บทที่306 คุณชายสามเย่ เรายังร้ายกว่านี้ได้อีกมั้ย(2)
“แม้ว่าคุณจะขอให้ฉันเซ็นชื่อในขณะที่ฉันกำลังสับสนมึนงงอยู่ แต่ฉันก็ยังยอมรับมัน และก็ปฏิบัติตามด้วย”เมื่อ เวินลั่วฉิงพูดเช่นนี้ จริงๆแล้วไม่มีอารมณ์แปลก ๆ มากเกินไป แต่คุณชายสามเย่ร้อนตัวอยู่ในใจ รู้สึกผิดทันที
คำพูดของคุณชายสามเย่ติดอยู่ในลำคอทันที ประโยคของเธอที่บอกว่ายังสับสนมึนงง คุณชายสามเย่ตกใจเล็กน้อย
เกี่ยวกับข้อตกลงใหม่ แม้ว่าเธอจะไม่ได้ตั้งใจที่จะมาชำระแค้นในภายหลังอย่างชัดเจน แต่เห็นได้ชัดว่าเธอยังคงมีความเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ด้วยนิสัยของเธอ ทำให้เธอแสดงออกมาได้แตกต่างจากคนทั่วไป
คุณชายสามเย่จู่ๆก็รู้สึกว่า เขาขุดหลุมใหญ่ไว้ ไม่ให้เธอกระโดดลงไป กลับฝังตัวเองลงไปในหลุม
“ถ้าเอาหุ้นส่วนจากบริษัทเย่ไม่ได้ ชาตินี้ก็ไม่ต้องหย่ากัน”คุณชายสามเย่คิดอยู่ แม้ว่าเขาจะถูก ‘ฝัง’ และเขายังต้องการดึงเธอไป “ฝังกลบ”ด้วย และคนสองคน “ฝัง” ด้วยกัน
แน่นอน คุณชายสามเย่ก็อยากทดสอบเธอ เมื่อเขาพูดถึง‘ชาตินี้’น้ำเสียงก็สูงขึ้น อยากเห็นว่าเธอปฏิกิริยาแบบไหน
แน่นอน ในขณะนี้ คุณชายสามเย่ยังตัดสินใจอย่างลับๆ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใด เขาจะไม่ปล่อยให้บริษัทเย่ตกอยู่ในมือของเขา
ถ้าทำไม่ได้จริงๆ เขาจะทำลายบริษัทเย่ซะ เมื่อทำลายบริษัทเย่แล้ว เขาก็จะไม่มีวันได้บริษัทนี้อีก เขาและเธอก็จะไม่มีวันต้องหย่าร้างกันอีกเลย
ใช้บริษัทเย่แลกภรรยา คุ้ม คุ้มมาก
เมื่อเวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดเขาว่า”ชาตินี้” ดวงตาเป็นประกาย มุมปากกระตุกทันที หากชาตินี้ไม่สามารถหย่าร้างได้ งั้นเธอก็ต้องใช้ชีวิตร่วมกับเขาทั้งชาติเลยสิ?
แล้วลูกๆทั้งสองของเธอล่ะ?
เธอผู้ซึ่งเป็นแม่ มีลูกสองคนแล้ว เมื่อเทียบกับเขาแล้ว เธออยากจะอยู่กับลูกน้อยทั้งสองของเธอมากกว่า
ลูกสองคนของเธอเชื่อฟังแค่ไหน น่ารักขนาดไหน ไม่เหมือนเขา อันตรายร้ายกาจจะตาย ยิ่งอยู่ก็ยิ่งเจ้าเล่ห์มากขึ้น ยิ่งอยู่ยิ่งชอบแกล้งชอบแต๊ะอั๋งเธออีกด้วย
เวินลั่วฉิงรู้สึกว่า คำพูดของเขาเหมือนกลั่นแกล้งเธอที่ไม่สามารถช่วยเขาเอาบริษัทเย่จากคุณปู่เย่ได้
เวินลั่วฉิงปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้มาโดยตลอด ในขณะนี้อารมณ์น้อยๆของเธอถูกกระตุ้นโดยเขา เวินลั่วฉิงเธอลงมือ ก็จะไม่มีอะไรที่ทำไม่สำเร็จ เขารอก่อนเถอะ อีกไม่นาน เธอจะเซอร์ไพรส์ให้เขา! !
เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรในขณะนี้ แค่มองเขา มุมริมฝีปากค่อยๆโค้งขึ้น มีการหัวเราะเบา ๆ บนใบหน้าของเธอ
รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอสดใส และสว่างมาก แต่เมื่ออยู่ในสายตาของคุณชายสามเย่ในขณะนี้ กลับเป็น……
“คิดอะไรนี่?”คุณชายสามเย่ดูไม่ออกว่าเธอกำลังคิดอะไรในตอนนี้ เพราะไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงหัวเราะ
แต่ว่า คุณชายสามเย่รู้ดี เธอไม่หัวเราะแน่นอนเพราะเรื่องที่ไม่หย่ากับเขาทั้งชาติ ซึ่งในจุดนี้ เขาไม่อยากที่จะยอมรับมันเลย แต่ก็ต้องยอมรับ เพราะนั่นเป็นเรื่องจริง
งั้นตอนนี้เธอกำลังยิ้มอย่างมีความสุขมาก กำลังคิดอะไรอยู่กันแน่?
“ไม่ได้คิดอะไร นอนละ ” แน่นอนว่าเวินลั่วฉิงจะไม่บอกเขาในตอนนี้ และเธอจะเซอร์ไพรส์เขา เซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ ! !
เห็นเธอไม่พูด เย่ซือเฉินรู้สึกเศร้าเล็กน้อย ก้มศีรษะลง ริมฝีปากของเขาจูบลงบนลำคอของเธอและก็กัดเบาๆ การกัดนี้ใช้แรงอย่างเห็นได้ชัด
เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ จริงด้วย ที่เวลาเขาอยู่ด้วย แล้วอยากจะเข้านอนเร็ว มันเป็นไปไม่ได้หรอก
เขาไม่ทำเอาเธอเกือบตาย เขาก็จะไม่หยุด
แต่ว่า ครั้งนี้ เย่ซือเฉินแค่จูบเธอ ก็ไม่ได้ทำอะไรต่อ แล้วก็นอนข้างๆเธอ กอดเธอให้แน่นด้วยมือเดียว หลังจากระงับความต้องการในร่างกาย ค่อยกระซิบว่า “นอนเถอะ”
แม้ว่าเขาจะรู้ว่า แผลของเธอน่าจะเกิดขึ้นนานแล้ว เขาเอาเธอตอนนี้จะไม่ทำเธอเจ็บแน่ แต่ว่า เขายังทำไม่ลงคอ
และ ช่วงนี้ เขารู้ด้วยว่าเขาเอาเธอโหดเกินไป ดังนั้น ครั้งนี้ถึงเขาอยากได้เธอขนาดไหน เขาก็ต้องควบคุมตัวเองไว้
เวินลั่วฉิงยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย และคาดไม่ถึง ฮะ? นี่เขาเปลี่ยนนิสัยกะทันหันเหรอ?
คืนนี้เขาจะนอนแบบไม่ต้องมีอะไรกันเหรอเนี่ย? !
แปลกมาก ใช่ไหม?
หมาป่าตัวใหญ่จับกระต่ายสีขาวตัวน้อยได้ จากนั้นหมาป่าตัวใหญ่ก็บอกกระต่ายขาวว่า มันจะไม่กินกระต่ายขาว แค่อยากพูดคุยกันกับกระต่ายขาวเฉยๆ พวกคุณว่ากระต่ายขาวจะคิดเช่นไร?
