บทที่424คุณชายสามเย่บอกว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ（2）
เย่ซือเฉินไม่ขยับใดๆ เพียงแต่ว่าดวงตาที่หรี่ลงเล็กน้อยนั้นจมลงเล็กน้อย แววตาของเย่ซือเฉินสังเกตเห็นถึงลาปาตี๋ที่กำลังมองมาที่ทางเขา จากนั้นก็มองไปทางหลี่ยุ่น
เมื่อมองจากที่ไกลๆ ก็จะดูเหมือนร่างกายหลี่ยุ่นแนบชิดกับเขาอยู่ด้วยกัน ความจริงระหว่างพวกเขาสองคนยังมีระยะห่างอยู่บ้าง เย่ซือเฉินไม่ชอบให้ผู้หญิงเข้าใกล้เขา นอกเสียจากจะเป็นภรรยาของเขา
หลี่ยุ่นเห็นว่าเธอเข้าใกล้ขนาดนี้แล้ว เย่ซือเฉินก็ยังไม่ผลักตัวเถอะออก เวลานี้ในใจรู้สึกดีใจมาก ดีใจสุดๆไปเลย
นี่แสดงว่า เธอทำสำเร็จแล้ว กลางคืนวันนี้ เขาจะกลายเป็นของเธอแล้ว! !
หลี่ยุ่นอยากเข้าใกล้อีก อยากเข้าไปให้ตัวแนบติดกับเขา อยากนำร่างกายที่นุ่มนวลของเธอติดตรงอกของเขา เธอคิดว่า ปั๊มนั้นจะทำให้เขายิ่งปฏิเสธไม่ลง
เข้าใกล้โดยไม่มีระยะห่างแบบนี้ ดมกลิ่นกายโดยเฉพาะที่มีแค่ในร่างกายผู้ชายของเขา ทำให้เธอรู้สึกคันไม้คันมือจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
แต่ว่า มือที่เย่ซือเฉินจับเธออยู่ก็ออกแรงเล็กน้อย ห้ามท่าทีของเธอไว้ได้
หลี่ยุ่นเงิบเล็กน้อย มีความสงสัยบ้าง จึงเงยหน้าขึ้นมองเขา
“อยากขยับ ยืนอยู่แบบนี้แหละ”เวลานี้น้ำเสียงของเย่ซือเฉินเต็มไปด้วยการกล่าวเตือน แต่เพราะไม่อยากให้คนอื่นได้ยิน เขาจึงกดเสียงให้ต่ำลง
หลี่ยุ่นกลับเข้าใจว่าเป็นเพราะเขาดื่มเหล้า แล้วยามันออกฤทธิ์ คิดว่าร่างกายของเขามีการตอบสนองแล้ว แต่ก็ยังพยายามห้ามเอาไว้
“ที่จริง คุณไม่จำเป็นต้องห้ามใจไว้ก็ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น เราเปลี่ยนสถานที่กันดีไหมคะ”หลี่ยุ่นเขย่งเท้าขึ้น พยายามเข้าใกล้ข้างหูของเขา และพูดเบาๆ
หลี่ยุ่นในเวลานี้บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เห็นรอยยิ้มที่ดูมีเลศนัยมาก หลี่ยุ่นอยากกอดเย่ซือเฉินตรงๆเลย ฟ้องแรงมือของเย่ซือเฉิน ทำให้เธอเข้าใกล้เย่ซือเฉินไม่ได้เลย
แต่ว่า เธอไม่ได้ร้อน ในเมื่อเย่ซือเฉินดื่มเหล้าของเธอแล้ว เธอยังต้องร้อนใจอีกด้วยหรอ?
