บทที่529 เปิดเผยตัวตนของเธอ ในที่สุดคุณชายสามเย่ก็ได้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอ （7）
“เกิดอะไรขึ้น ถังหลินได้รับบาดเจ็บเหรอ” เมื่อท่านย่าถังได้ยินที่เขาพูด ลุกขึ้นยืนทันใด
“ไม่น่าใช่นะ เมื่อครู่ถังหลินเพิ่งจะโทรกลับมา ก็ไม่เหมือนจะมีเรื่องอะไร และถังหลินยังดูเหมือนมีความสุขด้วย แล้วยังพูดอีกว่า อีกไม่นานตระกูลถังของพวกเราจะมีข่าวดีแล้ว” ท่านปู่ถังรีบปฏิเสธคำพูดของท่านย่าถัง
“หรือว่าถังหลินจะแต่งงานแล้ว แต่งงานเป็นเรื่องดีนะ พวกเราเตรียมงานก็ถูกแล้วนี่ แต่ยังจะต้องเตรียมใจอะไร แน่นอนนี่เป็นเรื่องดี พวกเราดีใจ มีความสุขมาก สาวน้อยคนนั้นพวกเราก็พอใจ” ท่านปู่ถังรู้สึกว่าปฏิกิริยาของถังหยุนเฉิงโอ้อวดเกินไป
“พ่อ แม่ พวกเราเจอลูกสาวของหยุนชิงแล้ว” ถังหยุนเฉิงแอบถอนหายใจ และพูดออกไปโดยตรง
แต่ ขณะที่ถังหยุนเฉิงพูดประโยคนี้ ก็รีบเดินเข้าไปข้างกายคนชราสองคนทันที เพื่อป้องกันไว้ก่อน
ท่านย่าถังตัวส่ายไปมา หลังจากนั้นเข่าอ่อนแรง เลื่อนลงไปกับพื้นโดยตรง โชคดีที่ถังหยุนเฉิงอยู่ใกล้เธอ รีบรับเธอไว้ทัน
“คุณ คุณ คุณพูดว่าอะไรนะ” ณ เวลานี้ท่านปู่ถังก็ไม่ต่างอะไรกับท่านย่าถัง แต่เป็นเพราะเขานั่งอยู่ ดังนั้นล้มลงจึงไม่อันตรายเกินไป
ท่านย่าถังหันกลับมาอย่างรวดเร็ว มองไปที่ถังหยุนเฉิง ริมฝีปากสั่นเบา ๆ กระสับกระส่าย “คุณบอกว่า คุณเจอลูกสาวของหยุนชิงแล้ว”
“อืม เจอแล้ว” ถังหยุนเฉิงพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม
“แล้วคนล่ะ แล้วคนล่ะ คนอยู่ไหน เร็ว รีบพามาให้ฉันดูหน่อย” ท่านปู่ถังอยากยืนขึ้น แต่รู้สึกว่าตัวอ่อนแรง ลุกไม่ขึ้น ดังนั้น ทำได้แค่ตะโกนพูดเสียงดัง
“ฉันพาเธอกลับมาแล้ว” ถังหยุนเฉิงอารมณ์เพิ่งสงบลง ก็กลับมาตื่นเต้นอีกครั้ง “เหมียวเหมียว นำคนเข้ามา”
เฟิ่งเหมียวเหมียวจึงพาเวินลั่วฉิงเดินเข้ามา
สายตาของคนชราสองคนจ้องไปที่เวินลั่วฉิงอย่างรวดเร็ว ขณะที่มองเวินลั่วฉิง คนชราสองคนตัวแข็งทื่อทันที
“เหมือน เหมือนมาก เหมือนฉันตอนสาวๆมาก เธอเป็นลูกสาวของหยุนชิง ไม่ผิดแน่นอน” ท่านย่าถังมองรูปลักษณ์ของเวินลั่วฉิง ตื่นเต้นและสั่นไปทั่วร่าง เห็นได้ชัดว่าไม่มีข้อสงสัยเลย
“อืม ไม่มีทางผิด ไม่ผิดแน่นอน” ท่านปู่ถังก็พยักหน้าซ้ำๆ
