่าตระกูลถังจะไม่เห็นแก่หน้าตาของท่านปู่ท่านย่า พวกเราอาจจะให้ท่านปู่ท่านย่าไปที่ตระกูลฉิน……”
คุณแม่โจว๋ยังคงไม่สังเกตเห็นความผิดปกติของคุณพ่อโจว๋ และยังคิดจะช่วยลูกสาวของตัวเองต่อ
