บทที่ 666 หญิงสำส่อนรนหาที่ ผลที่เกิดขึ้นน่าสะพรึงกลัวมาก (8)
“ทำไมเป็นหรวนหรวนไปได้？ไม่ใช่ให้พวกเขาจับตัวเวินลั่วฉิงหรอกเหรอ？ทำไมพวกเขาจับหรวนหรวน？”ถึงแม้เวินจีหยันไม่ยินดีจะเชื่อ แต่เขาเป็นผู้ชาย ดังนั้นยังถือว่าสงบจิตสงบใจได้ดีกว่าหลี่หยุน
หลี่หยุนอยากเถียงเขา แต่ปากของเธอราวกับติดอยู่ในลำคอ พูดออกมาไมได้สักคำเดียว
วินาทีต่อมา จู่ๆหลี่หยุนก็ลุกขึ้นรีบวิ่งออกจากห้อง จากนั้นก็ตรงเข้าห้องนอนของเวินหรวนหรวนทันที
ห้องนอนของเวินหรวนหรวนว่างเปล่า ไม่มีคนอยู่ ผ้านวมยังพับอยู่บนเตียง ฝ้าปู่ยังเรียบอยู่เช่นเดิม ดูแวบแรกก็รู้ว่าเมื่อคืนไม่เคยมีคนนอนมาก่อน อีกทั้งปกติเวินหรวนหรวนจะไม่ตื่นเช้าขนาดนี้
“ว่าไง？หรวนหรวนอยู่ห้องหรือเปล่า？”เวินจีหยันวิ่งตามมาด้วย พวกเขาหวังว่าเวลานี้เวินหรวนหรวนยังอยู่ในห้องนอนของตัวเอง
แต่ไม่มี เวินหรวนหรวนไม่ได้อยู่ในห้องนอนของตัวเอง
มือของหลี่หยุนสั่นแรงขึ้น ไม่ ไม่เพียงแต่มือ ร่างกายของเธอก็เริ่มสั่นแบบควบคุมไม่ได้
หลี่หยุนเอามือถือจากเวินจีหยันมา บัดนี้เวินจีหยันได้ปิดวิดีโอ หากผู้หญิงในวิดีโอเป็นลูกสาวของพวกเขาจริง เขาจะดูได้อย่างไรอีก？
หลี่หยุนก็ไม่ได้ดูวิดีโอต่อ แต่เริ่มอ่านคอมเมนต์ใต้วิดีโอ ในใจเธอยังมีความหวังเสี้ยวสุดท้าย หวังว่าคนอื่นจะดูไม่ออกว่าเป็นเวินหรวนหรวน
แต่หลี่หยุนก็ต้องผิดหวังอีกครั้ง ไม่ สิ้นหวังไปเลยต่างหาก
เพราะอย่างไงเสียเวินหรวนหรวนก็เป็นคุณหนูบ้านตระกูลเวิน ซึ่งก่อนหน้านี้เคยมีข่าวของเธอไม่น้อย ดังนั้นจึงมีคนจำเธอได้อย่างแน่นอน
คอมเมนต์ใต้ล่างระเบิดอย่างสนั่นหวั่นไหว แถมยังมีคอมเมนต์มากมายเริ่มตำหนิติเตียนเวินหรวนหรวนขึ้นมา
ยิ่งไปกว่านั้นมีคนและสื่อต่างๆแชร์วิดีโอไปแล้วมากมาย
ชั่วพริบตา บนโลกอินเทอร์เน็ตเกือบทั้งหมดกำลังวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้
ชั่วเวลาเดียวกัน ทุกคนก็รู้เรื่องนี้แล้ว
แน่นอนทุกคนก็รู้ว่าตัวเอกในวิดีโอคือเวินหรวนหรวน
สีหน้าหลี่หยุนเปลี่ยนไปดูแย่ขึ้นเรื่อยๆ
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น？ทำไมถึงผิดพลาดได้？ทำไมถึงจับตัวหรวนหรวนไป？คุณจัดการยังไง？”เวินจีหยันดึงสติกลับมา รีบต่อว่าหลี่หยุนเช่นเดิม
ไม่ง่ายเลยที่หลี่หยุนจะไม่โต้กลับ เธอรีบเอามือถือโทรออกไป
