ตอนที่ 45 ปล่อยเขาไปเถอะ
“คุณปู่……” เวินลั่วฉิงตะลึงอย่างถึงที่สุด นี่มันเรื่องอะไรกัน?
เดิมที่เธออยากจะลองเชิงท่าทางของคุณปู่เวินเฉย ๆ เพื่อต้องการจะจัดการเรื่องของเย่ซือเฉิน แต่ตอนนี้เรื่องของเย่ซือเฉินไม่เพียงแค่จัดการไม่ได้ กลับลากคุณชายห้าฉิงมาอีกคน
นี่เธอไปหาเรื่องใครเหรอ ทำไมเธอถึงได้โชคร้ายขนาดนี้?
ที่นอกหน้าต่าง สายตาของเย่ซือเฉินค่อย ๆ มองไปที่คุณชายห้าฉิง สายตาเย็นชาที่น่ากลัวนั้น
“พี่สาม ผมไม่เกี่ยวนะครับ” คุณชายห้าฉิงเวลานี้น่าสงสารจริง ๆ เขาหาเรื่องใครหรือยัง ทำไมทุกครั้งต้องเป็นเขาที่โชคร้าย
“ฉิงฉิง เจ้าหนุ่มตระกูลฉิงคนนั้นไม่เลวจริง ๆ นะ อายุยังน้อยก็ได้เป็นถึงหัวหน้าสำนักงานตำรวจ แถมเจ้าหนุ่มนั่นทำอะไรก็ดูมั่นคง แล้วก็ไม่มีข่าววุ่นวายอะไรพวกนั้นด้วย ปู่ว่าไม่เลวนะ” คุณปู่เวินยิ่งพูดยิ่งตื่นเต้น ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้พอเป็นไปได้
“คุณปู่ แต่ว่าตระกูลฉิงไม่ได้มาสู่ขอนะคะ” เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ พยายามปฏิเสธอย่างนุ่มนวล เธอกลุ้มใจ กลุ้มใจจริง ๆ นี่มันเรื่องอะไรกัน?
“แค่เพียงฉิงฉิงยินยอม เจ้าหนุ่มตระกูลฉิงก็ไม่ใช่ปัญหาแน่นอน ตระกูลฉิงไม่มาสู่ขอ ปู่สามารถเอ่ยกับตระกูลฉิงได้ เรื่องนี้วางใจปู่ได้ ไม่มีปัญหาแน่นอน” แต่ว่าเห็นได้ชัดว่าคุณปู่เวินไม่เข้าใจความหมายของเวินลั่วฉิงเลยสักนิด หรือว่าพูดได้ว่าตอนนี้คุณปู่เวินเข้าใจความหมายของเวินลั่วฉิงผิดแล้ว
คุณปู่เวินนึกว่าในใจของเวินลั่วฉิงยินยอม เพียงแต่เป็นเพราะว่าตระกูลฉิงไม่ได้มาสู่ขอ จึงไม่สบายใจ
“ฉิงฉิง อันที่จริงเรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นฝ่ายชายที่เป็นคนเอ่ยปาก ฝ่ายหญิงก็สามารถเอ่ยปากได้ แค่เพียงคนสองคนแต่งงานกันแล้วก็มีความสุขก็พอแล้ว”
“……” เวินลั่วฉิงหมดคำพูดโดยสิ้นเชิง นี่ทำไมถึงลากไปถึงความสุขหลังแต่งงานแล้วหละ ตรรกะของคุณปู่เร็วเกินไปหน่อยไหม?
“ฉิงฉิง ปู่โทรไปคุยกับตระกูลฉิงเรื่องนี้ตอนนี้เลย” คิดไม่ถึงว่าคุณปู่เวินพูดเร็วทำเร็ว จะโทรศัพท์ตอนนี้
“คุณปู่……” เวินลั่วฉิงสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย อยากจะขัดขวางคุณปู่เวิน
“ฉิงฉิง เรื่องนี้หนูไม่ต้องสนใจแล้ว วางใจปู่ ปู่จัดการได้ดีแน่ รับรองว่าไม่ให้ฉิงฉิงเสียเปรียบแน่นอน
เพียงแต่ว่า ตอนนี้คุณปู่เวินไม่ได้ฟังคำปฏิเสธใด ๆ ทั้งสิ้น หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
ที่นอกหน้าต่าง เย่ซือเฉินสายตามองไปที่คุณชายห้าฉิงอย่างเย็นชาอย่างเห็นได้ชัด แถมยังแฝงไปด้วยเจตนาที่ค่อนข้างอันตรายอยู่ด้วย
“พี่สาม ผมเสียเปรียบจริง ๆ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับผมเลยนะ” คุณชายห้าฉิงเวลานี้แทบจะร้องไห้แล้ว เขาเสียเปรียบจริง ๆ เขาจะไปรู้ได้ยังไงว่าคุณปู่เวินจู่ ๆ ก็คิดแบบนี้
เย่ซือเฉินไม่ได้พูดอะไร ดวงตาคู่นั้นเพียงแค่หรี่ตาลงช้า ๆ กลิ่นอายความอันตรายนั่นยิ่งชัดเจนขึ้น
“พี่สาม ผมเข้าใจแล้ว ผมจะจัดการทันที ผมจะจัดการเรื่องนี้ทันทีครับ” คุณชายห้าฉิงช่างฉลาดเหลือเกิน จึงเข้าใจความหมายของเย่ซือเฉินได้ในทันที
ความหมายของพี่สามไม่ได้ให้เขาขอโทษ แต่ให้เขาจัดการเรื่องนี้
เพียงแต่ว่าเขาก็อยู่บนเส้นความตาย คุณปู่เวินจู่ ๆ คิดแบบนี้ เขาก็ไม่รู้ว่าจะขัดขวางยังไง
แต่ว่า คุณชายห้าฉิงไม่เสียแรงที่เป็นถึงคุณชายห้าฉิง สายตาครุ่นคิด ทันใดนั้นก็มีความคิดอย่างหนึ่งขึ้น
“พี่สาม ผมมีวิธีแล้ว รับรองว่าจัดการเรื่องนี้ได้อย่างสวยงามแน่นอน” คุณชายฉิงมองไปทางเย่ซือเฉิน ใบหน้าแฝงไปด้วยรอยยิ้มเอาอกเอาใจ
เขาเชื่อว่าถ้าตอนนี้ตนเองไม่จัดการเรื่องนี้ให้เสร็จละก็ พี่สามต้องไปปล่อยเขาไว้แน่