เธอคอยรอ รอให้เย่ซือเฉินขอร้องเธอ……
จุดที่เวินลั่วฉิงก็คือทางทิศด้านหลังของเย่ซือเฉิน เธอมองไม่เห็นใบหน้าของเย่ซือเฉิน แต่กลับเห็นใบหน้าของหลี่ยุ่นได้อย่างชัดเจน
ในขณะที่หลี่ยุ่นเขย่งเท้าเข้าใกล้กระซิบข้างหูเย่ซือเฉินเมื่อกี้นี้ เวินลั่วฉิงเงยหน้าขึ้นมาพอดี ก็ได้เห็นสีหน้าทั้งหมดบนใบหน้าของ
แน่นอนว่า เมื่อมองจากมุมของเวินลั่วฉิงในตอนนี้ ทั้งสองคนไม่มีระยะห่างเลย ท่าทีของทั้งสองคนก็ยิ่ง……
เวินลั่วฉิงตะลึงเล็กน้อย
ไม่คิดว่าเย่ซือเฉินจะจีบสาวเก่งขนาดนี้ ผู้หญิงคนนั้นถูกเขาจีบจน…..ดีใจมีความสุขจะตายอยู่แล้ว ในเวลานี้ เวินลั่วฉิงคิดคำอุปมาได้เพียงคำนี้คำเดียว
ดูออกได้ว่า ทั้งสองคน’สมยอมเป็นใจ’กันมาก
งั้นที่เย่ซือเฉินทำแบบนั้นกับเธอเมื่อกี้นี้ ก็เป็นเพราะว่าเย่ซือเฉินดูออกว่าเป็นเธอ ก็เลยทำแบบนั้นกับเธอ? หรือจะเป็นเพราะว่าตอนนี้หน้าตาของเธอดูสวยขึ้น เลยจีบเล่นๆ？
ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว คงจะเป็น……จีบเล่นๆหรือเปล่า?
ไม่คิดเลยว่าคุณชายสามเย่จะเป็นคุณชายสามเย่ที่เป็นแบบนี้！！
ไหนบอกว่าคุณชายสามเย่ไม่ชอบเรื่องกามราคะไงล่ะ？นี่แสดงว่าไม่ควรเชื่อเรื่องที่เล่ากัน
ใช่แล้วล่ะ เรื่องเล่าไม่ควรเชื่อจริงๆด้วย เธอก็เป็นคนถูกทำร้ายคนหนึ่ง เหตุผลหนึ่งที่ทีแรกเธอตกลงแต่งงานกับเขา ก็เป็นเพราะได้ยินว่าคุณชายสามเย่ไม่ชอบเรื่องกามราคะ เธอคิดว่าการแต่งงานกับเขาจะไม่เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น แต่สุดท้ายก็…….
เรื่องเล่านี้ทำร้ายคนได้ลึกจริงๆ
แต่ ตอนนี้ยังดีที่คุณชายสามเย่จะไม่ทำร้ายเธออีก
พวกเขาหย่ากันแล้ว คุณชายสามเย่ทำร้ายเธอไม่ได้อีกแล้ว
เพียงแค่คุณชายสามเย่ทำร้ายเธอไม่ได้อีก งั้นก็ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเธออีก
ที่จริงแล้วเวลานี้เย่ซือเฉินอยากจะโยนหลี่ยุ่นออกไปทิ้งไกลๆ แต่ว่าเวลานี้มีดวงตาคู่นึงกำลังมองมาทิศทางของพวกเขา เพราะฉะนั้น เย่ซือเฉินจึงทนไว แต่เย่ซือเฉินไม่รู้ว่าเวินลั่วฉิงที่อยู่ด้านหลังเขาก็เห็นแล้วเช่นกัน
“เราเปลี่ยนสถานที่กันเถอะ คืนนี้ฉันเป็นของคุณ คุณจะทำอะไรก็ได้ตามสบายค่ะ”หลี่ยุ่นเห็นเขาดื่มเหล้าลงไป แม้จะเดินไปเพียงแค่คำเดียว ฤทธิ์ของยามันแรงเพียงพอแล้ว เธอไม่เชื่อว่าในสถานการณ์แบบนี้เย่ซือเฉินยังจะปฏิเสธเธอได้อีก
เพราะว่า เขาดื่มยาอันนั้นลงไปมันปฏิเสธไม่ได้เลย
เธอคาดหวังทุกอย่างในคืนนี้มาก ความจริง คาดหวังมานานแล้ว นานมาก ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอได้พบกับเย่ซือเฉิน เธอก็คาดหวังแล้ว……
หวังจะได้ครอบครองเขา หวังได้ทุกอย่างจากเขา！
เย่ซือเฉินไม่ได้พูดอะไร ดวงตาคู่นั้นกวาดตามองทีนึง จากนั้นก็ปล่อยมือเธอลง
หลี่ยุ่นตะลึงเล็กน้อย เธอไม่คิดเลยว่า นอนจากเย่ซือเฉินจะไม่ตอบตกลงเธอ ยังปล่อยเธออีก เขาดื่มเหล้าของเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมเหมือนไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย?
