บทที่ 748 ได้แก้แค้นคนกากๆ มันสะใจมาก (2)
“ป้าบ” จู่ๆ เห่อถงถงก็ยื่นมือกะทันหัน ตบไปยังปากของหยางชิงชิงด้วยความแรง การตบครั้งนี้ได้ใช้แรงทั้งหมดที่เธอมีออกมา
“เธอ? เธอกล้าตีฉัน?” หยางชิงชิงไม่มีการป้องกันเลย ถูกเห่อถงถงตบมาเต็มๆ แก้มข้างๆ แดงกระหน่ำขึ้นมาทันที แววตาของหยางชิงชิงจ้องไปทางเห่อถงถงด้วยความโหดร้าย
หากไม่ใช่เพราะคุณหญิงจี้อยู่ที่นี่ เธอคงจะเข้าไปฉีกเห่อถงถงตั้งนานแล้ว
“คุณหญิงจี้หากมีอะไรก็พูดตรงๆเลยค่ะ หากไม่มีก็เชิญจากไปด้วยค่ะ” บนใบหน้าของเห่อถงถงมีความเย็นชาเพิ่มขึ้น ปกติแล้วนิสัยของเห่อถงถงจะมีความอ่อน แต่ว่าเธอไม่มีทางให้ฉิงฉิงโดนรังแกเพราะเธอ
เวินลั่วฉิงมองดูเห่อถงถง บนใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มเพิ่มขึ้น ยัยเด็กนี่โหดขึ้นมาแล้วใช้ได้เลย!
อื้ม ไม่เลว
เมื่อกี้การกระทำที่เห่อถงถงตบคน ทำให้เป็นที่น่าสนใจของคนไม่น้อยเลย ท่าทีของเห่อถงถงในขณะนี้ก็ทำให้คุณหญิงจี้เสียหน้ามาก
ในแววตาของคุณหญิงจี้มีความโหดร้ายอ่อนๆ ผ่านไป ผู้หญิงคนนี้โหดร้ายยิ่งกว่าสองปีก่อน
แต่ว่าวันนี้เธอตั้งใจมาหาเห่อถงถง แน่นอนว่าไม่สามารถจากไปแบบนี้
คุณหญิงจี้สูดหายใจ กดทับความโมโหในใจลง จากนั้นก็นั่งลง
เวินลั่วฉิงแค่ยิ้มไม่ได้พูดอะไร ที่จริงแล้ว เธอรู้สึกว่าการพูดคุยครั้งนี้นั้นจำเป็นมาก
ก็ควรจะให้ใครบางคนรับรู้และยอมรับความจริงบ้างแล้ว
เวินลั่วฉิงหยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความหนึ่งออกไป เธอเป็นมิตรอย่างมากที่จะเติมเชื้อเพลิงให้กับเปลวไฟ
“คุณเห่อ ฉันหวังว่าคุณจะสามารถห่างจากอาจี้ของบ้านพวกเราได้” หลังจากที่คุณหญิงจี้นั่งลงแล้ว ก็พูดถึงเหตุผลที่มาที่ไปว่า “เธอเองก็รู้ว่าอาจี้ของบ้านเรานั้นมีการหมั้นกับชิงชิงอยู่ ถึงแม้ว่าเพราะเหตุผลบางอย่างทำให้การแต่งงานถูกเลื่อนออกไป แต่ว่างานหมั้นนั้นยังอยู่ พวกเราทั้งสองบ้านก็เลือกวันเวลาไว้แล้ว ในไม่ช้าพวกเขาก็จะแต่งงานกัน”
สีหน้าของเห่อถงถงค่อยๆ เปลี่ยนไป แต่ว่าในไม่ช้าเธอก็ปกปิดอารมณ์ของตัวเอง เธอมองไปทางคุณหญิงจี้ ในแววตามีความเย็นชาเพิ่มขึ้น “จี้หซีรู้ไหมคะ?”
