บทที่ 318 เหตุผลที่แท้จริงที่ว่าทำไมเธอถึงมีลูกไม่ได้
เธอไม่อยาก ไม่อยากใส่เลยจริงๆ ตีให้ตายก็ไม่ใส่!
แต่ในขณะนี้ใบหน้าของเย่ซือเฉินดูเย็นลง ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยลมหายใจที่อันตรายอีกครั้ง
เวินลั่วฉิงแอบสูดลมหายใจอีกครั้ง คิดได้ว่าเธอหลับนอนกับเขามาตั้งหลายครั้งแล้ว มีอะไรที่จะต้องเขินอายอีก ก็แค่ใส่ชุดนอน? เนื้อหนังไม่ได้หายไปสักหน่อย
เมื่อคิดได้อย่างนั้น แต่เวินลั่วฉิงก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกลัดกลุ้มใจ เมื่อเธอเข้าไปในห้องน้ำและเปิดชุดนอนออกดู ลูกตาของเธอแทบจะหลุดออกมา อันนี้มันยิ่งกว่าอีกตัวของตอนเช้าเสียอีก
บ้าจริงนี่มันเสื้อเหรอ? โรงงานยากจนขนาดนี้เลยเหรอ? ใช้ผ้ามากกว่านี้ไม่ได้เลย?
ตอนแรกก็เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้แล้ว แต่เมื่อได้เห็นชุดนอนแบบนี้ เธอก็อยากจะกลับใจจริงๆ
ให้เธอสวมชุดขาดๆ แบบนี้ไปให้เย่ซือเฉินดู?
หมาป่าตัวนั้นไม่ทรมานเธอจนตายในคืนนี้ก็คงไม่ใช่เย่ซือเฉิน
เวินลั่วฉิงหลังจากอาบน้ำเรียบร้อยแล้ว ก็ใส่ชุดนอนบนร่างกาย แต่เธอก็ใส่ชุดนอนของโรงแรมไว้ข้างนอกด้วย
ชุดนอนของโรงแรมนั้นหนา ยาวและห่อตัวเองได้อย่างมิดชิด
หลังจากห่อตัวเองเสร็จ เวินลั่วฉิงก็เปิดประตูห้องน้ำและเดินออกไป
เย่ซือเฉินได้ยินเสียง ก็รีบเงยหน้าขึ้น และมองออกไป ดวงตานั้นเห็นได้ชัดว่า เต็มไปด้วยความคาดหวังบางอย่าง หลังจากที่เขาก็เห็นเวินลั่วฉิงห่อตัวแบบนั้น
เย่ซือเฉินขมวดคิ้ว มุมปากขยับเพียงเล็กน้อย เพียงแค่จะเปิดปากพูด…
“ที่รัก ฉันปวดท้อง” เวินลั่วฉิงเดินเข้ามาและนอนลงบนเตียง ด้วยท่าทางที่อ่อนแอ
“ปวดท้องเหรอเป็นอะไรล่ะ?” เย่ซือเฉินดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย นึกไปถึงตอนที่เธอบาดเจ็บ ก็อดที่จะกังวลไม่ได้
“เป็นประจำเดือน” เวินลั่วฉิงหมอบใบหน้าลงนอนบนเตียง น้ำเสียงฟังดูเหนื่อยอ่อน ฟังดูเหมือนอ่อนแอ
เวินลั่วฉิงรู้ดีว่า ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ในเย็นวันนี้เย่ซือเฉินจะไม่มีวันปล่อยเธอไปเด็ดขาด ดังนั้นเธอจึงอดไม่ได้ที่จะคิดหาวิธีอื่น
“ปวดประจำเดือน ประจำเดือนของคุณไม่ใช่ว่าอยู่ช่วงประมาณวันที่ 15 เหรอ?” คุณชายสามเย่ขมวดคิ้ว ครั้งที่แล้วเขาได้ตรวจสอบปัญหาของระยะปลอดภัย ดังนั้นจริงเข้าใจเป็นอย่างดี
ประจำเดือนของเธอคือประมาณวันที่ 15 ตอนนี้ปวดประจำเดือน?
