บทที่ 648 วันแต่งงานกำหนดแล้ว คุณชายสามเย่หน้าเนื้อใจเสือจริงๆ (1)
ในเวลานั้น ร่างกายของกู่หยิงหยิงสั่นราวกับใบไม้ปลดปลิวจากกิ่ง ไม่สามารถควบคุมได้
กู่หลิงหลิงอึ้งไปเลย ลืมที่จะตอบสนองกลับ
เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจกู่หยิงหยิง แต่ว่ามองไปทางกู่หลิงหลิง ยิ้มด้วยเสียงเบาแล้วพูดว่า “คุณหนูสองกู่คะ ยังจำพนันที่พวกเราพนันกันไว้ได้ไหมคะ? ฉันจะให้คนไปเก็บเดิมพันนะคะ”
ผู้คนรอบๆ ต่างก็นึกถึงพนันที่กู่หลิงหลิงและเวินลั่วฉิงเดิมพันกันว่า พูดว่าใครแพ้แล้วก็ต้องกินขี้ คำพูดนี้กู่หลิงหลิงเป็นคนพูด กู่หลิงหลิงนี่คือตัวเองทำตัวเองชัดๆ
กู่หลิงหลิงตกใจจนขาอ่อนไปหมด นั่งลงบนพื้นเลยทีเดียว
เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจพวกเธอ หันหลัง แล้วจากไป
มู่หรงซือถูก็จากไปพร้อมกับเธอ
“หลิวหยิงบ้านฉันล่ะ?” เวินลั่วฉิงมองไปทางมู่หรงซือถู ถามไปประโยคหนึ่ง หลังจากงานเลี้ยงวันนั้น เธอโทรหาหลิวหยิงแล้ว ถามถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับมู่หรงซือถู
แต่ว่าหลิวหยิงจือจืออูอู ดูออกอย่างชัดเจนเลยว่าไม่อยากพูด เธอเองก็ไม่ได้ถามมาก แต่ว่าเห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าความสัมพันธ์ของสองคนนี้ไม่ธรรมดา
“บ้านเธออะไรกัน บ้านฉันแท้ๆ” มู่หรงซือถูมองไปทางเธอหนึ่งที คัดค้านกลับด้วยความไม่พอใจ
เวินลั่วฉิงยักคิ้ว ความสัมพันธ์ไม่ธรรมดาจริงๆ ด้วย กลายเป็นของบ้านเขาแล้ว
“อย่างนั้นขอถามหน่อยค่ะคุณซือถู หลิวหยิงบ้านคุณอยู่ไหนคะ?” เวินลั่วฉิงถามใหม่ด้วยความจริงจังอีกครั้ง
“รอฉันอยู่ที่บ้าน เพราะเรื่องแย่ๆ นี่ของเธอ เสียเวลาที่ดีงามของพวกเราไปเลย” มู่หรงซือถูขมวดคิ้ว ดูแล้วเหมือนจะไม่พอใจ
“ใครเชิญให้นายมา?” เวินลั่วฉิงเบ้ปาก เหลือกตาขาวให้เขา ราวกับว่าเธอเชิญให้เขามาเลย? เขามาดูความบังเอิญเองแท้ๆ
แต่ว่า ฟังเขาพูดแบบนี้แล้ว เวินลั่วฉิงก็วางใจเลย มองออกว่า เขาใส่ใจหลิวหยิงมากๆ
โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงดังขึ้น เวินลั่วฉิงมองไปหนึ่งที รับสาย
“ฉิงฉิง เรื่องจะจบหรือยัง?” เสียงของถังหลินดังผ่านมา มีเสียงหัวเราะแฝงอยู่ด้วย
“อื้ม จัดการเรียบร้อยแล้ว ร้านหยกฉัน….” พอนึกถึงว่าร้านหยกนั่นราคาแค่ไม่เท่าไหร่ เธอไม่สามารถเอาจริงๆ
“ร้านหยกให้เธอละกัน เธอลองดูว่าเธอชอบอะไร ฉันให้เธอหมด” ถังหลินใจกว้างมากๆ สมแล้วที่เป็นพี่ชายแสนดีระดับชาติ
เวินลั่วฉิงอดหัวเราะไม่ได้แล้ว ผู้ชายที่ใจกว้างกับน้องสาวขนาดนี้เธอคงจะหาคนที่สองไม่เจอแล้วสินะ?
