บทที่304 คุณชายสามเย่อยากได้ลูกชาย (2)
คุณชายสามเย่ถอนหายใจ ถึงจะเป็นคนคนเดียวกันแต่ชะตาชีวิตไม่เหมือนกันเลยจริงๆ! !
ในเวลานี้ คุณชายสามเย่รู้สึกหดหู่มาก
แน่นอน คุณชายสามเย่ในเวลานี้รู้สึกอิจฉามาก
แต่ว่าอิจฉายังไงก็ไม่มีประโยชน์ ใครให้ชีวิตเขาลำบากล่ะ! !
“ แน่นอน ยังมีลูกชายที่คอยช่วย ผู้หญิงของผมยอมเซ็นก็เพราะมีลูกชายช่วยนี่แหละ ” แต่ว่าจี้หซีก็พูดแบบได้ใจเพิ่มอีกคำ คุณชายสี่จี้ในตอนนี้ได้ใจเป็นอย่างมาก
เย่ซือเฉินหรี่ตาลง วางสายทันที มีลูกชายแล้วเจ๋งมากเหรอ? มีอะไรน่าโอ้อวด ?
คุณชายสามเย่จู่ๆก็รู้สึกว่าไม่น่าโทรไปเมื่อกี้เลย เขารู้สึกว่าที่เมื่อกี้ที่โทรไป เป็นการหาเรื่องเครียดให้ตัวเองแท้ๆเลย
จี้หซีขี้อวดมาก อวดผู้หญิงเสร็จแล้วอวดลูกชายต่อ จะยอมจบหรือไม่จบกันแน่!
ก็แค่ลูกชาย? เขาก็มีได้ เขาเป็นคนที่มีภรรยา ภรรยาก็อยู่ข้างๆด้วย เขายังกลัวว่าจะไม่มีลูกชายเหรอ ?
ดังนั้น พอเวินลั่วฉิงอาบน้ำเสร็จ พึ่งออกมา ก็ถูกคุณชายสามเย่กอดไว้ พาไปที่เตียง จูบอย่างดูดดื่ม
“ เย่ซือเฉิน คุณจะจบได้หรือยัง ”เวินลั่วฉิงรู้สึกตอนนี้คุณชายสามเย่นอกจากคิดเรื่องนั้น ก็ไม่คิดเรื่องอื่นละ
ไม่เอางานเอาการแล้วจริงๆสิ ！ ！
“ เรามีลูกด้วยกันไหม ” เมื่อกี้คุณชายสามเย่น่าจะถูกจี้หซีกระตุ้นโดนแล้วจริงๆ ตอนนี้ก็เลยพูดออกมาตรงๆเลย
เมื่อก่อน ถึงแม้เวินลั่วฉิงจะไม่เคยป้องกัน แต่เขาก็ไม่เคยกล้าพูดคำถามนี้ออกมาตรงๆเลย เขาแอบวางแผนมาตลอด
แต่เขาก็รู้ ว่าการมีลูกเป็นเรื่องของคนสองคน เขาก็ไม่สามารถที่จะปิดบังเธอตลอดไป เรื่องนี้ เขาควรเคารพการตัดสินใจของเธอ
ถ้าเธอไม่อยากมีลูกจริงๆ …….
“ ฉันมีลูกไม่ได้” ได้ยินคำพูดของเขา เวินลั่วฉิงตัวแข็งทื่อไปสักพัก ซ่อนความรู้สึกบนใบหน้าที่ซับซ้อนอย่างรวดเร็ว และเสียงต่ำได้ชัดเจนมาก
“ ทำไม ？ ” มีชั่วพริบตาเดียว เย่ซือเฉินรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเหมือนจะจมลงไปตรงส่วนล่างสุด
เขารู้ว่าเธอทำตามข้อตกลงมาโดยตลอด อยากที่จะหย่าอยู่ตลอด เขาเลยรู้ตั้งแต่แรกละ เธอจะไม่ยอมมีลูกกับเขา
แต่ว่า ในตอนนี้ได้ยินเธอพูดออกมาชัดเจนขนาดนี้ เย่ซือเฉินรู้สึกปวดใจมาก
แต่เขาก็รู้สึกได้ว่า เมื่อกี้เธอพูดว่ามีลูกไม่ได้ แต่ไม่ใช่ไม่อยากมีลูก เขารู้สึกว่าสองคำพูดนี้มีความหมายต่างกัน
มีลูกไม่ได้เหมือนจะมีความแน่วแน่กว่าคำว่าไม่อยากมีลูก แต่ทำไมเธอถึงพูดว่ามีลูกไม่ได้ และไม่พูดว่าไม่อยากมีลูก หรือไม่อยากมีลูกกับเขาล่ะ?
