บทที่ 265 มีผู้ชายมอบดอกไม้เต็มรถบรรทุกให้คุณหญิง
นี่คือเหตุผลที่ให้อิสระเธอมาตลอด ไม่กล้าบังคับเธอมากเกินไป
“ค่ะ” เวินลั่วฉิงตอบอย่างนุ่มนวล สายตามองไปที่คุณปู่เล้งกับคุณหญิงเล้ง แล้วกำลังจะเอ่ยปากพูด
“เด็กคนนี้ไม่เลวนี่”แต่แล้ว คุณปู่เล้งก็พูดขึ้นมา เขาจ้องมองเวินลั่วฉิงในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่ากำลังกล่าวถึงเวินลั่วฉิง
ริมฝีปากของเหมียวหลินหลินกระตุก ไม่เลว？คุณปู่มองเวินลั่วฉิงยังไงถึงพูดว่าเวินลั่วฉิงไม่เลว?
คุณปู่พูดไม่ตรงที่ใจตนเองคิดหรือเปล่า？
หลี่หยุนโกรธจนกัดฟันลับๆ แล้วพูดว่าคุณปู่เล้งตาบอดหรือเปล่า ถึงบอกเวินลั่วฉิงไม่เลว? หรวนหรวนต่างหากคนดี ตระกูลเล้งควรขอหรวนหรวนแต่งงานต่างหาก
เธอรู้สึกว่าคนของตระกูลเล้งตาบอดทั้งหมด ที่แยกไม่ออกว่าอะไรดีกับไม่ดี
คนอื่น ๆ ตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่คุณปู่เล้งพูด แม้แต่ใบหน้าของเวินลั่วฉิงก็ยังไม่คาดคิด คำพูดของคุณปู่เล้งมาจากไหนกันแน่?
จู่ๆคุณปู่เล้งก็พูดอะไรแบบนี้ ทำให้เวินลั่วฉิงพูดคำพูดที่เตรียมไว้ออกมาได้ยาก
เวินลั่วฉิงมองไปที่คุณปู่เล้ง กดมุมปากเล็กน้อย คุณปู่เล้งไม่ได้เจตนาใช่ไหม?
“ไอ้เพื่อน คุณมีโชคดีเหลือเกิน มีหลานสาวที่ดีขนาดนี้ ” คุณปู่เล้งหันไปที่คุณปู่เวิน ซึ่งก็ไม่ปิดบังการชื่นชมจากใจของเขา
“ใช่แล้ว ”คุณปู่เวินยิ้มด้วยความพึงพอใจ
การแสดงออกของเวินหรวนหรวนที่นั่งด้านข้างดูสีหน้าไม่ดีในทันที เธอก็เป็นหลานสาวของคุณปู่ เพราะเหตุใดเวินลั่วฉิงที่เป็นคนโง่ถึงได้แย่งซีนเธอไปหมด
“ผมไม่โชคที่ดีเหมือนคุณ หลานชายผมหาเรื่องให้เครียดอยู่ตลอดเลย ซึ่งปีนี้ก็อายุสามสิบกว่าแล้ว บ้านก็ไม่มี การงานก็ไม่สำเร็จ ขออะไรก็ไม่มีสักอย่าง เฮ้ มันยากมากที่จะอธิบายด้วยคำพูด” คุณปู่เล้งยังคงส่ายหัวไม่หยุด และถอนหายใจด้วย
เหมียวหลินหลินรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย ที่คุณปู่พูดเรื่องหลานชายตัวเองต่อหน้าคนนอกได้อย่างไร? คุณปู่ตั้งใจที่จะมาขอแต่งงานจริงไหม?
คำพูดของคุณปู่เล้งทำให้คุณปู่เวินตอบยากเล็กน้อย ทำได้แค่ยิ้มอย่างสุภาพ
ดวงตาของเวินลั่วฉิงกะพริบ คุณปู่เล้งน่าสนใจจริงๆ ถึงมาช่วยคุณชายเล้งขอแต่งงาน แต่ก็พูดลดคุณค่าของคุณชายเล้งลง?
แต่ว่า มีสิ่งหนึ่งที่เธอต้องยอมรับ คุณปู่เล้งหยุดจังหวะของเธอ ที่จริง เธอแค่อยากกลับมาและอธิบายทุกอย่าง จากนั้นก็เดินจากไป แต่คุณปู่เล้งไม่เคยเปิดโอกาสให้เธอพูด
ตั้งแต่เธอเข้ามาจนถึงตอนนี้ คุณปู่เล้งไม่เคยพูดถึงเรื่องขอแต่งงานเลย ดังนั้นเธอจึงไม่มีโอกาสปฏิเสธด้วยซ้ำ
และคุณปู่เล้งเองก็พูดให้หลานชายของเขาเองดูลดค่าลง เลยทำให้คนอื่นตอบยาก
ก็นั่นแหละ ขิงแก่ย่อมเผ็ด
คุณปู่เล้งคู่ควรกับการเป็นบุคคลที่เก่งกาจ ยอดเยี่ยมมากจริงๆ!