“ถังหลิน ต่อจากนี้นายไม่หาแฟนได้ไหม?” เวินลั่วฉิงพูดล้อเล่นไปประโยคหนึ่ง
พี่ชายไม่มีแฟน ของดีก็จะให้น้องสาวทั้งหมด อื้ม แบบนี้แหละ!!!
“ฉิงฉิง พูดอะไรเนี่ย” ถังหลินอึ้งไปเลย อดหัวเราะไม่ได้ “วางใจได้เลย ต่อให้พี่หาแฟนแล้ว ของๆ พี่ก็เป็นของๆ เธอ”
“พี่ คำพูดนี้ฉันไม่เชื่อจริงๆ นะ” รอยยิ้มบนใบหน้าของเวินลั่วฉิงเพิ่มมากขึ้น “อีกอย่างหนูกลัวว่าพี่สะใภ้จะตีหนู”
“ฮื้ม ดื้อสักหน่อยมีความสุขใช่ไหม?” อีกฝ่ายหนึ่งของโทรศัพท์ ถังหลินหยุดส่ายหัวไม่ได้เลย “จริงด้วย ฉันให้เสี่ยวหู่ไปแล้ว เธอเอาเช็คให้เสี่ยวหู่นะ”
“ค่ะ หนูรู้แล้วค่ะ” เวินลั่วฉิงตอบกลับด้วยเสียงต่ำ เธอเคยเจอเสี่ยวหู่ และรู้จัก
เวินลั่วฉิงจัดการเรื่องที่ถังหลินมอบหมายให้เรียบร้อยแล้ว รีบกลับไปที่ล้านเวิน ยาที่เธอช่วยคุณปู่ไปเอยังอยู่บนรถ
แต่ว่า เวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าบ้านเวินในตอนนี้มีแผนการที่ใหญ่โต และน่ากลัวรอเธออยู่
ในขณะเดียวกัน ห้องทำงานของเย่ซือเฉิน
“ท่านประธาน ทำตามที่ท่านมอบหมายแล้วครับ” ประตูห้องทำงานถูกผลักออก คนที่เข้ามาคือคนที่ไปซินซื่อเนี่ยนส่งเอกสารเซนต์สัญญาให้เวินลั่วฉิงเมื่อกี้
“อืม” เย่ซือเฉินยื่นมือออกไป รับเอกสาร แล้วเปิด เห็นว่าข้างบนไม่ได้มีเพียงแค่ลายเซ็นของกู่หยิงหยิงและกู่หลิงหลิง แต่ยังมีลายนิ้วมือของทั้งสองอีกด้วย
เย่ซือเฉินยิ้มที่มุมปาก ผู้หญิงของเธอทำงานได้เรียบร้อยไม่บกพร่องจริงๆ อื้ม ไม่เลว
เย่ซือเฉินเอาใบเซนต์สัญญาล็อกเก็บเข้าไปในลิ้นชัก
ที่จริงแล้ว ต่อต้านตระกูลกู่และเรื่องที่เกินขึ้นกับตระกูลเย่ในวันนี้ เขาวางแผนไว้ตั้งนานแล้ว แต่เขาไม่คัดค้านที่จะมีความสนุกสนานเพิ่มเข้ามา ให้เรื่องราวดูหวาดเสียวขึ้นเล็กน้อย….
