ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 283 คุณชายสามเย่ลงมือ อกสั่นขวัญแขวน (3)

บทที่ 283 คุณชายสามเย่ลงมือ อกสั่นขวัญแขวน (3)

สิ่งที่เล้งหรงทำนั้นเป็นความลับสุดยอด เป็นเรื่องยากมากที่คนทั่วไปจะสืบความจริงออกมา แน่นอนว่าถ้าคิดจะทำลายก็ยิ่งยากเข้าไปอีก แต่เรื่องพวกนี้ไม่ได้ยากเกินไปสำหรับคุณชายสามเย่

สิ่งที่คุณชายสามเย่ต้องการจะทำยังไม่มีเรื่องไหนที่ทำไม่ได้มาก่อน!!

ดังนั้น จะจัดการเล้งหรงอย่างไร จะจัดการไปถึงขั้นไหน นั่นล้วนแต่เป็นเพียงคำพูดคำเดียวของคุณชายสามเย่เท่านั้น

หลังจากเย่ซือเฉิยออกจากบ้านไป เวินลั่วฉิงก็โทรหาเห่อถงถง แต่ว่าเห่อถงถงวางหูโทรศัพท์ไป จากนั้นเธอก็ส่งข้อความมาหนึ่งข้อความ บอกว่าไม่สะดวกรับโทรศัพท์ เพราะว่าจี้หซีอยู่ดัวยกันกับเธอ

เวินลั่วฉิงอึ้งไป จี้หซีถึงไปอยู่ถงถงได้อย่างไร? ตกลงแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เวินลั่วฉิงรู้ถึงความสัมพันธ์ครั้งนั้นในอดีตของเห่อถงถง แต่ว่าเวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือจี้หซี ตอนนั้นเห่อถงถงไม่ได้บอกเธอถึงชื่อของผู้ชายคนนั้น

ตอนนี้จี้หซีอยู่กับเห่อถงถง เวินลั่วฉิงไปไม่ได้อยู่แล้ว ได้แต่รอข่าวจากเห่อถงถง

ยามเย็น เล้งหรงกำลังรอเวินลั่วฉิงในร้านอาหารแห่งหนึ่ง จู่ๆก็ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง

“นายครับ เกิดเรื่องแล้ว” โทรศัพท์เชื่อมต่อ น้ำเสียงอีกฝ่ายตื่นตระหนกแฝงไปด้วยความหวาดกลัว

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” สีหน้าเล้งหรงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว จู่ๆหมิงหยวนก็โทรศัพท์ให้เขา แถมยังตื่นตระหนกขนาดนี้ ในใจของเขารู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีขึ้นมาทันที

“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว นาย คุณควรจะมาดูหน่อย” หมิงหยวนไม่ได้พูดอย่างละเอียด เวลานี้ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากจะพูดอย่างละเอียด แต่ว่าไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี และตอนนี้เขาก็ยังรู้ไม่ชัดเจนพอ ว่าตกลงแล้วเรื่องของพวกเขาถูกทำลายไปมากน้อยแค่ไหน

เพียงแต่ เท่าที่ดูแล้วร้ายแรงมาก และยังน่ากลัวมาก ใช้สายตาประเมินมันถึงขั้นอกสั่นขวัญแขวนแล้ว

“ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” เล้งหรงได้ยินเขาพูดแบบนี้ สีหน้าอารมณ์จริงจังขึ้นมาทันที เรื่องที่เขาทำ พิเศษมาก และก็สำคัญมาก จะยอมให้มีข้อผิดพลาดแม้แต่น้อยไม่ได้

ตอนนี้หมิงหยวนบอกว่าเกิดเรื่องใหญ่แล้ว แสดงว่าเรื่องต้องร้ายแรงมาก เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะไม่กังวล

เล้งหรงออกจากร้านอาหารอย่างรวดเร็ว นึกขึ้นได้ว่าเขานัดกับเวินลั่วฉิงเอาไว้ ถ้าเกิดเวินลั่วฉิงมาแล้ว หาเขามาเจอ ก็จะไม่ดี

นัดเดทกันครั้งแรก เขาก็ผิดนัด คงไม่ดีถ้าไม่มีแม้แต่คำอธิบาย

ส่งข้อความช้าเกินไป เล้งหรงเลยโทรศัพท์หาเวินลั่วฉิงโดยตรง

“ฉิงฉิง ผมติดธุระด่วน เดทคืนนี้คงต้องยกเลิกแล้ว ต้องขอโทษด้วยจริงๆ” ทันทีที่โทรศัพท์เชื่อมต่อ เขารีบอธิบาย

“……” เวินลั่วฉิงรู้สึกมึนงง นัดเดทอะไร? เธอไปนัดเดทกับเขาตอนไหน? ทำไมเธอถึงไม่รู้?

