ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 256 คุณชายสามเย่โหดเหี้ยมมาก(3)

บทที่ 256 คุณชายสามเย่โหดเหี้ยมมาก(3)

“บันทึกไว้ได้”เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ ตอบอย่างตรงไปตรงมา แต่คำตอบของเขาที่ตอบออกมาก็เหมือนไร้สาระไม่มีประโยชน์

“เย่ซือเฉิน คุณอย่าบอกฉันนะ ว่าตอนนั้นคนอื่นอยู่ในสถานการณ์ด้วย?”สายตาของเวินลั่วฉิงหรี่ลง สีหน้าเย็นชาลงทันที

แน่นอนว่าเธอรู้อยู่แล้วว่ามันถูกบันทึกไว้ แต่ไม่ใช่เขาบันทึกแน่นอน และเป็นไปไม่ได้ว่าเป็นเย่ซือเฉิน หรือว่าตอนนั้นมีคนอื่นอยู่?

ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอจะไม่ให้อภัยเขาเด็ดขาด

“คิดอะไรกัน?”เย่ซือเฉินตะลึงไปสักครู่ จากนั้นใช้นิ้วดีดไปที่หน้าผากของเธอหนึ่งครั้ง ผู้หญิงคนนี้กำลังคิดอะไรอยู่?

สถานการณ์แบบนั้น เขาจะอนุญาตให้คนอื่นอยู่ในเหตุการณ์ด้วยได้ยังไง?

ตอนนั้น เธอก่อความวุ่นวายในรถ ก็เป็นเพราะว่าเลขาหลิวก็อยู่ในรถเหมือนกัน เขาจึงพาเธอไปที่โรงแรม

เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แต่แล้วก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน:“ถ้าอย่างนั้นมีวิดีโอได้ยังไง?มองจากมุมกล้องแล้วต้องไม่ใช่คุณบันทึกเองแน่นอน?อีกอย่าง ในตอนนั้นคุณก็ไม่ได้ถือโทรศัพท์ไว้ในมือด้วย……”

“ตอนนั้นผมถูกคุณรังแกสักขนาดนั้น ไม่สามารถบันทึกวิดีโอได้อยู่แล้ว”เย่ซือเฉินยิ้มออกมา และจงใจเพิ่มน้ำเสียงของคำว่า ถูกรังแก ให้หนักขึ้น แต่ก็มีความหมายที่ค่อนข้างคลุมเครือแฝงไว้ในนั้น

เวินลั่วฉิงเม้มปากเล็กน้อย รู้สึกถึงฟันตัวเองขบเข้าหากัน แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น

“ในห้องมีกล้องวงจรปิด กล้องวงจรปิดได้บันทึกวิดีโอไว้” คำพูดของเขาหยุดชะงักเล็กน้อย จากนั้นค่อยๆพูดความจริงออกมา

ร่างกายของเวินลั่วฉิงแข็งทื่อขึ้นทันที ในห้องมีกล้องวงจรปิด?

ความคิดแรกที่ผ่านเข้ามาในหัวของเวินลั่วฉิงก็คือ ถ้าในห้องมีกล้องวงจรปิด แสดงว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อคืนถูกบันทึกไว้หมดแล้ว รวมถึงตอนที่เธอมีอะไรกับเย่ซือเฉินด้วย?

เวลานี้ เวินลั่วฉิงมีความรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าเข้าที่ตัวตอนแดดออกฟ้าใส

นี่เธอโชคร้ายขนาดนี้เลยเหรอ?

ถูกเย่ซือเฉินมอมเหล้า หลังจากดื่มเหล้าเมาแล้วก่อเรื่องแบบนั้นขึ้นอีก แถมยังถูกบันทึกไว้หมดอีกด้วย?!

“ภายในห้องของโรงแรมทำไมถึงมีกล้องวงจรปิดด้วย?”เวินลั่วฉิงยังพอมีสติอยู่บ้างในตอนนี้ ดังนั้น เธอนึกถึงปัญหาที่ร้ายแรงกว่านี้ ภายในห้องของโรงแรมสามารถติดตั้งกล้องวงจรปิดได้เหรอ?

ห้องพักของโรงแรมมีไว้สำหรับแขก และห้องเมื่อคืนนี้เป็นห้องเพรสซิเดนสวีท คนที่สามารถพักห้องแบบนั้นได้ฐานะต้องไม่ธรรมดา โรงแรมแบบไหนกันกล้าติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้อง?