“ตลอดมาคุณก็ไม่เคยป้องกันไม่ใช่เหรอ？”นึกถึงว่าเธอไม่เคยป้องกันเลย เย่ซือเฉินก็รู้สึกมีความหวังขึ้นมาเล็กน้อย
ในเวลานี้ เย่ซือเฉินอยากจะรู้ความจริง แต่ถ้าเขาถาม ก็กลัวคำตอบจากเธอ เขาไม่เงยหน้าขึ้นมามองเธอเลย หรือว่า เขากลัวจะเห็นสิ่งที่ทำให้หัวใจเขาพังครืน
เวินลั่วฉิงแอบกำมือที่อยู่ข้างๆ ในดวงตามีร่องรอยของความเจ็บปวด และปกปิดความรู้สึกอย่างรวดเร็ว เธอปรับอารมณ์ของตัวเอง พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนที่สุด：“ฉันไม่สามารถมีลูกได้ เพราะเมื่อก่อนเคยมีแผล ก็เลยไม่สามารถมีลูกได้แล้ว ”
ตอนนั้นหลังจากเธอคลอดลูกเสร็จ จู่ๆก็มีเลือดออกเยอะมาก ตอนนั้นถ้าไม่ใช่เพราะพี่หงหลิง เธอคงไม่มีชีวิตอยู่ถึงทุกวันนี้
ก็เพราะเรื่องนั้นเรื่องเดียว หมอบอกว่า ต่อไปเธอไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว
แต่ว่า ถึงจะเป็นอย่างนั้น เธอก็ไม่เคยเสียใจเลยที่คลอดลูกๆทั้งสองคนออกมา
นี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำไมเธอไม่อยากแต่งงาน ถ้าเธอแต่งงาน อีกฝ่ายคงต้องอยากได้ลูกแน่ๆ แต่ว่าเธอไม่สามารถมีลูกได้ มันไม่ยุติธรรมสำหรับฝ่ายชาย
แน่นอน เธอจะไม่ยอมให้ลูกๆทั้งสองของเธอรู้สึกเสียใจ
ดังนั้น เมื่อก่อนเธอไม่เคยคิดเลยที่จะแต่งงาน ครั้งนี้ถ้าไม่ใช่เย่ซือเฉินบังคับเธอ เธอคิดว่าจะโสดไปตลอดชีวิต
เรื่องนี้ เธอไม่อยากพูดถึงเลย แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินพูดคำถามนี้ออกมา เธอหลีกเลี่ยงไม่ได้
และเมื่อกี้เย่ซือเฉินบอกว่าตลอดมาเธอไม่เคยป้องกันเลย เรื่องนี้ เธอประมาทไปจริงๆ เธอรู้ว่าตัวเองไม่สามารถมีลูกได้ เลยคิดว่าไม่จำเป็นที่จะต้องป้องกัน แต่ชัดเจนมาก เธอทำให้เย่ซือเฉินเข้าใจผิด เย่ซือเฉินอาจจะคิดว่าเธอหาโอกาสนี้ที่จะมีลูกของเขา
เธอรู้สึกว่า คำพูดของเย่ซือเฉินเมื่อกี้อาจจะเป็นแค่คำพูดลองใจ ดังนั้นเวินลั่วฉิงคิดว่าเรื่องนี้เธอจำเป็นที่จะต้องอธิบายให้ชัดเจน
ช่วงเวลานั้น ร่างกายของเย่ซือเฉินแข็งทื่อไปทั้งตัว อยู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้น มองไปที่เธอ เห็นเธอมองด้วยสายตาจริงจังแบบนี้ รู้ว่าเธอไม่ได้โกหก ในเวลานั้น จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าเหมือนมีหนามทิ่มเข้าไปในหัวใจ เจ็บมาก เจ็บสุดๆ
