บทที่303 คุณชายสามเย่อยากได้ลูกชาย(1)
ถังจื่อโม่เคยกล่าวไว้แล้ว ถงถงบ้านของเขาใจอ่อนที่สุด ดังนั้น คุณสามารถแสร้งทำเป็นน่าสงสารเมื่อถึงเวลาคับขัน เพื่อขอความเห็นอกเห็นใจ
จริงด้วย เห่อถงถงเห็นท่าทีเขาเช่นนี้ ก็ใจอ่อนทันที “ฉันไม่ใช่ว่าไม่เชื่อคุณ แต่จู่ๆคุณก็นำเอกสารมาเยอะขนาดนี้ แล้วให้ฉันเซ็น ฉันก็ต้องดูว่าคืออะไรก่อนสิ?”
“คุณยังไม่เชื่อผมอีก ถ้าคุณเชื่อผม ก็ไม่จำเป็นต้องดู ถามก็ไม่ถาม ก็เซ็นชื่อทันที ถ้าวันนี้เปลี่ยนเป็นคุณขอให้ผมเซ็น ผมจะไม่พูดอะไร และเซนโดยไม่ลังเลเลย ”ใบหน้าของจี้หซีดูเจ็บปวดมาก น้ำเสียงเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ
ต้องบอกว่า จี้หซียังมีพรสวรรค์ในด้านการแสดงมาก
เห่อถงถงตะลึง ริมฝีปากขยับ ไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรยังไงแล้ว
ถ้าเซ็นก็ เธอดูก็ยังไม่ทันได้ดู ยังไม่รู้เลยว่าคืออะไรกันแน่ จะเซ็นได้ยังไง?
ถ้าไม่เซ็นก็ เห็นสีหน้าของจี้หซี เธออดสงสารไม่ได้จริงๆ
“รึว่า คุณจะกลัวว่าผมจะหลอกขายคุณ เรื่องนี้คุณไว้ใจได้เลย แม้ผมจะต้องขายตัวเองทิ้ง ผมก็ไม่ยอมขายคุณหรอก ผมรู้ ว่าเป็นเพราะผมลืมคุณไป คุณก็เลยไม่เชื่อใจผมอีก”จี้หซีเห็นสีหน้าของเห่อถงถงในตอนนี้ รู้ว่าเธอใจอ่อนลง แน่นอนว่าต้องพยายามต่ออย่างไม่ลดละ
“ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่ว่าไม่เชื่อคุณ ”ได้ยินเขาพูดแบบนี้ เห่อถงถงเริ่มร้อนใจ อธิบายครั้งแล้วครั้งเล่า เพราะกลัวว่าเขาจะคิดมาก กลัวว่าเขาจะเข้าใจผิด“ ช่างเหอะ ถ้าคุณไม่ยอมเซ็นจริงๆก็ช่างเหอะ คุณไม่เชื่อใจผม ผมก็เข้าใจ ผมแค่เกลียดตัวเอง เกลียดตัวเองที่ทำไมถึงลืมคุณ ”จี้หซีพูดด้วยความจริงใจ เขาเกลียดตัวเองที่ทำไมถึงลืมเธอ ดังนั้นอารมณ์ของเขาในตอนนี้แสดงออกมาได้จริงจังมาก ดูแล้วทำให้คนสงสารมาก
เห่อถงถงเป็นคนใจอ่อนอยู่แล้ว เห็นเขาเป็นแบบนี้ ก็ปวดใจขึ้นมา
ถังจื่อโม่ดูเวลากำลังพอดี ถึงเวลาเขาละ
“คุณแม่ถงถง ฉันว่าคุณพ่อจี้หซีเหมือนจะเสียใจจริงๆ ได้ยินว่าคนที่สูญเสียความทรงจำบางครั้งก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ อ่อนไหวง่ายมาก และเป็นทุกข์เป็นร้อนในเรื่องผลได้ผลเสียส่วนตัว ในสถานการณ์นี้ห้ามได้รับการกระตุ้นอะไร ไม่งั้นอาการจะแย่ลง ” ถังจื่อโม่ถอนหายใจเบา ๆ เมื่อพูดแบบนี้ แสดงได้ไม่แพ้จี้หซีเลย
