บทที่638 เทพธิดาเวินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่(5)
ตอนนี้เธอรอดูงิ้วเด็ดก็พอ！！
“หลิงหลิง”กู่หยิงหยิงเรียกกู่หลิงหลิงอย่างไม่พอใจเล็กน้อย
เวลานี้ไม่จำเป็นต้องพูดไร้สาระกับเวินลั่วฉิงเลย！
“พี่ อย่าขวางฉัน ฉันไม่ได้พูดผิด ใครก็รู้ว่าที่ซินซื่อเนี่ยนเป็นศูนย์การค้าชั้นนำในเมือง A ของในนี้ราคาแพงทุกชิ้น เวินลั่วฉิงอย่างหล่อนเป็นคนยากไร้ ไม่มีปัญญาซื้อของพวกนี้ ดังนั้นหล่อนจงใจมาขโมยไง”กู่หลิงหลิงยิ่งพูดยิ่งไม่น่าฟัง
กู่หลิงหลิงไม่ใช่กู่หยิงหยิง ไม่ได้น้ำนิ่งไหลลึกเหมือนกู่หยิงหยิง
“หลิงหลิง ของบางอย่างต้องมีหลักฐาน”เหมือนกู่หยิงหยิงกำลังตำหนิกู่หลิงหลิงอยู่ แต่เห็นได้ชัดว่ากำลังเตือนทุกคนว่าเรื่องนี้ต้องดูหลักฐานก่อน
และหลักฐานก็อยู่บนตัวเวินลั่วฉิง！！
“ง่ายมาก ค้นตัวหล่อน หล่อนขโมยกำไรหยก ยังไม่มีโอกาสหนีไป ดังนั้นกำไรหยกต้องอยู่บนตัวหล่อนแน่ๆ”กู่หลิงหลิงได้ยินคำพูดของกู่หยิงหยิง ดวงตากะพริบพร้อมกับรีบเอ่ยออกมา
“เมื่อกี้เวินลั่วฉิงบอกว่าพนักงานไม่มีคุณสมบัติค้นตัว ตอนนี้ตำรวจมาแล้ว คงมีคุณสมบัติพอแล้วนะ”เวลานี้กู่หลิงหลิงอยากวิ่งเข้าไปคว้ากำไรหยกออกมาจากกระเป๋าของเวินลั่วฉิงเหลือเกิน
แต่ เธอต้องระงับอารมณ์ไว้
“คุณเวิน คุณเอากำไรหยกไปหรือเปล่าครับ？”ตำรวจได้ยินคำพูดของกู่หลิงหลิง พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย ถามเวินลั่วฉิงเสียงเคร่งขรึม
“คุณตำรวจถามหล่อนอย่างนี้ หล่อนไม่ยอมรับแน่ๆค่ะ พวกคุณค้นตัวก็ OKแล้วนี่ค่ะ”กู่หลิงหลิงได้ยินคำพูดของตำรวจ อดแทรกเข้ามาหนึ่งประโยคไม่ได้
“คุณตำรวจฉันรับรองว่ากำไรหยกต้องอยู่ที่หล่อนแน่ๆค่ะ”กู่หลิงหลิงกลัวตำรวจไม่เชื่อ เสริมอีกหนึ่งประโยค
“คุณกู่ใช้อะไรมารับรองเหรอคะ？”เดิมทีเวินลั่วฉิงไม่อยากสนใจเธอ เพียงแต่ได้ยินคำพูดของกู่หยิงหยิง มุมปากก็อดยกขึ้นมาไม่ได้“หรือคุณกู่รู้อะไรอยู่ก่อนแล้ว？”
กู่หลิงหลิงตกใจ ใบหน้าแอบมีความตึงเครียดหลายส่วน เพื่อปกปิดความตึงเครียดของตน ตะโกนอีกครั้งว่า“หากคุณไม่ได้ขโมยกำไรหยก ฉันจะ……”
กู่หลิงหลิงหยุดพูด
เวินลั่วฉิงมองเธอเหมือนจะยิ้มไม่ยิ้ม “หากคุณกู่คิดจะพนัน ก็ควรให้ใหญ่หน่อย เรื่องง่ายๆก็ไม่มีความหมาย”
ขณะที่เวินลั่วฉิงพูดคำนี้ ใบหน้ามีความเย้ยหยันอย่างเห็นได้ชัด