แต่โทรหาอีกฝ่ายไม่ติด พวกเขาตกลงกันไว้แล้วว่า หลังถ่ายวิดีโอเสร็จก็จะไปลงในโซเชียลทันที หลังหลี่หยุนเห็นวิดีโอก็จะโอนเงินส่วนที่เหลือให้อีกฝ่าย
ตำแหน่งที่ตั้งของผู้ร้ายพวกนั้นอยู่ชั้นใต้ดิน ซึ่งซุกซ่อนได้ดีเยี่ยม ไม่มีสัญญาณมือถือ จึงรับสายไม่ได้
สาเหตุที่วิดีโอเผยแพร่ออกมาได้ เพราะส่งคนออกไปเผยแพร่ที่อื่น หลังทำสำเร็จเขาก็กลับเข้าไปในรังโจรในอีกครั้ง เนื่องจากเขาจะไปสานเรื่องบางอย่างที่กำลังบ้าคลั่งต่อในห้องใต้ดิน……
“โทรไม่ติด ทำไงดี？”ยามนี้หลี่หยุนกระเสือกกระสนเป็นอย่างยิ่ง ปกติเธอใช้วิธีติดต่อกับพวกเขาทางโทรศัพท์ เมื่อโทรไม่ติดเธอก็ตามตัวพวกเขาไม่ได้ และเธอไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน
เมื่อเป็นดังนี้ เธอก็ไม่อาจช่วยหรวนหรวนออกมาได้แล้ว
หลี่หยุนรู้ดี ตอนนี้พวกเขายังไม่ปล่อยออกมา มีความเป็นไปได้แค่ทางเดียว เมื่อนึกถึงความเป็นไปได้นั้น ร่างกายของหลี่หยุนก็ยิ่งสั่นแรงมากขึ้น “ทำไงดี？ทำไงดี？พวกเขาอาจจะทำร้ายหรวนหรวนจนตายได้นะ หรวนหรวนอาจเสียชีวิตนะ”
ก่อนหน้านี้ หลี่หยุนเคยบอกคนพวกนั้นว่าเอาถึงตายก็ไม่เป็นไร！！
เธออยากให้เวินลั่วฉิงตายๆไปซะ ดังนั้นแผนการเดิมนั้นไม่มีความปรานีแม้แต่น้อย แต่เธอคาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะจับผิดตัว จับตัวหรวนหรวนไป
“คุณไม่รู้ที่อยู่ของพวกเขาเหรอ？”เวินจีหยันก็ร้อนใจ เพราะเป็นลูกแท้ๆของเขา ถึงแม้จะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้นแล้ว แต่ก็ยังคงต้องหาวิธีช่วยออกมา
“ไม่รู้ พวกเขาเจ้าเล่ห์มาก ไม่ยอมพบหน้าฉัน ฉันติดต่อพวกเขาผ่านทางมือถือทุกครั้ง บัญชีธนาคารที่พวกเขาให้ฉันเป็นของคนแก่บนชนบทแห่งหนึ่ง ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นของปลอม……”หลี่หยุนไม่รู้ข้อมูลส่วนตัวพวกเขามากนัก
แต่พวกเขารู้เรื่องของเธออย่างชัดแจ้งมากเลยล่ะ
หลี่หยุนรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา แต่เพื่อจะทำร้ายเวินลั่วฉิง เธอยินดีเข้าไปเสี่ยง แต่คิดไม่ถึงว่าจะทำร้ายลูกสาวของตัวเองแทน
ตอนนี้เธออยากช่วยลูกสาวออกมาก็ทำไม่ได้
หลี่หยุนรู้สึกเสียใจภายหลัง เสียใจที่เมื่อคืนไม่ถามให้ชัดเจน หากเธอถามอีกสักนิด ต้องรู้เรื่องผิดพลาดนี้แน่ หรวนหรวนก็จะไม่ตกอยู่ในสภาพเช่นนี้