“นี่เป็นงานแต่งที่ทั้งสองบ้านกำหนดไว้ตั้งนานแล้ว จี้หซีตอบตกลงตั้งแต่ตอนแรกแล้ว แต่เพราะว่าเรื่องบางอย่างทำให้คั่นเวลาไป” สีหน้าของคุณหญิงจี้มีรอยยิ้มอยู่ มีความมั่นใจสูงมาก “จี้หซีเป็นเด็กกตัญญูมาโดยตลอด”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ คุณก็ไปคุยกับจี้หซี มาคุยกับฉันทำไมคะ?” เห่อถงถงไม่ใช่เห่อถงถงเมื่อสองปีก่อนแล้ว ไม่มีทางเป็นที่รังแกง่ายๆ อีกแล้ว อีกอย่างเธอเองก็เข้าใจว่าจี้หซีนั้นรักเธอจริงๆ ฉะนั้นจะไม่ปล่อยมือง่ายๆ เด็ดขาด
“เธอ?” รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณหญิงจี้แข็งไปเลย ในแววตามีเปลวไฟผุดขึ้นมาด้วยความเร็ว เธอคิดไม่ถึงว่าไม่เจอกันสองปี เห่อถงถงจะเถียงเก่งขนาดนี้ เห่อถงถงในเมื่อก่อนขี้อายและไม่มีความกล้าเลย อยู่ต่อหน้าเธอ แม้แต่พูดก็ไม่กล้าพูด
ตอนนี้กลับกล้ามาเถียงเธอ? น่าเกลียดจริงๆ เลย
“เห่อถงถง ถ้าไม่ใช่เพราะเธอยังหน้าด้านอ่อนอาจี้อยู่ อาจี้แต่งงานกับฉันตั้งนานแล้ว ยัยสุนัขจิ้งจอกหน้าด้าน” หยางชิงชิงด่าขึ้นมาเลย
คุณหญิงจี้ก็ค่อยๆ ขมวดคิ้วขึ้น กับหยางชิงชิงคนนี้จริงๆ แล้วเธอก็ไม่ได้พอใจ แต่ว่าตระกูลหยางนั้นมีธุรกิจใหญ่โต จี้หซีแต่งงานกับหยางชิงชิง ตระกูลหยางก็จะช่วยเหลือตระกูลจี้
“คุณเห่อ วันนี้ฉันมาหาเธอ หวังวว่าเธอจะสามารถห่างออกจากอาจี้ได้ เรื่องงานแต่งของอาจี้กับชิงชิงกำหนดไว้ตั้งนานแล้ว เธอก็คงไม่หวังว่าอาจี้จะกลายเป็นคนที่ลืมบุญคุณไม่มีความรับผิดชอบหรอกนะ? หากเธอชอบอาจี้จริงๆ เธอก็ออกจากตัวเขาไป หลังจากที่เธอออกจากตัวเขาแล้ว จึงจะมีอนาคตที่ดี” คุณหญิงจี้คือคนฉลาด เธอรู้ดีว่าจุดอ่อนของเห่อถงถงอยู่ที่ไหน
คำพูดของคุณหญิงจี้หยุดไปสักพัก พูดเสริมอีกว่า “เธอแต่งงานกับอาจี้ ไม่มีการช่วยเหลืออะไรกับอาจี้เลย ได้แต่ทำร้ายเขา”
“เห่อถงถง เธอคบกับอาจี้ ก็เพราะว่าเงินไม่ใช่หรอ? เธอพูดเลยว่าเธออยากได้เท่าไหร่ ฉันให้เธอ” หยางชิงชิงพูดเสริมต่อจากคำพูดของคุณหญิงจี้
เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า ทั้งสองพูดคุยกันไวแล้ว นี่ตัดสินใจจะใช้เงินมาทุบคน
“ขอโทษค่ะ เงินของพวกคุณฉันไม่ต้องการ พวกคุณสามารถไปได้แล้ว” บนใบหน้าของเห่อถงถงมีความเย็นชาเพิ่มขึ้น เปิดปากไล่คนไปเลย
ครั้งนี้ ไม่ว่ายังไง เธอก็จะไม่จากจี้หซีไปแล้ว
“อย่าสิ เงินที่ให้มาถึงที่ไม่เอาเสียดายแย่ คุณหยางพูดดูสิคะ คิดไว้ว่าจะให้เท่าไหร่” เวินลั่วฉิงที่เงียบมาตลอดได้เปิดปากพูดกะทันหัน
เห่อถงถงอึ้งไปเลย รีบหันไปมองเวินลั่วฉิงด้วยความรวดเร็ว แต่ว่าเธอเชื่อใจเวินลั่วฉิง ฉะนั้นไม่ได้พูดอะไร