กู่หลิงหลิงแอบถอนหายใจ เธอรีบละสายตาไปมองกระเป๋าของเวินลั่วฉิง จากนั้นหัวเราะออกมา “ถ้าคุณไม่ได้ขโมยกำไรหยก ฉันจะกินขี้ต่อหน้าทุกคน ถ้าคุณขโมยจริง คุณก็ต้องกินขี้ต่อหน้าทุกคน เวินลั่วฉิง คุณกล้าพนันไหม？”
กู่หลิงหลิงอยากให้เวินลั่วฉิงขายหน้า เวินลั่วฉิงยิ่งอนาถ เธอยิ่งชอบใจ
เพราะยังไงเสียกำไรหยกก็อยู่ในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง เธอจะต้องกลัวอะไรกัน
“ได้ หวังว่าคุณกู่จะทำตามสัญญา แต่เวลานี้มีคนเป็นพยานในเหตุการณ์เยอะมาก เชื่อว่าคุณกู่คงไม่กล้ากลับคำหรอก”มุมปากเวินลั่วฉิงยิ้มเย้ยหยัน
อืม เธอไม่ถือสาให้งิ้วเรื่องนี้เพิ่มอรรถรสขึ้นมาอีก
“ได้ ถ้าเช่นนั้นตอนนี้คุณให้ตำรวจค้นตัวต่อหน้าทุกคนเลย”กู่หลิงหลิงเห็นเวินลั่วฉิงรับปาก ยิ่งได้ใจ แน่นอน ประเด็นสำคัญคือรีบค้นตัว เจอของกลางคือจุดมุ่งหมายสูงสุด
เดิมทีกู่หยิงหยิงรู้สึกว่ากู่หลิงหลิงทำตัวเหลวไหล แต่เมื่อได้ยินเวินลั่วฉิงตอบตกลง เกือบหัวเราะออกมา
เวินลั่วฉิงหาที่ตายเอง จะโทษเธอไม่ได้
เห็นทีเรื่องต่อจากนี้จะยิ่งคึกคักแล้วสิ
ตำรวจมองเวินลั่วฉิง เดินไปหาเธอหลายก้าว กำลังแสดงว่าจะไปค้นตัวเวินลั่วฉิง
เพียงแต่ บังเอิญเวลานี้มีเสียงฝีเท้าส่งมาจากไม่ไกลนัก
ทุกคนได้ยินเสียงฝีเท้า หันไปมองด้วยจิตใต้สำนึก จากนั้นก็เห็นผู้ชายแต่งตัวดูดี ใส่สูท ใส่รองเท้าหนังเดินเข้ามา
คนกลุ่มนี้มีทั้งหมดห้าคนด้วยกัน ถึงแม้จะไม่มาก แต่ขบวนนั้นทำให้ประหลาดใจเป็นพิเศษ
คนส่วนมากจำผู้ชายเดินนำหน้าได้ จึงยิ่งทำให้ประหลาดใจจนต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
ผู้ที่เดินนำหน้าคือ มู่หรงซือถู！！
เวินลั่วฉิงเห็นมู่หรงซือถูก็ประหลาดใจด้วยเช่นกัน คาดไม่ถึงว่าเขาจะมาด้วยตัวเอง
คนมุงดูแหวกทางให้ด้วยจิตใต้สำนึก ทำให้พวกมู่หรงซือถูเดินผ่านเข้ามาได้
“พี่ นั่นคุณชายซือถูใช่ไหม？โอ้สวรรค์ หล่อจริงๆ！”กู่หลิงหลิงหลงใหลทันที มองมู่หรงซือถูอย่างคลั่งไคล้ อยากเข้าไปแนบติดตัวมู่หรงซือถูใจจะขาด
แน่นอน ไม่เพียงแต่กู่หลิงหลิงคลั่งไคล้เท่านั้น ผู้หญิงหลายคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็เคลิ้มตามเช่นกัน
ดวงตากู่หยิงหยิงจับจ้องอยู่ที่มู่หรงซือถู ซึ่งมองจนตาค้างอย่างหลงใหลไปด้วย