เธอพูดว่า เพราะเธอเคยได้รับบาดเจ็บ ไม่สามารถมีลูกได้ ？
เขาไม่เคยนึกเลยว่าอาจจะเป็นไปได้ในทางนี้ ไม่เคยนึกเลย
เขานึกถึงอาชีพของเธอ นึกถึงว่าปกติเธอคงเคยได้รับงานที่อันตรายมากมาย เป็นเพราะได้รับบาดเจ็บจากตอนทำงานหรอ ？
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เขาจะฆ่าถังไป๋เชียน
ปฏิกิริยาแรกของเขาคือตรวจร่างกายของเธอ ที่จริง พวกเขาได้เป็นสามีภรรยาจริงๆกันอยู่แล้ว ดังนั้นร่างกายของเธอจะมีแผลหรือไม่ เขารู้ชัดเจนอยู่แล้ว แต่ว่าตอนนี้ได้ยินเธอบอกว่าเพราะเคยถูกทำร้ายก็เลยไม่สามารถมีลูกได้ ปฏิกิริยาแรกของเขาคือจะตรวจสอบร่างกายของเธอว่ามีแผลหรือไม่
นี่เป็นปฏิกิริยาที่เป็นสัญชาตญาณแต่ละคนอยู่แล้ว！
“ ได้รับบาดเจ็บตรงไหน ？ ได้รับบาดเจ็บยังไง ？”ในเวลานั้น รู้ได้เลยว่าเสียงของเขากังวลใจมาก บวกกับอารมณ์ความรู้สึกที่ซับซ้อนมาก เขาอยากจะรู้ ว่าเธอได้รับบาดเจ็บยังไง เจ็บตรงไหนบ้าง ？
เนื่องจากถูกทำร้ายจนทำให้ไม่สามารถมีบุตรได้ แผลน่าจะอยู่ตรงท้องไม่ก็สะโพกใช่ไหม？
“เย่ซือเฉิน นายดูอะไร แผลของฉันไม่ใช่อยู่ด้านนอก ”เวินลั่วฉิงเห็นท่าทางของเขา มุมปากกระตุกเล็กน้อย รู้สึกตลกมาก
ตอนนี้พวกเขาอยู่ด้วยกันทุกวัน ร่างกายเธอมีแผลหรือเปล่าเขาจะไม่รู้เหรอ？
จำเป็นจะต้องตรวจตอนนี้ด้วยเหรอ？
“ไม่อยู่ด้านนอก ？หมายความว่าอะไร ？”เย่ซือเฉินตะลึง และหรี่ตาลงเล็กน้อย
แผลอะไรจะอยู่ด้านใน ทำให้ไม่สามารถมีลูกได้ ？
“ ฉันสามารถที่จะไม่ตอบคำถามนี้ไหม ？”เวินลั่วฉิงไม่อยากโกหกเขา แต่ว่าเรื่องที่เกี่ยวกับเมื่อก่อน เธอไม่อยากพูดถึงอีก
ตอนนั้นเธอตั้งครรภ์ฝาแฝด จึงลำบากกว่าคนปกติ และสุขภาพร่างกายของเธอก็ไม่ค่อยดีตั้งแต่เด็กๆ
คุณหมอบอกว่าอาจจะเป็นเพราะตอนคุณแม่ท้อง คุณพ่อเสียชีวิต จิตใจคุณแม่ย่ำแย่ และเสียใจมากเกินไป ทำมีผลกระทบต่อเธอที่ยังอยู่ในท้อง
เธอไม่เพียงแต่มีพัฒนาการช้ากว่าเด็กผู้หญิงทั่วไป ในเวลานั้น เด็กผู้หญิงคนอื่นอายุสิบสองสิบสามก็มีประจำเดือนละ แต่เธอเพิ่งจะมีประจำเดือนครั้งแรกตอนอายุสิบปี
เธอไม่เพียงแค่มีพัฒนาการช้ากว่าคนอื่น และยังมีข้อบกพร่องบางอย่างในแง่มุมอื่น แต่เวลานั้นเธอไม่รู้เลย
ในเวลานั้น เธอท้องตอนอายุยี่สิบ เธอคิดว่าคลอดลูกคงจะไม่มีปัญหาอะไร