“ฉิงฉิง ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ไว้เราค่อยนัดกันคราวหน้า” เล้งหรงเห็นว่าเวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไร เลยขอโทษอีกครั้ง

จนถึงตอนนี้ เล้งหรงยังไม่เข้าใจสถานการณ์ ยังจีบภรรยาของคุณชายสามเย่อยู่ ยังคิดจะนัดเดทกับภรรยาของคุณชายสามเย่ ไม่แปลกใจที่คุณชายสามเย่จะจัดการกับเขา

เวินลั่วฉิงไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเลยไม่รู้จะตอบว่าอย่างไรดี เป็นเพราะเล้งหรงรีบร้อนเกินไป เลยรีบวางโทรศัพท์ไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่เล้งหรงวางหูโทรศัพท์ไป เวินลั่วฉิงมองไปที่โทรศัพท์ ตากลมโตคู่สวยชวนมอง เล้งหรงนัดเธอเหรอ? นัดตอนไหน? ทำไมเธอไม่รู้เลยสักนิด?

เธอคิดว่า เป็นไปไม่ได้ที่เล้งหรงจะพูดโกหก ถ้าอย่างนั้นก็มีความเป็นไปได้อย่างเดียว นั่นก็คือคุณชายสามเย่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ คิดว่าเล้งหรงน่าจะส่งข้อความมานัดเธอ จากนั้นคุณชายสามเย่ก็ลบข้อความของเธอไป

เวินลั่วฉิงอดขบเม้มมุมปากไม่ได้ ตอนนี้คุณชายสามเย่ยิ่งอยู่ยิ่งร้ายกาจ ยิ่งอยู่ยิ่งไร้ยางอายแล้ว

ไร้ยางอายจนเธอหมดคำจะพูดแล้ว

“เกิดอะไรขึ้น?” ตอนที่เล้งหรงรีบไปถึง เห็นสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า เขาตกตะลึงไป มองสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าทำให้หัวใจของเขาเลือดไหลอย่างอดไม่ได้

“เจ้านายครับ ในที่สุดคุณก็มาจนได้ รายละเอียดสถานการณ์เป็นอย่างไร ตอนนี้ผมยังไม่ทราบชัดเจน และตอนนี้เรายังคงตรวจสอบอยู่ ตกลงแล้วเสียหายแค่ไหน ก็ยังไม่ชัดเจนชั่วคราว” เมื่อหมิงหยวนเห็นเขา ก็โล่งใจเล็กน้อย แต่ความกังวลและตึงเครียดบนใบหน้าของเขาไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าสถานการณ์ในตอนนี้ยังร้ายแรงอยู่

“รู้ว่าใครเป็นคนทำหรือเปล่า?” สายตาทั้งคู่ของเล้งหรงเวลานี้เย็นชาจนถึงขีดสุด ท่าทางแบบนั้นเห็นแล้วก็ทำให้คนนึกกลัว

“ตอนนี้ยังไม่รู้ชั่วคราว นายครับ ใช่ศัตรูคู่อาฆาตของเราหรือเปล่าครับ?” หมิงหยวนคาดเดา เพราะคิดไม่ออกจริงๆว่าเป็นคนอื่น

“เขามีความสามารถแบบนี้เหรอ? แกประเมินค่าเขาสูงเกินไปแล้ว” เล้งหรงกลับปฏิเสธคำพูดของหมิงหยวนโดยตรง ศัตรูคู่อาฆาตของพวกเขามีความสามารถมากน้อยแค่ไหน เขารู้ดีที่สุด

อย่าว่าแต่ศัตรูคู่อาฆาตของเขาคนนั้นเลย ถึงแม้จะเป็นองค์กรลับที่ต้องการอยากจะสืบเรื่องของเขา ยังยากกว่าขึ้นสวรรค์ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการบุกรุก จากนั้นทำลายจนกลายเป็นแบบนี้

ถ้าอย่างนั้น ตกลงเป็นใครกันแน่? ถึงได้มีความสามารถเช่นนี้ ไม่เพียงแต่สืบเจอเรื่องของเขา ยัง……

ดวงตาเล้งหรงเป็นประกายขึ้นมาแวบหนึ่ง จู่ๆเขาก็คิดถึงความเป็นได้อย่างหนึ่งขึ้นมา คิดถึงใครบางคน

จากนั้น เขาก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินมาอย่างช้าๆ มาอยู่ตรงหน้าเขาเหมือนเทพเจ้า

