บทที่ 645 เทพธิดาเวินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่ (12)
อีกอย่าง เธอเชื่อว่ามีตระกูลกู่อยู่ เธอไม่มีทางติดคุกแน่นอน อยู่ในเมืองA ใครจะไม่กล้าให้หน้าตระกูลกู่?
ถึงแม้ว่าจะเรื่องใหญ่บานปลายแค่ไหน ตระกูลกู่ก็จะคิดหาวิธีกดทับเธอลงไปแน่นอน
ไม่ว่ายังไงแล้วตระกูลกู่ก็กำลังคุยเรื่องงานแต่งกับตระกูลเย่อยู่!!
พอนึกถึงเรื่องพวกนี้ กู่หยิงหยิงก็มีความมั่นใจขึ้นมาทันที ในน้ำเสียงก็ดูแข็งแกร่งขึ้น
“ใช่ พวกเราไม่ซื้อแล้ว เธอจะฟ้องก็ฟ้องเลย ฉันเป็นถึงคุณหนูตระกูลกู่ เวินลั่วฉิง เธอคิดว่าเธอจะฟ้องร้องพวกเราได้จริงๆ หรอ? เธอคิดว่าเธอจะทำให้พวกเราติดคุกได้จริงหรอ? ฉันจะดูสิว่าใครกันจะกล้ามาจับฉัน?” ครั้งนี้กู่หลิงหลิงเข้าใจความหมายของกู่หยิงหยิงแล้ว คำพูดนี้บ้าคลั่งขั้นสุด
กู่หลิงหลิงถึงขั้นมองไปทางตำรวจทั้งสอง พูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “คุณกล้าจับพวกเราไหม? กล้าไหม? ฉันรีบโทรหาพ่อตอนนี้เลย ให้พ่อมาจัดการพวกคุณ”
สีหน้าของตำรวจอายุสี่สิบกว่าแย่มาก แต่ว่าพอได้ยินกู่หลิงหลิงพูดว่าจะโทรเรียกผู้ปกครองของตระกูลกู้มา ก็ไม่กล้าพูดอะไรแล้วเหมือนกัน
ผู้คนรอบๆ เห็นความเกรี้ยวกราดของกู่หลิงหลิงแล้วต่างก็โมโหเล็กน้อย แต่ว่าเขามีพ่อที่เก่ง ตำรวจต่างก็ไม่กล้าเป็นโทษ พวกเขายังจะกล้าพูดอะไรอีก?
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกเราแจ้งตำรวจเถอะ” เวินลั่วฉิงยิ้มอีกครั้ง
ผู้คนรอบๆ ไม่เข้าใจ ตำรวจอยู่ที่นี่ไม่ใช่หรอ? ทำไมถึงยังจะแจ้งตำรวจอีกล่ะ?
เวินลั่วฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรเบอร์หนึ่งออกไป แล้วยังเปิดลำโพงอีกด้วย
จะใช้อำนาจกดขี่คนใช่ไหม? ได้ ดีมาก ราวกับว่าคนอื่นทำไม่เป็นเลย!!
“ฮัลโหล พี่สะใภ้สาม?” หลังจากโทรศัพท์ดังไปหนึ่งเสียง ความเร็วของทางนั้นเร็วมาก ทางนั้นเรียกเธอมาหนึ่งประโยค ในน้ำเสียงมีความอึ้งเล็กน้อย และมีความตกใจไม่อยากจะเชื่อ
“หัวหน้าสำนักงานฉิง” เวินลั่วฉิงตะโกนเรียกไปทางโทรศัพท์
ทุกคนต่างก็อึ้งกันหมดเลย ที่เธอบอกว่าแจ้งตำรวจคือจะแจ้งคุณชายห้าฉิงหัวหน้าสำนักงานฉิงโดยตรงเลยหรอ?
สีหน้าของกู่หยิงหยิงเปลี่ยนไปทันที ทำไมเธอถึงคิดไม่ได้ว่าเวินลั่วฉิงจะโทรหาคุณชายห้าฉิงโดยตรง
สีหน้าที่เกรี้ยวกราดของกู่หลิงหลิงหายไปครึ่งหนึ่งอย่างเห็นได้ชัดเจน
“พี่สะใภ้สาม คือพี่จริงๆ ด้วย ฉันยังคิดว่าฉันมองผิดไปซะอีก พี่สะใภ้สามโทรหาฉันมีเรื่องอะไรหรือเปล่า? มีเรื่องอะไรพี่เปิดปากพูดได้เลยนะ ขอแค่เป็นเรื่องที่มีผลต่อพี่สะใภ้สาม ฉันฉิงถิงจะช่วยสุดความสามารถเลย ไม่ปฏิเสธแน่นอนครับ” คำพูดนี้ของคุณชายห้ามฉิงมีความดื้อรั้นอย่างเห็นได้ชัดเจน แต่ว่าความหมายในประโยคนั้นกลับทำให้ผู้คนตกใจ
“ฉันอย่ากับคุณชายสามเย่แล้ว นายอย่าเรียกว่าพี่สะใภ้สามแล้ว……” เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าไม่ว่ายังไงแล้วตอนนี้เธอก็หย่ากับเย่ซือเฉินแล้ว ฉะนั้นคำว่าพี่สะใภ้สามนี้อย่าพึ่งเรียกจะดีกว่า
“ไม่ พี่เป็นพี่สะใภ้สามหนึ่งวัน ก็จะเป็นพี่สะใภ้สามตลอดชีวิต” แต่ว่า คุณชายห้าฉิงกลับยืนหยัดมาก อีกอย่างคำพูดนี้ทำให้ไม่รู้ว่าจะตอบกลับยังไง
คุณชายห้ามฉิงเข้าใจดี พี่สามของพวกเขาทั้งชีวิตนี้จะแต่งงานกับเวินลั่วฉิงเพียงคนเดียว ฉะนั้นพี่สะใภ้สามก็เป็นได้แค่เวินลั่วฉิงคนเดียว ส่วนเรื่องที่วุ่นวายในช่วงนี้ ต่างก็ไม่ใช่เรื่องทั้งนั้น
เวินลั่วฉิงยิ้ม แล้วแต่เขาเลย
“พี่สะใภ้สาม พี่มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” คุณชายห้าฉิงกลับสู่โหมดเดิม เขาเข้าใจดี หากพี่สะใภ้สามไม่มีมีเรื่องอะไรจะไม่โทรหาเขาแน่นอน
“อื้ม มีเรื่องอยากจะถามนายหน่อยหัวหน้าสำนักงานฉิง” เวินลั่วฉิงในขณะนี้ใช้น้ำเสียงเหมือนกำลังพูดคุยกัน แน่นอน สามารถพูดคุยกับหัวหน้าสำนักงานในสถานการณ์แบบนี้ได้ อำนาจคงจะไม่ธรรมดาแน่นอน
กู่หยิงหยิงและกู่หลิงหลิงต่างก็ตกใจจนสีหน้าซีดขาวไปหมด
ปกติแล้วตระกูลกู่จะไม่กลัวตำรวจ แต่ว่าพวกเขาตระกูลกู่จะไม่สามารถไม่กลัวคุณชายห้าฉิงได้
“พี่สะใภ้สามมีเรื่องจะถามผม? ผมรู้สึกเหมือนจะไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง พี่สะใภ้สามมีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ เลย” คำพูดนี้ของคุณชายห้าฉิงไม่ได้โอเวอร์ เพราะเขารู้จักความสามารถที่แท้ของเวินลั่วฉิง
“กำไลหยกราคาหนึ่งร้อยแปดสิบแปดล้านแปดแสนแปดหมื่นของฉันถูกขโมยไป ฉันจับขโมยได้แล้ว อยากจะฟ้องร้องตำรวจ ไม่รู้ว่าภายใต้สถานการณ์แบบนี้ทางตำรวจจะจัดการยังไงหรอ?” เวินลั่วฉิงใช้น้ำเสียงที่กำลังไถ่ถาม ฟังไม่ออกถึงการต่อต้านใดๆ
ถึงแม้คนอื่นจะพูดว่าเธอใช้อำนาจรังแกคนก็จับจุดอ่อนไม่ได้
แต่ว่า คำว่าหนึ่งร้อยแปดสิบแปดล้านแปดแสนแปดหมื่นของเธอพูดได้ดีมาก พูดจริงทำจริง
ในตอนที่เวินลั่วฉิงพูดประโยคนี้ เงยหน้าขึ้นมองพี่หลิวไปหนึ่งที พี่หลิวก็ถือว่าฉลาด เข้าใจความหมายของเธอ รีบแก้ไขราคาเป็นแปดร้อยแปดสิบแปดล้านแปดแสนแปดพัน
“ให้ตายเถอะ จำนวนนี้ ติดคุกได้เป็นชาติเลย” อีกฝ่ายหนึ่งของโทรศัพท์ คุณชายห้าฉิงจะระเบิดแล้ว
แปดร้อยแปดสิบแปดล้านแปดแสนแปดพันจำนวนนี้น่าตกใจมากจริงๆ
“แต่ว่าคนคนนี้สถานะจะพิเศษหน่อย” เวินลั่วฉิงถอนหายใจเบาๆ เสียงดูลังเลไปเยอะมาก “คนที่ขโมยกำไลหยกนี้คือคุณกู่ กู่หยิงหยิง”
ในตอนที่เวินลั่วฉิงพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนต่างก็ตั้งหูขึ้นมาฟัง ฟังว่าหัวหน้าสำนักงานฉิงจะพูดยังไง?