เวินลั่วฉิงตกใจเล็กน้อย จำได้ว่า เธอเคยบอกเขาว่าประจำเดือนของเธอมาประมาณวันที่ 15 ของทุกเดือน
“อาการปวดประจำเดือนที่มาก่อนกำหนด” แต่เวินลั่วฉิงก็ไม่ได้ใจฝ่อตาม แต่ก็ยังแต่งเรื่องต่อไปอย่างหน้าตาเฉย
“มาก่อนเวลา? อีกตั้งสิบวัน?” แม้ว่าคุณชายสามเย่จะไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แม้ว่าเธอจะพูดอย่างจริงจังในขณะนี้ แต่คุณชายสามเย่ก็ยังรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องนัก
เขาจำข้อมูลอาการปวดประจำเดือนที่เขาอ่านได้ว่า อาการจะเริ่มขึ้นหลังจากมีประจำเดือน โดยจะเร็วที่สุดใน 12 ชั่วโมงก่อนมีประจำเดือน
“อืม ใช่ ฉันเป็นแบบนี้ทุกครั้ง” เวินลั่วฉิงยังคงไม่มีล่ะความพยายาม เพียงแค่เสียงที่เหนื่อยอ่อนยิ่งฟังก็ยิ่งดูเหมือนกันไม่มีแรง
เธอก็แค่แกล้งคุณชายสามเย่ในสิ่งที่ไม่รู้
เวินลั่วฉิงคิด ก่อนมีประจำเดือท้องก็จะ “ปวด” สักครึ่งเดือน หลังจากมีประจำเดือนก็ “ปวดท้อง” อีกสักครึ่งเดือน หลังจากนั้นหนึ่งเดือนก็ผ่านไปพอดี
อืม นั่นเป็นความคิดที่ดี
เขารู้จักเธอดีว่าเธอจะทำทุกอย่างเพื่อที่จะ “หนี” เขา
และสิ่งที่เธอพูดก็ไม่น่าเชื่อถือ ใครมันจะปวดประจำเดือนได้ล่วงหน้ามากกว่าสิบวันกัน?
เย่ซือเฉินมองไปที่ยังร่างที่อ่อนแอที่นอนอยู่บนเตียง และแอบถอนหายใจ แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเธอแกล้ง เขาก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ในสถานการณ์นี้
เย่ซือเฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและโทรออกไปยังโทรศัพท์ของเลขาหลี่ “ช่วยซื้อน้ำตาลทรายแดงหนึ่งถุงและของสำหรับประคบร้อนด้วย”
เวินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเขา ก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองเขา และเห็นเขาเพิ่งวางสายโทรศัพท์ไป
ในเวลานี้ เขาสั่งให้คนเตรียมสิ่งเหล่านี้ไว้ เธอคิดได้เพียงอย่างเดียวคือ —– เขาเตรียมไว้สำหรับเธอ เตรียมไว้เพื่อให้เธอเพราะอาการ “ปวดประจำเดือน” อย่างแน่นอน
เขารู้ได้อย่างไร?
จริงๆ แล้วเธอมีอาการปวดประจำเดือนจริงๆ ดังนั้นจึงต้องดื่มน้ำตาลทรายแดงและประคบร้อนทุกครั้ง
แต่ เขาเป็นผู้ชายจะเข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไร?
ถ้าเขาเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด งั้นเขาจะรู้ไหมว่าอาการปวดประจำเดือนจะไม่มีทางมาก่อนสิบวัน
เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา และต้องการมองหาเบาะแสบางอย่างจากใบหน้าของเขา แต่เย่ซือเฉินกลับดึงผ้าห่มบางๆ ออกมาคลุมร่างของเธอ ดวงตาของเขาอ่อนโยนมาก “พักผ่อนก่อนนะ”
จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับโทรศัพท์มือถือและเดินเข้าไปอีกห้องหนึ่ง และเขาก็ปิดประตูอีกด้วย
เวินลั่วฉิงกะพริบตานี่มันสถานการณ์แบบไหนกันแน่?
โกรธ? ก็ดูเหมือนจะไม่ใช่
งั้นก็แยกห้องนอนกับเธอ?