เวินลั่วฉิงครุ่นคิด แม้ว่าคุณปู่เล้งจะหลีกเลี่ยงแค่ไหน เรื่องนี้ยังคงต้องพูดถึง ดังนั้นเธอจึงไม่รีบร้อนในตอนนี้
แต่ว่า ในเวลานี้ หลี่รุ่ยวิ่งเข้ามา สีหน้าตกใจและตื่นเต้น “มีคนส่งดอกไม้ให้คุณหนูจากข้างนอก ดอกไม้เยอะมาก รถบรรทุกที่เต็มไปด้วยดอกกุหลาบ สวยจริงๆ น่าตะลึงมาเลยค่ะ”
หลี่รุ่ยเห็นเวินลั่วฉิงในห้องโถง ตะลึงเล็กน้อย กล่าวกระตุ้นทันที “คุณหนูคะ คุณออกไปดูสิคะ”
หลี่รุ่ยเป็นลูกสาวของลุงหลี่และป้าหวู ลุงหลี่และป้าหวูทำงานในบ้านเวินมาหลายปีแล้ว ลูกสาวของเธอกำลังเรียนมหาวิทยาลัยในเมือง A ทุกครั้งที่มีเวลาเธอก็จะมาที่บ้านเวิน
วันนี้เธอบังเอิญกลับมา เห็นกุหลาบเต็มรถบรรทุกอยู่นอกประตูบ้าน ก็ตกใจ
เวินหรวนหรวนไม่พอใจจนจะตายอยู่แล้ว มาได้ยินสิ่งที่หลี่รุ่ยพูด ยิ่งอิจฉาจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว ที่มีคนมอบดอกไม้ให้คนโง่เขลาอย่างเวินลั่วฉิง ถ้าคนนั้นไม่ตาบอด ก็คือหัวใจบอด
เวินลั่วฉิงสะดุ้งเล็กน้อย รถที่เต็มไปด้วยดอกไม้? แถมยังเป็นดอกกุหลาบอีกด้วย ใครเป็นคนให้เธอกันแน่?
ใครจะมอบดอกกุหลาบเยอะขนาดนี้ให้เธอ?
คุณปู่เล้งที่นั่งอยู่บนโซฟาคลายคิ้ว ดูพอใจมากขึ้น ไอ้หนุ่มนี่จีบสาวเก่งเหมือนกันนี่ ยังรู้วิธีการส่งดอกไม้ด้วย
“ใครกันแน่ที่ให้มา?”ใบหน้าของคุณปู่เวินยังแปลกใจเล็กน้อย การส่งดอกไม้เป็นเรื่องธรรมดา แต่ส่งดอกไม้มาทั้งเต้นรถทั้งคัน นี่ก็เว่อร์เกินไปแล้ว
“ไม่รู้ค่ะ หนูเพิ่งเห็นรถเต็มไปด้วยดอกไม้ ลืมดูแล้วว่าเขาเป็นใคร ”หลี่รุ่ยงง เขินอายและแลบลิ้นออกมา “แต่ว่า หนูถามอย่างชัดเจนแล้ว ส่งมาให้คุณหนูเองค่ะ”
หลี่รุ่ยกำลังกล่าว แล้วเห็นมีคนนำดอกไม้เข้ามา มีคนเป็นกลุ่มๆ ดอกไม้เป็นกองๆ
ห้องโถงของตระกูลเวินไม่ใช่ห้องโถงของคนธรรมดา ห้องมันกว้างมาก แต่ถึงอย่างนั้น ก็ใกล้จะเต็มห้องแล้วในขณะนี้
เมื่อทุกคนได้ยินสิ่งที่หลี่รุ่ยพูดยังคิดว่าเธอพูดเว่อร์ไปแล้ว แต่ในขณะนี้ทั้งห้องเต็มไปด้วยดอกกุหลาบสีแดงบริสุทธิ์เต็มไปหมดดูแสบตาจนไม่สามารถลืมตาได้
ดอกกุหลาบสีแดงแสดงถึงความรักร้อนแรง รักแท้!