หยางชิงชิงเห็นเวินลั่วฉิงเปิดปากพูด เห่อถงถงไม่ได้ปฏิเสธ ริมฝีปากมีความดูถูกเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน “ขอแค่คุณเห่อเปิดปาก ฉันจะให้ตามที่คุณเห่อบอกเลย ตระกูลหยางไม่ขาดแคลนเงิน คุณเห่อพูดจำนวนมาเถอะ”
บนใบหน้าของคุณหญิงจี้ก็มีความดูถูกเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน เป็นอย่างที่คิดไว้เลยว่เป็นคนที่เห็นแก่เงิน
“อื้ม อันนั้นฉันจะต้องลองคิดดูดีๆ ตามสถานะจองถงถงตอนนี้แล้ว หากคุณหยางอยากจะใช้เงินทุบคน งั้นอย่างน้อยก็ต้องประมาณซักพันล้านสองพันล้าน ไม่เช่นนั้น ถงถงของเรามองไม่ขึ้นจริงๆ” เวินลั่วฉิงมองไปทางหยางชิงชิง รอยยิ้มในแววตา และเสียงๆ ค่อยๆ หายไป
หยางชิงชิงและคุณหญิงจี้ได้ยินคำพูดของเธอแล้ว สีหน้าต่างก็เปลี่ยนไปเลย
“พันล้านสองพันล้าน? พวกเธอนี่กล้าออกราคาที่สูงจริงๆ?” หยางชิงชิงหัวเราะอย่างเย็นชา “เห่อถงถง เธออยากได้เงินจนบ้าไปแล้วสินะ หน้าด้านมากจริงๆ”
“คุณเห่อ วันนี้ที่ฉันมาเพราะอยากจะมาคุยเรื่องนี้กับเธอดีๆ” ไม่ว่ายังไงแล้วคุณหญิงจี้ก็เปิดคนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อน “เธอพูดโดยไม่คิดแบบนี้ คิดราคาสูงมั่วๆ แบบนี้ก็ไม่ตลกแล้วนะ”
“คิดราคาสูงมั่วๆ? คำพูดนี้ของคุณหญิงจี้ผิดไปแล้วนะคะ ตามสถานะของถงถงเราในตอนนี้ น้อยกว่าพันล้านนี่จะสาดน้ำยังสาดไม่ได้เลย วันนี้พวกคุณจะเอาเงินมาทุบคนไม่ใช่หรอคะ? จะทุบเงินแต่แม้แต่สาดออกมายังสาดไม่ออกเลย งั้นก็ไม่ตลกแล้วจริงๆ” รอยยิ้มบนใบหน้าของเวินลั่วฉิงเพิ่มขึ้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า เห่อถงถงนี่เธอจะให้ฉันหัวเราะจนตายใช่ไหม? คนจนๆ อย่างเธอจะมีสถานะอะไร? ยังจะบอกอีกว่าพันล้านแม้แต่สาดน้ำก็สาดไม่ได้? เธอคงไม่ใช่ว่าเพ้อฝันจนโง่ไปหรอกนะ” หยางชิงชิงหัวเราะออกเสียงด้วยความประชด
“คุณหยาง ระวังหน้าของคุณนะคะ” เวินลั่วฉิงยิ้มอย่างเย็นชาในใจ ดูเหมือนว่าหยางชิงชิงยังไม่ได้รับข่าว
ตอนนี้เธอพูดประโยคนี้ เดี๋ยวหน้าใบนี้ของเธอคงจะถูกตบจนบวม!!
“เวินลั่วฉิงนี่เธอหมายความว่าอะไร? เธอกล้าด่าฉัน?” หยางชิงชิงไม่ได้เข้าใจความหมายของเวินลั่วฉิงอย่างเห็นได้ชัดเจน
เวินลั่วฉิงไม่อธิบายให้เธอฟังแน่ๆ แค่มองเธอไปด้วยแววตาอ่อนๆ หนึ่งที
“คุณเวิน เรื่องของฉันกับคุณเห่อ หวังว่าคุณไม่ต้องพูดให้มาก” คุณหญิงจี้มองไปทางเวินลั่วฉิง ในแววตามีความโกรธเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน
“เรื่องของฉัน เธอพูดอะไรคืออย่างนั้น” ถึงแม้เห่อถงถงจะไม่รู้ว่าเวินลั่วฉิงจะทำอะไร แต่ว่าเธอมีความเชื่อใจกับเวินลั่วฉิง
เวินลั่วฉิงยิ้มอ่อ อื้ม ถงถงน้อยให้กำลังใจมา เวลาอันสำคัญ ถงถงบ้านเธอให้กำลังแบบนี้มาตลอดเลย!!