“ผมเป็นคนติดตั้งกล้องวงจรปิดเอง?”ตอนที่เย่ซือเฉินพูดคำนี้ สายตาคู่นั้นมองไปที่เธอ คอยสังเกตสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงทั้งหมดของเธอ

คนที่ติดตั้งกล้องวงจรปิดคือจี้หซี แต่เวลานี้เขาจงใจพูดว่าคนที่ติดตั้งกล้องเป็นตัวเขาเอง เพราะอยากเห็นปฏิกิริยาของเธอหลังจากได้ฟังคำพูดนี้ของเขา

แต่ เวลานี้เวินลั่วฉิงเข้าใจความหมายเขาผิด นึกว่าเมื่อคืนเมื่อเข้าไปถึงโรงแรมแล้วเขาเป็นคนติดตั้งกล้องวงจรปิด

เธอจ้องมองไปที่เย่ซือเฉิน ดวงตาของเธอเบิกกว้าง และริมฝีปากสั่นเล็กน้อย:“เย่ซือเฉิน คุณมันโรคจิต”

“ผมโรคจิตตรงไหน?”เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเข้าหากัน ตอนแรกไม่ได้เห็นปฏิกิริยาที่เขาคาดหวังไว้ ในใจรู้สึกหดหู่เล็กน้อย แต่ทำไมกลับโดนเธอด่าว่าเป็นโรคจิต?

“เข้าพักโรงแรม คุณยังติดตั้งกล้องวงจรปิดอีก……”เวินลั่วฉิงในขณะนี้เริ่มมีอารมณ์เกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ที่สำคัญคือเรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้กระทบจิตใจของเธอมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ควบคุมอารมณ์ของตัวเองมากนัก

“เย่ซือเฉิน ทำไมเมื่อคืนคุณพาฉันเข้าไปที่โรงแรม และยังติดตั้งกล้องวงจรปิดในโรงแรมด้วย คุณหมายความว่ายังไง ?”เวินลั่วฉิงคิดได้ว่าเรื่องที่เขาพูดมันไม่สมเหตุสมผล และแปลกประหลาดมาก

“ผมไม่ได้เป็นตนติดตั้งกล้องวงจรปิดเมื่อคืน” เย่ซือเฉินถือว่าเข้าใจในความหมายของเธอแล้ว รู้สึกทำอะไรไม่ถูกเล็กน้อย เขาก็คิดอยู่แล้วว่าทำไมเมื่อกี้เธอไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรเลย ที่แท้คือเข้าใจเขาผิดนั่นเอง

“……”เวินลั่วฉิงขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย มองเขาด้วยความสงสัย ไม่ได้ติดตั้งเมื่อคืน แล้วติดตั้งเมื่อไหร่?

ทันใดนั้นเวินลั่วฉิงนึกขึ้นได้ว่าห้องนั้น คือห้อง2201 ซึ่งเป็นห้องเดียวกันกับเมื่อห้าปีที่แล้ว

อีกอย่างเมื่อคืน เย่ซือเฉินพาเธอไปห้องนั้นอีก เรื่องนี้มันบังเอิญเกินไป!

เย่ซือเฉินบอกว่าเขาได้ติดตั้งห้องวงจรปิดไว้ในห้อง อีกอย่างก็ไม่ใช่ติดตั้งเมื่อคืน แสดงว่าเย่ซือเฉินเข้าพักห้องนั้นมากกว่าหนึ่งครั้ง

ไม่ แสดงว่าเย่ซือเฉินมีสิทธิ์ในการครอบครองห้องนั้น ไม่อย่างนั้นเป็นไปไม่ได้ว่าเย่ซือเฉินจะติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในห้อง

ถ้าอย่างนั้นปัญหาอยู่ที่ว่า ห้องนั้นเป็นห้องของเย่ซือเฉินตั้งแต่เมื่อไหร่?

คือก่อนจะเกิดเรื่องห้าปีก่อน หรือหลังจากนั้น?

สองสิ่งนี้สำหรับเวินลั่วฉิงแล้วไม่ต่างกันมากนัก

ความคิดทั้งหมดนี้ ผ่านไปจากความคิดของเวินลั่วฉิงเร็วมาก แต่มันเป็นเรื่องที่คิดผ่านแค่ชั่วขณะ

“กล้องวงจรปิดติดตั้งนานแล้ว และห้องนั้นก็เป็นของผม”เย่ซือเฉินพูดขึ้นอีกครั้ง ผลที่พูดออกมาเหมือนกับที่เวินลั่วฉิงคิดอยู่เหมือนกันพอดี

เนื่องจาก ความคิดทั้งหมดที่เกิดขึ้นทั้งหมดเมื่อกี้ได้เป็นรูปเป็นร่างแล้ว ดังนั้นคำพูดที่เย่ซือเฉินพูดขึ้นในตอนนี้ เธอจึงไม่รู้สึกแปลกใจมากนัก

แน่นอน ยังมีสาเหตุที่สำคัญอีกข้อก็คือ ก่อนหน้านี้เย่หยู่เฟยเคยเล่าให้เธอฟัง ว่าผู้ชายของคืนที่เกิดเรื่องเมื่อห้าปีที่แล้วคือโม่เหยียน

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่สามารถยืนยันได้ แต่หลักฐานที่เย่หยู่เฟยให้ไว้ก็เพียงพออยู่มาก

ความคิดตอนนี้ของเวินลั่วฉิงคือโม่เหยียนใช้ห้องนี้ก่อนที่เย่ซือเฉินจะเป็นเจ้าของห้องนี้อย่างนั้นเหรอ?มันเป็นคืนนั้นเมื่อห้าปีก่อนพอดี?