“จริงไหม? เห่อถงถงได้ยินถังจื่อโม่พูดแบบนี้ บนใบหน้าก็มีความกังวลเล็กน้อย “
“จริงแน่นอน ที่จริง ตอนนี้คุณพ่อจี้หซีก็เป็นผู้ป่วยคนหนึ่ง และน่าสงสารด้วย ” ถังจื่อโม่ถอนหายใจเบาๆ ส่ายหัวอย่างจนปัญญา
“คุณบอกว่าใครน่าสงสาร ? ฉันไม่ต้องการความเห็นใจจากพวกคุณ ช่างเหอะ คุณไม่เชื่อใจผมก็ช่าง ไม่เซ็นก็แล้วแต่ ผมเอากลับไปก็ได้ ” จี้หซีร่วมมือกับคำพูดของถังจื่อโม่ ในเวลานั้นก็รู้สึกตื่นเต้นมาก ดูเหมือนกำลังจะมีของระเบิดออกมา
ตอนพูดคำนี้ จี้หซียังทำเป็นเก็บเอกสาร แต่ท่าทางของเขาดูเหมือนรีบและยุ่งหน่อย เก็บนานมากก็ยังเก็บไม่เสร็จ ยังทำให้เอกสารยิ่งยุ่งอีกต่างหาก
“คุณแม่ถงถง นี่ก็คืออาการของคนกำลังป่วย ” ถังจื่อโม่เข้าใกล้เห่อถงถงและพูดข้างๆหูของเธอ
“ฉันเซ็น ฉันเซ็นยังไม่ได้หรอ ? ” เห่อถงถงตะลึง ยกมือขึ้น หยิบปากกา แล้วเอาเอกสารอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เธอกลัวว่าจะกระตุ้นถึงจี้หซี ดูก็ไม่กล้าดูอย่างละเอียด ：“ บอกฉันเลยว่าต้องเซ็นที่ไหน ฉันเซ็นเดี๋ยวนี้”
จี้หซีแอบดีใจ เปิดเอกสารอย่างรวดเร็ว เปิดหน้าที่จะต้องเซ็นชื่อโดยตรง หน้าที่จะต้องเซ็นชื่อมีรายละเอียดไม่เยอะ เห่อถงถงดูแล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ดังนั้นเขาก็ไม่กลัวว่าเห่อถงถงจะเห็น
เห่อถงถงไม่ได้ดูอย่างละเอียด เซ็นชื่อตามที่เขาบอกโดยตรง
แต่ว่าเอกสารค่อนข้างเยอะ ถึงเธอจะไม่ได้ดู แค่เซ็นชื่อก็ใช้เวลาเซ็นนานมาก
และเอกสารที่เธอเซ็นชื่อแล้ว จี้หซีก็เก็บเอกสารนั้นเลย ไม่ให้เธอมีโอกาสดูอย่างละเอียด
จนเมื่อเธอเซ็นเอกสารทั้งหมดเสร็จแล้ว จี้หซีค่อยแอบถอนหายใจเล็กน้อย เสร็จสักที
แค่เธอเซ็นชื่อเสร็จแล้ว เรื่องข้างหลังก็ทำได้ง่ายละ
เขาได้ติดต่อกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อดำเนินการตามขั้นตอนที่เกี่ยวข้องด้วย เขามีทางลัดพิเศษ ก็เลยจะเร็วมาก นานสุดไม่เกินสองวัน
แน่นอน สองวันนี้ เขาจะคอยสังเกตสถานการณ์ของบริษัทตระกูลหยาง หาวิธีซื้อบริษัทอย่างสมบูรณ์แบบ
เมื่อก่อน แม่ของเขาพยายามที่จะห้ามเขากับเห่อถงถงอยู่ด้วยกัน
ต่อไปนี้ เขาคิดว่าแม่ของเขาคงจะขอร้องเขากับเห่อถงถงอยู่ด้วยกัน เขารู้อยู่เสมอ แม่ของเขาเป็นคนที่เห็นแต่ผลประโยชน์มาก
