บทที่229 ความสามารถที่แสดงออกมาของเทพธิดาเวิน ทำทุกคนตะลึงตาค้าง (1)
“นายดีใจอะไรกัน มันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย”เย่ซือเฉินจ้องถังหลินด้วยสายตาเย็นขาแวบหนึ่ง น้ำเสียงมีความไม่พอใจเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด
เขายังจำคำพูดวันนั่นของถังหลินได้อย่างชัดเจน
เขาแคร์มากๆด้วย
“ชื่นชมอย่างบริสุทธิ์ใจ”ถังหลินยิ้มเบาๆ น้ำเสียงที่เอ่ยออกมานั้นได้เกิดการเน้นเสียงบริสุทธิ์ใจสองคำเป็นพิเศษ เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีอะไรแฝงอยู่ เป็นการแอบย้ำเตือนเย่ซือเฉินเกี่ยวกับการพูดที่ไม่บริสุทธิ์ใจในวันนั่น
สีหน้าเย่ซือเฉินมีความบึ้งตึงอย่างชัดเจน
“พี่สะใภ้สามนี่เก่งจัง โครตเจ๋งสุดๆไปเลย แต่ว่า คงจะไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นใช่ไหม”แววตาใสซื่อของเสี่ยวชีมีความตื่นเต้นดีใจอยู่ในนั้น และมีความกังวลอยู่เช่นเดียวกัน
ตอนนี้คุณชายห้าฉิงนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง จ้องมองภาพอย่างไม่กะพริบ ลืมการตอบสนองทั้งหมดไปชั่วคราว
นี่ คนนี้คือเวินลั่วฉิงเหรอ นี่เป็นไปได้ไง เป็นไปได้ไงกัน
“ไม่เหรอ เธอแค่ขู่ให้คนตกใจกลัวเท่านั้น”ถังหลินที่พูดน้อยที่สุดมาด้วยตลอดครั้งนี้ได้ทำลายการกระทำเดิมแล้วจริงๆ โดยการเริ่มที่พูดเองหลายต่อหลายครั้ง นี่ไม่ใช่สไตล์เขาเลยสักนิด
เย่ซือเฉินจ้องเขม็งถังหลินแวบหนึ่ง ในการกระทำนั้นมีความไม่พอใจอยู่เป็นอย่างมาก ผู้หญิงของเขา ถังหลินมีสิทธิ์อะไรที่จะแย่งพูดในทุกครั้ง เหมือนกับว่าถังหลินนั้นเข้าใจเธอมากเลยอย่างนั้น
“ประธานหลี่นั้นเป็นถึงสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ จะโดนเธอขู่ทำให้ตกใจได้เหรอ”จี้หซีก็เริ่มเกิดความกังวลขึ้นมา
“เดี๋ยวดูก็รู้เอง”ถังหลินเริ่มพูดขึ้นเองอีกครั้ง โดยการตอบกลับอย่างรวดเร็ว วันนี้ถังหลินนั้นพูดมากเป็นพิเศษ จนเกือบเปรียบเท่าคุณชายห้าฉิงได้แล้ว
แต่ว่า ตอนนี้คุณชายห้าฉิงยังช็อกไม่สติจากการประหลาดใจ เหม่อ ใจลอย ไม่การตอบสนองใดๆทั้งนั้น และไม่มีการพูดจาด้วย ได้กลายเป็นคนใบ้อย่างสมบูรณ์เลยทีเดียว
“เธอคิดจะทำอะไร”ในห้อง008 สีหน้าประธานหลี่ได้เปลี่ยนไป จากการตกใจกลัว โดยเฉพาะการว่องไวของเวินลั่วฉิงในเมื่อกี้ ทำเขาตกใจเป็นอย่างมากจริงๆ ผู้หญิงคนหนึ่งจะมีความว่องไวที่เร็วขนาดนี้เลยเหรอ ทำคนเชื่อได้ยากจริงๆ
ดังนั้น ขณะนี้ประธานหลี่ได้การกลัวขึ้นมาจริงๆ
ตอนนี้ คำพูดที่ถามของประธานหลี่ได้ถามโดนความสงสัยของทุกคนทั้งหมด
ตอนนี้ทุกคนต่างก็อยากรู้เหมือนกันขั้นต่อไป เวินลั่วฉิงจะทำอะไร
ถึงการกระทำนี่ของเธอจะเป็นเพียงการข่มขู่เท่านั้น แต่การตอบสนองกลับมาของประธานหลี่ต้องมีการคัดค้านอย่างแน่นอน
