ตอนที่ 35 เขาพูดผิดหรือเปล่า
“คุณยังบอกว่านางไม่โง่ ถ้านางไม่โง่นางจะถามเย่อหยู่นานด้วยคำถามแบบนี้ในเวลานี้ทำไม?”คุณชายห้าฉิงเพิ่งมาถึงแล้วแอบส่ายหัว
เย่ซือเฉินมองดูเขาด้วยสายตาที่เย็นชา
“ฉันผ่านที่นี่พอดีไง ก็เลยเข้ามาดู”คุณชายห้าฉิงพูดด้วยความโกหกแต่หน้ายังคงไม่แดง เหมือนพูดความจริง
ที่จริงแล้ว เธอได้ยินว่าตระกูลเวินได้จัดงานเลี้ยงที่นี่ในวันนี้ เลยตั้งใจจะมาดู แต่ไม่น่าเชื่อว่าเย่ซือเฉินก็อยู่ด้วย
เย่อหยู่นานก็คาดไม่ถึงว่าเวินลั่วฉิงจะมาถามเธอ เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย สายตาที่มองไปทางเวินลั่วฉิงมีความซับซ้อนเล็กน้อย
สายตาของทุกคนจ้องอยู่ที่เย่อหยู่นาน กำลังรอคำตอบของเขา
เวินลั่วฉิงก็มองไปที่เขา สายตาของนางเต็มไปด้วยความสะอาดและบริสุทธิ์
เธอกล้าถามแบบนี้ ก็รู้อยู่แก่ใจว่าเย่อหยู่นานจะตอบยังไงแล้ว
จริงๆแล้ว ตอบได้สองแบบ ไม่ว่าตอบยังไงต่างก็มีข้อดีต่อเย่อหยู่นาน ต้องดูว่าเย่อหยู่นานจะเลือกตอบอย่างไหน
ถ้าเย่อหยู่นานตอบว่าใช่ นั้นก็จะทำให้เรื่องห้าปีก่อนพลิกกลับเป็นอีกแบบ จะทำให้เขากับเวินหรวนหรวนเป็นฝ่ายบริสุทธิ์ นี่เป็นคำตอบที่คนปกติคิดกัน
แต่เธอรู้ว่า เย่อหยู่นานไม่ใช่คนปกติ ในทางตรงกันข้าม เขานับว่าเป็นสุนัขจิ้งจอกที่มีความเฉลียวฉลาด
“ฉันไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับวิดีโอนี้”เย่อหยู่นานไม่ได้คิดอะไรมาก ตอบออกมาตรงๆ
เวินลั่วฉิงแอบหัวเราะอยู่ในใจ เย่อหยู่นานเป็นคนพังพอนจริงๆ ถ้าเขาบอกว่าเขารู้เรื่องวิดีโอนี้มาก่อน นั้นเขาก็จะกลายเป็นผู้ต้องสงสัยที่มาเผยแพร่วิดีโอนี้มากที่สุด
แต่ถ้าตอนนี้เขาไม่พูดโกหก พูดความจริงออกมา คนอื่นก็จะชื่นชมเขา ทำให้เขาได้ชื่อเสียงที่ดี และภาพลักษณ์ที่ดีด้วย
สำหรับเย่อหยู่นานแล้ว คำตอบอย่างนี้มีประโยชน์ต่อเขามากที่สุด
เวินลั่วฉิงคำนวณถึงข้อนี้แล้ว จึงกล้าถามอย่างนั้น
เพียงแค่สงสารเวินหรวนหรวน เย่อหยู่นานทำเช่นนี้ก็เปรียบเสมือนว่าละทิ้งเวินหรวนหรวนอย่างสมบูรณ์
หลายคนคิดถึงข้อนี้ได้ ต่างมองไปที่เวินหรวนหรวน สายตาของพวกมันมีความสงสารและหัวเราะเยาะหยัน
ทันใดนั้น ใบหน้าของเวินหรวนหรวนก็น่าเกลียดมาก
มุมปากของเย่ซือเฉินค่อยๆหงายขึ้น อย่างที่เธอคาดเดาไว้จริงๆ
“คำตอบของเย่อหยู่นานทำให้คนรู้สึกน่าตกใจ แต่เมื่อคิดอย่างรอบคอบแล้ว มันก็เหมาะกับสไตล์ของเขา ครั้งนี้ คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินโชคดีจริงๆ”อย่างไรก็ตาม คุณชายห้าฉิงก็ผู้อำนวยการสถานีตำรวจ เรื่องบางสิ่งบางอย่างที่เธอคิดแป๊บเดียวก็เข้าใจแล้ว
“หรือว่า นางคำนวณแม่นยำไว้ก่อนแล้ว”สายตาของเย่ซือเฉินได้มีความลึกซึ้ง ทำให้คนคาดเดาความคิดของเธอไม่ได้
“มันไม่ค่อยเป็นไปได้หรอก?ถ้าเป็นเช่นนี้จริงๆ ความคิดในใจของคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินจะลึกซึ้งขนาดไหนหละ!”คุณชายห้าฉิงไม่ค่อยเชื่อความเป็นไปได้นี้ “ถ้าเหมือนที่คุณพูด คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินช่างเข้าใจความในใจของเย่อหยู่นานหรือเกิน”
เย่ซือเฉินมองไปที่เขา แสงที่เย็นยะเยือกในสายตาของเธอยิงตรงมา ราวกับว่าจะแช่เขาให้แข็ง
“ฉันพูดผิดหรือไง?”เมื่อคุณชายห้าฉิงพบสายตาของเย่ซือเฉิน จึงแอบถอนหายใจ แล้วคิดในใจว่า เมื่อกี้ตนเองพูดอะไรผิดหรือเปล่า?
ในห้องโถง หลี่หยุนแอบส่งสายตาให้ผู้สื่อข่าวรอบข้าง
“คุณหนูเวิน สามารถบอกพวกเขาได้ไหมว่าผู้ชายในวิดีโอนี้คือใคร”ผู้สื่อข่าวได้รับคำสั่ง จึงถามเวินลั่วฉิงอีกที และใช้น้ำเสียงที่ก้าวร้าว”คุณหนูเวินกับผู้ชายในวิดีโอเป็นแฟนกันหรือเปล่า”
“เรื่องนี้ยังไม่ได้ตรวจสอบเสร็จ คำที่คุณพูดในตอนนี้ ฉันหวังว่าคุณจะสามารถรับผิดชอบคำพูดของตนเองได้”คุณปู่เวินมองไปที่ผู้สื่อข่าว เธอไม่ได้โกรธแต่มีความสง่า อำนาจในตัวของเธอทำให้คนรอบข้างรู้สึกหายใจไม่ออก
ร่างกายของผู้สื่อข่าวหดตัวลงเล็ก และกลืนนํ้าลายลงไปด้วยจิตใต้สำนึก เธอกลัวจนไม่กล้าพูดอีกแล้ว
“ท่านคุณปู่เวินครับ ตรวจได้แล้วครับ”ผู้จัดการโรงแรมที่เดินออกไปเมื่อกี้กลับมาแล้ว และเธอรีบเดินมาถึงหน้าคุณปู่เวิน การแสดงออกของเธอ บ่งบอกถึงความสง่างามอย่างเห็นได้ชัด
