ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 245 เบบี๋ของเธอคือใคร?

บทที่ 245 เบบี๋ของเธอคือใคร?

เลขาหลิวที่กำลังขับรถอยู่ได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้วรู้สึกชื่นชมและเห็นด้วย ท่านประธานควรยิ้มให้เยอะกว่านี้จริง ถ้าเป็นแบบนั้น ชีวิตของเขาก็จะสดใสมากขึ้น

ช่วงนี้ท่านประธานและคุณผู้หญิงทำให้เขาเกือบหัวใจวาย!

แต่ว่า เวลานี้ เวินลั่วฉิงกลับพูดเสริมออกมาอย่างตั้งใจ:“แบบนี้ถึงจะทำให้มีคนชอบ มีคนรัก”

เลขาหลิวแอบสูดลมหายใจเข้า ทำให้คนชอบ?ทำให้คนรัก?คำพูดนี้ฟังแล้วทำไมเหมือนทำให้คนอื่นจินตนาการไปเป็นเรื่องอย่างว่าได้……

โดยเฉพาะคำพูดนี้เมื่อใช้กับท่านประธานแล้ว ทำให้คนอื่นยิ่งรู้สีกแปลกประหลาดไปอีก อย่างไรก็ตาม ท่านประธานคงหวังว่าจะได้รับความรักจากภรรยาของเขามั้ง?

เย่ซือเฉินจ้องเลขาหลิวด้วยสายตาดุ แล้วดึงแผ่นกั้นลงมา ใบหน้าของเขาดูเข้มขึ้นเล็กน้อยอย่างน่าสงสัย ผู้หญิงคนนี้หลังดื่มเหล้าคำพูดอะไรก็กล้าพูดออกมา

เธอที่เป็นแบบนี้ทำให้เขา……

เย่ซือเฉินดึงเนกไทของตัวเองออก จากนั้นแกะเม็ดกระดุมออกหนึ่งเม็ด

ตอนที่เขาทำท่าพวกนี้นั้น เวินลั่วฉิงจ้องมองเขาตลอด ถ้าจะพูดให้ถูกคือน่าจะจ้องท่าทางของเขาอยู่ตลอด แม้กระทั่งมือที่บีบหน้าเขาอยู่ก็หยุดลงทันที

เย่ซือเฉินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย มันไม่ง่ายเลย ที่สามารถทำให้เขาสงบนิ่งลงมาได้

เวินลั่วฉิงเห็นเขาถอดเนกไทออก และเกาะเม็ดกระดุมออก ดวงตาคู่นั้นกะพริบแล้ว กระพริบอีก

“คุณจะถอดเสื้อผ้าไหม?ฉันช่วยคุณ” เวินลั่วฉิงดึงเสื้อเชิ้ตของเขา ปรากฏว่ายังเหลือกระดุมอีกหลายเม็ด เบ้ปากเล็กน้อย ไม่รู้เป็นเพราะว่าเห็นมันขวางหูขวางตาหรือเปล่า

มือของเลขาหลิวที่จับพวงมาลัยอยู่สั่นเล็กน้อย เกือบจะขับรถเอียงไปอีกทาง จังหว่ะไปเร็วเกินไปหรือไม่

ถึงแม้ว่าเย่ซือเฉินจะดึงแผ่นกั้นลงมา แต่ก็ไม่สามารถปิดกั้นเสียงทั้งหมดได้

“เด็กดี อย่าขยับไปเรื่อย” เย่ซือเฉินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นกุมมือเธอไว้

เนื่องจากว่าเธอเมาไม่รู้อะไรเลย ได้แต่ระรานไปเรื่อย แต่ว่าเขาทนไม่ไหว เขาค้นพบว่าเขาควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป

ถ้าจะปล่อยให้เธอทำแบบนี้ต่อไปอีก เขากลัวว่าจะเสียการควบคุมตัวเอง

“คุณร้อนมากไม่ใช่เหรอ?” ดวงตาของเวินลั่วฉิงกระพริบไปมา เวลานี้สายตาคู่นั้นดูไร้เดียงสาเป็นพิเศษ จริงๆแล้ว เธอนึกว่าเขาร้อนจริงๆ ไม่ได้มีความหมายไปอย่างอื่น

ลมหายใจของเย่ซือเฉินเริ่มติดขัดเล็กน้อย ที่เขาร้อนเป็นเพราะเธอ ไม่ใช่เพราะเสื้อผ้า แต่เป็นเพราะเธอ

ผู้หญิงคนนี้ยั่วยวนเขาเสร็จ มาตอนนี้ทำเป็นไร้เดียงสาอีก ทำให้เขาต้องกัดฟันแน่น

“ไปโรงแรมหวนหยู” เย่ซือเฉินมองออกไปนอกรถ แล้วพูดคำนี้ออกมา

เขารู้สึกว่า เขาคงทนกลับไปถึงบ้านไม่ไหว พอดีที่นี่ไม่ไกลจากโรงแรมหวนหยู เท่าไหร่นัก จึงตัดสินใจไปที่นั่นดีกว่า เพราะที่นั่นมีห้องประจำของเขาอยู่

เมื่อไปถึงโรงแรม เย่ซือเฉินอุ้มเวินลั่วฉิงลงจากรถ ลิฟต์ที่นั่งเป็นลิฟต์พิเศษ ขึ้นไปถึงชั้น22โดยตรง

ห้อง 2201 ยังคงเป็นห้องเดิมเมื่อห้าปีก่อน

เมื่อเดินเข้าไปที่ห้อง สายตาของเย่ซือเฉินจ้องมองไปบนใบหน้าของเธอ ยิ้มออกมาอย่างมีความหมาย

เขากำลังคิดว่า หลังจากที่เธอตื่นแล้ว เธอจะมีปฏิกิริยาอะไรออกมาเมื่อเห็นตัวเองอยู่ห้องนี้?