เล้งหรงมองผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า กระพริบตาของเขา เสี้ยวเวลาหนึ่ง เขาคิดว่าเป็นเพราะจินตนาการที่ตัวเองคิดเมื่อกี้ทำให้เกิดภาพหลอน

จู่ๆเมื่อกี้เขาก็คิดถึงเย่ซือเฉินขึ้นมา จากนั้นก็เห็นเย่ซือเฉิน

“เย่ซือเฉิน เป็นคุณจริงๆ” หลังจากเล้งหรงได้สติกลับมา สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขารู้ว่านี่ไม่ใช่ภาพหลอนของเขา แต่เป็นความจริงที่โหดร้าย

เย่ซือเฉินเป็นคนทำจริงๆ แค่เพราะว่าเขาไปขอเวินลั่วฉิงแต่งงาน เย่ซือเฉินเลยทำลายธุรกิจของเขา?

เย่ซือเฉินทำก็ทำไปแล้ว ตอนนี้ยังกล้าปรากฏตัวต่อหน้าเขา? เย่ซือเฉินคิดจะมาอวด(เยาะเย้ย)เขาอย่างนั้นหรือ?

ทำลายธุรกิจของเขา จากนั้นวิ่งมาเพื่ออวด(เยาะเย้ย)เขาต่อหน้า? เย่ซือเฉินยังโหดเหี้ยมได้มากกว่านี้ไหม?

“ถ้าไม่อย่างนั้นล่ะ?” เย่ซือเฉินมองเขาครู่หนึ่ง ใบหน้าเย็นชานั้นไม่มีความรู้สึกใดๆเลยแม้แต่น้อย ดูธรรมดาประหนึ่งว่าเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยมากเสียจนไม่รู้จะเล็กอย่างไรแล้ว

ความหยิ่งยโสแบบนั้นทำให้เล้งหรงเกลียดจนต้องแอบขบฟัน

เล้งหรงกำหมัดทั้งคู่เอาไว้แน่น เวลานี้ เขาอยากชกเย่ซือเฉินแรงๆซักหมัดหนึ่ง แต่ว่า เขาก็ยังอดทนเอาไว้ได้

“เย่ซือเฉิน คุณโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว” เวลานี้เล้งหรงโกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เขาใช้เวลาไปห้าปี มันไม่ง่ายเลยที่จะออกดอกออกผลอย่างเช่นในตอนนี้ คิดไม่ถึงว่า มันถูกเย่ซือเฉินทำลาย

“คุณมาแย่งผู้หญิงของผม ก็อย่ามาโทษว่าผมโหดเหี้ยม” เย่ซือเฉินทำงาน ล้วนแต่เปิดเผยชัดเจนตลอด ไม่เคยเล่นตุกติกลับหลัง คำพูดของเขาในตอนนี้ก็ไม่อาจจะชัดเจนไปมากกว่านี้แล้ว

“ใครเป็นคนกำหนดว่าเธอเป็นผู้หญิงของคุณ กุลสตรีที่เพียบพร้อมครองคู่กับสุภาพบุรุษมีคุณธรรม ผมกับฉิงฉิงผู้ชายยังไม่ได้แต่งงานผู้หญิงก็ยังโสด ผมจะแต่งงานกับเธอ คุณจะมายุ่งได้เหรอ?” ถึงตอนนี้เล้งหรงก็ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ และยังไม่มีความคิดที่จะยอมแพ้เลยแม้แต่น้อย

“เย่ซือเฉิน มีปัญญาคุณก็ฆ่าผมเลย ไม่อย่างนั้นผมจะแต่งงานกับเวินลั่วฉิงให้ได้” จู่ๆเล้งหรงก็หัวเราะออกมา เสียงหัวเราะแฝงไปด้วยการยั่วยุและความตั้งใจที่จะไม่ยอมแพ้แม้แต่น้อย ในเมื่อเย่ซือเฉินทำลายธุรกิจของเขา เขาก็ยังไม่ยอมแพ้เป็นอันขาด จะไม่ยอมแพ้เรื่องของเวินลั่วฉิงไปแบบนี้เด็ดขาด

ถึงเย่ซือเฉินจะโหดเหี้ยมกว่านี้ เก่งกาจกว่านี้ ก็ไม่กล้าฆ่าเขา ดังนั้นเขาจะต้องแต่งงานกับเวินลั่วฉิงให้ได้

“คุณคิดว่าคุณยังมีโอกาสเหรอ?” เย่ซือเฉินเลิกคิ้ว แววตานั้นแฝงไปด้วยการเยาะเย้ยจางๆ