เจ้าเยว่หรูเห็นลูกสาวดึงชายเสื้อของเย่ซือเฉินก็ชะงัก เธอกังวลว่าเย่ซือเฉินจะตะคอกใส่ลูกสาวเธอ
ตอนแรกเธออยากลากลูกสาวของตัวเองกลับมา แต่เมื่อคิดดูกแล้วก็หยุดการกระทำทันที
เย่ซือเฉินอ่อนโยนต่อเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นพิเศษ ฉะนั้นคงไม่ดุลูกสาวเธอหรอก ไม่แน่เย่ซือเฉินอาจชอบลูกสาวเธอ เช่นนั้นพวกเธอก็จะได้ผลประโยชน์จากตัวเย่ซือเฉินไม่น้อย
เย่ซือเฉินถูกหรวนซินซินดึงเสื้อ จึงหันหน้าไปมอง แต่ไม่รู้เพราะอะไรเขาไม่ชอบเลยสักนิด
เมื่อสักครู่เด็กหญิงตัวน้อยดึงเขา เขาไม่มีความรู้สึกไม่ชอบเลยสักนิด กลับรู้สึกดีใจเสียด้วยซ้ำ
หรวนซินซินที่อายุเก้าขวบมองหน้าเขา แววตาเจืออุบายเล่ห์เหลี่ยมไว้ แต่เด็กหญิงตัวน้อยมองเขาด้วยแววตาสะอาดใสดั่งน้ำแร่
ถึงแม้เธอเป็นเพียงเด็กอายุเก้าขวบ คุณชายสามเย่ก็ไม่สนใจอะไรมากนัก
เพียงแต่ความคิดของคุณชายสามเย่ยังไม่ได้แสดงออกเป็นการกระทำ
เท้าน้อยของถังจื่อซีก็ก้าวเข้าไปอยู่ตรงหน้าหรวนซินซินอย่างไว มือเล็กๆของถังจื่อซียื่นออกไปแกะนิ้วของหรวนซินซินออกทีละอัน
เสียงอ่อนๆของเด็กน้อยกลับมีราศีจักรพรรดินี “เธอ ปล่อยออกเดี๋ยวนี้”
เย่ซือเฉินเห็นเธอทำอย่างนี้ก็ชะงัก นาทีก่อนยังเป็นเด็กน้อยแสนแอ๊บแบ๊วอยู่เลย ทำไมนาทีนี้กลับกลายเป็นเสื้อตัวน้อยได้ล่ะ
แต่เขาชอบ ชอบเป็นพิเศษ
เลขาหลิว“……”
ทุกคน“……”
คือเด็กน้อยคนเมื่อกี้จริงหรือ？
เรียนถามหน่อยว่าราศีของจักรพรรดินีที่แพร่ออกมานี้คืออะไรกันแน่？
หรวนซินซินกะพริบตาเบาๆ มึนกับการกระทำของถังจื่อซี แต่ไม่นานก็ได้สติกลับคืนมา เพราะเธออายุเก้าขวบแล้ว แถมยังเป็นคนมากอุบายอีก
“ทำไม？เธอมีสิทธิ์อะไรให้ฉันปล่อยมือ”หรวนซินซินอยากยื่นมือออกไปดึงเสื้อของเย่ซือเฉินอีกครั้ง
หรวนซินซินเพิ่งเอื้อมมือออกไป มือของถังจื่อซีก็รีบยื่นออกมาเกิดเสียงปะทะดัง ปัง มือของหรวนซินซินถูกปัดทิ้ง“ห้ามมาแตะ”
บัดนี้พลานุภาพของถังจื่อซียิ่งแรงขึ้น คนนี้คือพ่อของเธอกับพี่ชาย เด็กคนอื่นหลีกไปไกลๆ
“ไอ้เด็กบ้าทำอะไร？”เจ้าเยว่หรูเห็นลูกสาวถูกตี สีหน้าพลันเปลี่ยนไป จากนั้นก็ตวาดเสียงใส่ถังจื่อซี
ดวงตาคุณชายสามเย่หรี่ขึ้น พลางกวาดสายตามองอย่างเย็นชา เจ้าเยว่หรูรีบปิดปากทันที