ตั้งแต่เช้าจนถึงตอนนี้ มีข่าวเกี่ยวกับตระกูลกู่และตระกูลเย่ออกมาไม่หยุด
ฝ่ายตระกูลกู่ไม่พูดอะไร ฝ่ายตระกูลเย่นี่บันเทิงมากๆ
อันดับแรกเลยตั้งแต่เช้า คุณย่าเย่ได้พูดกับนักข่าวว่างานแต่งของทั้งสองตระกูลได้กำหนดไว้แล้ว เดี๋ยวจะประกาศ
จากนั้น คุณปู่เย่ก็ออกหน้า ยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงๆ
ในตอนบ่าย คุณย่าเย่และคุณปู่เย่รับการสัมภาษณ์จากนักข่าวพร้อมกัน พูดว่างานแต่งของตระกูลแย่และตระกูลกู่กำหนดแล้ว แต่ว่า พวกเขายังไม่ประกาศวันที่แต่งงาน
เย่ซือเฉินเข้าใจดี คุณปู่และคุณย่ากำลังลองใจเขาอยู่ ลองใจท่าทีของเขา แล้วค่อยดำเนินขั้นตอนต่อไป
เย่ซือเฉินดูรายงานพวกนั้นแล้ว แค่ยิ้มอย่างเย็นชา ไม่ได้ออกหน้ายืนยันความบริสุทธิ์ใดๆ ถึงขั้นไม่มีแม้แต่การแสดงออกใดๆ
เขากำลังรอ รอให้เรื่องขึ้นขั้นมาถึงผลลัพธ์ที่เขาต้องการ ค่อยออกมือ พอถึงเวลา คนที่เขาต่อต้านไม่ใช่เพียงแค่คุณปู่และคุณย่า ไม่เพียงแค่ตระกูลกู่
ผู้หญิงของเขาต้องลำบากเพราะเขามามากมายขนาดนี้ บัญชีนี้จะต้องคิดดีๆ ครั้งนี้ เขาจะเอามันกลับคืนมาพร้อมดอกเบี้ย
เมืองA ใครๆ ก็รู้ คุณชายสามเย่ไม่ออกมือคือไม่ออกเลย แต่พอคุณชายสามเย่ออกมา ศัตรูขอร้องให้มีชีวิตอยู่รอดต่อก็ไม่ได้ จะขอให้ตายก็ไม่ได้
แต่ว่า เมื่อก่อนคุณชายสามเย่ไม่เคยทำเรื่องพวกนี้บนครอบครัวของตัวเอง คุณปู่เย่ไม่เคยรับรู้อย่างถ่องแท้
ณ บ้านของตระกูลเย่
“ฉันพูดกับคนภายนอกชัดเจนขนาดนี้แล้ว ซือเฉินกลับไม่มีการตอบสนองใดๆ นี่ไม่ใช่หมายความว่าเขายอมรับการแต่งงานนี้แล้วหรอ” คุณปู่เย่และคุณน่าเย่ตอนแรกพูดกันว่าจะลองใจเย่ซือเฉินจริงๆ ฉะนั้น พวกเขาจึงรอการตอบสนองของเย่ซือเฉินมาโดยตลอด
“ดูเหมือนว่า ผู้หญิงในเมื่อคืนจะไม่ใช่เวินลั่วฉิงจริงๆ” คุณปู่ย่าเย่หรี่ตาเล็กน้อย “ถ้าหากเป็นแบบนี้ งั้นเรื่องนี้ก็จัดการได้ง่ายๆ แล้ว”
“งั้นเรารีบประกาศงานแต่งของพวกเขาออกไปเถอะ” คุณปู่เย่ในขณะนี้อารมณ์ดีไม่น้อย สีหน้ามีรอยยิ้มแฝงอยู่
“รออีกนิด” แต่ว่าคุณย่าเย่ก็ยังมีความไม่ค่อยวางใจ กับเย่ซือเฉิน
“ยังจะรออะไรอีก? ตามนิสัยของเขา ไม่ได้คัดค้าน ก็คือเห็นด้วยแล้ว เธอยังจะเป็นห่วงอะไรอีก?” คุณปู่เย่ขมวดคิ้ว น้ำเสียงสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน “หรือเธอเป็นห่วงว่าเขาจะไม่เห็น ฉันไปถามคนที่บริษัทแล้ว เขาไปบริษัทตั้งแต่เช้า น่าจะรู้เรื่องพวกนั้นตั้งแต่เช้าแล้ว”
“อันนี้ฉันเข้าใจ แต่ว่า พวกเราระวังหน่อยจะดีกว่า ถ้าประกาศงานแต่งออกไป หากกลับใจ จะส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อเรา พอถึงเวลาเขาไม่เห็นด้วย พวกเราจะทำยังไง” คุณย่าเย่เข้าใจเย่ซือเฉินดี ฉะนั้น เธอยังมีความกังวลเล็กน้อย กังวลว่าพอถึงเวลาเย่ซือเฉินจะยืนหยัดไม่เห็นด้วย เรื่องนี้ก็จะจบยากแล้ว
“ได้ งั้นก็รอหน่อยละกัน รอถึงตอนเย็นสามโมง หากไม่มีการตอบสนอง พวกเราก็ประกาศงานแต่งเลย” คุณปู่เย่รู้สึกเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัดเจน ฉะนั้นจึงระมัดระวัง