หลังจากที่เธอเมาในคืนนั้น ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เคยนอนแยกห้องกับเธอเลย ผลของแผนของเธอได้ผลขนาดนั้นเชียว ถึงขนาดต้องนอนแยกห้องเลยเหรอ?
ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ เธอคงใช้แผนนี้ไปตั้งนานแล้ว
คุณชายสามเย่เข้าไปในห้อง หลังจากปิดประตูก็โทรศัพท์ออกไป
“พี่ เป็นไปได้ไหมที่ผู้หญิงจะมีปวดประจำเดือนก่อนประจำเดือนมาสิบวัน?” ทันทีที่ต่อโทรศัพท์ติด เย่ซือเฉินก็รีบถามทันที คำถามนี้ช่างถามอย่างตรงไปตรงมา
เมื่อคุณหนูคนโตของตระกูลโจ๋วได้ยินสิ่งที่เย่ซือเฉินพูด ก็เกือบจะสำลักกาแฟที่เพิ่งดื่มเข้าไป เธอปรับอารมณ์ และกล่าวอย่างขำไปว่า “เฉินเฉิน แม่ไก่ไม่ออกไข่ เราจะโทษไปที่เป็ดไม่ได้ มันไม่ถูกต้อง”
ในความเป็นจริงโจ๋วอันหนาน อายุมากกว่าเย่ซือเฉินเพียงสองปี แต่เฉินเฉินเรียกเธอมานานแบบนี้แล้ว เรียกจนชิน
โจ๋วอันหนานเป็นอัจฉริยะ ไอคิวความฉลาดสูงมาก เขาเข้ามหาวิทยาลัยเมื่ออายุ 12 ปีและไปต่างประเทศเพื่อศึกษาต่อเมื่ออายุ 14 ปี เมื่อเขาอายุ 20 ปีเขาเป็นที่รู้จักในวงการแพทย์ทั้งในและต่างประเทศ ตอนนี้ โจ๋วอันหนานก็เป็นเหมือนตำนานที่มีชีวิตอยู่
ด้วยความฉลาดของ โจ๋วอันหนานเขาก็เดาทุกอย่างได้ในทันที
เฉินเฉินมีผู้หญิงแล้ว!!
น้องชายของเธอหลายคนนั้นอายุก็มากแล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่มีแฟน กว่าเฉินเฉินจะมีแฟนได้นั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก เธอต้องช่วยเฉินเฉิน
“เฉินเฉิน ถ้าเป็นประจำเดือนจริงๆ ก็มีวิธีแก้ได้ เช่นอะไรที่ควรสัมผัสก็สัมผัสมากขึ้น อะไรที่ควรนวดก็นวดให้มากขึ้นและอะไรที่ควรทำก็ทำให้มากขึ้น สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการบรรเทาอาการปวดประจำเดือน เฉินเฉินนายโตแล้วนะ เรื่องพวกนี้ก็ควรเข้าใจซิ” คำพูดของโจ๋วอันหนานนั้นชัดเจนเพียงพอ
“พี่ แต่เขาเคยได้รับบาดเจ็บและส่งผลให้ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ เป็นเพราะอาการบาดเจ็บนี้หรือเปล่าที่ทำให้เป็นแบบนี้?” นี่คือสิ่งที่เย่ซือเฉินกังวลมากที่สุด
เขากลัวว่าเธอจะไม่ใช่ปวดประจำเดือน แต่เป็นอาการเจ็บปวดที่เกิดจากการบาดเจ็บ
“บาดเจ็บ? ทำให้ไม่สามารถตั้งครรภ์ได้? นายพาเธอมาที่นี่ ฉันจะช่วยดูให้ว่าเกิดอะไรขึ้น? สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการค้นหาว่าสาเหตุเกิดจากอะไร ไม่มีอะไรแน่นอนในบางเรื่องหรอก ค้นหาสาเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องนี้ ถึงจะสามารถหาวิธีรักษาได้” ใบหน้าของโจ๋วอันหนานดูจริงจังมากขึ้น แฟนของเฉินเฉินของเธอไม่สามารถท้องได้ ปัญหานี้เป็นปัญหาที่ร้ายแรงมาก ดังนั้นเรื่องนี้เธอจะละเลยไม่ได้!!
