บทที่352 ลบเมคอัพปลอมตัวของเธอออก (4)
ถ้างั้นเย่ซือเฉินรู้ได้ไงว่าพวกเธอเดินไปทางไหน เย่ซือเฉินตามทันพวกเธอได้ยังไง
คำถามนี้เวินลั่วฉิงไม่สามารถคิดหาคำตอบได้ในตอนนี้ เวินลั่วฉิงจึงหันไปมองเย่ซือเฉินแวบหนึ่ง
“พี่สาม ผู้ชายคนนั้นชื่อถังไป๋เชียน”ฉิงถิงคิดว่ายังอยากทำความดีมาชดใช้ความผิด ดังนั้น เขาถึงเอาชื่อถังไป๋เชียนบอกให้เย่ซือเฉิน
สีหน้าเวินลั่วฉิงเคร่งเครียด แววตาหรี่ลง นี่ฉิงถิงหมายความว่ายังไง
ในเมื่อก่อนหน้านั้นฉิงถิงได้หลอกเย่ซือเฉิน ช่วยรุ่นพี่ปิดบังเอาไว้ แล้วทีนี้ก็ทรยศรุ่นพี่อีก นี่มันเป็นคนแบบไหนกันแน่
รุ่นพี่ก็จริงเลยนะ ทำไมต้องบอกชื่อจริงให้ฉิงถิงด้วย ตอนนี้ดีสิ ฉิงถิงได้บอกเย่ซือเฉินไปเลย
ตัวตนของรุ่นพี่จำเป็นต้องปิดไว้ความลับ ในประเทศMมีหลายฝ่ายที่มีอิทธิพลอยากจะสั่งเก็บรุ่นพี่
มู่หรงดัวหยางบอกว่าเย่ซือเฉินเป็นผู้มีอิทธิพลมากในประเทศM ดังนั้นเธอจึงปกปิดตัวตนของพี่รุ่นมาตลอด เพราะเธอไม่รู้ว่าอิทธิพลของเย่ซือเฉินจะมีความขัดแย้งอะไรกับรุ่นพี่รึเปล่า
ตอนนี้เย่ซือเฉินรู้ตัวตนที่แท้จริงของรุ่นพี่แล้ว จะมีอันตรายอะไรต่อรุ่นพี่ไหมนะ
“อือ ฉันรู้แล้ว” แต่ว่า เย่ซือเฉินตอบกลับฉิงถิงอย่างนิ่งเฉย
เย่ซือเฉินจบเสร็จ ก็วางสายไปเลย
ดีตรงที่ ฉิงถิงโทรมาในตอนนี้เพราะต้องการจะขอโทษเขา และพูดความจริงออกไป
หากฉิงถิงยังโกหกเขาต่อไป บอกว่าสะกดรอยตามคนจนพลาดหายไปอะไรพวกนี้มาหลอกเขา งั้นความเป็นพี่น้องนี่คงจะเป็นต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
แต่ว่า ถึงแม้ฉิงถิงจะมาขอโทษเขาในตอนนี้ บอกความจริงให้รู้ ทว่าบางเรื่องกลัวมันจะไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว
อย่างน้อยในตอนที่เขากำลังเผชิญอันตราย ก็ไม่สามารถฝากความปลอดภัยไว้ที่ฉิงถิงได้อีก
หลังจากที่เย่ซือเฉินตัดสายทิ้ง สีหน้ายังคงปกติเช่นเดิม เพียงแต่ต้องที่ดวงตาคู่นั้นจ้องมองเวินลั่วเฉิงนั้น กลับซ่อนความผิดปกติเอาไว้เล็กน้อย
เวินลั่วฉิงตะลึงงันนิ่งไป ดวงตาประกายความตกใจ เย่ซือเฉินเมื่อกี้พูดว่าเขารู้แล้วใช่ไหม
ความหมายของเย่ซือเฉินคือเขารู้ตัวตนที่แท้จริงของพี่รุ่นตั้งนานแล้วเหรอ
เย่ซือเฉินรู้ตนตัวที่แท้จริงของรุ่นพี่ได้ยังไง หรืออิทธิพลในประเทศMของเย่ซือเฉินจะกระทบกระทั่งกับรุ่นพี่จริงๆ งั้นรุ่นพี่จะได้รับอันตรายไหมนะ
เย่ซือเฉินเห็นสีหน้าที่เป็นกังวลของเวินลั่วฉิงแล้ว ทันใดนั้นก็เกิดความไม่พอใจในอกเล็กน้อย เขารู้อยู่แล้ว ว่าในตอนนี้คนที่เธอเป็นหวังไม่ใช่เขา แต่เป็นถังไป๋เชียน พูดให้ถูกคือเธอน่าจะกังวลว่าเขาจะทำร้ายถังไป๋เชียนนั้นเอง