หรือว่าฤทธิ์ของยายังไม่ออกฤทธิ์？
หลังจากที่เย่ซือเฉินปล่อยมือเธอ ก็ไม่ได้พูดอะไร แต่กลับเดินไปนั่งเก้าอี้ข้างๆ หลี่ยุ่นตะลึง ท่าทีของเย่ซือเฉินในตอนนี้ เธอดูไม่ออกว่าเขาโกรธหรือเปล่า
แผนการที่เธอวางไว้เรียบร้อยนั้น จะให้เธอยอมแพ้แบบนี้ เธอไม่ยอม เธอคิดๆแล้ว ก็ตามไป นั่งข้างๆเขา เก้าอี้ทั้ง 2 ตัวใกล้กันมาก เพราะฉะนั้นตำแหน่งของทั้งสองคนใกล้มาก
ดูแล้วก็เหมือนสนิทสนมกันมาก
เวลานี้ เย่ซือเฉินพบว่า ลาปาตี๋พวกเขาไม่ค่อยสังเกตเวินลั่วฉิงเท่าไหร่แล้ว แต่กลับเบนความสนใจมาอยู่ที่ตัวหลี่ยุ่น
นี่ก็แสดงว่าเขาได้เบี่ยงเบนความสนใจของพวกเขาได้สำเร็จแล้ว
เย่ซือเฉินแอบถอนหายใจทีนึง สายตาของเขาหมุนและน้อย กำลังมองหาเวินลั่วฉิงยังไม่ทิ้งร่องรอย
เวลานี้เวินลั่วฉิงอยู่ตรงกันข้ามเขา เพราะฉะนั้นตอนที่เขามองไป ก็ได้สบตากับเธอพอดี
เย่ซือเฉินรู้ว่าเธอเห็นเขาแล้ว ในเมื่อเห็นเขาเล่นก็แสดงว่าเห็นหลี่ยุ่นที่อยู่ยิ่งใกล้เขาด้วย แต่สีหน้าของเวินลั่วฉิงไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย แม้แต่นิดเดียวก็ไม่มี
เย่ซือเฉินแอบโมโห ผู้หญิงคนนี้ช่างใจร้ายใจดำจริงๆ เห็นเขาใกล้กับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ โทรกลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย?
เธอจะไม่มีความเห็นควรสั่งได้เลยหรือไง？
การเป็นสามีภรรยากัน 3 เดือนนี่เป็นเรื่องไม่จริงเหรอ？เป็นฟรีๆเหรอ？
ฉันเป็นผู้หญิงที่ใจร้ายใจดำจริงๆ
แต่ว่า สายตาของเย่ซือเฉินไม่ได้มองที่เวินลั่วฉิงนานเท่าไหร่ ไม่ใช่เพราะไม่อยาก ก็เพราะมองเวลานี้ไม่ได้
แน่นอนว่า เวินลั่วฉิงก็เบี่ยงเบนสายตาไปมองทางอื่นอย่างรวดเร็วเหมือนกัน แล้วไม่หันไปมองเย่ซือเฉินอีก
แน่นอนว่าถังไป๋เชียนก็เห็นการกระทำทุกอย่างของเย่ซือเฉินกับผู้หญิงคนนั้นก่อนหน้านี้ เขารู้ดีว่าทำไมเย่ซือเฉินถึงต้องทำแบบนั้น เพราะว่า เขาเป็นคนคิดหาวิธีแจ้งให้ศัตรูของเย่ซือเฉินทราบเอง
ถังไป๋เชียนรู้ว่าภารกิจของหยุนเถิง คือเย่ซือเฉืนมันเป็นการวางแผนล่อให้เขาออกมา เขาก็เลยรู้ว่าค่ำคืนในวันนี้เย่ซือเฉินต้องมาแน่ๆ
ในเมื่อเย่ซือเฉินก็ใช้แผนกับเขา เขาก็สามารถใช้แผนกับเย่ซือเฉินได้เหมือนกัน
เธอรู้อย่างชัดเจนว่า เพียงแค่ศัตรูของเย่ซือเฉินปรากฏตัวในวันนี้ เย่ซือเฉินก็ไม่กล้าทำอะไรต่อเวินลั่วฉิง เย่ซือเฉินยิ่งไม่กล้าพาเวินลั่วฉิงจากไป
เขาต้องการให้เย่ซือเฉินสามารถมองเห็นได้ แต่สัมผัสไม่ได้ จึงพาไปไม่ได้
