ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 147 ผลจากความโกรธเกรี้ยวของคุณชายสามเย่ (1)

บทที่ 147 ผลจากความโกรธเกรี้ยวของคุณชายสามเย่ (1)

เห็นท่าทีที่เธอพยักหน้า เย่ซือเฉินก็โกรธจนถึงขีดสุด ตอนนี้เขาไม่อยากจะได้ยินเธอพูดอะไรแล้ว เขาเดินไปหาเธอกะทันหัน มือข้างหนึ่งยื่นไปยังทางด้านของเธออย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าจะจับตัวเธอ

เขาจะจับเธอมาตีแรงๆสักหนึ่งยก

เวินลั่วฉิงตกใจรีบถอยหลัง ด้วยท่าทางที่เร็วกว่าหลบเข้าไปยังห้องนอนแล้วปิดประตูไว้

“โอ้โห เร็วจังเลย ต้องเคยฝึกมาก่อนแน่ๆเลย。”ดวงตาของเมิ่งโร่ถิงกะพริบด้วยสีหน้าที่ตกตะลึงและนับถือ พี่สะใภ้ยอดเยี่ยมจริงๆเลย

แต่ว่าความเร็วของพี่สะใภ้นั้นฝึกมาได้อย่างไรกันนะ?

เย่ซือเฉินเคยเห็นเธอมีปฏิกิริยาที่เร็วรวดแล้ว ดังนั้นตอนนี้จึงไม่ได้ประหลาดอะไรนัก เพียงแต่มองประตูที่ได้ปิดไว้ด้วยสายตาที่ยิบหยี“เปิดประตู”

“ไม่เปิด ฉันก็พูดแล้วว่าจะเก็บเป็นความลับ คุณจำเป็นจะต้องฆ่าปิดปากไหม?”เวินลั่วฉิงกั้นประตูห้องไว้ เวลานี้ไม่สามารถเปิดประตูได้เป็นอันขาด

เย่ซือเฉินตกตะลึงไปชั่วครู่ เขาจะฆ่าปิดปากเธอ?

ดวงตาคู่นั้นของเธอเห็นเขาจะฆ่าปิดปากเธอแล้วหรือ?

เขาโมโหจนอยากจะหยิกเธอให้ตาย แต่เกี่ยวอะไรกับฆ่าปิดปากกันล่ะ?

เธอไม่ใช่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากรรมหรือ?เธอไม่ใช่ว่าแค่ดูแวบเดียวก็สามารถมองทะลุปรุโปร่งได้มิใช่หรือ?ทำไมเวลานี้กลับดูไม่ออกว่าเขาโมโหเพราะอะไร?

ใช่ เวินลั่วฉิงเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากรรม เธอไม่เคยทำคดีผิดพลาดเลย แต่ในด้านความรักนั้นเธอกลับมีความรู้สึกที่เชื่องช้า มู่หรงดัวหยางพูดเสมอว่าเธอเป็นปัญญาอ่อนในด้านความรัก

หรืออาจจะตรงกับคำพูดที่ว่า คนเรานั้นไม่มีใครเพียบพร้อมไปเสียหมดทุกด้าน ซึ่งจะมีความโดดเด่นในด้านหนึ่ง ส่วนอีกด้านหนึ่งอาจจะไม่ได้เรื่องเลย

“ฮ่าๆ……”เมิ่งโร่ถิงได้ยินคำว่าฆ่าปิดปากจึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา แต่ตอนนี้เวินลั่วฉิงหลบอยู่ในห้อง จึงไม่เห็นและไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น

“เปิดประตูก่อน”เย่ซือเฉินถอนหายใจ พยายามให้น้ำเสียงของตนปกติที่สุด แต่ก็ยังคงเย็นชาน่ากลัวเหมือนเดิม

ในห้องนอน เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรและไม่ได้เปิดประตูห้องด้วย

ด้วยท่าทีที่อยากจะฆ่าคนของเขาเมื่อสักครู่นี้ ถ้าเธอเปิดประตูก็โง่แล้ว

“คุณจะเปิดเอง หรือจะให้ผมเอากุญแจเปิดเอง?”เพลิงแห่งความโมโหที่เย่ซือเฉินพยายามจะกดเอาไว้นั้น บัดนี้ได้ลุกขึ้นเป็นไฟเสียแล้ว เสียงนี้ได้ยินแล้วชวนให้ตกใจกลัวเป็นอย่างยิ่ง

เวินลั่วฉิงที่ในห้องนอน ได้ยินเสียงของเขาก็รู้สึกใจสั่น เย่ซือเฉินมีกุญแจห้อง ดังนั้นเธอล็อคประตูก็ไม่มีประโยชน์อะไร

เวินลั่วฉิงมองหน้าต่างแวบหนึ่งแล้วเดินเข้าไป

เวลานี้เย่ซือเฉินกำลังโกรธอยู่ ถึงแม้จะไม่ถึงขั้นฆ่าปิดปาก แต่เกรงว่า……

ทางที่ดีเธอควรจะหลบไปก่อน และเมื่อเธอออกไปแล้วก็จะไม่รบกวนพวกเขาทั้งสองแล้ว

พอดีกับที่เธอสามารถไปหาเด็กน้อยทั้งสองคนได้

ส่วนเรื่องอื่นรอให้เขาใจเย็นลงแล้วค่อยคุยกันก็ได้

เย่ซือเฉินรออยู่ที่หน้าประตูเป็นเวลานานก็ไม่เห็นมีการเคลื่อนไหวใดๆเกิดขึ้น ดวงตาเขาแวววาวรีบเอากุญเจไขประตูออก แต่ภายในห้องนอนไร้ซึ้งเงาของเวินลั่วฉิง

ในห้องนอนนั่นนอกจากประตูแล้วก็มีทางออกเพียงทางเดียวก็คือหน้าต่าง เห็นได้ชัดว่าเธอปืนออกทางหน้าต่างไปแล้ว

เย่ซือเฉินหรี่ตาขึ้น ซึ่งในแววตากำลังมีเพลิงไฟแห่งความโกรธลุกไหม้อย่างโชกโชน เขารีบโทรศัพท์ไปหาเธอ แต่ไม่มีคนรับสาย

เวินลั่วฉิงปืนหน้าต่างหนีไปแล้ว เวลานี้ก็ต้องไม่รับสายของเขาอย่างแน่นอน

ดี ดีมาก เขาจะดูสิว่าจะหนีไปไหนได้?หนีได้ชั่วคราว แต่เธอไม่สามารถหนีได้ตลอดชีวิต!

นี่เป็นบ้านของเธอ เธอต้องกลับมาอย่างแน่นอน เขาจะรอวันที่เธอกลับมา

“พี่สะใภ้ตกใจกลัวพี่หนีไปทางหน้าต่างแล้วเหรอ?”ท่าทีในเวลานี้ของเมิ่งโร่ถิงเรียกว่า ช็อก พี่สะใภ้ชวนให้ประหลาดใจเกิดความรู้สึกคาดไม่ถึงยิ่งนัก

“พี่ชาย ท่าทางของพี่เมื่อกี้มันน่ากลัวมากเลย เป็นใครก็ต้องหวาดกลัวกันทั้งนั้นแหละ”

เรื่องนี้ไม่สามารถโทษพี่สะใภ้ได้ ท่าทีของพี่ชายเมื่อสักครู่นี่น่ากลัวมาก น่ากลัวจริงๆ

“เก็บข้าวของของน้องแล้วรีบกลับไปซะ” เย่ซือเฉินกวาดสายตามองเธอย่างเย็นชาแวบหนึ่ง จากนั้นก็ไล่เธอกลับไป

ในบางเรื่องเขายังบอกอะไรเธอไม่ได้ แต่ว่าหากโร่ถิงอยู่ที่นี่ต่อไปก็จะยิ่งทำให้เธอเข้าใจผิดไปอีก

ปากเมิ่งโร่ถิงกระตุก เพื่อพี่สะใภ้พี่ชายถึงขั้นไล่เธอ ดูออกว่าพี่ชายแคร์พี่สะใภ้มากขนาดไหน

เมิ่งโร่ถิงรู้สึกว่าก่อนที่จะไปเธอต้องโทรไปคุยกับพี่สะใภ้ให้รู้เรื่องเสีย และเนื่องจากเรื่องในอดีต เธอจึงไม่สามารถเปิดเผยสถานะของตนได้ แต่อย่างน้อยเธอก็สามารถอธิบายอะไรสักนิดหนึ่ง

“สวัสดีค่ะ ฉันคือเมิ่งโร่ถิง”เมื่อรับสาย เมิ่งโร่ถิงก็กล่าวแนะนำตัว

“คุณเมิ่ง,คุณมีธุระอะไรหรือค่ะ?”เวินลั่วฉิคาดไม่ถึงว่าเมิ่งโร่ถิงจะโทรมาหาเธอ

“มีเรื่องหนึ่งที่ฉันอยากจะอธิบายให้คุณฟังค่ะ ที่จริงแล้วฉันกับเย่ซือเฉินไม่ได้มีความสัมพันธ์อย่างที่คุณคิดค่ะ คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ”เมิ่งโร่ถิงพูดความในใจของเธอ

เวินลั่วฉิงหยุดชะงัก ดวงตากะพริบไปมา เธอได้เห็นกับตาด้วยตัวเองแล้วยังจะไม่ใช่อีกหรือ?