“สาวน้อย มาที่นี่ มาที่นี่สิ ให้ฉันดูหน่อย” ที่จริงท่านย่าถังอยากจะเดินเข้าไปหา แต่เธอรู้สึกว่าขาสองข้างไม่มีแรง เดินไปไม่ได้ ดังนั้นทำได้เพียงโบกมือให้เวินลั่วฉิงเดินเข้ามาหา
ท่านปู่ถังออกแรงประคองโซฟา แล้วยืนขึ้น แต่มือคู่นั้นสั่นอย่างเห็นได้ชัด
เวินลั่วฉิงรีบเดินเข้าไป ท่านย่าถังรีบกุมมือเธอไว้ กุมไว้อย่างแน่น ไม่ยอมปล่อย “เป็นลูกสาวของหยุนชิงจริงๆ เป็นลูกสาวของหยุนชิงจริงๆ ตามหามาหลายปี ในที่สุดก็หาเจอแล้ว”
“คุณเจอเธอได้อย่างไร” ท่านปู่ถังได้ยินที่ท่านย่าถังพูด อดไม่ได้หันไปมองถังหยุนเฉิง แล้วถาม
“ฉันไม่ใช่คนหาเจอ ถังหลินเป็นคนหาเจอ ไอ้นั่นเจอเธอตั้งนานแล้ว แต่ไม่ยอมบอกพวกเรา” ถังหยุนเฉิงอดไม่ได้ที่จะโมโหเมื่อพูดถึงเรื่องนี้
“ไอ้นั่น รอเขากลับมาฉันจะหักขาเขา เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เขากล้าที่จะปกปิดพวกเรา” ปฏิกิริยาของท่านปู่ถังเหมือนกับถังหยุนเฉิงเมื่อก่อนหน้านี้มาก แต่เขาเมื่อเขามองไปที่เวินลั่วฉิง ลักษณะท่าทางเห็นได้ชัดว่าตื่นเต้นมากขึ้นเล็กน้อย “แล้วสาวน้อยนี้เป็น……..”
“พ่อ ความจริงพ่อเคยเจอแล้ว เธอก็คือถังฉิ้นเอ๋อ ก็คือผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากรรมที่คลี่คลายคดี” ถังหยุนเฉิงพูดถึงเรื่องนี้ต่อหน้าพ่อในขณะนี้ น้ำเสียงมีความภาคภูมิใจและภูมิใจมาก
“คุณบอกว่า เธอคือคุณถัง คุณถังคือลูกสาวของหยุนชิง” ท่านปู่ถังตกตะลึง ดวงตาคู่หนึ่งเบิกกว้าง “ดังนั้น สาวน้อยคนนี้ จริงๆแล้วเธอเป็นของพวกเราตระกูลถัง เป็นของพวกเราจริงๆเหรอ”
“ใช่ พ่อ เธอเป็นลูกหลานของพวกเราตระกูลถัง” ขณะที่ถังหยุนเฉิงพูดประโยคนี้ ก็ยิ้ม จากนั้นเขาก็หันไปมองเวินลั่วฉิงแล้วพูดว่า “
ยังอึ้งอยู่ทำไม ยังไม่รีบทักทายทุกคนอีก”
“คุณตา คุณยาย” เวินลั่วฉิงเรียกพวกท่านอย่างเชื่อฟัง ความจริงตอนนี้เธอรู้สึกตื่นเต้นมาก ดังนั้นจึงลืมทักทายทุกคน
“อืม อืม อืม ดีมาก ดีมากจริงๆ เด็กคนนี้……….ดีมาก ดีมาก” ท่านย่าถังตอบรับ เธอพูดแค่คำว่าดีมาก ดีมาก ไม่รู้ว่าเวินลั่วฉิงดี หรือว่าเรื่องนี้ดี น่าจะดีทั้งสองอย่างมั่ง