แน่นอน ว่าเวินลั่วฉิงก็นึกถึงสถานการณ์อื่นที่อาจเป็นไปได้ ดังนั้น เธอรู้สึกว่า เรื่องเมื่อห้าปีก่อน เธอจำเป็นต้องตรวจสอบอีกครั้ง

เรื่องมันได้ผ่านไปนานมากแล้ว ถ้าตรวจสอบตอนนี้ น่าจะไม่มีปัญหาอะไรมั้ง?

เย่ซือเฉินมองไปที่ปฏิกิริยาของเธอที่ปรกติแล้ว สายตาหรี่ลงเล็กน้อย

“ถ้าอย่างนั้นแล้ววิดีโออื่นหล่ะ?”เวินลั่วฉิงถามขั้นอีกครั้ง

ในเมื่อภายในห้องได้ติดตั้งกล้องวงจรปิด เป็นไปไม่ได้ที่จะบันทึกแค่ช่วงนั้น แต่ทำไมเย่ซือเฉินถึงให้เธอดูแค่ช่วงนั้น เธอรู้สึกว่ามันมีปัญหาอื่นแฝงอยู่

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ สายตาของเย่ซือเฉินกะพริบเล็กน้อย แน่นอนวิดีโออื่นเขาให้เธอดูไม่ได้อยู่แล้ว ไหวพริบของผู้หญิงคนนี้แม่งมันช่างเร็วมาก

เขารู้สึกว่าผู้หญิงที่ฉลาดเกินไปไม่ใช่เรื่องดี โดยเฉพาะในสถานการณ์เช่นนี้!!

คุณแน่ใจว่าจะดู?”เย่ซือเฉินในตอนนี้ยังคงนอนทับอยู่ที่หลังของเธออยู่ ริมฝีปากของเขาเข้าไปใกล้ที่ข้างหูเธอ กัดลงไปที่ติ่งหูของเธอเบาๆ:“ผมใช้อีกวิธีหนึ่งเพื่อแสดงให้คุณเห็นก็ได้”

“วิธีอะไร?”ติ่งหูของเวินลั่วฉิงที่โดนเขากัด รู้สึกร้อนๆหนาวๆ และคันเล็กน้อย แต่มันไม่เหมือนอาการคันปรกติ มันเป็นความรู้สึกที่อึดอัด…… ที่บรรยายยาก

และในเวลานี้ ร่างกายของเธอถูกเขานอนทับอยู่ ขยับตัวไม่ได้ เธอรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกอีกครั้ง

“คุณ คุณปล่อยฉันก่อน”เวินลั่วฉิงหายใจลึกๆแรงๆ อยากผลักเขาออก เธอรู้สึกว่าถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไปอีก เรื่องทั้งหมดจะอยู่เหนือการควบคุมของเธอ

เธอใช้แรงผลัก แต่ก็ไม่สามารถผลักเย่ซือเฉินออกได้ แต่จูบของเย่ซือเฉินได้หยุดลง

เวินลั่วฉิงกำลังคิดและถอนหายใจออกด้วยความโล่งอก จากนั้นก็ได้ยินเย่ซือเฉินค่อยๆพูดด้วยน้ำเสียงที่ขุ่นเคืองอย่างยิ่งออกมา:“เมื่อคืน คำพูดแบบนี้ ผมก็เคยพูด แต่ว่าเวลานั้นคุณทำอะไรกับผมบ้าง?”

เวลานี้ คำพูดของเย่ซือเฉินไม่เพียงแค่ขุ่นเคือง แต่ยังรวมถึงความคับแค้นใจและบาดเจ็บด้วย

แน่นอน เวลานี้เวินลั่วฉิงนอนคว่ำอยู่ ส่วนเย่ซือเฉินก็นอนทับบนหลังของเธอ ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงมองไม่เห็นรอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนริมฝีปากของเขา

“อะไร?ทำอะไรคุณเหรอ?”เมื่อเอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน เวินลั่วฉิงรู้สึกละอายใจเล็กน้อย!

ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน

Comment

Options

not work with dark mode
Reset