เมิ่งโร่ถิงได้โทรมาอธิบายโดยเฉพาะ อาจเป็นเพราะยังคงกังวลว่าเธอจะพูดไปเรื่อย ดังนั้นเธอได้คล้อยตามคำพูดของเมิ่งโร่ถิงแล้วกล่าวว่า“อ่อ ค่ะ ฉันรับทราบค่ะ ”

เมิ่งโร่ถิงฟังออกว่าน้ำเสียงของเธอมีความไม่ค่อยอยากจะเชื่อแล้วพูดลอยๆ แต่ว่าสิ่งที่เธอสามารถพูดได้ก็มีเพียงแค่นี้

“ฉันจะไปแล้ว คุณรีบกลับมาเถอะ”วัตถุประสงค์หลักที่เมิ่งโร่ถิงโทรไปก็เพื่อให้เธอกลับมาเร็วๆ มิเช่นนั้นก็ไม่รู้ว่าพี่ชายจะทำอะไรขึ้นมา

“คุณจะไปแล้ว?”น้ำเสียงของเวินลั่วฉิงยกสูง

เธอตอบสนองอย่างกะทันหันทำให้เมิ่งโร่ถิงต้องหยุดชะงัก เธอจะไปแล้ว พี่สะใภ้จะตื่นเต้นทำไมนักหนา?คืออยากจะให้เธอไป?หรือไม่อยากให้เธอไปกันแน่?

“คุณเมิ่ง คุณชายเย่อารมณ์ไม่ดี ถ้าคุณไปแล้ว จะทำอย่างไงดีล่ะ?”เวินลั่วฉิงรู้ตัวว่าเมื่อกี้เสียมารยาทพูดเสียงสูงเกินไปแล้ว ตอนนี้จึงรีบปรับเสียงให้เป็นปกติ

“คุณสามารถกลับมาอยู่เป็นเพื่อนกับเขานิ……”ดวงตาของเมิ่งโร่ถิงแวววาว อะไรคือเรียกว่าเธอไปแล้วก็ไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้แล้ว?

“ฉันกลับไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกค่ะ คุณก็เห็นสถานการณ์ในตอนเช้าแล้ว ฉันกลับไปก็ยิ่งจะทำให้เรื่องใหญ่โตขึ้นไปอีก มีแต่คุณที่สามารถเอาเขาให้อยู่ได้ค่ะ”เวินลั่วฉิงนึกถึงท่าทางของเย่ซือเฉินในตอนเช้าก็ยังคงรู้สึกหวาดกลัวอยู่ไม่น้อย

ถ้าเวลานี้เมิ่งโร่ถิงจากไป เมื่อเธอกลับไปก็ต้องถูกเย่ซือเฉินคิดว่าเธอบีบคั้นให้เมิ่งโร่ถิงออกไปอย่างแน่นอน

เธอไม่กล้าคิดว่าผลมันจะเป็นอย่างไร

ปากของเมิ่งโร่ถิงขยับ คำพูดนี้ของพี่สะใภ้ทำให้เธอไม่สามารถแบกรับไว้ได้ คนที่สามารถเอาพี่ชายให้อยู่หมัดก็มีเพียงพี่สะใภ้คนเดียวเท่านั้นเอง

แต่เห็นได้ชัดว่าพี่สะใภ้ไม่เข้าใจจุดนี้เสียเลย

“แล้วคุณว่าจะทำอย่างไงดีล่ะค่ะ?”เมิ่งโร่ถิงอยากฟังพี่สะใภ้บอกว่าจะให้เธอทำยังไงกันแน่?

“คุณอย่าเพิ่งรีบไป สองสามวันนี้ฉันมีธุระนิดหน่อยยังไม่กลับไป ฉันยังมีธุระอยู่ แค่นี้ก่อนนะคะ”เวินลั่วฉิงพูดจบ ไม่รอให้เมิ่งโร่ถิงปฏิเสธก็วางสายเลย

เมิ่งโร่ถิงมองมือถือที่ถูกวางสาย ไม่เข้าใจในเหตุการณ์อยู่ตั้งนาน นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เธอจะไปหรือไม่ไปดีนะ?

เธอรู้สึกว่าถ้าเธอไปอย่างนี้ พี่สะใภ้ก็จะเข้าใจผิดอย่างถาวร แล้วพี่ชายเธอจะพบเจอฟ้าหลังฝนที่สดใสได้อย่างไรกัน?

ดังนั้นสุดท้ายแล้วเมิ่งโร่ถิงจึงตัดสินใจอยู่ต่อ อยู่ช่วยพี่ชายของเขา และแน่นอน สิ่งสำคัญคืออยู่รอดูเหตุการณ์ที่น่าสนใจนั่นเอง

ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset