บทที่ 184 คุณชายสามเย่เอาคืนอย่างสาสม แก้แค้นแทนภรรยา (1)
“คุณชายห้าฉิงดื่มเหล้าขาว” เย่อหยู่นานจงใจพูดกับเวินลั่วฉิง เขาสื่อความหมายอย่างชัดเจนมาก เขาคิดว่าเวินลั่วฉิงจะเข้าใจ
คุณชายห้าฉิงดื่มเหล้าขาว เขาก็ควรจะดื่มเหล้าขาวเป็นเพื่อนคุณชาย เหล้าขาวถึงแม้จะเมาง่าย แต่อย่างน้อยดื่มแล้วก็ไม่ต้องเข้าห้องน้ำ
“อ๋อ” เวินลั่วฉิงตอบรับเบา ๆ จากนั้นก็ยกแก้วเบียร์ไปวางตรงหน้าของคุณชายห้าฉิง
เย่อหยู่นานอึ้งไปเลย จากนั้นก็รู้สึกอึดอัดใจมาก แทบจะกระอักเลือดออกมาอยู่แล้ว ผู้หญิงคนนี้ตั้งใจชัด ๆ เขากลัวว่าดื่มเบียร์แก้วใหญ่เข้าไป เขาจะทนไม่ไหว จนฉี่แตกอยู่ตรงนี้
“เวินลั่วฉิงช่างเข้าอกเข้าใจคนอื่นดีจริง ๆ” คุณชายห้าฉิงพ่นลมออกมาจากปาก คำพูดเวินหรวนหรวนเมื่อกี้นี้เขาไม่เชื่อเลยสักนิด แต่ตอนนี้เห็นแบบนี้แล้วก็อดคิดไม่ได้
คุณชายห้าฉิงที่ต้นคอรู้สึกเย็นวูบวาบเริ่มรู้สึกเจ็บขึ้นมา เหมือนโดนมีดบาดยังไงยังงั้น
“อืม เข้าอกเข้าใจเป็นอย่างดีเลยล่ะ” เวินลั่วฉิงไม่ได้ตอบอะไร แต่กลับเป็นเย่อหยู่นานที่ตอบกลับไป เย่อหยู่นานแอบกัดฟันพูดออกมา
สายตาคุณชายสามเย่ดูเย็นชาน่ากลัวมาก ราวกับจะทำให้คนแข็งตายได้เลย
“ฉิงฉิง เธอดื่มแทนฉันเถอะ” เย่อหยู่นานยิ้มออกมา แล้วผลักแก้วเบียร์ในมือไปที่ด้านหน้าเวินลั่วฉิง
เย่อหยู่นานรู้สึกว่าเวินลั่วฉิงน่าจะยังชอบเขาอยู่ เขาคิดว่าเธอตั้งใจโกรธเขา เพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขา เขาคิดว่าถ้าหากเขาให้เวินลั่วฉิงดื่มแทนเขา เวินลั่วฉิงจะไม่ปฏิเสธแน่นอน
เย่อหยู่นานพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เอ่ยเรียกชื่อเธออย่างสนิทสนม
เย่ซือเฉินเม้มปาก ถ้าหากเธอกล้าดื่มเบียร์แก้วนี้แทนเย่อหยู่นานล่ะก็ เขารับรองว่าจะบีบคอเธอตายแน่
เวินลั่วฉิงสะดุ้งเล็กน้อย อะไรกันเนี่ย เธอต้องดื่มแทนเขาเหรอ ทำไมเธอต้องดื่มแทนเขาล่ะ เย่อหยู่นานคิดอะไรอยู่เนี่ย
เขาช่างกล้าคิดได้นะ
“คุณชายเย่ พวกเราสนิทกันมากเหรอ” เวินลั่วฉิงเลิกคิ้วขึ้น ถามกลับไปหนึ่งประโยค อีกทั้งเธอไม่หันไปมองเย่อหยู่นานแม้แต่นิด
วันนี้ ถ้าหากไม่เป็นเพราะเย่อหยู่นานและเวินหรวนหรวนลอบทำร้ายเธอ เธอไม่มีทางสนใจเย่อหยู่นานเด็ดขาด เธอเป็นคนที่ถือคติบุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ แต่เธอก็ไม่อยากให้การแก้แค้นครั้งนี้ทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเย่อหยู่นาน
แน่นอนว่าเธอเองก็ไม่อยากให้เย่ซือเฉินเข้าใจผิดไปด้วย เพราะยังไงตอนนี้เธอก็คือภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเย่ซือเฉิน
ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินนั้นจำเป็นต้องเก็บเป็นความลับ และต้องไม่ทำตัวให้ใครสงสัย แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องทำตัวให้คนอื่นเข้าใจผิด
เย่อหยู่นานสะดุ้งเล็กน้อย เขาคิดไม่ถึงว่าเวินลั่วฉิงจะพูดประโยคนั้นออกมา
สีหน้าของเย่ซือเฉินดูอบอุ่นขึ้นมาทันที ไม่ได้ดูเย็นชาน่ากลัวเหมือนก่อนหน้านี้ เขาปรายตามองไปยังเวินลั่วฉิงเล็กน้อย
“ฉันกับคุณชายเย่นอกจากเรื่องวันหมั้นเมื่อห้าปีก่อนที่คุณชายเย่แอบนอนกับน้องสาวฉันทั้งคืนจนทำให้งานแต่งต้องล้มเลิกไป พวกเราก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก ทำไมเหรอ คุณชายเย่คิดว่าฉันควรจะคิดถึงคะนึงหาคุณชายเย่เพราะเรื่องตอนนั้นเหรอ ฉันควรจะซาบซึ้งจนน้ำตาไหลพรากงั้นเหรอ” เวินลั่วฉิงยังคงไม่หันไปมองเขา น้ำเสียงเธอนิ่งเรียบมาก แต่ยิ่งนิ่งเรียบ ก็ยิ่งฟังดูเหมือนเยาะเย้ยเหน็บแนม
เย่อหยู่นานสีหน้าดูแย่ขึ้นมาทันที
แต่สีหน้าของคุณชายสามเย่กลับดูอบอุ่นละมุนขึ้นมากเลยทีเดียว ไม่หลงเหลือความเย็นชาเลยสักนิด
เขารู้ดีว่าเธอเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น
อืม ก็ดี ดีมากเลยล่ะ
คุณชายห้าฉิงอึ้งไปทันที ในที่สุดเวินลั่วฉิงก็รู้จักเอาคืนคนอื่นเป็นแล้วเหรอ อีกทั้งการเอาคืนครั้งนี้ทำได้ไม่เลวเลย ดู ๆ ไปแล้วเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้โง่อะไรขนาดนั้น
“เอาล่ะ ฉันขอโทษที่ซุ่มซ่ามทำกาวอเนกประสงค์หกเลอะบนเก้าอี้ จนทำให้คุณชายเย่ขยับตัวไปไหนไม่ได้” เวินลั่วฉิงขอโทษอย่างจริงใจ จริงใจจริง ๆ
แต่เย่อหยู่นานที่ได้ยินเธอพูดนั้นกลับมีสีหน้าที่เคร่งขรึมขึ้นทันที เขาอุตส่าห์อดทนไม่ยอมขยับตัว กลัวคนอื่นจะรู้แล้วจะอับอายขายหน้า แต่คิดไม่ถึงว่าอยู่ ๆ เธอจะพูดเรื่องนี้ออกมา
ถ้าหากมีหลุม เย่อหยู่นานคงมุดเข้าไปหลบแล้ว
ในที่สุดทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเย่อหยู่นานนั่งอยู่ตรงนี้ไม่ยอมขยับไปไหน ไม่ใช่เพราะเขาไม่อยากไป แต่เพราะเขาขยับตัวไปไหนไม่ได้นั่นเอง
คุณชายสามเย่ก็เข้าใจดีแล้ว คุณชายสามเย่รู้ดีว่าเธอไม่ได้ซุ่มซ่ามหรอก เขารู้ดีว่าเธอตั้งใจทำ
แน่นอนว่าเขารู้ดีว่าเธอเป็นคนที่ถือคติบุญคุณต้องทดแทน มีแค้นต้องชำระ การที่เธอทำแบบนี้กับเย่อหยู่นานในงานเลี้ยงของตระกูลเวิน มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น นั่นเป็นเพราะเย่อหยู่นานสมรู้ร่วมคิดกับเวินหรวนหรวนวางยาเธอ
รังแกภรรยาเขาเหรอ ถ้าแค้นนี้เขาไม่ได้ชำระ ก็อย่าเรียกเขาว่าเย่ซือเฉิน
“คุณชายเย่ ดื่มสักแก้วสิ” เย่ซือเฉินมองไปยังเย่อหยู่นานเล็กน้อย แล้วยกเบียร์แก้วใหญ่ขึ้นมาชูให้เย่อหยู่นาน : “ฉันดื่มหมดแก้วนะ”
