ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 238 คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผลที่ได้รับจากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (3)

บทที่ 238 คุณชายสามเย่มีอาการหึงรุนแรง ผลที่ได้รับจากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (3)

เย่ซือเฉินถอนหายใจออกมาเบาๆ โดยปรกติแล้ว ทุกครั้ง น้ำเสียงของเธอก็จะประมาณนี้อยู่แล้ว เขาคุ้นเคยมันดี แต่เวลานี้ฟังแล้วรู้สึกมีความเคืองหูเล็กน้อย

“อยู่ที่ไหน” เย่ซือเฉินปรับอารมณ์ของตัวเองให้ปรกติที่สุด พยายามให้น้ำเสียงของตัวเองฟังแล้วเหมือนปรกติที่สุด

“อืม？อยู่หมิงเจ๋” แต่ว่า เวินลั่วฉิงก็ฟังออกเหมือนกันว่าอารมณ์ของเขาไม่ปรกติเท่าไหร่ แต่ว่า เธอก็ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะว่าปรกติแล้วอารมณ์ของเขาก็แปรปรวนไม่คงที่อยู่แล้ว

“ทำอะไรอยู่เหรอ？”เย่ซือเฉินตอนนี้คือทั้งที่รู้คำตอบแต่ก็ยังจงใจถามออกมา เขาก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าเธอจะเล่าเรื่องของตัวเองให้เขาฟังหรือเปล่า

เมื่อเสี่ยวชีได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉิน เบ้ปากขึ้นเล็กน้อย พี่สามร้ายกาจจริงๆ ทำแบบนี้เหมือนจะล่อซ้อสามให้พูดความจริงออกมา

“กำลังคุยสัญญากับเพื่อนร่วมงานอยู่ ก่อนหน้านั้นเคยเอ่ยกับคุณไปแล้ว” เวินลั่วฉิงงงเล็กน้อย ก่อนหน้านั้นโทรมาสายแล้วสายเล่า อย่างกับจะไล่ล่าชีวิต เธอนึกว่ามีเรื่องสำคัญอะไร นึกไม่ถึงว่าเมื่อรับโทรศัพท์ขึ้นมา สิ่งที่เขาถามมีแต่ปัญหาเหล่านี้

“ราบรื่นไหม？”สายตาของเย่ซือเฉินกะพริบเล็กน้อย เธอเคยเอ่ยกับเขาอยู่ว่าจะเรื่องคุยสัญญากับเพื่อนร่วมงาน

ใช่ พูดเรื่องงานจริงๆ จะเห็นได้ชัดว่างานเลี้ยงกินข้าวคืนนี้จะไม่ธรรมดา ฉลาดอย่างเธอ เป็นไปไม่ได้ว่าจะไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน

ส่วนเธอทั้งๆที่รู้ล่วงหน้ามาก่อนแล้วก็ไม่ยอมบอกเขา

“อืม สัญญาเซ็นเรียบร้อยแล้ว” เวินลั่วฉิงเม้มปากเล็กน้อย หลีกเลี่ยงการตอบเพื่อไม่อยากให้มีปัญหา

เรื่องสัญญาเซ็นเสร็จเรียบร้อยแล้วจริง ดังนั้น เธอไม่ได้พูดโกหก

เรื่องวันนี้เธอไม่อยากให้เย่ซือเฉินรู้แต่แรกอยู่แล้ว ดังนั้นเรื่องอื่นเธอก็ไม่บอกเขารู้อยู่แล้ว

มือของเย่ซือเฉินที่กำมือถืออยู่กำแน่นขึ้นอีก เธอไม่คิดจะบอกอะไรให้เขารู้เลยเหรอ

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเหรอ？” เย่ซือเฉินกดเสียงให้ต่ำลง กดทับความโกรธในใจไว้ พยายามให้เสียงของตัวเองฟังปรกติที่สุด

เมื่อเวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดนี้ของเขา สายตาคู่นั้นหรี่ลงเล็กน้อย เธอสัมผัสได้ถึงความผิดปรกติของเย่ซือเฉิน

“ก็ไม่มีเรื่องอะไรเป็นพิเศษหรอก” เวินลั่วฉิงตอบแบบคลุมเครือ

เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ สำหรับเธอนั้นก็ไม่ใช่เรื่องพิเศษอะไรอยู่แล้ว

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอความโกรธเพิ่มทวีคูณขึ้นมา เขาถามออกมาอย่างชัดเจนขนาดนี้แล้ว เธอยังคิดปกปิดเขาอีกเหรอ？

สามารถบอกให้รุ่นพี่ผู้ชายฟังได้ แต่กลับไม่ยอมบอกเขา？พูดกับรุ่นพี่ผู้ชายทุกรายละเอียดไม่มีอะไรปิดบัง แต่กับเขาไม่มีความจริงเลยสักคำ ในใจของเธอ เขาเทียบอะไรไม่ได้กับรุ่นพี่ผู้ชายห่วยคนนั้นเลย？

นับตั้งแต่แต่งงานกันมาถึงตอนนี้ เธอมีเรื่องปิดบังเขาตลอด สิ่งที่เขาเห็นล้วนแต่เป็นความจอมปลอมทั้งนั้น

เมื่อนึกถึงข้อนี้ เย่ซือเฉินมีอารมณ์อยากบีบคอเธอให้ตายคามือไปเลย

ยังดี ที่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ข้างกายเขา……

“ที่รัก มีเรื่องอะไรไหม？”เวินลั่วฉิงเห็นเขาไม่พูดอะไร อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา เธอรู้สึกว่าการโทรมาของเขาครั้งนี้ยิ่งอยู่ยิ่งแปลก

เธอถึงกับสัมผัสได้ว่าเหมือนเวินลั่วฉิงจะรู้อะไรแล้ว

เวินลั่วฉิงรีบเงยหน้าขึ้น มองไปรอบๆห้องทั้งสี่ด้าน

“ไหวพริบการสังเกตสูงจริงๆ” ถังหลินที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักมองพฤติกรรมของเวินลั่วฉิงแล้ว พูดเสียงต่ำออกมา

“สูงเกินไปแล้วมั้ง เมื่อกี้คำพูดของพี่สามก็ไม่มีปัญหาอะไรเลย ก็เหมือนการพูดคุยปรกติไม่มีอะไรแปลกออกไป ทำไมเธอถึงไหวพริบสูงขนาดนี้” คุณชายห้าฉิงจากที่มีอคติกับเวินลั่วฉิงตอนนี้หายไปโดยสิ้นเชิง ดังนั้นน้ำเสียงที่พูดออกมาจึงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

เย่ซือเฉินก็มองเห็นพฤติกรรมของเวินลั่วฉิง สายตากะพริบเล็กน้อย จากนั้นพูดขึ้นว่า：“ผมก็อยู่หมิงเจ๋ คุณมาหาผมที่นี่”

จากนั้นเขาบอกเบอร์ห้องที่เขาอยู่ให้เธอรู้ ไม่ให้เธอปฏิเสธได้เด็ดขาด

“ไม่ต้องหรอก ฉันเรียกรถกลับเองได้ ที่นี่เรียกรถสะดวกอยู่” ฟังจากคำพูดของเขาแล้ว เวินลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย เก็บสายตาที่มองไปรอบด้านกลับ

เขาให้เธอไปหา？เพราะอะไรเหรอ？ในใจของเวินลั่วฉิงนั้นได้ปฏิเสธไปแล้ว เธอไม่อยากไป เขาอยู่ที่นี่ต้องมีนัดกินข้าวกับใครเป็นแน่ เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสังคมของเขาเลย

อีกอย่างงานกินเลี้ยงคนประเภทไหนก็มี เธอไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้เลย

“ต้องมา” เย่ซือเฉินเอ่ยปากอีกครั้ง น้ำเสียงแฝงไว้ด้วยโทนเสียงที่ห้ามปฏิเสธใดๆเด็ดขาด

เพราะว่า เขารู้ว่าถ้าพูดดีๆกับเธอ เธอไม่ยอมตอบตกลงแน่นอน อีกอย่างมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไปจับตัวเธอเพื่อให้มาหาเขา

ถ้าเขาไปจับตัวเธอมาตอนนี้ ก็เหมือนเป็นการบอกเธอว่า เมื่อกี้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพวกเขารับรู้หมดทุกอย่างแล้ว

เขารู้ว่าเธอไม่อยากให้เขารู้ ฉะนั้นตอนนี้เขาจำเป็นต้องเเกล้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลยก่อน

“ที่รัก ไม่ต้องจริงๆ คุณต้องคุยธุระสำคัญอยู่แน่นอนเลย ถ้าฉันไปกลัวว่าจะไปรบกวนคุณเปล่าๆ” เวินลั่วฉิงรู้สึกได้ว่าน้ำเสียงของเขาไม่ปรกติ ฉะนั้นเธอจึงพยายามปฏิเสธอย่างอ้อมค้อม

