บทที่305 คุณชายสามเย่ เรายังร้ายกว่านี้ได้อีกมั้ย(1)
ในเวลานั้น เธอท้องตอนอายุยี่สิบ เธอคิดว่าคลอดลูกคงจะไม่มีปัญหาอะไร
ตอนตรวจครรภ์ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย แต่พอถึงตอนคลอดลูก เพราะความบกพร่องของร่างกายเธอที่ซ่อนอยู่ เกือบทำให้ลูกของเธอเสียชีวิต และเกือบทำให้เธอเสียชีวิตด้วย
ถ้าไม่ใช่เพราะพี่หงหลิง เธอคงจะเสียชีวิตจริงๆ
แต่ว่า เธอไม่เคยเสียใจ ถ้าให้เธอเลือกอีกครั้ง เธอยังคงเลือกที่จะให้กำเนิดเด็กทารก เด็กๆเป็นลูกของเธอ เป็นสมบัติที่ล้ำค่าสำหรับเธอ
ไม่ว่าผู้ชายในวันนั้นจะเป็นใคร
และนี่คงเป็นสาเหตุหนึ่งที่เธอไม่อยากให้ผู้ชายเมื่อห้าปีก่อนรู้เรื่องนี้
เพราะเธอรักเด็กสองคนนี้มาก กลัวว่าจะมีคนมาแย่งลูกของเธอไป นั้นเป็นเด็กที่เธอคลอดด้วยชีวิต
ยังดีที่ตลอดห้าปีมา ผู้ชายคนนั้นไม่เคยปรากฏตัวเลย ไม่เคยรู้เรื่องของลูกๆทั้งสอง
เธอหวังว่า ผู้ชายคนนั้นไม่ต้องรู้ตลอดไป ไม่ต้องมาแย่งลูกของเธอตลอดไป
ถ้ามีวันนึง ผู้ชายคนนั้นจะมาแย่งลูกๆทั้งสองกับเธอจริงๆ เธอคิดว่า เธอจะสู้กับผู้ชายคนนั้นด้วยชีวิต
ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆเย่ซือเฉินก็รู้สึกปวดหัวใจมาก เหมือนมีอะไรมาทิ่มหัวใจเขาแรงมาก เหมือนจะทิ่มหัวใจทั้งดวงของเขาให้เป็นแผลเลย
ความเจ็บปวดนั้น แปลกมาก แต่ชัดเจนมาก
“ได้ ”เย่ซือเฉินตอบกลับไป ถ้าเธอไม่อยากพูด แน่นอนว่าเขาจะไม่บังคับเธอ
“ลูก เราก็ไม่เอากันละ ”เย่ซือเฉินกอดเธอได้แน่นมาก ใบหน้าของเขาอยู่ตรงลำคอของเธอ เสียงที่นุ่มนวลเต็มไปด้วยความเก็บกดไปด้วยความเจ็บปวดใจที่เยอะมาก
ถึงแม้เธอจะพูดกล่าวอย่างสงบจิตสงบใจ ถึงแม้ท่าทางเธอจะเหมือนวันปกติทั่วไป แต่เขารู้ ว่าเธอทรมานมาก นี่คงเป็นความเจ็บปวดที่เธอไม่อาจพูดถึงอีก
เธอในตอนนั้นคงเจ็บมาก เจ็บที่สุด
เย่ซือเฉินยิ่งคิดมาก ก็ยิ่งทรมานใจมาก
เขาอยากมีลูกมาก ลูกของเขาและเธอ ตั้งแต่ความคิดนี้ฝังอยู่ในใจเขา หัวใจก็เต้นอย่างดุเดือด ยิ่งอยู่ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น แต่ว่าตอนนี้ ……
เขาสาบาน ถ้าให้เขารู้ว่าใครทำร้ายเธอ เขาจะฆ่าคนคนนั้นให้ได้
“ดังนั้น ต่อไปนายก็ค่อยๆหน่อย อย่าใช้กระสุนจนหมดล่ะ ต้องเก็บไว้หน่อย ไว้มีลูกกับภรรยาในอนาคต ”เวินลั่วฉิงใช้น้ำเสียงที่ธรรมชาติที่สุดพูดด้วยความล้อเล่น