เหลือเพียงใบหน้าเวินลั่วฉิงที่ยังคงเรียบเฉย ไม่พบความผิดปรกติใดๆ เธอรู้สึกว่ามู่หรงซือถูหล่อสู้คุณชายสามเย่ของเธอไม่ได้ อืม ห่างชั้นกันเยอะ！！
“ท่านประธาน ผู้จัดการทั่วไป ทำไมพวกคุณถึงมาได้ครับ？”ผู้จัดการร้านที่มาก่อนหน้านี้แอบสูดลมหายใจเข้า หลังตอบสนองได้ก็รีบเข้าไปต้อนรับ
เรื่องนี้รบกวนถึงผู้จัดการทั่วไปก็แล้ว ยังรบกวนไปถึงประธานอีก ประธานด้วยตัวเองเลยเหรอ？
เขาทำงานในห้างสรรพสินค้ามาเกือบสิบปี แต่เป็นครั้งแรกที่ได้พบหน้าท่านประธานที่นี่
เรื่องนี้รุนแรงมากขนาดนี้เลยเหรอ？
คำพูดของผู้จัดการร้านดึงสติพวกกู่หยิงหยิงกับกู่หลิงหลิงกลับมา
“พี่ ตอนนี้คึกคักใหญ่แล้ว คุณชายซือถูมา ผู้จัดการทั่วไปของห้างสรรพสินค้าก็มากันแล้ว ต้องมาเพราะเวินลั่วฉิงขโมยของแน่ๆ
ครั้งนี้จะดูว่าเวินลั่วฉิงจะหาข้ออ้างยังไงอีก”กู่หลิงหลิงตีความว่าพวกเขามาจับตัวเวินลั่วฉิง ใบหน้ายิ้มออกมาอย่างปิดบังไม่มิด “เวินลั่วฉิงยากจนถึงขั้นมาขโมยของที่ซินซื่อเนี่ยน ตอนนี้เธอต้องได้รับกรรมแล้ว”
ถึงแม้กู่หลิงหลิงจะกดเสียงลง แต่คำพูดของเธอยังคงทำให้หลายๆคนได้ยิน
เวลานี้กู่หยิงหยิงรู้สึกแปลกๆ กำไรหยกชิ้นหนึ่งถือเป็นเรื่องเล็ก ทำไมรบกวนไปถึงมู่หรงซือถูได้？
มู่หรงซือถูเป็นคนงานยุ่งมาก！！
เห็นการปรากฏตัวของมู่หรงซือถู กู่หยิงหยิงมีลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง
แต่เมื่อคิดได้ว่ากำไรหยกอยู่ในกระเป๋าของเวินลั่วฉิง ใกล้จะจับได้ทั้งของกลางและคนร้ายแล้ว กู่หยิงหยิงก็ไม่ได้วิตกกังวลอะไรมากมาย
มู่หรงซือถูไม่ได้พูดอะไร ยืนอยู่ด้านข้างเงียบๆ กลุ่มสาวๆที่มองเขา ต่างเคลิบเคลิ้มหลงใหลกันไปหมด
หากไม่ใช่กู่หลิงหลิงยังยึดเรื่องของเวินลั่วฉิงเป็นหลัก เกรงว่าคงจะโถมตัวเข้าหามู่หรงซือถูแล้วล่ะ
ผู้จัดการทั่วไปของห้างสรรพสินค้าไม่ได้แยแสผู้จัดการร้าน เพียงแต่กวาดสายตามองกู่หลิงหลิงแวบหนึ่ง แต่ไม่ได้พูดอะไร แค่เดินไปด้านหน้าเวินลั่วฉิง พร้อมกับยื่นเอกสารให้เวินลั่วฉิงหนึ่งฉบับ
“คุณเวินครับ เชิญลงชื่อตรงนี้ครับ”ท่าทางผู้จัดการทั่วไปของห้างสรรพสินค้าตั้งใจ น้ำเสียงสุภาพมาก
ผู้คนเห็นการกระทำของผู้จัดการทั่วไป ต่างอึ้งไปตามๆกัน มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ？
เป็นเอกสารอะไร？ทำไมเวินลั่วฉิงต้องเซ็นชื่อด้วย？