“อย่าให้ผมต้องพูดเป็นครั้งที่สาม” เย่ซือเฉินพูดจบก็วางสายโทรศัพท์ลงทันที

เพราะว่า ตอนนี้เขาโมโหโกรธมาก

เรื่องที่เธอปิดบังเขา ที่เธอกับรุ่นพี่ผู้ชาย พูดจากันอ่อนหวานและอ่อนโยน เธอกับรุ่นพี่ผู้ชาย มีอะไรก็คุยเปิดอกทุกอย่างแต่กับเขามีอะไรก็ไม่พูด……

เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ ทำให้ความโกรธของเขามาถึงขีดสูงสุด เวลานี้เขามีความคิดอยากฆ่าคนเลยทีเดียว

เพราะฉะนั้น เมื่อได้ยินเธอปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก ทำให้เย่ซือเฉินควบคุมอารมณ์ไว้ไม่อยู่อีกต่อไป

ปกติเขาถือว่าเป็นคนใจเย็นที่สุด แต่ครั้งนี้เขากลับไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เลย

เวินลั่วฉิงจ้องไปที่โทรศัพท์ที่วางสายแล้ว ขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุยกันอยู่ดีๆ ทำไมอยู่ๆก็โมโหขึ้นมา？”

“โมโห？คำอธิบายนี้ดีมาก”คุณชายห้าฉิงที่ยืนอยู่ข้างๆยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์

สายตาของเวินลั่วฉิงกะพริบเล็กน้อย รู้สึกถึงความผิดปรกติขึ้นมาทันที เพราะปรกติถึงแม้เขาจะโกรธ แต่ก็ยังสามารถควบคุมอารมณ์ได้ ไม่เคยเหมือนวันนี้มาก่อน วันนี้ไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร？ใครเหรอเก่งขนาดนั้น สามารถยั่วให้เขาโมโหได้？

ตอนนี้เขากำลังโมโหอยู่ ถ้าเธอไปก็เท่ากับไปเป็นที่ระบายอารมณ์ของเขา？เธอไม่ได้โง่สักหน่อย

ปรกติเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้ชอบงานเลี้ยงแบบนั้นอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งไม่อยากไปอีก และก็จะไม่ไปด้วย

เวินลั่วฉิงหยิบกระเป๋าตัวเองขึ้นมา รีบห้องจากห้อง และเก้าออกไปอย่างรวดเร็ว

“ทำไมผมรู้สึกว่าอาการนี้ของซ้อสามไม่ใช่เป็นอาการของคนที่จะมาหาพี่สามเลย ดูจากสถานการณ์แล้วเหมือนกำลังจะวิ่งหนี” จี้หซีพูดขึ้นทันทีเหมือนอยากให้เรื่องใหญ่บานปลายขึ้นไปอีก

แน่นอน ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ล้วนแล้วแต่เป็นคนฉลาด มองออกได้ว่าเวินลั่วฉิงจะทำอะไร

และแน่นอนว่าเย่ซือเฉินก็ดูออก

“นายไปรับเธอมาที่นี่” เย่ซือเฉินสั่งเลขาหลิวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาออกมา

เขารู้อยู่แล้วว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมเชื่อฟังง่ายๆอยู่แล้ว ต้องหลบหนีแน่นอน

เวลานี้เธอยังกล้าหลบหนีอีก！ใจกล้าจริงๆ！

“รับทราบ” เลขาหลิวตกใจแม้แต่เสียงหายใจก็ไม่กล้าให้ได้ยิน เมื่อได้ยินคำสั่งจากท่านประธานก็รีบวิ่งออกไปทันที

“นายคงไม่อยากให้เธอรู้ว่าพวกเราได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ทั้งหมดหรอกมั้ง？”ถังหลินมองไปที่เย่ซือเฉิน ใบหน้าของเขาแฝงไว้ด้วยรอยยิ้มที่เดาออกยาก

สายตาของเย่ซือเฉินกะพริบเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

“งั้นฉันไปจัดการก่อน” คุณชายห้าฉิงมีปฏิกิริยาตอบสนองขึ้นมาทันที รีบไปจัดการวางแผนใหม่ ตอนแรกในห้องมีแค่พวกเขาพี่น้อง ตอนนี้คุณชายห้าฉิงรีบเรียกสาวนั่งดื่มเข้ามานั่งดื่มด้วยสองสามคน

จากนั้นก็รอเวินลั่วฉิงเข้ามา！！