ยัยผู้หญิงสมควรตายคนนี้ เธอรู้รึเปล่าว่าใครกันแน่ที่เป็นสามีของเธอ ใครกันแน่ที่เป็นผู้ชายของเธอ
คือเขา เขาคือสามีของเธอ คือผู้ชายของเธอ
แต่ปรากฏว่าเธอยังกล้าเป็นห่วงเป็นใยผู้ชายคนอื่นต่อหน้าต่อตาเขาอีก
“เรื่องของถังไป๋เชียนฉันรู้ตั้งนานแล้ว”เห็นท่าทางของเธอ ในใจคุณชายสามเย่ก็ก่อเกิดคำว่าความไม่พอใจ และน้อยใจ เพราะฉะนั้น เขาจึงแกล้งเอ่ยเสริมขึ้นมาอีกประโยคหนึ่ง ” ฉันรู้หมด รวมไปถึงเรื่องทั้งหมดในประเทศMด้วย”
คุณชายสามเย่ในตอนนี้จงใจจะพูดแบบนี้ออกไป
ที่จริงคำพูดของคุณชายสามเย่ก็ไม่ได้เป็นการโกหก ช่วงเวลานี้เขาสั่งคนไปสืบเรื่องของถังไป๋เชียนได้มากมาย และมากมาย
แน่นอน รวมไปถึงเวินลั่วฉิงด้วย
“พูดตามจริง ถังไป๋เชียนก็ขัดขวางเรื่องฉันจริงๆด้วย”คุณชายสามเย่รู้ว่าเวินลั่วฉิงกังวลเรื่องอะไรอยู่ ฉะนั้นเขาจึงแกล้งเอ่ยเสริมประโยคนี้ขึ้นมา ตอนนี้เขาตั้งใจพูดออกมาแบบสองแง่สองง่าม
“แล้วไงล่ะ”เวินลั่วฉิงแอบหายใจเข้าลึกๆ จ้องมองเขา แม้ใบหน้าไม่เผยพิรุธอะไรออกมามาก แต่น้ำเสียงนั้นยังพอฟังออกถึงความผิดปกติ ความผิดปกติพวกนั้นแหละเป็นสิ่งที่กำลังเธอกังวล
ในใจคุณชายสามเย่ยิ่งไม่พอใจเข้าไปอีก เขาจงใจพูดแบบนี้ เพราะอยากจะขู่เธอให้กลัวแท้ๆ แต่เขากลับพบว่าตอนนี้เป็นเขาเองที่เป็นคนทารุณตัวเองทั้งนั้น
เห็นเธอให้ความเป็นห่วงเป็นใยถังไป๋เชียนแล้ว เขาอยากฆ่าคนเสียจริงๆ
“เพราะฉะนั้น มันก็ขึ้นอยู่กับเธอแล้วล่ะ”เย่ซือเฉินจ้องมองเธอ คำพูดนี่สองแง่สองง่าม แต่มีความหมายที่ชัดเจน เขาทราบดีจากความฉลาดของเวินลั่วฉิง เธอต้องเข้าใจแน่นอน
คุณชายสามเย่ตอนนี้กำลังคิด ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหน ก็ต้องเอาเธอมาอยู่ข้างกายตัวเองให้ได้ เพียงแค่เธออยู่ข้างกายเขา เรื่องอื่นก็เป็นไปได้ทั้งหมด
ตอนนี้คุณชายสามเย่คิดว่าจะใช้เงื่อนไขและทรัพยากรทั้งหมดที่มีมาใช้ให้เป็นประโยชน์
แต่ว่า ต่อมานั้น คำพูดเวินลั่วเฉิงกลับทำให้คุณชายสามเย่ประหลาดใจไม่น้อย……
“เรื่องระหว่างลูกผู้ชายของพวกคุณ เกี่ยวอะไรกับฉันด้วยล่ะ”เวินลั่วฉิงจ้องเขม็งเขาอย่างไม่พอใจแวบหนึ่ง สายตานั้นขาดแค่บอกคุณชายสามเย่เป็นคนปัญญาอ่อนออกไปตามตรงเท่านั้น
ก่อนหน้านั้นเธอจงใจปิดบังตัวตนที่แท้จริงของรุ่นพี่ว่าเป็นใครก็จริง เพราะเธอไม่อยากให้ตัวตนของรุ่นพี่ถูกเปิดโปง เพราะเธอไม่อยากให้รุ่นพี่ได้รับอันตราย