เมื่อคุณชายสามเย่พูดจบ ก็ไม่รีรอให้เย่อหยู่นานตอบกลับ เขายกเบียร์แก้วใหญ่เต็มแก้วนั้นดื่มจนหมดแก้วทันที
เย่อหยู่นานอึ้งทันที
คุณชายห้าฉิงก็อึ้งไปเลย
ส่วนเวินลั่วฉิงก็อึ้งไม่ต่างกัน
เวินลั่วฉิงตั้งสติได้ก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย คุณชายสามเย่นี่ร้ายลึกจริง ๆ
แต่… เธอชอบนะ
ทุกคนต่างพากันนิ่งอึ้งไป เมื่อกี้เวินลั่วฉิงพูดออกมาชัดเจนว่าตอนนี้เย่อหยู่นานติดกาวอยู่กับที่ ขยับตัวไม่ได้ คุณชายสามเย่ทำแบบนี้หมายความว่ายังไงกันนะ
คุณชายสามเย่ขอชนแก้ว ไม่ว่าใครก็ไม่กล้าหักหน้าเขาแน่ เย่อหยู่นานก็ยิ่งไม่กล้าเข้าไปใหญ่
ขณะนั้น คุณชายสามเย่ดื่มจนหมดแก้วก่อน ส่วนเย่อหยู่นานนั้นยังไงก็จำเป็นต้องดื่ม
เย่อหยู่นานแอบถอนหายใจ เขาไม่รู้ว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงทำแบบนี้ แต่เขารู้ดีว่าเขาปฎิเสธไม่ได้
เย่อหยู่นานในตอนนี้แทบจะอั้นฉี่ไว้ไม่อยู่แล้ว ถ้าหากต้องดื่มเบียร์แก้วใหญ่ขนาดนี้เข้าไปอีก เขาไม่รู้ว่าตัวเองจะยังสามารถอั้นไว้ได้อีกหรือเปล่า แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม เย่อหยู่นานก็จำใจต้องยกแก้วเบียร์ตรงหน้าขึ้นมา เขากัดฟัน ยกเบียร์กรอกเข้าปากจนหมดในคราวเดียว
เมื่อดื่มเบียร์แก้วใหญ่นี้จดหมดแล้ว เย่อหยู่นานแทบจะฉี่ราดตรงนี้ เขาอดทนอดกลั้นเอาไว้จนได้ แต่เขาก็รู้สึกทรมานอย่างมาก
เย่ซือเฉินมองไปที่เวินลั่วฉิง จากนั้นก็ปรายตามองไปยังเบียร์ที่วางอยู่ข้างเวินลั่วฉิง
เวินลั่วฉิงตกใจเล็กน้อย ความหมายเขาคือต้องการให้เธอหยิบเบียร์ให้พวกเขาอีกเหรอ
เย่ซือเฉินคิดจะดื่มกับเย่อหยู่นานอีกงั้นเหรอ
เมื่อกี้นี้เย่อหยู่นานก็แทบจะกลั้นไม่อยู่แล้ว ถ้าหากดื่มเข้าไปอีก เธอไม่กล้าคิดเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
เย่ซือเฉินโหดร้ายเกินไปหรือเปล่า
ทำแบบนี้จะดีเหรอ
ถึงแม้เวินลั่วฉิงจะคิดอย่างนั้น แต่มือเธอก็ยื่นไปหยิบเบียร์ ยกเบียร์ขึ้นมาสองแก้ว ยื่นไปตรงหน้าเย่ซือเฉินแก้วหนึ่ง อีกแก้วหนึ่งยื่นไปตรงหน้าเย่อหยู่นาน
คุณชายสามเย่ทำแบบนี้กับเย่อหยู่นานจะดีเหรอ เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าปัญหานี้ไม่สำคัญเท่าไหร่ ที่สำคัญคือสามีของเธอกำลังโกรธแค้นแทนเธอ เธอจะไม่ให้ความร่วมมือเหรอ
แน่นอนว่า ไม่มีทาง
ต้องให้ความร่วมมือแบบนี้แหละ
เย่อหยู่นานจ้องเธออย่างอาฆาต เวินลั่วฉิงกลับไม่สนใจ เพิกเฉยใส่เขา แต่คุณชายสามเย่กลับหรี่ตาลง เย่อหยู่นานกล้าดียังไงมาจ้องภรรยาของเขาแบบนั้น
ฉะนั้น จะเริ่มเกมอย่างเป็นทางการสักที