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาตีฉัน คนนี้เป็นน้าชายของฉัน เธอมีสิทธิ์อะไรไม่ให้ฉันจับ”ถึงแม้หรวนซินซินจะมีอายุแค่เก้าขวบ แต่เจ้าเล่ห์มากเธอไม่เคยเห็นถังจื่อซี ดังนั้นเธอรู้ว่าถังจื่อซีกับตระกูลเย่ไม่มีความเกี่ยวดองกัน
ทว่า ส่วนเธอเป็นญาติของตระกูลเย่ คนนี้เป็นน้าชายของเธอ
“เธออยากรู้ว่าทำไม？”ถังจื่อซีมองหน้าหรวนซินซิน ทั้งที่เป็นใบหน้าแอ๊บแบ๊วๆ แต่กลับมีพลานุภาพที่ชวนให้ขวัญเสีย
“อืม”เพราะอย่างไรเสียหรวนซินซินก็เป็นเด็กคนหนึ่ง เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ จึงพยักหน้าด้วยจิตใต้สำนึก
เลขาหลิวก็พยักหน้าตาม เขาก็อยากรู้ว่าเพราะอะไร？เด็กที่โผล่ออกมากลางคันจะพูดเหตุผลอะไรออกมาได้บ้าง？
คาดว่าคงพูดเหตุผลที่เข้าท่าไม่ได้หรอก？แค่เป็นเด็กไม่พอใจ หึงหวงเท่านั้น
คุณชายสามเย่ก็อยากรู้ว่าเพราะอะไรด้วย？
อืม อยากรู้มากมาย อยากรู้ว่าทำไมสาวน้อยคนนี้ถึงไม่อนุญาตให้หรวนซินซินแตะต้องตัวเขา
“เพราะเขาเป็นพ่อของฉัน”ถังจื่อซีกวาดสายตามองหรวนซินซินแวบหนึ่งด้วยท่วงท่าจักรพรรดินี
เย่ซือเฉิน“……”
คนอื่นๆ“……”
เลขาหลิว“……”
ลูกสาวท่านประธาน？จริงหรือเท็จ？คุณนายรู้หรือเปล่า
เลขาหลิวกระตุกมุมปากอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับกล้ำกลืนเข้าไป เขารู้สึกว่าเวลานี้ไม่เหมาะให้เขาเอ่ยปากพูด
เด็กน้องถังจื่อโม่มึนไปหมดแล้ว เขารู้ว่าให้น้องสาวออกไปต้องทำแผนการของเขาเสียร้อยเปอร์เซ็นต์
สาวน้อยคนนี้หุนหันใจร้อน ไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะหาคุณพ่อเจอ จะยอมให้คนอื่นมาครอบครองได้อย่างไรไหว？
การกระทำของเธอช่างโหดร้ายมาก
ถังจื่อซีมีใบหน้าภาคภูมิใจ เขาเป็นสามีของคุณแม่ เป็นพ่อแท้ๆของเธอกับพี่ชาย เธอไม่ได้พูดผิด ไม่ได้พูดเหลวไหล
เธอพูดประโยคนี้ออกมา ทุกคนก็ตกตะลึง รวมทั้งเย่ซือเฉินก็อึ้งไปหมดแล้ว
ทุกคนเชื่อว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ล้อเล่น พูดไปเรื่อย
แต่เด็กน้อยทำหน้าจริงจัง เข้มงวด ไม่มีสีหน้าแสดงความผิดในใจที่พูดปดสักนิด ราวกับสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง
แต่คุณชายสามเย่จำไม่ได้ว่ามีลูกสาวโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ทว่าไม่รู้เพราะเหตุใด เขาไม่ได้ปฏิเสธความรู้สึกนี้ ได้ยินเธอพูดเช่นนี้ มุมปากเขาอดยกขึ้นไม่ได้
อาจเป็นเพราะเด็กน้อยคนนี้น่ารัก ชวนเอ็นดู
ปรกติเขาไม่ชอบอยู่กับเด็กๆ ปกติเขาเป็นคนเย็นชา เด็กทั่วไปมักจะกลัวเขาและไม่กล้าเข้าใกล้เขา แต่เด็กผู้หญิงคนนี้กลับไม่กลัวเขาสักนิด อีกทั้งเขาก็รู้สึกว่าเด็กคนนี้ใกล้ชิดผูกพันเป็นพิเศษ……
“บอกเธอเลยว่าพ่อใกล้ชิดกว่าน้าชายเป็นไหนๆ”ถังจื่อซีมองหน้าหรวนซินซิน พลางพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจ ระคนความโอ้อวด อย่าคิดจะรังแกเธอที่อายุน้อยกว่า น้าชายไม่ได้สำคัญกว่าพ่อเลย
เลขาหลิว“……”
ทุกคน“……”
ใช่ เหตุผลนี้ใช้ได้ดีเยี่ยม แต่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญในตอนนี้ ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ
ประเด็นสำคัญคือ พ่อของหนูใช่พ่อของหนูหรือเปล่า？
บัดนี้เลขาหลิวงวยงงมาก เห็นได้ชัดว่าท่านประธานของเขาไม่รู้จักเด็กผู้หญิงคนนี้ ท่านประธานไม่รู้ว่าตัวเองมีลูกสาวคนนี้
ท่านประธานไม่รู้ งั้นคุณนายก็ต้องไม่รู้สินะ？
ฮะ！ฮะ！ฮะ！
ใครบอกเขาได้บ้างว่ามันเกิดอะไรขึ้น？
“เธอโกหก น้าชายฉันไม่ได้แต่งงานเลย จะมีลูกสาวอย่างเธอได้ยังไง？”ถึงแม้หรวนซินซินจะยังเด็กอยู่ แต่เธอรู้ว่าเย่ซือเฉินยังไม่ได้แต่งงาน ไม่แต่งงานก็ไม่มีทางมีลูกสาว
ถังจื่อซีไม่ได้ตอบคำถามหรวนซินซินทันที เพียงแต่ชี้นิ้วอันหนึ่งไปยังหรวนซินซิน จากนั้นนิ้วเล็กของถังจื่อซีก็ยกขึ้นโบกเบาๆไปมาตรงหน้าหรวนซินซิน
ท่าทางของเธอตลกเล็กน้อย และมีออร่าเป็นพิเศษ ความรู้สึกนั้นเหมือนเบื่อที่จะพูดกับหรวนซินซิน
เย่ซือเฉิน“……”
เลขาหลิว“……”
ผู้คน“……”
เด็กคนนี้หมายความว่าอย่างไร？
รู้สึกเอือมระอาในการต่อกร？
ทุกคนกำลังคาดเดากันอยู่ ถังจื่อซีก็เงยใบหน้าเล็กขึ้น มองไปยังเย่ซือเฉิน“แด๊ดดี้บอกเธอสิว่าแต่งงานแล้วหรือยัง？？”
น้ำเสียงนั้นเป็นราชันหญิงจอมบงการขนานแท้ ฟังเหมือนจะเป็นคำสั่ง อืม เป็นคำสั่งจริงๆ ไม่ต้องสงสัยเลย
เด็กตัวกะจ้อยร่อยแค่นี้ริอ่านสั่งการคุณชายสามเย่ผู้สูงส่ง
ทุกคนมองเด็กผู้หญิงที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนออกคำสั่งประธานของพวกเขาอย่างนี้ แต่ละคนก็เหงื่อแตกไปตามๆกัน
