ทุกคนมองเด็กผู้หญิงที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนออกคำสั่งประธานของพวกเขา แต่ละคนก็เหงื่อแตกไปตามๆกัน
เด็กหญิงคนนี้ใจกล้าจริงๆ
การถกเถียงของเด็กผู้หญิงสองคนได้ดึงประธานเข้าไปเกี่ยวข้อง อันนี้มันสมควรไหม？
เย่ซือเฉินกลับไม่รู้สึกอารมณ์เสีย ตรงกันข้าม ไม่รู้เพราะเหตุใดเขากลับรู้สึกหวานละมุนละไมใจ มีความรู้สึกสบายใจบางอย่าง
เด็กคนนี้น่ารักเกินไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเธอเอ่ยชื่อให้เขาช่วยเธอ แสดงถึงความเชื่อใจต่อเขา พึ่งพาเขา ความรู้สึกนี้ไม่เลวเลย
อืม ยามนี้คุณชายสามเย่มีความรู้สึกพอใจจากการถูกพึ่งพิง อย่างอื่นก็ไม่สำคัญในสายตาคุณชายสามเย่แล้ว
“อืม แต่งแล้ว”ถึงแม้ตอนนี้จะหย่ากับเวินลั่วฉิงแล้ว แต่ในใจของคุณชายสามเย่ เวินลั่วฉิงยังคงเป็นภรรยาของเขา ดังนั้นเขายังคงเป็นบุรุษที่แต่งงานแล้ว
เพราะยังไงเสียก็ต้องแต่งงานอีกครั้งในไม่ช้า
“ได้ยินหรือยัง？แด๊ดดี้ฉันแต่งงานแล้ว”ถังจื่อซีพอใจกับคำตอบของคุณชายสามเย่มากๆ เธอมองหน้าหรวนซินซินพร้อมกับประกาศอย่างโอหังว่า“แด๊ดดี้ของฉันแต่งงานกับแม่ของฉันแล้ว”
เลขาหลิว“……”
ประธานของเขาแต่งงานแล้วจริงๆ แต่คุณนายเป็นแม่ของเด็กคนนี้หรือเปล่า？
เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
ไม่เคยได้ยินคุณนายเล่าให้ฟังเลย
เด็กคนนี้กล้าพูดจริงๆ
เพื่อ‘แย่งชิงความเอ็นดูด้วยความหึง’เด็กคนนี้กล้าพูดทุกอย่าง
ดวงตาเย่ซือเฉินกะพริบรัวๆ เด็กคนนี้พูดซี้ซั้วหรือเปล่า？
คนที่เขาแต่งงานด้วยมีเพียงคนเดียว ชั่วชีวิตนี้มีแค่คนเดียว ต้องเป็นเวินลั่วฉิงเท่านั้น แต่เวินลั่วฉิงไม่มีลูก อีกทั้งอาจมีลูกไม่ได้ ดังนั้นเด็กคนนี้ไม่น่าจะใช่ลูกสาวเวินลั่วฉิง
เพราะเด็กคนนี้อายุประมาณสี่ห้าขวบแล้ว คงจะพูดพร่ำเพรื่อไปเรื่อย
สี่ห้าขวบ？
ชั่วพริบตานั้น สมองของคุณชายสามเย่เกิดความคิดอื่นขึ้นมา
เด็กคนนี้ดูแล้วอายุประมาณห้าขวบ ห้าปีก่อน เขากัเวินลั่วฉิงเคย……
ส่วนเรื่องเวินลั่วฉิงตั้งท้องไม่ได้ อาจเป็นอาการภายหลัง
หรือว่า？หรือว่า？หรือว่าเด็กผู้หญิงคนนี้เป็นลูกสาวของเขาจริงๆ？
ลูกสาวของเขากับเวินลั่วฉิง？
คิดความเป็นไปได้นี้ มือของเย่ซือเฉินก็สั่นระริกเล็กน้อย
ถังจื่อโม่ที่หลบอยู่อีกด้านทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว เหตุการณ์นี้เกินแผนการที่ตั้งไว้หลายพันไมล์เสียแล้ว
