บทที่ 741 ถังจื่อโม่ลงมือเอง พ่อลูกร่วมมือกันกำจัดศัตรู (7)
แต่ว่าถังฉิ้นเอ๋อพึ่งกลับบ้านของตระกูลถังไม่นาน ทำไมถึงสนิทกับเย่ซือเฉินขนาดนี้ล่ะ? ทำไมถึงกลายเป็นผู้หญิงของเย่ซือเฉินไปแล้ว?
เย่ซือเฉินไม่ตอบกลับคำถามของเขา แค่ยิ้มที่มุมปากอ่อนๆ จู่ๆ มือข้างหนึ่งของเขาก็กดทับไปยังหลังศีรษะของเวินลั่วฉิงกะทันหัน จากนั้นก็จูบปากของเวินลั่วฉิงด้วยความเร็ว
คุณชายสามเย่ใช้การกระทำในการตอบคำถามของหยวนจุนหลิน
หยวนจุนหลินอึ้งไปเลย เย่ซือเฉินบ้าเกินไปแล้วจริงๆ
แน่นอนว่า อยู่ข้างนอก มีคนนอกอยู่ด้วย ในไม่ช้าเย่ซือเฉินก็ปล่อยเวินลั่วฉิงออก จากนั้น ในตอนที่คุณชายสามเย่มองไปทางหยวนจุนหลิน ดูออกได้อย่างชัดเจนเลยว่าแฝงการประกาศความเป็นเจ้าของพิเศษของตัวเองอยู่
หยวนจุนหลินเห็นใบหน้าที่เกรี้ยวกราดของเย่ซือเฉิน จู่ๆ ก็อยากจะต่อยคนขึ้นมา
“นาปัญญาอ่อนปะเนี่ย กำลังพูดเรื่องจริงจังกับคุณหยวนอยู่” เวินลั่วฉิงอดขยับปากไม่ได้ เธอไม่สามารถเข้าใจความคิดของเย่ซือเฉินได้ เธอรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งปัญญาอ่อนแล้ว
“อื้ม รอพวกเธอคุยเรื่องจริงจังจบแล้ว พวกเรากลับไปเรื่องที่ไม่จริงจังต่อ” เย่ซือเฉินได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้ว จู่ๆก็หัวเราะ คำพูดนี้ของผู้หญิงของเขาดีมากๆ จริง
คำพูดในตอนนี้ของเธอ และท่าทีสามารถแสดงออกได้เลยว่าเธอและเขาไม่เหมือนกัน
คำพูดคลั่งรักนี้ของเย่ซือเฉินทำให้ผู้คนแก้มแดง แต่เธอกลับตั้งใจพูดคำว่า ‘ไปต่อ’ สองประโยคนี้ทำให้ผู้คนคิดจินตนาการต่อไป
เวินลั่วฉิง “……”
หยวนจุนหลิน “……”
คุณชายสามเย่ หน้าของคุณล่ะ? ศีลธรรมของคุณล่ะ?!!!
เวินลั่วฉิงแอบสูดหายใจลึก เธอเข้าใจว่านี่คือการประกาศอำนาจของเย่ซือเฉิน และเธอไม่อยากมีความสัมพันธ์ใดๆ กับหยวนจุนหลิน ดังนั้น ก็ปล่อยเขาไปเถอะ
ฉะนั้น เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไร อ่านเอกสารของตัวเองต่อ
ความเงียบของเวินลั่วฉิงทำให้แววตาของหยวนจุนหลินดูมืดลงอย่างเห็นได้ชัดเจน การตอบสนองนี้ของเธอแสดงว่าสิ่งที่คุณชายสามเย่พูดคือความจริง?
เธอกับคุณชายสามเย่มีความสัมพันธ์อะไรกัน?!!!
“คุณภรรยา ยังอีกนาแค่ไหน?” เย่ซือเฉินเป็นคนที่มองคนออก อีกอย่างคือรู้กาลเทศะที่สุดแล้ว เขาเห็นว่าแม้กระทั่งเมื่อกี้คำพูดของเขาเวินลั่วฉิงก็ไม่ได้ต่อต้าน ขณะนี้แม้กระทั่งคุณภรรยาก็เรียกออกมาแล้ว
ที่คือครั้งแรกที่คุณชายสามเย่เรียกเธอแบบนี้ ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนที่พวกเขาแต่งงานกัน เขาก็ไม่เคยเรียกเธอแบบนี้มาก่อนเลย
เวินลั่วฉิงเงยหน้าขึ้น มองไปทางเขาหนึ่งที เป็นเหมือนกับที่คุณชายสามเย่คิดไว้ เธอไม่ได้แก้ไขคำเรียกที่เขาเรียก
“ใกล้แล้ว” อีกอย่างเวินลั่วฉิงยังตอบคำถามของคุณชายสามเย่ด้วย พอมาแบบนี้ แสดงว่ามีความหมายที่ลึกซึ้งแล้วจริงๆ
“ฉิ้นเอ๋อ? คุณกับเขา” หยวนจุนหลินสูดหายใจลึกไปหนึ่งที เย่ซือเฉินเรียกเธอว่าภรรยา เธอกลับไม่คัดค้าน?
เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าเธอกับเย่ซือเฉินแต่งงานกันแล้ว?
แต่ว่าเป็นไปไม่ได้นิ เธอคือคุณหนูใหญ่ที่ตระกูลถังพึ่งหาเจอ หากเธอแต่งงาน เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีข่าวอะไรเลย
“เกี่ยวอะไรกับคุณ?” ไม่รอให้เวินลั่วฉิงตอบ คุณชายสามเย่ตอบกลับไปประโยคหนึ่งด้วยความเกรี้ยวกราด
อื้ม กล้าตอบกลับหยวนจุนหลินแบบนี้ เหมือนว่าจะมีเพียงไม่มีกี่คนแล้ว
สีหน้าของหยวนจุนหลินแย่ลงอย่างเห็นได้ชัดเจน
“ฉันว่านะ ในประเทศของเรามีหน่วยงานพิเศษมากมายที่ต่างเลี้ยงดูแต่พวกเกียจคร้าน คดีเน่าๆ นี้ ต้องมาหาภรรยาของฉันเลยหรอ?” แต่ว่า คุณชายสามเย่กลับไม่รู้เลยว่าอะไรคือความเหมาะสม “หยวนจุนหลิน แผนการชั่วร้ายของคุณแสดงออกมาได้ชัดเจนเกินไปแล้ว”
“หรอครับ?” หยวนจุนหลินยกมุมปากขึ้น แววตาคู่หนึ่งมองไปทางเวินลั่วฉิง บนใบหน้ายังมีรอยยิ้มที่แฝงความหมายอันลึกซึ้งไว้อีกด้วย
ในเมื่อความคิดของเขาชัดเจนขนาดนี้แล้ว คนที่ฉลาดอย่างถังฉิ้นเอ๋อก็คงจะรู้แน่นอน แต่ว่า เธอก็ยังมาแล้ว
“อัย คุณภรรยา คุณจิตใจใสซื่อ ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไร เมื่อไหร่กันถึงจะสามารถป้องกันพวกคนเจ้าเล่ห์ไร้ยางอายแบบนี้ได้ ความคิดของพวกเขาแย่มากจริงๆ” คุณชายสามเย่ไม่ได้สนใจหยวนจุนหลิน แค่มองไปทางเวินลั่วฉิง พร้อมกับแววตาที่ทำอะไรไม่ได้ แต่กลับมีความเอ็นดูอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน
ตอนแรกเวินลั่วฉิงไม่อยากสนใจเขา คิดอยู่ว่าเขาจะวุ่นวายก็ปล่อยเขาไป แต่ตอนนี้เธอได้ยินประโยคนี้ของคุณชายสามเย่แล้ว ก็ยังอดมองไปทางเขาไม่ได้
จิตใจใสซื่อ?
ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม?
นี่กำลังพูดถึงเธออยู่หรอ?
ทำไมเธอไม่รู้เลยว่าตัวเองจะมีข้อดีแบบนี้?
คำพูดนี้ก็คงมีแต่คุณชายสามเย่ที่ลืมตาแล้วพูดออกปาก
แต่ว่า เวินลั่วฉิงในตอนนี้ได้ละเลยคำด่าของคุณชายสามเย่ที่อยู่ท้ายประโยคไปแล้ว
เมื่อกี้คุณชายสามเย่ได้ด่าหยวนจุนหลินว่าเจ้าเล่ห์ไร้ยางอาย!