ถึงแม้เธอจะไม่เคยเสียใจ แต่พอพูดถึงเรื่องนี้ บรรยากาศมักจะหดหู่เล็กน้อย เธอไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้
เธอจะไม่ยอมให้ความเจ็บปวดเมื่อก่อนมาส่งผลกระทบต่อชีวิตในตอนนี้ของเธอ
ตอนเธอพูดคำนี้ ก็ดันเขาแรงๆ ในเวลานี้ร่างกายของเขาทั้งหมดทับอยู่บนร่างกายของเธอ น้ำหนักของเขาทับจนเธอหายใจไม่ค่อยออก
เขาคิดจะทับเธอให้ตายเหรอ ？
จู่ๆเย่ซือเฉินก็เงยหน้า หรี่ตาลงอย่างรวดเร็ว จ้องไปที่เธอ เธอนี่ใช้ได้จริงๆ！ ในเวลานี้เขาอยากจะกัดเธอให้ตายเลย
เพราะคำพูดเธอคำนี้ ตอนแรกที่มีแต่ความเจ็บปวดในใจตอนนี้กลับกลายเป็นความโกรธ เหมือนความเจ็บปวดทั้งหมดถูกบีบออกไปแล้ว
เหลือแต่ความโกรธและอันตราย ลมหายใจที่อันตรายนั้นดูเหมือนจะสามารถฉกลมหายใจของคนคนหนึ่งได้
“นาย นายจะทำอะไร ？”เวินลั่วฉิงตกใจเขา คนที่ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินอย่างเธอหดตัวโดยไม่รู้ตัว แต่ในเวลานี้ ทั้งตัวของเขาทับอยู่ที่ร่างกายของเธอ เธอไม่สามารถหดไปทางไหนได้เลย
“ผมอยากกัดคุณให้ตายเลย”ในตอนนี้ที่เย่ซือเฉินพูดเป็นคำพูดที่ออกมาจากใจจริง จริงจังจนจริงจังกว่านี้ไม่ได้อีกละ เขาอยากกัดเธอให้ตายจริงๆ
ดังนั้น ตอนพูดคำนี้ เย่ซือเฉินก็กัดไปที่คอของเธอ ถึงแม้เขาจะไม่ได้กัดแรงมาก แต่ก็เจ็บแน่นอน
“เย่ซือเฉิน นายเกิดปีหมาเหรอ？กัดคนอยู่ได้ นายยังคิดที่จะกัดฉันให้ตาย มีสิทธิ์อะไรล่ะ？”เวินลั่วฉิงโกรธ อยู่ดีๆทำไมถึงมากัดเธอ？
เธอไปกวนเขาเหรอ? เธอยังเคยช่วยเหลือเขาอยู่เลย ไม่รู้จักตอบแทนบุญคุณ ยังกินบนเรือนขี้บนหลังคาอีก ？
“คุณถามผมว่ามีสิทธิ์อะไร ？ เราเป็นสามีภรรยากัน คุณให้ผมไปหาผู้หญิงคนอื่นงั้นเหรอ ？”เย่ซือเฉินมองเธอคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองผิดตรงไหน เกลียดจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
“ฉันไม่ได้ให้คุณไปหาในตอนนี้ ฉันหมายถึงหลังจากเราหย่าร้างแล้ว คุณค่อยแต่งงาน… …” เวินลั่วฉิงตะลึง จากนั้นอธิบาย เธอบอกว่าพวกเขาหย่ากันแล้ว หลังจากที่เขาแต่งงานอีกครั้ง ไม่ได้บอกว่าตอนนี้
ตอนนี้ เธอและเย่ซือเฉินได้จดทะเบียนสมรสตามกฎหมายแล้ว แล้วเคยนอนด้วยกันแล้ว ถ้าเย่ซือเฉินไปมีผู้หญิงคนอื่นข้างนอกจริงๆ เธอจะไม่ยอมให้เย่ซือเฉินสัมผัสเธออีกแน่
แม้ว่าพวกเขาจะแต่งงานกันตามข้อตกลงแล้วก็ตาม และไม่เกี่ยวข้องกับความรัก เธอก็รู้สึกรับไม่ได้กับแค่ร่างกายก็ตามแต่ เธออาจจะรู้สึกสกปรก ไม่รู้ว่ามันเป็นโรครักความสะอาดรึเปล่า?
