บทที่ 646 เทพธิดาเวินสวนกลับ ต้องสะเทือนฟ้าดินแน่ (13)
“คุณตำรวจ เรื่องนี้ก็ส่งต่อให้พวกคุณแล้ว เมื่อกี้หัวหน้าสำนักงานฉิงของพวกนายพูดแล้ว จะดำเนินงานตามกฎหมาย” เวินลั่วฉิงวางสาย มองไปทางตำรวจทั้งสอง ยิ้มด้วยความเกรงใจ
“ครับ ครับ คุณเวินวางใจได้เลยครับ พวกเราจะดำเนินการตามกฎหมายแน่นอนครับ” ตำรวจที่อายุราวสี่สิบกว่าปีท่าทีของเขาดูให้ความเคารพขึ้นมาทันที หัวหน้าสำนักงานของพวกเขาออกคำสั่งแล้ว เขาแค่ตำรวจเล็กๆ จะกล้าไม่ฟังหรอ?
ดำเนินงานตามกฎหมาย ก็คือติดคุกเป็นชาติ เมื่อกี้คุณชายห้าฉิงได้พูดอย่างชัดเจนแล้ว
กู่หยิงหยิงคือคนที่ฉลาด เธอเข้าใจดี ถ้าหากคุณชายห้าฉิงออกหน้าแล้ว หากคุณชายห้าฉิงมีท่าทีแบบนี้ ตระกูลกู่พวกเขาก็ไม่สามารถช่วยเหลือเธอได้ เธออาจจะได้ติดคุกจริงๆ
“ฉันซื้อ กำไลหยกนี้ฉันซื้อแล้ว” กู่หยิงหยิงสูดหายใจลึก จากนั้นก็พูดด้วยความหน้าด้าน
จะพูดว่าเธอตอบกลับด้วยความหน้าด้านนั้นไม่ได้เกินไปเลย เพราะว่าเงินพวกนั้น เธอไม่รู้จริงๆ ว่าจะหามาได้ยังไง?
“พี่ พวก พวกเราจะไปหาเงินมากมายพวกนั้นมาจากไหน…?” สีหน้าของกู่หลิงหลิงเปลี่ยนทันที เริ่มพูดติดๆ ขัดๆ แล้ว
“คุณกู่อย่าฝืนใจเด็ดขาดเลยนะคะ” เวินลั่วฉิงมองไปทางกู่หยิงหยิง ยิ้มทั้งหน้า ยิ้มได้เบิกบานเป็นพิเศษ
“ไม่ ไม่ฝืนใจ” กู่หยิงหยิงในขณะนี้กัดฟันขั้นสุด แต่กลับไม่สามารถไม่บังคับให้ตัวเองยิ้มออกมาได้
“อ๋อ ถ้าหากคุณกู่ไม่ได้ฝืนใจ งั้นฉันก็ขอฝืนใจตอบตกลงละกันนะคะ” เวินลั่วฉิงสะบัดมือ ท่าทางเหมือนใจกว้างมาก
“แต่ว่า ฉันยุ่งมาก ฉันให้เวลาคุณกู่ครึ่งชั่วโมงละกันค่ะ หลังจากครึ่งชั่วโมงหากคุณกู่ยังชำระเงินไม่สำเร็จ พวกเราก็คงต้องดำเนินตามขั้นตอนแล้ว” ในตอนที่เวินลั่วฉิงพูด ได้หันไปดูเวลา แล้วเริ่มนับเวลา
กู่หยิงหยิงสูดหายใจลึก เธอในขณะนี้อยากจะขึ้นไปฉีกเวินลั่วฉิงให้เป็นชิ้นๆ แต่ว่าเธอรู้ เธอไม่สามารถทำแบบนั้นได้ ตอนนี้เธอได้แต่ทน
กู่หยิงหยิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เดินไปยังข้างๆ เริ่มกดโทรสาย
“คุณแม่ รอบนี้แม่ต้องช่วยฉันนะ ฉันถูกแบล็กเมล์แล้ว….คือ คือเวินลั่วฉิง….คือ ยัยสารเลวนั่น แม่ แม่ต้องช่วยฉันนะ ตอนนี้ฉันต้องการเงิน ต้องการเงินจำนวนมาก”
“แม่ ฉันต้องการหนึ่งร้อยแปดสิบแปดล้านแปดแสนแปดหมื่น” ตอนที่กู่หยิงหยิงพูดจำนวนเงินออกมา เสียงเบาเป็นพิเศษ
