ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน – ตอนที่ 41 ฉันต้องการภรรยา

ตอนที่ 41 ฉันต้องการภรรยา

เขาเป็นอะไรจู่ ๆ จะเข้าใกล้เธอขนาดนี้ทำไม?

เพียงแต่ว่าในตอนนี้มีสิ่งหนึ่งที่เวินลั่วฉิงสามารถมั่นใจได้ก็คือ ผู้ชายคนนี้ตั้งใจยืนขวางเธออยู่ตรงนี้จริง ๆ

แต่ว่าทำไมเขาถึงทำแบบนี้? เรื่องนี้เวินลั่วฉิงคิดยังไงก็คิดไม่ออก

“อืม มีธุระ” เย่ซือเฉินยักคิ้วเล็กน้อย เสียงทุ้มนั้นค่อย ๆ เปล่งออกมา ตอบคำถามอย่างตรงไปตรงมา และเด็ดขาดมาก

เวินลั่วฉิงเมื่อได้ยินเขาพูดว่ามีธุระ จึงรอให้เขาพูดต่อไป

น่าเสียดายที่คำพูดสองคำสั้น ๆ นั้นไม่มีประโยคต่อไปแล้ว

เวินลั่วฉิงรออยู่นาน แต่ก็ยังไม่ได้ยินเขาเอ่ยปากพูด

“ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายคนนี้ มีธุระอะไรเหรอคะ?” ในที่สุดก็เป็นเวินลั่วฉิงที่ทำลายความเงียบนั้น ใบหน้าของเธอเฉยชา แต่ในใจกลับรู้สึกหงุดหงิด มีธุระนายก็รีบ ๆ หน่อยสิ อย่าเสียเวลาได้ไหม?

“ฉันต้องการภรรยา” เขามองไปที่เธอ มุมปากขยับนิดหน่อย คำแต่ละคำที่พูดออกมาอย่างกระทันหันแต่ลอยเข้าหูเธออย่างชัดเจน

“……” เวินลั่วฉิงตะลึงงัน แม้ว่าโดยปกติเธอจะเป็นคนใจเย็นขนาดไหน แต่เวลานี้ไม่มีทางที่จะไม่ตกตะลึง เมื่อกี้หูของเธอเกิดมีปัญหา หูแว่วไปเหรอ?

เมื่อกี้เขาพูดว่าอะไรนะ?

เขาต้องการภรรยา? แต่นี่มันธุระกงการอะไรของเธอ? เขาต้องการภรรยา งั้นเขาก็ไปตามหาภรรยาก็จบเรื่อง จำเป็นต้องบอกเธอไหม?

“คุณคะ ฉันไม่ค่อยเข้าใจความหมายของคุณค่ะ” เวินลั่วฉิงดูออกว่า ผู้ชายคนนี้ถนอมคำพูดดุจดังทองคำ ดังนั้น เธอไม่กล้าคาดหวังว่าเขาจะเป็นฝ่ายอธิบาย จึงทำให้เธอต้องเป็นคนถาม

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าปัญหานี้จำเป็นต้องพูดให้ชัดเจน

“ฉันต้องการภรรยา และเธอเหมาะสมพอดี” เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ ยิ้มมุมปากเล็กน้อย แต่ก็กลับอธิบายให้เธอฟังอย่างใจเย็นมาก

ครั้งแรกก็พูดได้ค่อนข้างชัดเจนแล้ว

“ทำไม? ฉันเหมาะสมตรงไหนเหรอ?” เวินลั่วฉิงอึ้งนิดหน่อย กระพริบตาอย่างรวดเร็ว เธอเหมาะสม? เธอเหมาะสมตรงไหน? เธอจะเปลี่ยน เปลี่ยนให้ไม่เหมาะสม ตกลงไหม?

“ฉันไม่ค่อยชอบคนที่สวยเกินไป แล้วก็ไม่ชอบคนที่ฉลาดเกินไป” เย่ซือเฉินมุมปากยกขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สายตาที่มองมาที่เธอราวกับยิ้มเยาะเล็กน้อย

เมื่อได้ฟังสิ่งที่เขาพูด เวินลั่วฉิงที่ใจเย็นมาตลอดในตอนนี้รู้สึกโมโหเล็กน้อยแล้ว มีใครที่ไหนเขาพูดแบบนี้กัน? เขาไม่พูดตรง ๆ เลยว่าเป็นเพราะเธอโง่พอ ขี้เหร่พอ ดังนั้นเขารู้สึกว่าเหมาะสม

คนคนนี้แปลกประหลาดซะจริง มีใครเขาเลือกภรรยาแบบนี้กัน?

เพียงแต่ว่า ในใจของเวินลั่วฉิงพูดแอบบอกตัวเองให้ใจเย็น ๆ เธอเป็นกุลสตรี อืม ใช่ เธอเป็นกุลสตรี ดังนั้นจะต้องรักษาความสง่างาม ความสุภาพของกุลสตรีไว้

“คุณผู้ชายคนนี้อยากจะเกี่ยวดองกับตระกูลเวินเหรอคะ? ถ้าหากเป็นเช่นนั้น คุณสามารถไปคุยกับคุณปู่ได้ วันนี้ดูเหมือนว่ามีคนไม่น้อยไปคุยกับคุณปู่ถึงเรื่องนี้นะคะ”

ในเมื่อเขาต้องการจะเกี่ยวดองกับตระกูลเวิน งั้นก็ส่งเขาไปให้คุณปู่ ให้คุณปู่เป็นคนจัดการ

“ใช่ วันนี้คนที่มาสู่ขอไม่น้อยจริง ๆ ดังนั้นจึงไม่ขาดแคลนตระกูลเย่อ” เย่ซือเฉินมีหรือจะดูไม่ออกความคิดของเธอ ผู้หญิงคนนี้ความสามารถในการเสแสร้งของเธอร้ายกาจมากจริง ๆ เมื่อสักครู่เขาตั้งใจพูดแบบนั้น สีหน้าของเธอกลับไม่เผยให้เห็นถึงความโมโหแม้แต่น้อย

ดี ดีมาก เขาอยากจะรู้ว่าเธอจะเสเสร้งได้ถึงเมื่อไหร่

ตระกูลเย่อ? เวินลั่วฉิงแอบตกใจ เมือง A ตระกูลเย่อมีไม่ค่อยเยอะ ที่เธอรู้จักมีเพียงตระกูลเดียว หรือว่าเขาคือ?

ไม่ เป็นไปไม่ได้หรอก?! การมีอยู่ของบริษัทเย่อซื่อกรุ้ปที่เมือง A นั่นราวกับเรื่องเทพนิยาย อยากจะเกี่ยวดองกับตระกูลเวิน?

ไม่ เป็นไปไม่ได้แน่นอน! ไม่ใช่ว่าเขาสวมรอยตระกูลเย่อเพื่อมาหลอกหลวงกันหรอกนะ?

“พรุ่งนี้สิบเอ็ดโมง เจอกันที่อำเภอ” เวินลั่วฉิงกำลังแอบครุ่นคิด จู่ ๆ เสียงของเย่ซือเฉินก็ดังขึ้นในหัวของเธอ