แต่มาพูดเรื่องพวกนี้ในตอนนี้ก็สายเกินแก้เสียแล้ว
“แล้วพวกเขาจะปล่อยตัวหรวนหรวนเมื่อไหร่？พวกเขาจะปล่อยตัวหรวนหรวนตัวเป็นๆออกมาไหม？”เวินจีหยันได้ยินคำพูดของเธอ ใบหน้ามีความกังวลที่หนักอึ้งหลายส่วน
“ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้”หลี่หยุนส่ายหัว ก่อนหน้านี้เธอเคยบอกกับพวกเขาว่า เอาให้ตายก็ได้ ดังนั้น เธอไม่รู้จริงๆว่าพวกเขาจะปล่อยตัวหรวนหรวนกลับมาหรือเปล่า？
“สภาพเช่นนี้ ถึงหรวนหรวนจะมีชีวิตกลับมา เกรงว่าคงจะ……”เวินจีหยันนึกถึงวิดีโอและคอมเมนต์ในเน็ต สีหน้าเขาพลันเปลี่ยนไป ดูแย่กว่าเก่า“พวกเราคิดหาวิธีลบข่าวในโลกอินเทอร์เน็ตก่อนไหม หากเป็นอย่างนี้ต่อไป อย่าว่าแต่หรวนหรวนกลับมาไม่กล้าพบหน้าคน แม้แต่พวกเราก็ไม่กล้าสู้หน้าผู้คนเหมือนกัน”
“กลบข่าวยังไง？ตอนนี้พวกเราไม่มีอำนาจ ไม่มีเงิน จะกลบข่าวยังไง？”หลี่หยุนพูดกระอึกกระอักอย่างเวทนา“เงินทั้งหมดที่ฉันมีให้คนพวกนั้นหมดแล้ว ตอนนี้ยังไม่ได้จ่ายอีกครึ่งหนึ่ง สำหรับเงินส่วนที่เหลือ ฉันคิดว่าเวินลั่วฉิงเจอเคราะห์หนักนี้แล้ว พวกเราก็สามารถไปเอาออกมาจากบริษัทได้ แต่ตอนนี้……”
หลี่หยุนว่าแล้ว สีหน้าก็ยิ่งเผยความกลัวขึ้นมาหลายส่วน“ตอนนี้เวินลั่วฉิงไม่ได้เป็นอะไร พวกเราก็เอาเงินออกจากบริษัทไม่ได้ พวกเราไม่มีเงินจ่ายพวกเขา พวกเขาจะปล่อยพวกเราไปไหม？”
หลี่หยุนรู้ว่าพวกเขาแต่ละคนต่างโหดเหี้ยมอำมหิต ป่าเถื่อนกันทั้งนั้น
“พวกเขาจับคนผิด จับตัวลูกสาวของเราไป พวกเขาทำร้ายลูกสาวของพวกเราจนเป็นสภาพอย่างนี้แล้ว พวกเขายังมีหน้าเอาเงินอีกเหรอ？”เวินจีหยันตะคอกเสียง
“พวกเขาไม่มีเหตุผลหรอก ถึงพวกเขาจะจับผิดตัว แต่พวกเขาไม่ให้เงินพวกเขา พวกเขาก็ไม่มีทางปล่อยพวกเราไปหรอก”
หลี่หยุนรู้ความโหดร้ายของคนพวกนี้ดี ดังนั้นจึงยิ่งกลัวมากขึ้น
เวลานี้ เธอไม่เพียงแต่เป็นห่วงลูกสาวเท่านั้น ยังกลัวความปลอดภัยของตัวเองอีกด้วย
เพียงชั่วค่ำคืน ทุกอย่างก็แปรเปลี่ยนไป เธอวางแผนอย่างดิบดี ทำไมสุดท้ายถึงกลายเป็นเช่นนี้ได้？
เพียงชั่วค่ำคืน พวกเขาถูกบีบให้ถึงทางตันเสียแล้ว
เดินผิดไปหนึ่งขั้น ขั้นต่อๆไปก็ผิดไปหมด
“แล้วตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี？”เวินจีหยันได้ยินคำพูดเธอ สีหน้าเปลี่ยนเป็นแย่มาก และอดกลัวไม่ได้ แน่นอนกลัวเพราะความปลอดภัยของตนเอง