ในขณะที่เวินหรวนหรวนกำลังจะจ้องมองออกไป
พนักงานมาเยอะมาก ดังนั้น จึงย้ายดอกไม้ได้เร็วมาก
วางดอกไม้เรียบร้อยแล้ว ชายคนหนึ่งค่อยๆเดินออกมาจากอีกด้านหนึ่งของพุ่มไม้ดอกไม้ ท่าทีสง่างาม หล่อเหลามีพลังที่ไม่ธรรมดา ใบหน้าของเขาที่อยู่ท่ามกลางดอกไม้ช่างดูดีมีเสน่ห์มากเป็นพิเศษ
เวินหรวนหรวนตกตะลึงไปหมด ดูจนตาค้างบ้าคลั่งหลงใหลไปเลย
ไม่เพียงแค่เวินหรวนหรวนคนเดียวที่เป็น ยังมีผู้หญิงทั้งในและนอกบ้านทุกคนล้วนมองจนตะลึง
แน่นอน ยกเว้นเวินลั่วฉิง
ริมฝีปากของเวินลั่วฉิงโค้งงอเล็กน้อย คนนี้เว่อร์มากจริงๆเลย
ชายคนนี้ได้เดินไปข้างหน้าเวินลั่วฉิง ตอนนี้ ในมือเขาถือช่อดอกกุหลาบสีม่วง
ดอกกุหลาบสีม่วงแสดงถึงความรักที่โรแมนติก ล้ำค่าและพิเศษไม่เหมือนใคร
ชายคนนั้นยิ้มและส่งดอกไม้ในมือให้เวินลั่วฉิง ปากบางกล่าวว่า “ให้คุณ ชอบมั้ยครับ?”
เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจเบาๆ เธอจะบอกไม่ชอบได้ยังไง?
ที่สำคัญคือเธอกล้าที่จะรับมันไว้ไหมล่ะ?
แม้ว่าการแต่งงานของเธอกับเย่ซือเฉินจะเป็นไปตามข้อตกลง แต่เย่ซือเฉินหยิ่งเกินไป ครอบงำเกินไป และเคร่งขรึมเกินไป
เธอเป็นภรรยาของเย่ซือเฉิน ถ้าเธอรับดอกกุหลาบเต็มรถบรรทุกของเล้งหรงไว้จริงๆ เกิดเรื่องนี้ไปถึงหูของเย่ซือเฉินละก็ เย่ซือเฉินจะไม่มาหาเรื่องกับเธอรึ?
ในทุกๆคืนนี้เธอเกือบถูกเย่ซือเฉินจัดการจนจะตายอยู่แล้ว มาเพิ่มเรื่องนี้อีกจะขนาดไหน เย่ซือเฉินคงจะเอา‘ชีวิต’เธอแน่!
“ขอโทษค่ะ พอดีฉันแพ้ดอกไม้ ”ร่างของเวินลั่วฉิงถอยห่าง และจามให้ดูสมจริง
ใบหน้าของเหมียวหลินหลินจมลงเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร
เวินหรวนหรวนจับนิ้วมืออย่างแน่น แอบด่าเวินลั่วฉิงไม่รู้จักรับความหวังดีของคนอื่นไว้ แต่ เธอก็มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นเล็กน้อย
เวินลั่วฉิงไม่ไว้หน้าคุณชายเล้ง ทำให้คุณชายเล้งไม่พอใจ เธอต้องเจอดีแน่
“ไม่มีปัญหา คราวหลังผมให้อย่างอื่นแทนแล้วกันนะครับ ต้องมีสักวัน ที่ผมจะมีโอกาสให้ของที่เหมาะสมกับเธอสำเร็จ”เล้งหรงไม่ถือสาเลย ใบหน้ายังยิ้มหัวเราะเบาๆ อ่อนโยนเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ ดูสบายตาเป็นพิเศษ ไม่มีความเย็นชาและความโหดร้าย
ผู้ชายคนหนึ่ง เปลี่ยนแปลงเพื่อคุณ นี่ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์ความจริงจังของเขา
ขณะนั้น เวินหรวนหรวนตาแดงก่ำด้วยความหึง จนกระทั่งอยากฉีกเวินลั่วฉิงให้เป็นชิ้นชิ้น ทำไม? ทำไม?
เธอดีกว่าเวินลั่วฉิงทุกอย่าง ทำไมเรื่องดีๆทุกอย่างถึงถูกเวินลั่วฉิงแย่งไปหมด?
คุณปู่เล้งพอใจเป็นพิเศษในขณะนี้ ในที่สุดไอ้หนุ่มนี่ก็ทำเรื่องที่ควรทำสักที แต่คุณปู่เล้งจงใจทำหน้าบึ้งและตะคอกว่า “ให้ของยังให้ไม่ถูกเลย ยังจะทำอะไรได้บ้าง ฉิงฉิง คุณอย่าสนใจเขาเลย มานั่งที่นี่มา”
เวินลั่วฉิงสะดุ้งเล็กน้อย คุณปู่เล้งสามารถขัดขวางจังหวะของเธอในช่วงเวลาที่วิกฤตที่สุดได้เสมอ ดังนั้นจึงทำให้เธอไม่สามารถพูดในสิ่งที่เธอต้องการจะพูดได้
“ประธาน คุณชายเล้งมอบดอกกุหลาบเต็มรถบรรทุกให้คุณหญิง ”อีกฝั่งนึง เลขาหลิวโทรหาประธานบ้านตนเองอีกครั้ง