เขาจับน้องสาวกลับมาได้ไหม？
สถานการณ์อย่างนี้ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้
แต่ถ้าหากปล่อยเลยตามเลย เรื่องนี้ก็จะควบคุมไม่อยู่
“น้อง น้อง น้องมีลูกสาวโตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่ไหร่？”กว่าเจ้าเยว่หรูจะได้สติกลับคืนมาก็ปาเข้าไปครึ่งค่อนวันแล้ว ดวงตาทั้งคู่มองสลับสองคนไปมา เพื่ออยากให้แน่ใจว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า？
เย่ซือเฉินไม่ได้ตอบคำถามของเจ้าเยว่หรู เพียงแต่ดวงตาจับอยู่ที่ถังจื่อซี เขาอยากถามเธอ อยากถามว่าเธอเป็นลูกสาวของใครกันแน่？
อาจเป็นเพราะตอนนี้เขาตื่นเต้นมาก ดังนั้นจึงอ้าปากพูดไม่ได้ชั่วขณะ
“ฉันดูแล้วเด็กผู้หญิงคนนี้หน้าตาก็ไม่ได้เหมือนนายนี่”เจ้าเยว่หรูไม่ได้สังเกตความผิดปกติของเย่ซือเฉิน เธอรู้สึกเพียงว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้ แน่นอนเธอยิ่งอยากยุให้รำ ตำให้รั่ว
“ไม่เหมือนที่ไหน พ่อของหนูหล่ออย่างนี้ หนูก็น่ารักและสวยอย่างนี้ ทำไมจะไม่เหมือน？หนูกับคุณพ่อหน้าตาดีกันทั้งคู่ ดังนั้นเขาก็คือพ่อของหนู”ถังจื่อซีได้ยินเจ้าเยว่หรูบอกว่าเธอไม่เหมือนพ่อก็ระเบิดอารมณ์ออกมาสุดเหวี่ยง
ถังจื่อซีรู้สึกว่าเหตุผลของตัวเองเข้าท่ามาก ในสายตาเธอขอเพียงเป็นสิ่งที่สวยงามก็จะเหมือนกันหมด
เลขาหลิว“……”
ตรรกะขั้นเทพนี้ทำให้ไม่อาจโต้แย้งได้เลย
ยามนี้เห้อถงถงที่ยืนอยู่จุดที่ไม่ไกลออกไปมึนไปหมด เกิดอะไรขึ้น？คนนี้คือจื่อซีสุดที่รักของเธอหรือเปล่า？
ทำไมจื่อซีสุดที่รักถึงอยู่ตรงนี้ได้？
เกิดอะไรขึ้นทำไมจื่อซีกับเย่ซือเฉินถึงอยู่ด้วยกันได้？ฉิงฉิงพึ่งพูดอยู่หมาดๆว่าเย่ซือเฉินไม่รู้เรื่องเด็กๆทั้งสองคน
เนื่องจากเย่ซือเฉินยังไม่ผ่านบททดสอบของถังจื่อโม่ และจื่อโม่สุดที่รักกำลังงอนอยู่？
ดังนั้น บอกเรื่องของเด็กๆให้เย่ซือเฉินไม่ได้ชั่วคราว
ทำไมตอนนี้จื่อซีถึงเจอหน้าเย่ซือเฉินได้ล่ะ แถมยังเรียกคุณพ่อซะเต็มปาก？
เมื่อสักครู่เธอกับฉิงฉิงซื้อของเล่นที่ถังจื่อโม่ชอบไม่ได้ จึงลงมาชั้นล่างนี้ พอลงมาถึงฉิงฉิงก็ไปเข้าห้องน้ำ เธอเลยมาเดินเล่นฆ่าเวลาก่อน คิดไม่ถึงว่าจะทำให้เธอเห็นภาพอย่างนี้
หากฉิงฉิงเห็นภาพนี้ จะเป็นอย่างไร？