“ต้องดีอยู่แล้ว คุณไม่รู้ว่าสาวน้อยคนนี้เก่งแค่ไหน คดีครั้งนี้เธอเป็นคนคลี่คลายเอง ถ้าไม่ใช่สาวน้อยคนนี้ คดีน่าจะยังไม่สามารถคลี่คลายได้” ท่านปู่ถังน้ำเสียงเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจอย่างยิ่ง
“ฉันเคยเห็นเธอมาก่อน” คำพูดของท่านปู่ถังแสดงถึงการโอ้อวดเล็กน้อย อวดกับท่านย่าถัง
เวินลั่วฉิงได้ยินที่ท่านปู่ถังพูด อดไม่ได้ที่จะยิ้ม ท่านปู่ถังช่างเหมือนผู้เฒ่าน้อยเสียจริง
ท่านย่าถังได้ยินที่ท่านปู่ถังพูด เดิมที่อยากจะต่อว่าเล็กน้อย เมื่อเห็นเวินลั่วฉิงใบหน้ายิ้มแย้ม เธอตกใจอย่างกะทันหัน “ไม่ ไม่ใช่สิ คุณคือฉิงฉิง คุณคือฉิงฉิง”
“คุณพูดอะไร เธอคือฉิงฉิงเหรอ” ท่านปู่ถังตะลึง มองไปที่เวินลั่วฉิงอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ดวงตาคู่นั้นกะพริบอย่างรวดเร็ว “ก็เหมือนจริงๆ แต่ไม่น่าจะบังเอิญขนาดนั้น ฉันว่าคุณน่าจะเป็นห่วงฉิงฉิงมากเกินไป ดังนั้นจึงมองฉิ้นเอ๋อเป็นฉิงฉิงไปแล้ว”
เวินลั่วฉิงมีความอบอุ่นในใจ คิดไม่ถึงว่าท่านปู่ถังกับท่านย่าถังยังอุส่า์ต์จำเธอได้ และยังเป็นห่วงเธอเสมอมา
“ฉันจำผิดเหรอ” แววตาของท่านย่าถังผิดหวังเล็กน้อย ก็แต่ต่างกันมาก เธอเห็นรอยยิ้มของสาวน้อยคนนี้ตอนยิ้มช่างเหมือนฉิงฉิงมาก
“พ่อ แม่ พวกคุณรู้จักฉิงฉิงเหรอ” ถังหยุนเฉิงตะลึงเล็กน้อย สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย พ่อ แม่รู้จักฉิงฉิง
“รู้จักสิ ในงานเลี้ยงของตระกูลกู้ คนตระกูลกู้คิดจะรังแกฉิงฉิง แต่สุดท้ายตระกูลกู้ไม่ได้รับประโยชน์แม้แต่น้อย ฉิงฉิงเก่งมาก แต่ต่อมาพวกเราไม่เคยเจอสาวน้อยคนนั้นอีกเลย และไม่รู้ว่าตระกูลกู้ยังไปหาเรื่องสาวน้อยอีกไหม ฉันเป็นห่วงสาวน้อยนนั้นเสมอมา” ท่านย่าถังพูดถึงเวินลั่วฉิง อดไม่ได้แอบถอนหายใจหนึ่งที “และไม่รู้ว่าตอนนี้ฉิงฉิงเป็นอย่างไรบ้าง”
“แม่ เธอก็คือเวินลั่วฉิง ชื่อจริงของเธอคือเวินลั่วฉิง ถังฉิ้นเอ๋อชื่อนี้เป็นชื่อที่หยุนชิงเปลี่ยนตอนหลัง” ถังหยุนเฉิงรีบอธิบาย ดูเหมือนว่าความรักในครอบครัวเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์จริงๆ
“จริงเหรอ เธอเป็นฉิงฉิงจริงๆเหรอ” ใบหน้าของท่านย่าถังเปล่งเสียงหัวเราะออกมาทันที กุมมือของเวินลั่วฉิงแน่นขึ้น “มิน่าล่ะ ฉันเจอเธอครั้งแรกก็รู้สึกผูกพันมาก ที่แท้ก็เป็นลูกของบ้านฉันนี่เอง” ท่านย่าถังตื่นเต้นมากขึ้น และดีใจมาก