หยวนจุนหลินรู้สึกว่าตัวเองจะกระอักเลือดแล้ว ไม่เพียงแต่เพราะถูกคุณชายสามเย่ด่า แต่เพราะว่ายังถูกโปรยอาหารสุนัขใส่ มีความย่อยไม่ได้ ก็คือสองสามีภรรยาคู่นี้ยังมาแสดงความรักต่อหน้าเขาอีก
แต่ว่า เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าคุณชายสามเย่ก็ยังคงไม่ปล่อยเขาไป
“คุณภรรยา คุณหิวน้ำแล้วสินะ ดื่มชาแก้วหนึ่งสิ” คุณชายสามเย่เติมชาไปแก้วหนึ่ง ยื่นไปยังข้างหน้าของเวินลั่วฉิง เวินลั่วฉิงยื่นมือไปอยากจะรับมา แต่ว่าถูกเย่ซือเฉินหยิบไป แล้วส่งมอบมาถึงข้างปากของเวินลั่วฉิง
เวินลั่วฉิงมีความอึ้งเล็กน้อย พระเจ้าช่วยกล้วยทอด วันนี้ปีเข้าร่างคุณชายสามเย่หรอ?
เธอรู้จักกับเย่ซือเฉินมานานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาอ่อนโยนขนาดนี้
อาจจะเป็นเพราะว่าเวินลั่วฉิงตกใจเกินไป อ้าปากด้วยความซื่อบื้อ ดื่มไปหนึ่งคำ
“คุณภรรยา มา กินองุ่นหน่อย” ต่อจากนั้น คุณชายสามเย่ก็ปอกเปลือกขององุ่นยัดเข้าไปในปากของเวินลั่วฉิง
“คุณภรรยา คุณเหนื่อยแล้วใช่ไหม มา ฉันช่วยคุณนวด” มือของเย่ซือเฉินจับไปที่หลังของเธอ ช่วยเธอนวด
เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าสีหน้าของหยวนจุนหลินเริ่มแย่ลง
ที่จริงแล้ว การกระทำแบบนี้ของคุณชายสามเย่เป็นการรบกวนการคิดวิเคราะห์ของเวินลั่วฉิงมากๆ แต่ว่าเวินลั่วฉิงคิดไปคิดไป ก็ไม่ได้ห้ามเขาไว้
เธอเข้าใจความคิดเขา เขาก็แค่อยากจะตัดความคิดของหยวนจุนหลินทิ้ง และนี่ก็คือสิ่งที่เธอคิดอยากจะทำพอดี
อีกอย่าง เธอมาเจอหยวนจุนหลินไม่ได้บอกเขา แต่เขากลับตามเจอที่นี่ เธอรู้สึกว่าเหมือนวันนี้เขามาจับชู้เลย ฉะนั้นเธอรู้ว่าเวลานี้ดีที่สุดคืออย่างยั่วโมโหเขา
หยวนจุนหลินมองไม่ลงแล้วจริงๆ เขารู้สึกว่าหากเป็นแบบนี้ต่อไป เขาคงอิ่มกับอาหารหมาจนตาย
แต่ว่าเวินลั่วฉิงไม่พูดอะไร ไม่คัดค้าน เขาก็ไม่ดีที่จะพูดอะไร
“คุณภรรยา ต่อจากนี้เหมือนพวกเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ก็ไม่ต้องยุ่งแล้ว” มือของคุณชายสามเย่นวดอยู่ที่หลังเธอเบาๆ คำพูดของเขาพูดออกมาได้อย่างง่ายดาย
สีหน้าของหยวนจุนหลินแย่ลงทันที แววตามีความโมโหผ่านไป กำลังคิดอยากจะเปิดปากพูด
“คุณภรรยา คุณเหนื่อยเกินไปแล้ว ฉันจะเจ็บใจได้” จากนั้น คำพูดของหยวนจุนหลินก็ไม่ได้พูดออกจากปาก คุณชายสามเย่ได้พูดเสริมอีกประโยคหนึ่งด้วยความเร็ว
ในตอนที่คุณชายสามเย่พูด สีหน้าของเขารู้สึกเจ็บใจจริงๆ จากนั้นเขายังเข้าใกล้เวินลั่วฉิง จูบไปที่ลำคอของเธอหนึ่งที
ร่างกายของหยวนจุนหลินขยับเล็กน้อย ความโมโหตรงหน้าอดไม่ได้ระเบิดออกมา ถูกยัดอาหารหมาเข้าไปอีกครั้ง เขาจะกระอักเลือดแล้วจริงๆ
เขาอยากจะให้คนยิงเย่ซือเฉินให้ตายไปเลยจริงๆ
แต่ว่า ตั้งแต่ต้นจนจบเวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรเลย ปล่อยตามคุณชายสามเย่ตลอด ความหมายของเธอชัดเจนมากๆ แล้ว
เย่ซือเฉินวุ่นวายขนาดนี้ เธอยังสามารถดูต่อไปได้?
