ตอนที่ 46 เขาจะแต่งงานแล้ว ดังนั้นจึงขอเธอแต่งงานไม่ได้
คุณชายห้าฉิงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา รีบกดสายโทรออก เพียงแต่ว่าเขาเกรงว่าจะถูกคุณปู่เวินที่อยู่ในห้องได้ยินเข้า เขาจึงเดินออกไปไกลหน่อย
“เจ้าเด็กบ้านี่ ยังรู้จักโทรศัพท์กลับมานะ” ทันทีที่เชื่อมสายติด เสียงตะโกนของคุณท่านฉิงดังออกมาจากโทรศัพท์ เสียงนั้นโมโหเป็นอย่างมาก
“ปู่ครับ ผมมีข่าวดีจะบอกปู่” ตอนนี้คุณชายห้าฉิงไม่มีเวลาพูดไร้สาระ จึงพูดเข้าประเด็นโดยตรง และก็ไม่ได้สนใจเสียงตะโกนของคุณท่านฉิงเลย
“ข่าวดีเหรอ? แกเหรอจมีข่าวดีอะไร? เดือนกว่าแล้วที่แกไม่กลับบ้าน แค่แกกลับมาบ้านบ่อย ๆ ฉันก็พอใจแล้ว” คุณท่านฉิงนิ่งอึ้งไป เสียงเบาลงนิดหน่อยอย่างเห็นได้ชัด
“ปู่ครับ ผมคบกับแฟนคนนึง วางแผนว่าจะแต่งงานแล้ว อีกไม่กี่วันจะพาไปหาคุณปู่นะครับ” คุณชายห้าฉิงรู้หน้าที่ของตัวเองเป็นอย่างดี ดังนั้นคำโกหกนี้พูดไม่ได้ก็ต้องพูด
คุณชายห้าฉิงชัดเจนยิ่งกว่านั้นคือ ในตอนนี้ที่เขาพูดคำโกหกออกมาผลลัพธ์มันจะเป็นยังไง แต่เขาก็ไม่มีทางเลือก
“จริงเหรอ แกพูดจริงเหรอ?” คุณท่านฉิงเมื่อได้ยินคำพูดนี้ น้ำเสียงตื่นเต้นขึ้นมาทันที แต่ก็ยังรู้สึกสงสัยนิดหน่อย “แกไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”
“คุณปู่ ผมโกหกคุณปู่ทำไม อีกอย่างเรื่องแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น อีกไม่กี่วันผมจะพาคนกลับไป รับรองว่าคุณปู่ต้องพอใจแน่นอน” เพื่อให้สำเร็จภารกิจคุณชายห้าฉิงทุ่มเต็มที่
เพียงแต่ว่า เขากำลังคิดว่าต่อไปเขาจะไปหาคนคนนี้ได้ที่ไหนนะ?
“ดี ดี ดี นี่เป็นข่าวดีจริง ๆ งั้นปู่จะรอ แกรีบพาคนกลับมาเร็ว ๆ เลย” คุณท่านฉิงในขณะนี้ดีใจมากจริง ๆ ในสายโทรศัพท์พูดคำว่าดีอยู่หลายครั้ง
“คุณปู่ ผมมีธุระอีก แค่นี้ก่อนนะครับ” คุณชายห้าฉิงไม่กล้าพูดมากกว่านี้ กลัวว่าคุณท่านฉิงจะสงสัย จึงวางสายโทรศัพท์ไป
“เอ๋? ทำไมโทรศัพท์ของคุณท่านฉิงสายไม่ว่างตลอดเลย?” คุณชายห้าฉิงเดินมาใกล้หน้าต่างและบังเอิญได้ยินประโยคนี้ของคุณปู่เวินพอดี
คุณชายห้าฉิงยิ้มมุมปาก เมื่อสักครู่เขากำลังโทรหาคุณปู่ แน่นอนว่าคุณปู่เวินต้องโทรไม่ติด โชคดีที่เขาเร็วกว่าก้าวนึง
เวินลั่วฉิงกลับภาวนาว่าให้โทรศัพท์ติดต่อไม่ได้ตลอดไป
“ติดแล้ว ติดแล้ว ในที่สุดก็โทรติดแล้ว” แต่ว่าเสียงตื่นเต้นของคุณปู่เวินดังขึ้นมาติด ๆ ทำลายความหวังของเวินลั่วฉิงโดยตรง
“พี่ใหญ่ พี่โทรมาได้จังหวะพอดี ฉันมีข่าวดีจะบอกพี่ หลานฉันจะแต่งงานแล้ว” เมื่อรับสาย คุณปู่เวินยังไม่ทันจะเอ่ยปากพูด เสียงตื่นเต้นของคุณท่านฉิงก็ดังขึ้นมา “พี่ใหญ่ ถึงเวลานั้นพี่ต้องมาดื่มเหล้ามงคลนะ”
เสียงที่ดังมากของคุณท่านฉิงนั้น แม้กระทั่งเวินลั่วฉิงที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ได้ยินชัดเจนมาก
เวินลั่วฉิงยิ้มมุมปาก เธอรู้สึกว่านี่คือข่าวดีที่สุดของวันนี้แล้ว
สีหน้าท่าทางตื่นเต้นของคุณปู่เวินนั้นหายไปในทันที เดิมทีอยากจะพูดเรื่องแต่งงาน คิดไม่ถึงว่าเขายังไม่ทันได้พูด อีกฝ่ายก็เชิญเขาไปดื่มเหล้ามงคลแล้ว ยังมีเรื่องที่ทำให้กลุ้มใจกว่านี้อีกไหม?
ตอนนี้คุณปู่เวินอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นจึงพูดคล้อยตามไปกี่ประโยค ก่อนจะวางสายโทรศัพท์ไป
เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ ยังดีที่ตกใจแต่ไม่มีอันตรายใด ๆ
“ฉิงฉิง เจ้าหนุ่มตระกูลฉิงนั่นจะแต่งงานแล้ว ดูท่าเรื่องนี้จะไม่สำเร็จแล้ว” เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เวินรู้สึกผิดหวังนิดหน่อย
เมื่อเทียบกับความผิดหวังของคุณปู่เวินแล้ว เวินลั่วฉิงกลับสบายใจอย่างมาก
เพียงแต่ว่า ประโยคต่อมาของคุณปู่เวินกลับทำให้เวินลั่วฉิงตะลึงไปเลย……