“อะไรนะ เธอพูดว่าอะไรนะ? หนึ่งร้อยแปดสิบแปดล้านแปดแสนแปดหมื่น? เธอบ้าไปแล้วหรอ ฉันจะไปหาเงินมากมายขนาดนี้ได้จากที่ไหน?” ฝั่งคุณหญิงกู่ตกใจจนบื้อไปเลย
“แม่ ถ้าแม่ไม่ช่วยฉัน พวกเราจะถูกจับเข้าคุกแล้ว” กู่หยิงหยิงในขณะนี้กระวนกระวายจนจะร้องไห้แล้ว ถ้าหากเป็นคนอื่นเธอไม่กลัว แต่ว่าคุณชายห้าฉิงเธอกลัวมากจริงๆ
“ลูกกลัวอะไร? มีตระกูลกู่อยู่ ใครจะมากล้าจับลูกเข้าคุก? ลูกไม่ต้องไปสนใจยัยสารเลวนั่น พอแล้ว ฉันยังเล่นไพ่อยู่เลย วางก่อนนะ”
คุณหญิงกู่ไม่เห็นว่าเป็นเรื่องอะไรเลย เรื่องนี้สำหรับเขายังไม่สำคัญเท่าเล่นไพ่เลย
กู่หยิงหยิงอยากจะโทรหาพ่อ แต่ว่าเงินมากมายขนาดนี้ พ่อของเธอก็ไม่สามารถเอาออกมาทีเดียวได้ ยิ่งไปกว่านั้น หากเธอโทรหาพ่อ พ่อจะต้องด่าเธอแน่ๆ
กู่หยิงหยิงในขณะนี้ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ
กู่หยิงหยิงในขณะนี้กระวนกระวายดั่งมดที่อยู่ในหม้อน้ำร้อน กระวนกระวายดิ้นไปมั่ว ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี
“พี่ ทำยังไงดี? ทำยังไงดี?” กู่หลิงหลิงเห็นกู่หยิงหยิงเป็นแบบนี้ เธอยิ่งกังวลใจไปใหญ่
และในขณะนี้ โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงก็ดังไปสองเสียง เวินลั่วฉิงเห็นว่าคุณชายสามเย่ส่งมา เธอเปิดข้อความมาดู ในตอนที่เห็นเนื้อหา เธอเบ้ปากไปสองสามที
เอาเถอะ คุณชายเย่ก็จะคงโหดสุด แรงสุด เก่งสุด
แต่ว่า วิธีนี้ เธอชอบ!!!
เวลาค่อยๆ ผ่านไป กู่หยิงหยิงที่กระวนกระวายไปใหญ่ เธอหน้าด้านโทรหาคุณพ่อ
โทรศัพท์ดังไปนานมาก ทางนั้นจึงจะรับสาย
กู่หยิงหยิงรีบพูดสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ออกมา
“หยิงหยิง ฉันคิดว่าหนูเป็นเด็กที่ฉลาดมากคนหนึ่ง ทำไมวันนี้ถึงโง่แบบนี้ล่ะ?” หลังจากที่กู่ชิงผิงฟังกู่หยิงหยิงพูดจบแล้ว ก็ขมวดคิ้วขึ้นทันที
“พ่อ คำพูดนี้ของพ่อหมายความว่าอะไร?” กู่หยิงหยิงไม่เข้าใจความหมายของกู่ชิงผิง
“แกเนี่ย โง่ขึ้นมาแล้วจริงๆ ฉิงถิงกับเย่ซือเฉินจะมีความสัมพันธ์อะไรกัน? พวกเขาเป็นพี่น้องกัน อีกอย่างฉิงถิงก็เชื่อฟังเย่ซือเฉินมาโดยตลอด ความสัมพันธ์ตระกูลกู่กับตระกูลเย่ในตอนนี้ และความสัมพันธ์ของแกกับเย่ซือเฉินในตอนนี้ แกว่าฉิงถิงจะช่วยใคร?”
“แต่ว่า หนูกลัวว่าคุณชายห้าฉิงถิงจะไม่ช่วยพวกเรา แล้วก็คุณชายสามเย่ก็ใช่ว่าจะช่วยหนู” กู่หยิงหยิงอบสูดหายใจ เธอพูดประโยคนี้ด้วยความระมัดระวัง เรื่องราวของเธอและเย่ซือเฉิน คุณพ่อยังไม่ค่อยรู้ดี
“เป็นไปได้ยังไง? แกกับเย่ซือเฉินเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นแล้ว ในไม่ช้าพวกแกก็จะแต่งงานกันแล้ว เขาไม่ช่วยแกจะไปช่วยใคร? เย่ซือเฉินช่วยแก คุณชายฉิงถิงก็จะช่วยแกแน่นอน ฉะนั้น เรื่องนี้แกทำใจกว้างๆ ไว้เลย” กู่ชิงผิงพิจารณาได้ถูกมาก แต่ว่าเขาไม่รู้ว่า เรื่องก่อนหน้านี้ระหว่างลูกสาวของเขาและคุณชายสามเย่คือเรื่องปลอม
ริมฝีปากของกู่หยิงหยิงสั่น เธอไม่กล้าบอกคุณพ่อ ที่จริงเรื่องพวกนั้นต่างก็เป็นเรื่องเท็จ
จริงๆ แล้วเธอก็แค่อยากจะใช้คุณปู่และคุณย่ามาเป็นเครื่องมือวางแผนเรื่องทั้งหมด
ฉะนั้น เธอรู้ดียิ่งกว่าใคร คุณชายสามเย่ไม่ช่วยเธอแน่นอน ไม่เพียงแต่ไม่ช่วยเธอ แต่ยังจะคิดบัญชีกับเธออีกด้วย
“พอแล้ว ฉันยังต้องประชุมอีก มีเรื่องอะไรก็โทรหาเย่ซือเฉินเลย ความสัมพันธ์ของพวกเธอในตอนนี้ เธอมีเรื่องอะไร เขาจะออกหน้าช่วยแก้ไขแน่นอน” กู่ชิงผิงที่ไม่รู้ความจริงพูดประโยคนี้ออกมาด้วยความมั่นใจ หลังจากพูดจบเขาก็วางสายเลย
กู่หยิงหยิงในขณะนี้ ความลำบากในใจของเธอมีเพียงเธอคนเดียวที่รู้
กู่หยิงหยิงมองดูเวลา ห่างจากเวลาที่เวินลั่วฉิงให้เธอเหลือเพียงสิบห้านาที จำนวนเงินมากเกินไป หากแม้แต่คุณพ่อก็ไม่ให้เธอ เธอก็ไม่มีทางอื่นแล้วจริงๆ
กู่หยิงหยิงเดินไปยังข้างหน้าของเวินลั่วฉิง ก้มหน้าลงเล็กน้อย พูดด้วยเสียงเบาว่า “คุณเวิน สามารถผ่อนผันให้หน่อยได้ไหมคะ?”
“ขอโทษค่ะ ถ้าหากว่าคุณกู่ทั้งสองไม่สามารถชำระเงินของราคากำไลหยกได้ในเวลาที่กำหนด งั้นฉันคงจะต้องให้ตำรวจจัดการแล้ว” เวินลั่วฉิงกลับปฏิเสธกู่หยิงหยิง ไม่มีพื้นที่การพูดเจรจาเลย
“เวินลั่วฉิง เธออย่าเกรี้ยวกราดเกินไปนะ เธอคิดว่าฉันกลัวเธอจริงๆ หรอ? ฉันไม่เชื่อหรอกว่าตระกูลกู่ของเราจะสู้ผู้หญิงสารเลวอย่างเธอที่ไม่มีประโยชน์ ไม่มีอะไรเลย” กู่หลิงหลิงเห็นเวินลั่วฉิงไม่ให้หน้าเธอเลย โมโหจนเลือดแดงขึ้นหน้าไปหมด
มู่หรงซือถูถอนหายใจเบาๆ ถ้าหากว่าเวินลั่วฉิงไม่มีอะไรดีสักอย่าง ไส้แห้งล่ะก็ งั้นคนส่วนมากก็คงจะยากจนถึงขั้นแม้แต่กางเกงก็ไม่มีแล้ว
“เธอสามารถลองดูได้” เวินลั่วฉิงมองไปทางกู่หลิงหลิงหนึ่งที ยิ้มที่ริมฝีปากเล็กน้อย เสียงที่เบามากจนไม่สามารถเบาได้อีก แต่กลับทำให้ผู้คนรู้สึกกลัวในใจ
กู่หลิงหลิงสบตากับเธอ ตกใจจนอึ้งไปเลย!!!