แต่ตอนนี้เย่ซือเฉินรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว งั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรอีก ส่วนเรื่องอื่นต่อจากนี้ ก็เป็นเรื่องระหว่างลูกผู้ชายของพวกเขา ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลย
เย่ซือเฉินอึ้ง อึ้งไปอย่างสิ้นเชิง แล้วจ้องมองมายังเธอแบบไม่กะพริบ ผู้หญิงคนนี้ทำไมถึงได้ทำอะไรคาดการไม่ถึงตลอด
ในเวลานี้ เธอควรจะรับปากเงื่อนไขทั้งหมดของเขาเพื่อรุ่นพี่ของเธอไม่ใช่เหรอ
เขายังคิด ว่าอาจจะใช้โอกาสนี้ ให้เธอไม่คิดเรื่องหย่าอีก แค่ไม่หย่า แค่เพียงเธออยู่ข้างกายเขา เวลานานไป เธอต้องค่อยๆรักเขาอย่างแน่นอน
ในละครเป็นเช่นนี้ตลอดนี้ไม่ใช่เหรอ
พอใช้กับเธอทำไมถึงไม่เป็นเช่นนั้นล่ะ ทำไมถึงไม่เกี่ยวกับเธอล่ะ
แต่ว่า ต่อมาคุณชายสามเย่ก็ได้สติ ก็นึกด่าตัวเองในใจแรงๆ
แม่ง เย่ซือเฉินสมองแกต้องมีปัญหาแน่ๆ
หากเธอทำเพื่อถังไป๋เชียนไอ้ตูดหมานั้นรับปากเงื่อนไขทั้งหมดของเขา งั้นเขาคงได้โกรธจนกระอักเลือดแน่
จากนั้น คุณชายสามเย่ก็พอใจกับคำตอบของเวินลั่วฉิงขึ้นมาทันที
อือ ภรรยาเขาแปลกแตกต่างจากคนทั่วไป เท่ห์สุดๆ
คุณชายสามเย่มองเวินลั่วฉิง แล้วยิ้มดีใจพิเศษจนดูผิดปกติ
มองรอยยิ้มบนหน้าเขาแล้ว ในใจเวินลั่วฉิงก็รู้สึกขนลุกขึ้นมาทันที เขาคิดจะทำอะไรอีกแล้ว
“โทรศัพท์ของเธอล่ะ”คุณชายสามเย่นึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านั้นเขาโทรไปหาเธอ แต่โทรไม่ติดสักที เขาเลยรู้สึกสงสัยมาตลอด
“โทรศัพท์ฉันหายไปแล้ว”เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เวินลั่วฉิงยังมีความสงสัยเลย โทรศัพท์เธอตกหล่นหายไปแล้ว ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกอะไรเลย ดูเหมือนความระมัดระวังของเธอจะแย่ลงเรื่อยๆแล้ว
เป็นเพราะเธออยู่กับเย่ซือเฉินตลอด วันๆไม่ทำการไม่ทำงาน จากนั้นความสามารถของเธอก็ค่อยๆลดลงใช่ไหม
เวินลั่วฉิงคิดว่าความคิดนี้น่าจะเป็นไปได้สูง เพราะฉะนั้น เธอคิดว่าควรจะอยู่ห่างเย่ซือเฉินถึงจะโอเค
แน่นอน คุณชายสามเย่ไม่รับรู้ความคิดในตอนนี้ของเวินลั่วฉิง ดวงตาของเขาฉายแววครุ่นคิดเล็กน้อย
เขาเชื่อคำพูดของเธอ ที่เธอบอกว่าโทรศัพท์หายไปแล้ว อาจเป็นเพราะเธอคิดว่าโทรศัพท์เธอตกหล่นหายไปจริงๆ
แต่เขาคิดว่าเรื่องนี้ต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
เพราะตอนนั้นถังไป๋เชียนอยู่ด้วยกันกับเธอ คุณชายสามเย่คิดว่า มีความเป็นไปได้สูงที่ถังไป๋เชียนจะแอบขโมยโทรศัพท์ของเธอไป แล้วแอบปิดเครื่องของเธอ ให้เขาติดต่อเธอไม่ได้
ไม่พูดไม่ได้ว่าคุณชายสามเย่เชื่อว่าความจริงเป็นแบบนี้