อาจจะเป็นเพราะบังเอิญ เวินลั่วฉิงไม่ได้ซ่อนสีหน้าการแสดงออกไว้ เธอมองไปที่เขา แววตาเธอมีความหมายชัดเจนมาก
เห็นปฏิกิริยาของเธอแล้ว เย่ซือเฉินตลกเล็กน้อย ที่จริง เวลาเธอไม่ระวังอะไรต่อเขา จะดูน่ารักมาก
เขารู้สึกว่า แท้จริงแล้วเธอไร้เดียงสามากกว่าเด็กผู้หญิงทั่วไป น่ารักมากกว่า แน่นอน นั่นต้องไม่ได้เกี่ยวข้องกับการงานของเธอ
“คุณภรรยาครับ นี่คุณกำลังเชิญชวนผมอยู่เหรอ?”เย่ซือเฉินชอบท่าทีเธอในตอนนี้มาก อดไม่ได้ที่จะอยากแกล้งเธอ ในขณะที่พูด ร่างกายก็ทำท่าจะกดทับเธออีกครั้ง
“ไม่ ไม่ ไม่”เวินลั่วฉิงตกใจ ร่างกายรีบถอยห่าง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเธอตื่นตระหนกเกินไป หรือว่าตกใจเพราะเขากันแน่ เธอถึงพูดไม่สามครั้งติดกันรวดเดียว
เวินลั่วฉิงพันผ้านวมรอบตัวเธออย่างแน่นหนา เล่นตลกหรือไง ไม่ใช่เรื่องง่ายที่หมาป่าตัวใหญ่จะกินเจนะ ไม่ว่าหมาป่าตัวใหญ่จะด้วยเหตุผลอะไร เธอคงไม่โง่ถึงขนาดส่งมอบตัวไปให้หมาป่าอีก?
“ฮ่าฮ่าฮ่า……”เย่ซือเฉินเห็นเธอในตอนนี้ ก็ไม่สามารถกลั้นไว้ เลยหัวเราะออกมาดัง ๆ เธอในขณะนี้ ช่างน่ารักมากๆ น่ารักที่สุด
เขาพบว่า ภรรยาของเขาเป็นสมบัติล้ำค่าจริงๆ
เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงหัวเราะของเย่ซือเฉิน ดวงตาประกาย พวกเขาแต่งงานกันมานานแล้ว ดูเหมือนว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาหัวเราะดังแบบนี้
แต่ว่า มันน่าขำตรงไหน? เขาจำเป็นต้องขำขนาดนี้เลยเหรอ?
“หัวเราะอะไร?หัวเราะให้ตายเลย ”เวินลั่วฉิงคลุมผ้านวม แสดงให้เห็นดวงตา จ้องเขาด้วยสายตาดุทีนึง
เธอในตอนนี้ สดใสและจริงจัง เย่ซือเฉินรู้สึกว่าส่วนหนึ่งของหัวใจของเขาอ่อนลงทันที และมันอ่อนโยนจนเหมือนจะสามารถให้อะไรเธอได้ทุกอย่างเลย
“คุณภรรยา ถ้าวันหนึ่งผมตายแล้ว คุณจะเศร้าไหม?”เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ ดวงตาประกาย ทันใดนั้นก็ถามขึ้น
เขารู้ เธอหยุดตอนนี้ ยังคงคิดเรื่องหย่ากับเขา แต่ว่า เขาและเธอแต่งงานกันมานานแล้ว ในใจเธอมีความรู้สึกกับเขาบ้างไหม?
มีความรู้สึกที่ไม่อยากตัดขาดบ้างมั้ย
เมื่อเย่ซือเฉินถามเรื่องนี้ ในใจก็ประหม่ามาก เขากลัวจริงๆ ว่าเธอจะตอบเขาด้วยความมั่นใจ ว่าทำไมเธอถึงต้องเศร้าโศกเสียใจด้วย?
ริมฝีปากของเวินลั่วฉิงกระตุก คนคนนี้คุยเป็นมั้ยเนี่ย?อยู่ดีๆทำไมพูดถึงคำถามเรื่องตายด้วย?
“ผมได้ยินมาว่าคนเลวตายยากมีชีวิตเป็นพันปี คุณไม่เคยได้ยินเรื่องนี้หรอ? เวินลั่วฉิงจ้องมองเขา ดูเหมือนจะรังเกียจเล็กน้อย แต่ก็ดูเหมือนจะมีร่องรอยของความไม่พอใจ
แต่ ก็ไม่รู้ว่าเขาก็ไม่พอใจที่พูดเกี่ยวกับหัวข้อนี้ หรือเพราะเรื่องอื่นๆกันแน่