ทุกคนต่างก็อยากรู้ว่าหัวหน้าสำนักงานฉิงจะให้หน้าตระกูลกู่ไหม บวกกับการแต่งงานระหว่างตระกูลเย่และตระกูลกู่ที่กำลังเป็นไปได้ด้วยดี
ฉะนั้น ผู้คนต่างก็อยากรู้ว่าภายใต้สถานการณ์แบบนี้หัวหน้าสำนักงานฉิงจะช่วยคุณกู่ หรือว่าจะช่วยเวินลั่วฉิง?
กู่หยิงหยิงหมุนลูกตาไปมา เธอเองก็อยากจะฟังว่าหัวหน้าสำนักงานฉิงหมายความว่าอะไร
“จักรพรรดิทำความผิดมีโทษเท่ากับประชาชนทำความผิด เธอกู่หยิงหยิงนับประสาอะไร ถุย” อีกฝ่ายหนึ่งของโทรศัพท์ คุณชายห้าฉิงไม่มีความลังเลใดๆ ก็ ถุย ออกมาโดยตรง
ท่าทีนี้ของคุณชายห้าฉิงชัดเจนจนไม่สามารถชัดเจนได้แล้ว
ทันใดนั้นสีหน้าของกู่หยิงหยิงก็แย่ขึ้นมาทันที
“ฮ่าฮ่าฮ่า…..ที่แท้คุณกู่ก็ไม่นับเป็นประสาอะไรเลย”
“เมื่อกี้คุณกู้พูดว่าไม่มีคนกล้าจับเธอ ตอนนี้ยังกล้าพูดอยู่ไหม?”
“หัวหน้าสำนักงานฉิงพูดแล้ว ติดคุกเป็นชาติเลย ฉะนั้นชีวิตครึ่งหลังของสองคุณกู่คงจะใช้ชีวิตอยู่ในคุกสินะ”
ผู้คนที่ล้อมรอบมองดูการพลิกแพลงของเรื่องแล้ว ต่างก็รู้สึกสะใจกันหมด พอนึกถึงท่าทีที่เกรี้ยวกราดของกู่หลิงหลิงเมื่อกี้ก็โมโหมาก
“อื้ม ฉันรู้แล้ว ขอบคุณนะ” สิ่งที่เวินลั่วฉิงจะพูดก็พูดไปแล้ว จึงขอบคุณโวยความเกรงใจ อยากจะวางสายลง
“พี่สะใภ้สามเกรงใจเกินไปแล้ว พี่ไม่หาพี่ใหญ่ ไม่หาพี่สาม แต่หาผมช่วย ผมรู้สึกได้รับความโปรดปรานอย่างไม่คาดฝัน เป็นความภาคภูมิใจสุดๆ ครับ” คุณชายห้าฉิงทางโทรศัพท์รีบพูดตอบกลับมาประโยคหนึ่งด้วยความรวดเร็ว
ฟังคำพูดนี้ของคุณชายห้าฉิงแล้ว คนที่อยู่ในสถานการณ์มีไม่น้อยเลยที่ตกใจ ทันใดนั้นสติล่องลอยไปหมด….
เกิดเรื่องขึ้นกับเวินลั่วฉิงแล้ว หาคุณชายสามเย่เป็นเรื่องที่ผ่านไปได้ ไม่ว่ายังไงแล้วคุณชายสามเย่ก็มีอดีตสามีของเวินลั่วฉิง แต่ว่าหาพี่ใหญ่นี่จะต้องเริ่มพูดจาไหนกัน
เมืองA คุณชายเจ็ดถังหลิน คือคนที่ใครอยากหาก็หาได้หรอ?
ถึงแม้ว่าตอนนี้เวินลั่วฉิงยังเป็นภรรยาของคุณชายสามเย่ คงจะเอื้อมก็เอื้อมไม่ถึงทางคุณชายถัง ยิ่งไปกว่านั้นคือเวินลั่วฉิงและคุณชายสามเย่หย่ากันแล้ว ตอนนี้ทุกๆ สำนักงานข่าวต่างก็กำลังรายงานว่าคุณชายสามเย่จะแต่งงานกับกู่หยิงหยิง
แต่ว่าเมื่อกี้คุณชายห้าฉิงพูดได้ชัดเจนขนาดนั้น ทุกคนต่างก็ได้ยินแล้ว
เวินลั่วฉิงเป็นเทพธิดาจากไหนเนี่ย?