เพราะแบบนี้เลยทำให้ทุกคนยิ่งอยากรู้เข้าไปใหญ่ว่าตอนต่อไป จะเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“ประธานหลี่ หากคุณอยากเล่นเกมที่มันน่าตื่นเต้นจริงๆ อันที่จริงฉันก็ไม่ถือสาที่จะเล่นเป็นเพื่อนด้วยนะคะ”เวินลั่วฉิงยังคงนั่งนิ่งที่เก้าอี้เช่นเดิม ยกมุมปากขึ้นเบาๆ แล้วค่อยๆยกยิ้มออกมา คำพูดทีละคำเบาสบายราวกับสายลมพัดผ่านในฤดูใบไม้ผลิ เพียงแต่ก็ทำให้คนขนลุกซู่ด้วยความหวาดกลัวด้วยเช่นกัน
เธอได้ให้โอกาสประธานหลี่แล้ว ในเมื่อประธานหลี่ยังไม่รู้จักรามือ งั้นก็จะมาโทษเธอไม่ได้จริงๆ
ในอีกห้องหนึ่ง พวกผู้ชายถึงกับตะลึงจนตาค้างไปอีกครั้ง
การจัดการเรื่องนี้นั้นไม่น่าตกใจ ความเคลื่อนไหวที่พลิ้วไหวนะ นั้นทำคนตะลึงมากๆเลยทีเดียว
ไม่ว่าจะเป็นถังหลิน ตรงระหว่างหัวคิ้วได้เกิดความตะลึงขึ้น แต่ว่าหากมองอย่างละเอียด คุณจะพบว่า ตอนนี้นัยน์ตาที่ลึกลงไปของถังหลินนั้นมีความภาคภูมิใจซ่อนอยู่
เย่ซือเฉินถอนหายใจอย่างรุนแรง ผู้หญิงคนนี้เป็นภรรยาเด็กของเขาจริงไม่เนี่ย
แต่งงานนานขนาดนั้น แม้เขาจะสงสัยอยู่ตลอด และเกือบจะแน่ใจได้แล้วว่าเธอคือผู้หญิงคนเมื่อห้าปีก่อน แน่ใจว่าเธอคือผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ในสถานีตำรวจวันนั้น แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นอีกด้านที่น่าทึ่งของเธอด้วยสายตาตัวเอง
“ฮึ ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะกล้าลงมือจริงๆ ทำร้ายฉันแล้ว เธอก็หนีไม่รอดอย่างแน่นอน”ประธานหลี่ยิ้มเยาะ เขาไม่เชื่อว่าเธอจะกล้าลงมือทำร้ายเขา การทำร้ายเขา นั้นไม่ใช่เรื่องเล็กเลยนะ ถึงตอนนั้นเธอก็หนีไม่รอดอย่างแน่นอน
ในตอนนี้ ประธานหลี่ได้รู้แล้วว่าเวินลั่วฉิงนั้นไม่โง่เลยสักนิด
เพราะแบบนี้เขาจึงรู้ว่าเธอสามารถเข้าใจความหมายในคำพูดของเขาได้
ดังนั้นตอนนี้ประธานหลี่เลยไม่คิดกังวลเลยสักนิด
“อ๋อ ยังมีเรื่องสำคัญอีกอย่างที่ฉันลืมบอกประธานหลี่ คือฉันไม่เพียงจะมีป่วยเป็นโรคเท่านั้น แต่ฉันยังมีใบรับรอง ถ้าไม่งั้น ฉันต่อยทำร้ายคนมามากมายขนาดนั้น แล้วยังสามารถนั่งสบายไม่เป็นไรอยู่ตรงนี้ได้ยังไงล่ะคะ ประธานหลี่ คุณเป็นคนฉลาด ก็น่าจะเข้าใจ หรือจะให้ฉันเอาใบยืนรับรองของฉันให้ประธานหลี่ดูไหม”เวินลั่วฉิงกระตุกมุมปาก อย่างอุตส่าห์ใจดีอธิบายให้้ประธานหลี่เข้าใจด้วย
ใครก็ฟังเข้าใจว่าใบรับรองที่เธอพูดนั้นคืออะไร ใช่ มันคือพวกใบรับรองที่ทำร้ายคนก็สามารถไม่รับผิดชอบได้
“พรืดดดด…..” ในอีกห้องหนึ่ง เสี่ยวชีหลุดหัวเราะพรืดออกมา”พี่สะใภ้สามนั้นน่าสนใจจริงๆ
สถานการณ์นี้หมุนเปลี่ยนรวดเร็วเกินไป แถมยังรวดเร็วเกินไปจนน่าตกใจ เขายังไม่ค่อยได้สติมากนัก
เย่ซือเฉินยกมุมปากขึ้น คำพูดแบบนี้ เธอยังพูดอย่างเต็มปากเต็มพูดมีเหตุผลมากพอสักด้วย
เพียงเวลาอันสั้น สีหน้าประธานหลี่ก็เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ปากก็ขยับหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็ไม่พูดสักคำพูดเดียวออกมา
ตอนนี้ในมือเวินลั่วฉิงยังคงจับขวดไวท์ชี้อยู่บนคอประธานหลี่ ตามสบายแต่ดูสวยสง่า ราวกับได้ทำเรื่องที่ดีงามตามธรรมชาติ