เขาก็รู้ดี ในสายตาของแม่เขา เขาจะไม่มีวันที่จะดีกว่าตระกูลที่ไม่มีวินัยอย่างตระกูลจี้
ดังนั้น เพื่อตระกูลที่ไม่มีวินัยอย่างตระกูลจี้แม่ของเขายอมที่จะเสียสละความสุขของเขา
เมื่อกี้เขาให้ทนายความส่วนตัวของเขารออยู่ที่ตึกข้างล่าง ตอนนี้เห่อถงถงเซ็นเสร็จหมดแล้ว เขาก็เอาเอกสารลงไปเลย เอาให้ทนายความส่วนตัวของเขาจัดการ
แน่นอน ทางนี้เห่อถงถงเซ็นชื่อแล้ว ทนายความไปจัดการ ทางบริษัทคงได้รับข่าวสารอย่างแน่นอน เลขาหลี่ก็จะแจ้งให้ประธานของเขาแน่นอน
เย่ซือเฉินได้รับสายโทรศัพท์ของเลขาหลี่ รู้สึกงงไปสักพัก ก่อนหน้านั้นจี้หซีเคยโทรไปให้เขา แต่เขานึกไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้
ในเวลานี้ ความรู้สึกของคุณชายสามเย่สับสนยิ่งกว่าอะไร
จี้หซีบอกว่าจะโอนหุ้นส่วนทั้งหมดให้กับผู้หญิงของเขา แน่นอนว่าต้องให้ผู้หญิงของเขาเซ็นชื่อ เย่ซือเฉินคิดว่าระยะเวลาในการเซ็นชื่อคงจะไม่ค่อยเร็ว
เว้นแต่ว่าผู้หญิงคนนั้นจะเป็นคนที่โลภมาก
แต่เขาเชื่อในตัวของจี้หซี คนที่จี้หซีรัก ไม่มีทางที่จะเป็นผู้หญิงที่โลภแบบนั้น
ในเวลานี้ เวินลั่วฉิงกำลังอาบน้ำ หลังจากที่เย่ซือเฉินวางสายของเลขาหลี่ โทรไปหาจี้หซีโดยตรง
“ผู้หญิงของคุณเซ็นชื่อแล้ว？”เย่ซือเฉินไม่ได้พูดอ้อมย้อนยอกอะไร ถามได้ตรงมาก
“อ้อ เซ็นแล้ว ”ตอนนี้จี้หซีอารมณ์ดีมาก ดังนั้นเสียงเลยออกแนวมีความสุข
“ เซ็นง่ายขนาดนั้น? เธอไม่พูดอะไรเลยเหรอ? ” ฟังเสียงของเย่ซือเฉินตอนนี้รู้สึกแปลกๆ เหมือนมีความซับซ้อนเล็กน้อย มีแต่เย่ซือเฉินที่เข้าใจในความซับซ้อน
“ ผมยังไม่ได้ให้เธอดูรายละเอียดเลย บอกเธอแค่เซ็นชื่อก็พอ ผู้หญิงของผมเชื่อใจผม รู้ว่าผมจะไม่ทำเรื่องที่ทำร้ายเธอ ก็เลยเซ็นชื่อเลย ” ในเวลานี้จี้หซีอารมณ์ดีมาก โอ้อวดต่อหน้าคุณชายสามเย่
ตอนจี้หซีพูดคำนี้ น้ำเสียงภาคได้ใจ และอวดโชว์สุดๆ
“……”คุณชายสามเย่เงียบสนิท แบบนี้ก็ได้หรือ?
แน่นอน เขารู้ว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้แค่กับจี้หซี เป็นไปไม่ได้ที่จะเกิดขึ้นกับตัวเอง
ให้เวินลั่วฉิงเซ็นชื่อทั้งๆที่ไม่ให้ดูรายละเอียด ท่าจะเป็นไปไม่ได้เลย
เขาคิดว่า ถึงเขาจะใช้วิธีครั้งก่อน ให้เธอเมาจนครึ่งหลับครึ่งตื่น ก็ไม่สามารถ ที่จะหลอกเธอได้ !
