“คุยเรื่องคดี? นายคิดว่าเขาแค่มาคุยเรื่องคดีกับเวินลั่วฉิงง่ายๆ แบบนั้นหรอ?” ได้ยินคำพูดของถังหลินแล้ว ดวงตาของคุณชายสามเย่ก็หรี่ขึ้นด้วยความอันตราย เรื่องนี้เขายังไม่ได้คิดบัญชีกับถังหลินเลย ถังหลินกลับส่งตัวมาเองแล้ว
“พวกเขาก็แค่คุยเรื่องคดีธรรมดา นายต้องกังวลขนาดนี้เลยหรอ? อย่าเอาคนอื่นมาคิดร้ายแบบนั้น ฉันว่านะ วันนี้นายทำอะไรไปกันแน่?” โทรศัพท์สายนี้ของถังหลิน เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าโทรมาสอดรู้สอดเห็นเรื่องบางอย่าง
ยากมากว่าถังหลินจะอยากสอดรู้สอดเห็นครั้งหนึ่ง!
หลักสำคัญคือเป็นเพราะว่าหยวนจุนหลินเป็นคนที่อารมณ์คงที่คนหนึ่ง วันนี้ตอนที่เขาโทรมา เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าอารมณ์ไม่มีคลื่นใดๆ เห็นได้อย่างชัดเจนเลยเย่ซือเฉินทำเอาเขาโมโหไม่เบาเลย
“กับเขา ฉันต้องทำอะไรด้วยหรอ?” คุณชายสามเย่ยักคิ้ว คำพูดบ้าคลั่งประโยคหนึ่งทำให้หาทางไม่เจอเลย
เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า เขาไม่ได้นำหยวนจุนหลินใส่ไว้ในสายตาเลย
“นายมันโหด!” ถังหลินอึ้งไปเลย จากนั้นก็พูดสามคำนี้ออกมา คำพูดนี้ก็แค่ให้เขาฟัง
เย่ซือเฉินนี่กล้าพูดทุกอย่างจริงๆ
“แต่ว่า ในเมื่อนายไม่ได้เอาเขามาใส่ไว้ในสายตา แล้วนายจะวิ่งไปที่นั่นทำไม” หลังจากที่ถังหลินดึงสติกลับมาแล้ว ในน้ำเสียงมีเสียงหัวเราะที่มีความหมายลึกซึ้งแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน
“ต่อจากนี้ เรื่องแบบนี้ไม่ต้องให้เธอไปอีก ไม่เช่นเราทั้งสองต่างก็ไม่มีอะไรทำแล้ว” ถูกแทงเข้าไปในจิตใจ คุณชายสามเย่ไม่ได้รำคาญ แต่ว่าพูดเตือนถังหลินไปเลย
“เย่ซือเฉิน นายคิดให้ชัดเจนนะ ฉันคือพี่เขยของนาย นายทำแบบนี้กับพี่เขย ระวังจะไม่ได้แต่งกับเมียนะ” ถังหลินไม่ได้นำการข่มขู่ของเขามาใส่ไว้ในใจ เขาเป็นคนฝ่ายแม่ของฉิงฉิง เขาจะกลัวอะไร?