แต่เวลานี้เวินลั่วฉิงกำลังเมาอยู่จึงไม่มีปฏิกิริยาอะไร เพราะเวลานี้เธออยู่ที่ไหนเธอยังไม่รู้เลย เวลานี้แม้เธอจะถูกขายก็คงไม่รู้ตัว

หลังจากที่เย่ซือเฉินเข้าไปในห้องแล้ว ได้อุ้มเธอไปวางไว้บนเตียง เวินลั่วฉิงอิงอยู่บนเตียง ยิ้มออกมาให้เขา จู่ๆก็ถามขึ้นมาว่า:“พ่อรูปหล่อ?คุณชื่ออะไรเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เย่ซือเฉินหยุดลงทันที ดวงตาคู่นั้นหรี่ลง

ลวนลามเขามาตั้งนาน และทำกับเขาอย่างอันทพาลมาครึ่งค่อนวัน เธอกลับไม่รู้ว่าเขาเป็นใครเหรอ?ยังกล้าถามว่าเขาชื่ออะไรอีก?ผู้หญิงคนนี้น่าตีให้ตายจริงๆ

“แล้วคุณว่าผมเป็นใครเหรอ?”คำพูดนี้ของเย่ซือเฉินคือกัดฟันพูดมันออกมา

จากนั้นสายตาคู่นั้นจ้องไปที่เธอ เพื่อรอคำตอบของเธอ

เวลานี้ เย่ซือเฉินขอสาบาน ถ้าเธอพูดผิด ถ้าได้ยินชื่อผู้ชายคนอื่นออกมาจากปากของเธอตอนนี้ เธอจะไม่ไว้ชีวิตเธอเด็ดขาด!!

เขาจะบีบคอเธอให้ตายคามือโดยไม่ต้องตรึกตรองก่อนเลย

เวินลั่วฉิงเดินเข้ามา มองเขาในระยะใกล้ มองดูเขาอย่างตั้งใจ และตั้งใจทำการแยกแยะอยู่

เย่ซือเฉินรู้สึกหดหู่เล็กน้อย ตั้งใจมองขนาดนี้ ยังไม่รู้ว่าเขาเป็นใครอีก?เธอช่างเก่งเหลือเกิน?

แต่ว่า เขาไม่ได้พูดอะไร ขณะนี้เขาใจเย็นมาก กำลังรอคำตอบของเธออยู่

เวินลั่วฉิงมองไปที่คิ้วของเขา ในระหว่างที่มึนงงอยู่นั้นมีความรู้สึกคุ้นเคยเป็นพิเศษ เธอตะลึงเล็กน้อย จากนั้นยิ้มออกมาอีกครั้ง ยิ้มครั้งนี้ทั้งอ่อนโยนและมีความสุข: “ฉันรู้ว่าคุณเป็นใคร”

“อืม?ผมเป็นใคร?”เย่ซือเฉินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ น้ำเสียงที่อ่อนนุ่มนั้นเต็มไปด้วยการหลอกล่อ เขามองเธอในระยะใกล้ ลมหายใจกระจายอยู่บนใบหน้าเธอ บนความเร่าร้อนนั้นมีความตื่นเต้นเล็กน้อย

เวลานี้เขาอยากรู้คำตอบของเธอ แต่ก็รู้สึกกลัวคำตอบที่เธอจะพูดออกมาเหมือนกัน

เขากลัวว่าชื่อผู้ชายที่เธอพูดออกมาไม่ใช่เขา แต่กลับเป็นผู้ชายคนอื่น แล้วเขา……

“ นายคือเบบี่ ”เวินลั่วฉิงยื่นมือไปลูบใบหน้าเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้แค่บีบเบาๆ เต็มไปด้วยความชอบและหลงรัก

สิ่งที่เวินลั่วฉิงเห็นในสายตาของเธอตอนนี้คือเบบี๋บ้านของเธอ——ลูกน้อยถังจื่อโม่

“เบบี๋?”สายตาของเย่ซือเฉินหรี่ลงอย่างรวดเร็ว ปฏิกิริยาแรกที่เขานึกขึ้นได้คือวันที่เธอคุยวีดีโอคอลวันนั้น วีดีโอคอลที่ทำให้เธอพูดคุยอย่างมีความสุขและยิ้มอย่างสดใส

ดังนั้น เบบี๋ที่เธอพูดถึงในขณะนี้คือใคร

“เบบี๋คือใคร?” เย่ซือเฉินกัดฟันตัวเองอย่างเงียบๆ แล้วถามขึ้นอีกครั้ง เขาอยากรู้ เบบี๋ที่เธอพูดถึงในเวลานี้คือใคร?

ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset