บทที่466 หลักฐานในคืนนั้นเมื่อห้าปีก่อน คุณชายสามเย่มาเพื่อชำระแค้น (5)
เวินลั่วฉิงไม่พูดอะไรแล้ว เพราะเธอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรก็ผิดไปหมด เขาก็พูดขัดคำพูดเธอได้ทุกอย่าง ทำเอาคำพูดเธอดูบิดเบือนไปหมด
แน่นอน เวินลั่วฉิงรู้ดีว่าเรื่องสำคัญในวันนี้ยังคงเป็นเรื่องของห้าปีที่แล้ว ถ้าไม่แก้ไขเรื่องนี้ คุณชายสามเย่จะไม่มีทางหยุดแน่
ที่สำคัญคือจะจัดการยังไง?
คุณชายสามเย่บอกแต่งงาน นั่นคงเป็นไปไม่ได้แน่นอน ตอนนี้ถึงตีเธอให้ตาย เธอก็ไม่มีทางไปจดทะเบียนสมรสแต่งงานกับเขาโดยง่ายแบบนั้นอีกแล้ว
“ขึ้นรถ ” แต่ คุณชายสามเย่ไม่ให้โอกาสเธอปฏิเสธเลย เขาโอบเธอไว้ แล้วยัดเธอเข้าไปในรถ ยังไม่รอให้เธอได้สติ เขาก็รีบขึ้นรถ แล้วขับรถออกไป
ความเร็วที่รวดเร็วของเขาทำให้เวินลั่วฉิงตะลึงไปเลย เขา ยังใช่คนไหมเนี่ย?
เธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าความเร็วของเธอก็ไม่ช้า แต่เธอพบว่าเมื่อเทียบกับเย่ซือเฉิน ความเร็วของเธอก็เหมือนแค่หอยทาก มันสะเทือนใจจริงๆ
ไม่ ไม่ นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือเขาจะพาเธอไปไหน?
“เย่ซือเฉิน คุณจะพาฉันไปไหน?” เวินลั่วฉิงรู้สึกถามให้ชัดเจนก่อนจะดีกว่า จะให้เขาพาตัวไปโดยไม่รู้อะไรแบบนี้ก็ไม่เอานะ
แต่ เย่ซือเฉินไม่ตอบอะไรเธอ และไม่มองเธอด้วยซ้ำ เขาขับรถต่อ และเวินลั่วฉิงรู้สึกได้ว่าความเร็วของรถของเขาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเขาเร่งความเร็วมากเกินไปแล้ว
ดวงตาของเวินลั่วฉิงกะพริบ เขาคงไม่ใช่เพราะโกรธมาก เลยจะจัดการเธอ กำจัดเธอทิ้งทันทีสินะ?
ดูสีหน้าเขาในตอนนี้ มีความเป็นไปได้สูงมาก! !
สำหรับความสามารถของเขา หากต้องการ‘กำจัด’เธออย่างเงียบ ๆ คงไม่ใช่เรื่องยาก
แต่ เวินลั่วฉิงก็พบว่า รถของเขากำลังขับมุ่งหน้าไปในเมือง
เห็นเขาที่กำลังขับรถอย่างจริงจัง หลังจากขึ้นรถเขาก็ไม่เคยมองเธออีกเลย และไม่พูดอะไรกับเธอสักคำ
เวินลั่วฉิงไม่มีวิธีอื่น ได้แต่หายใจอย่างลับๆ นั่งอย่างเงียบๆ รอให้เขาไปถึงที่หมาย ก็จะรู้ว่าเขาจะทำอะไรแล้ว
หลังจากนั้น ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง รถของเขาจอดอยู่หน้าสำนักกิจการพลเรือน
สําหรับที่นี่ เวินลั่วฉิงค่อนข้างคุ้นเคย เพราะในสามเดือนก่อน เขาเคยพาเธอมา นี่คือที่ที่พวกเขาจดทะเบียนสมรส
ตอนนี้ เขาก็พาเธอมาที่นี่อีกครั้ง
เวินลั่วฉิงนึกถึงเรื่องที่เมื่อกี้เขาเพิ่งบอกว่าจะไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักกิจการพลเรือน ตอนแรกเธอคิดว่า เขาแค่พูดเล่นๆ คิดไม่ถึงเลยว่า เขาจะพาเธอตรงไปที่หน้าประตูสำนักกิจการพลเรือนอีกครั้ง
ถึงที่นี่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเขาจริงจังจริงๆ
“ลงรถ ” เย่ซือเฉินจอดรถเสร็จ มองไปที่เธอ ความหมายก็ชัดเจน ลงรถ แล้วไปจดทะเบียนสมรส
ริมฝีปากของเวินลั่วฉิงกระตุกอย่างแรง สามเดือนก่อน เขาบอกทำเพื่อหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป บังคับให้เธอจดทะเบียนสมรสกับเขา ตอนนี้ เขาก็ทำเพื่อเรื่องในห้าปีที่แล้ว แล้วบังคับเธอมาจดทะเบียนสมรสอีกครั้ง
จะชำระแค้นก็ชำระแค้นสิ ยังไม่ทันทำอะไรเลยก็จะมาจดทะเบียนสมรสนี่มันหมายความว่ายังไง
“จริงๆการชำระแค้นนี้ ยังมีอีกหลายวิธี?” เวินลั่วฉิงคิดว่า เปลี่ยนเป็นวิธีอื่นไหม ขอแค่ไม่ใช่การจดทะเบียนสมรส จะเป็นวิธีอะไรก็ได้
“อืม?”เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย มองเธอด้วยความสงสัยเล็กน้อย ในสมองเธอกำลังคิดอะไรอยู่อีก?
“เช่นการให้เป็นเงินสำหรับชดเชยความเสียหาย……” เวินลั่วฉิงคิดแล้วคิด กล่าวอย่างระมัดระวังว่า แน่นอนว่าเธอรู้ว่าคุณชายสามเย่ไม่ได้ขาดแคลนเงิน แต่ บางครั้งเงินก็เป็นทางออกของปัญหาได้
“เวินลั่วฉิง คุณกําลังย้ำผมเรื่องที่ว่าเมื่อก่อนคุณเคยให้เงินหนึ่งหยวนกับผมเป็นค่าแรงงั้นเหรอ?” เย่ซือเฉินสะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นดวงตาคู่หนึ่งก็หรี่ลงอย่างรวดเร็ว ผู้หญิงคนนี้ยังกล้าพูดเรื่องเงินกับเขา?
ยังจะชดเชยด้วยเงิน？
เวินลั่วฉิง“……”
เวินลั่วฉิงถอนหายใจอย่างลับๆ เกือบกัดโดนลิ้นตัวเอง ทำไมเมื่อกี้เธอถึงลืมเรื่องนี้ไปเลย
“ถ้าไม่ได้จริงๆ คุณสามารถจัดการได้ด้วยการใช้กำลัง” เวินลั่วฉิง หยุดสักครู่ จากนั้นกล่าวอย่างกัดฟันพูด
เวินลั่วฉิงคิดว่าถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ปล่อยให้เขาต่อยยกนึง ให้เขาระบายความโกรธ แม้ว่าเธอจะสู้เขาไม่ไหว แต่เธอเคยได้รับการฝึกฝนพิเศษ และค่อนข้างทนทานต่อการต่อสู้
เย่ซือเฉินโกรธ มือที่กดทับบนพวงมาลัยรถยนต์กำลังสั่น เพราะถูกเธอยั่วให้โมโห
แก้ปัญหาด้วยกําลัง? มีแต่คุณที่คิดแบบนี้ได้ เธอยอมที่จะถูกต่อยก็ไม่ยอมที่จะแต่งงานกับเขา!
ทำไมเขาถึงอยากบีบคอเธอมากขนาดนี้?！
เวินลั่วฉิงเห็นว่าสีหน้าของเขาเปลี่ยนไป ก็รู้เลยว่าวิธีที่เธอพูดเมื่อกี้คุณชายสามเย่ก็ไม่พอใจ เวินลั่วฉิงถอนหายใจอย่างแรง ลังเลและดิ้นรนอยู่พักใหญ่ จากนั้นเขาก็พูดด้วยท่าทางที่ใจกว้าง “นั้น คุณก็สู้เอาคืนเเบบฟันต่อฟันเลยสิ ”
“หือ?” เย่ซือเฉินขมวดคิ้ว อารมณ์สีน่าดูมีความสับสนเล็กน้อย เขาไม่ทันเข้าใจว่าที่เธอพูดนั้นหมายถึงอะไร
อะไรคือเอาคืนแบบฟันต่อฟัน? และเธอขอตัดขาดอย่างไม่ไยดีแบบนี้เหมือนกำลังจะไปตายเลยนี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่?
“ปีก่อนนั้น ฉันเคยทำอะไรคุณ คุณก็ทำกับฉันแบบนั้น จากนั้นเราก็ถือว่าแคล้วกันแล้ว ”เวินลั่วฉิงดูสีหน้าเขาเหมือนไม่เข้าใจ จากนั้นเขาก็อธิบายให้เขาฟังด้วยเสียงเบา
เมื่อทำแบบนี้ พวกเขาก็นับได้ว่าแคล้วกันแล้ว
ทันใดนั้นเย่ซือเฉินรู้สึกมีลมอัดแน่นที่บริเวณหน้าอก ที่จะขึ้นก็ไม่สามารถขึ้นได้ และจะลงก็ลงไม่ได้ เกือบอาเจียนออกมาเป็นเลือดอยู่แล้ว
เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ ไม่พูดอะไร แล้วลงจากรถทันที เดินอ้อมไปฝั่งที่เธอนั่งอยู่ แล้วเปิดประตูรถ “ลงรถ”
เวินลั่วฉิงนั่งไม่ขยับ เขามองเธอเรื่อย ๆ เธอส่ายหัวอย่างรวดเร็ว เธอไม่ลงจากรถ ไม่ไปจดทะเบียนสมรสกับเขาอีก
“คุณจะลงมาเอง หรือจะให้ผมอุ้มคุณลงมา ”เขารู้สึกว่า เขาไม่อยากเสียเวลาพูดอะไรไร้สาระกับเธออีก
ดีที่สุดคือพูดตรงๆ เหมือนกับครั้งนั้นตอนที่อยู่ในโรงพยาบาล!
ดังนั้น เย่ซือเฉินคิดว่า ถ้าเธอยังไม่ลงรถ เขาก็จะอุ้มเธอลงมาเหมือนครั้งที่แล้วที่โรงพยาบาล จากนั้นอุ้มตรงไปที่สำนักกิจการพลเรือนไปจดทะเบียนสมรส
เวินลั่วฉิงหายใจออก หายใจเข้า และหายใจออกอย่างลับๆ พยายามสงบสติอารมณ์ตัวเอง เธอรู้ดี เขามุ่งมั่นที่จะพาเธอไปจดทะเบียนสมรสให้ได้ เธอก็รู้ คนแรงน้อยสู้คนแรงมากไม่ได้หรอก ในตอนนี้เธอสู้เขาไม่ไหวหรอก
เขาที่เย็นชาในเมื่อก่อนนั้นก็ยากที่จะรับมืออยู่แล้ว แต่เขาที่เป็นคนพาลชอบขี้โกงในตอนนี้รับมือยากยิ่งกว่าอีก
ดวงตาของเวินลั่วฉิงกะพริบ ในเมื่อเขาขี้โกง งั้นเธอก็ไม่จำเป็นต้องใช้เหตุผลกับเขา
ว่ากันว่าการที่ผู้หญิงร้องไห้โวยวายและขู่ว่าจะฆ่าตัวตายเป็นวิธีที่ได้ผลมาก
ในเมื่อการสู้ด้วยสติปัญญาและความกล้าหาญไม่สำเร็จ นั้นเธอจะเปลี่ยนเป็นวิธีอื่นได้ไหม
“ฉันไม่ลงไป ยังไงก็จะไม่ลงไป ฉันไม่ยอมแต่งงานกับคุณ ” ทันใดนั้นเวินลั่วฉิงก็หันกลับมา กอดเบาะหลังแน่น ๆ เรื่องราวมันเปลี่ยนไปคนละมุมเลย
ดูเรื่องที่เปลี่ยนไปคนละมุม ดวงตาของ เย่ซือเฉิน กะพริบ และดูเหมือนว่าเขาจะตอบสนองไม่ทันไปชั่วขณะ
สถานการณ์แบบนี้หมายความว่ายังไง? รู้จักเธอมานานขนาดนี้ เขาก็เพิ่งเคยเห็นการแสดงออกด้วยท่าทีแบบนี้ของเธอเป็นครั้งแรก