แน่นอน เวินลั่วฉิงจะไม่พูดเรื่องนี้ออกมา เย่ซือเฉินโกรธอย่างเห็นได้ชัดในขณะนี้ และอยากจะกัดเธอให้ตาย เธอไม่กล้าพูดไปเรื่อยอีกจริงๆด้วย
แต่ว่า หลังจากหย่าตามข้อตกลง เขาก็อิสระแล้ว และสามารถแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นได้
ถึงตอนนั้น เธอก็ไม่สนใจขนาดนั้นแล้ว
ที่จริง เวินลั่วฉิงความรู้สึกช้ากับด้านแบบนี้ และการแต่งงานของพวกเขาเริ่มต้นจากการถูกบังคับ มีข้อตกลงระหว่างกัน เวินลั่วฉิงเป็นคนประเภทที่รักษาสัญญา ดังนั้น เวินลั่วฉิงไม่ว่าเมื่อใด สิ่งแรกที่ต้องคำนึงถึงคือข้อตกลงของพวกเขา
“คุณอยากหย่าขนาดนี้เลยหรือ?”ได้ยินแต่เธอพูดว่าหย่า หน้าอกที่บูดบึ้งของเย่ซือเฉินเริ่มเจ็บ ไม่ ไม่ใช่แค่เจ็บหน้าอก ปวดหัวด้วย
เธอไม่เพียงต้องการหย่ากับเขา อยากให้เขาแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ยังอยากให้เขามีลูกกับผู้หญิงคนอื่นด้วย เธอคิดดีเหลือเกิน
เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา ตากะพริบ “นี่ไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ แต่เราได้ตัดสินใจแล้ว เขียนไว้ชัดเจนในข้อตกลง ใช่แล้ว ครั้งก่อนที่คุณดื่มเหล้า จูบฉัน แล้วข้อตกลงที่ฉันลงนามในขณะที่ฉันงุนงงมีความชัดเจนมากขึ้น เข้าใจมากขึ้น ข้อตกลงใหม่ระบุชัดเจนว่าตราบใดที่คุณได้รับหุ้นของบริษัทเย่ เราก็จะหย่ากันทันที แล้วก็ คุณยังเน้นย้ำว่า หากคุณไม่ได้อยู่ในเมือง A หรือไม่สะดวก ฉันก็สามารถไปหาเลขาหลิวเพื่อหย่าได้เกี่ยวกับข้อตกลงใหม่ เวินลั่วฉิงจำได้ชัดเจนมาก นอกจากนี้ยังวิเคราะห์อย่างละเอียด”
วันนั้นเธอสับสนเล็กน้อย ดังนั้น เธอคิดว่าสิ่งเหล่านี้คือความหมายของเย่ซือเฉิน ซึ่งไม่รู้ว่าเธอจะพูดขึ้นมา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำ ประการที่สองเป็นผลมาจากการที่เธอบังคับให้เย่ซือเฉินเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ เพียงแค่มองตรงไปที่เธอ ทำไมถึงกลายเป็นความหมายของเขาแล้ว?
เขาเน้นอะไร?เห็นได้ชัดว่าเธอหมายถึงอะไร เธอบังคับให้เขาตอบ
เย่ซือเฉินจมริมฝีปาก ต้องการปกป้องตัวเอง แต่ว่า ในขณะนี้ เวินลั่วฉิงก็กล่าวเพิ่มบางอย่างช้าๆ ทำให้คุณชายสามเย่เงียบเสียงทันที