ประธานหลี่ดูท่าทางของเธอแล้ว คิดว่าเธอคลายความระมัดระวังลง จึงคิดอยากใช้โอกาสนี้ในการหนี เพียงเขาเริ่มขยับตัว ทันใดนั้นขวดไวท์ที่ถืออยู่ในมือเวินลั่วฉิงก็กรีดลงไปบนคอประธานหลี่ทีหนึ่ง อย่างเจ็บปวดแสนทรมาน แต่ก็ไม่มีเลือดไหลออกมา
ที่ทำแบบนั้นได้นั้นต้องการทักษะความชำนาญ เป็นทักษะความชำนาญแบบหนึ่งที่คนธรรมดาไม่สามารถทำได้อย่างแน่นอน
คนอื่นอาจไม่ทันได้สังเกตถึงรายละเอียดนี้ แต่ถังหลินสังเกตเห็นแล้ว ดวงตาทั้งคู่ของเขาประกายเบาๆ มีความตกตะลึงมากยิ่งขึ้น ไม่ธรรมดาอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย แถมยังไม่ธรรมดามากด้วย
เย่ซือเฉินก็สังเกตเห็นถึงจุดนี้เช่นกัน ดวงตาทั้งคู่มีอารมณ์ซับซ้อนมากยิ่งขึ้น
ประธานหลี่รู้สึกเจ็บปวดที่คอตัวเองอย่างรุนแรง คิดว่าเวินลั่วฉิงกรีดคอเขาจนเป็นแผลแล้ว ก็ตกใจจนเข่าอ่อนไปทันที ขณะนี้เขาไม่กล้าสงสัยในตัวเวินลั่วฉิงอีกแล้ว
ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นคนโง่ แต่เป็นคนบ้า
เรื่องอะไรเธอก็กล้าทำออกมาทั้งนั้น แถมเธอยังใบรับรองอีก ถึงเธอจะทำร้ายเขาจริงๆขึ้นมา
หรือถึงขั้นฆ่าเขาตาย เธอก็สามารถไม่ต้องรับผิดชอบได้
“ได้ ถือว่าเธอโหด” ประธานหลี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยเกลียดชัง ขณะนี้เขาไม่กล้าเอาตัวเองไปเสี่ยง ยังไงก็แค่เพียงผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่มีความจำเป็นต้องไปเสี่ยง ร่างเขาถอยออกไปข้างหลัง คิดอยากหันหลังหนีจากไป
“พี่สะใภ้สามเก่งจัง”เสี่ยวชีอดร้องดีใจออกมาไม่ได้ และทั้งหน้าเต็มไปด้วยความยกย่อง
“ประธานหลี่จะเดินออกไปแบบนี้เลยหรอกค่ะ”เพียงแต่ อีกด้านหนึ่ง เวินลั่วฉิงค่อยเปิดปากพูดอีกครั้ง เรื่องนี้เพิ่งจะเริ่มต้น ยังไม่ได้จบนะ เขาคิดอยากไปง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ
“อ้าวเฮ้ย พี่สะใภ้สามยังจะทำอะไรอีกเนี่ย” เสี่ยวชีชะงักเล็กน้อย อดจะตั้งประโยคคำถามไม่ได้ ประธานหลี่กลัวจนขวัญอ่อนไปหมดแล้ว เลยวิ่งหนีกระเจิงออกไป แต่ในเวลานี้พี่สะใภ้สามจะเรียกเขาไว้ทำไมนะ
ขณะนี้ไม่มีใครตอบคำถามของเสี่ยวชี เพราะคนอื่นก็อยากรู้เหมือนกันว่าจู่ๆที่เวินลั่วฉิงเรียกประธานหลี่ไว้นั้นคิดจะทำอะไรกันแน่
นัยน์ตาเย่ซือเฉินประกายเล็กน้อย วันนี้ ผู้หญิงคนนี้นำความเซอร์ไพรส์ให้เขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็อยากเห็นเหมือนกันว่าตอนต่อไปเธอจะทำเช่นไรกัน
ถังหลินยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย อารมณ์ดีอย่างเห็นได้ชัด ไม่สิ น่าจะอารมณ์ดีมากเลยต่างหาก
“ยังมีเรื่องอะไรอีก”ประธานหลี่ที่เพิ่งก้าวเท้าออกไปก็ต้องชะงักเท้าเอาไว้ แล้วหยุดลงมา หันไปมองเวินลั่วฉิง ด้วยท่าทางเด็ดเดี่ยว แต่น้ำเสียงกลับอ่อนแรงไม่มั่นใจอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดเลยว่าตอนนี้เขากำลังกลัว