“หน้าตาเธอกับน้าชายไม่เหมือนกันเลยสักนิด เธอไม่ใช่ลูกสาวของน้าชาย ถึงจะใช่ก็ต้องเป็นลูกสาวนอกสมรส”เวลานี้ใบหน้าหรวนซินซินเต็มไปด้วยความอิจฉา เธอรู้ว่าน้าชายคนนี้เก่งกาจมาก ฉะนั้นเธอจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งน้าชายของเธอไม่ไป
แววตาคุณชายสามเย่มีความเย็นยะเยือกแวบผ่าน หากหรวนซินซินไม่ใช่เด็กอายุเก้าขวบ คาดว่าคุณชายสามเย่คงตบให้เธอลอยกระเด็นไปไกลแล้ว
“น้องชาย เธอ เธอไม่ใช่เป็นลูกสาวนอกสมรสของนายจริงๆหรอกนะ？”ก่อนหน้านี้เจ้าเยว่หรูยังนึกจุดนี้ไม่ออก หลังได้ยินลูกสาวพูดก็รู้สึกว่ามีความเป็นไปได้
ไม่เช่นนั้น ปกติเย่ซือเฉินที่ไม่ชอบเด็ก แต่เวลานี้กลับอ่อนโยนและดีต่อเด็กคนนี้มาก
เธอเพิ่งเคยเห็นเย่ซือเฉินเป็นอย่างนี้ครั้งแรก
แต่เธอรู้สึกว่าหน้าตาไม่เหมือนกันเลย ตลอดหลายปีมานี้เย่ซือเฉินไม่เคยมีแฟนสาวเลย แน่นอน นอกเสียจากเรื่องที่แต่งงานกับเวินลั่วฉิง
เย่ซือเฉินกับเวินลั่วฉิงเพิ่งแต่งงานกันหลายเดือนก่อน เด็กผู้หญิงคนนี้ดูแล้วอายุน่าจะเกือบห้าขวบแล้ว ดังนั้นคงไม่ใช่ลูกสาวของเย่ซือเฉินกับเวินลั่วฉิงหรอก
งั้นเด็กคนนี้โผล่มาจากไหน？
เห้อถงถงที่อยู่ไม่ไกลมากได้ยินคำว่า ลูกสาวนอกสมรส ดวงตาทั้งคู่พลันหรี่ขึ้น กล้าด่าสุดที่รักของเธอว่าลูกสาวนอกสมรส ช่างน่าชิงชังเหลือเกิน？
แต่ในใจเห้อถงถงรู้ดี สถานะของจื่อซีในตอนนี้อึดอัดจริงๆ เพราะฉิงฉิงกับคุณชายสามเย่เพิ่งแต่งงานกันได้แค่สองเดือน แถมยังหย่าแล้วอีกด้วย
ดวงตาของเย่ซือเฉินเย็นแข็งถึงขีดสุด เขาเงยหน้ามองเจ้าเยว่หรู ความเย็นแข็งคล้ายกับสามารถทำให้คนกลายเป็นเศษน้ำแข็งได้เลย
มุมปากคุณชายสามเย่ขยับ เพิ่งอยากเอ่ยปาก
“แด๊ดดี้ อะไรคือลูกสาวนอกสมรสคะ？”ถังจื่อซีกลับดึงมือของเขา ถังจื่อซีเงยหน้ามองเขา ใบหน้าอันเล็กมีความไม่ใจแสดงออกมา
เมื่อก่อนถังจื่อซีไม่เคยได้ยินคำว่า ลูกสาวนอกสมรส ดังนั้นเลยไม่เข้าใจความหมาย
คุณชายสามเย่มองไปยังถังจื่อซี ราวกับแววตาน้ำแข็งเจอเพลิงไฟเสียอย่างนั้น น้ำแข็งจึงละลาย สีหน้าดีขึ้นพลันเผยรอยยิ้มออกมาบนใบหน้า“หนูเป็นลูกของพ่อกับแม่”
คำนี้คุณชายสามเย่ปลอบใจเด็กคนนี้ แต่เขากลับพูดอย่างเป็นธรรมชาติ เป็นธรรมชาติเสียจนเหมือนควรจะเป็นอย่างนี้
เห้อถงถงงงจนไก่ตาแตก เย่ซือเฉินรู้แล้วเหรอ？รู้เรื่องของเด็กๆทั้งสองคนแล้วเหรอ？