“ถังหลิน ช่วงนี้ที่บ้านตระกูลถังของนายมีคนเพิ่มขึ้น? บันเทิงมาก?” ดวงตาของคุณชายสามเย่เปล่งประกายขึ้น จู่ๆ ก็เปลี่ยนหัวข้อการสนทนา เขาไม่สามารถไปสืบเวินลั่วฉิงตรงๆ ได้ ถึงขั้นไม่กล้าไปถามเวินลั่วฉิงตรงๆ เพราะว่าเขากลัวเวินลั่วฉิงจะเข้าใจผิด……
แต่ว่าเขาสามารถลวงคำพูดของถังหลินได้
“บันเทิงมาก ตั้งแต่ที่……” การที่เย่ซือเฉินเปลี่ยนหัวข้อการสนทนากะทันหันนั้น ถังหลินยังไม่พร้อมป้องกัน ก็ตอบออกไปตามสัญชาตญาณแล้ว เกือบจะพูดเรื่องของลูกน้อยสองคนออกไปเลย
“ตั้งแต่ที่ฉิงฉิงกลับมาแล้ว บ้านเราก็บันเทิงมาก ต่างก็ดีใจไปหมด” โชคดีที่พูดไปครึ่งหนึ่ง จู่ๆ ถังหลินก็รู้สึกตัว จากนั้นก็เปลี่ยนคำพูดกลับมาแล้ว
ถังหลินอดที่จะแอบด่าในใจไปไม่ได้ เย่ซือเฉินนี่คือสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์จริงๆ แม้กระทั่งเขาก็กล้ามาวางแผน
สำหรับเรื่องของลูกน้อยสองคน ฉิงฉิงไม่ได้บอกเย่ซือเฉิน ถังจื่อโม่ก็ไม่ให้พูดอีก แน่นอนว่าถังหลินหามเผยออกมาเด็ดขาด
“ฉันได้ข่าวว่า ช่วงนี้กลับไปที่บ้านของตระกูลถังเกือบทุกวันเลย” ในแววตาที่หรี่ขึ้นของคุณชายสามเย่มีความสงสัยเพิ่มขึ้น ถึงแม้ว่าเวินลั่วฉิงจะกลับบ้านของตระกูลถังแล้ว ก็ไม่ถึงขั้นที่ถังหลินจะกลับบ้านทุกวันหรอกมั้ง?
“ใช่ ฉันบ้าน้องสาว ฉันกลับบ้านเยี่ยมน้องสาวทุกวันเลย ทำไมหรอ” ถังหลินอึ้งไปเลย จากนั้นก็ตอบกลับไปด้วยความเกรี้ยวกราด
“ได้ข่าวว่าตอนนี้คุณลุงถังก็กลับบ้านของตระกูลถังทุกวันเลย ไม่ว่ามีเรื่องอะไร ไม่ว่าจะยุ่งขนาดไหน ก็กลับบ้านตรงเวลาทุกวัน” คุณชายสามเย่ได้ยินคำพูดของถังหลินแล้ว ก็ยิ้มที่ริมฝีปาก รอยยิ้มนั้นมีรอยโค้งเล็กน้อยราวกับว่ายิ้มแต่ก็เหมือนไม่ได้ยิ้ม
ถ้าหากว่าถังหลินเป็นบ้าน้องสาว แล้วถังหยุนเฉิงล่ะ
“พ่อของฉันก็บ้าหลาน” ถังหลินเบ้ปาก ลืมตาพูดคำเท็จอยู่ แต่ว่าเขาก็ยังพูดด้วยความเกรี้ยวกราด คิดไปคิดมา เขายังรู้สึกไม่พอ พูดเสริมอีกคำว่า “ทำไม? นายไม่พอใจหรอ? ไม่พอใจก็อดเอาไว้”
เย่ซือเฉิน “……”
ดี ดีมาก ได้ใจต่อไปเลย!!
“ได้ข่าวว่า คุณหญิงถังอยู่บ้านทุกวันเลย ไม่ได้ไปที่แผนกแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลแล้ว แม้กระทั่งสามีของตัวเองก็ไม่สนใจแล้ว” คุณชายสามเย่พูดต่ออีกหนึ่งประโยค ขณะนี้เสียงของคุณชายสามเย่เบามาก แต่กลับทำให้คนรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็น
ถังหลินกลับบ้านทุกวัน เพราะบ้าน้อง ยังสามารถพูดต่อไปด้วย ถังหลินเองก็เป็นห่วงเรื่องของเวินลั่วฉิงมากๆ ตั้งแต่แรกแล้ว
ถังหยุนเฉิงกลับบ้านทุกวันเพราะบ้าหลานอะไรกัน? นี่คือการพูดมั่วตั้งแต่แรกแล้ว แต่เขากลับเชื่อการพูดของถังหลินก่อนแล้ว
เฟิ่งเหมียวเหมียวอะไรกัน? ถึงแม้ว่าเฟิ่งเหมียวเหมียวจะชอบเวินลั่วฉิง แต่ว่าเฟิ่งเหมียวเหมียวจะไม่สนใจสามีของตัวเองเพราะเวินลั่วฉิงเลยหรอ
เขาจะลองดูว่าถังหลินจะอธิบายยังไง?
“ฉันว่านะ นายยุ่งมากเกินไปหรือเปล่า พ่อของฉันกลับบ้านทุกวัน แม่ของฉันก็ต้องอยู่บ้านสิ นี่เป็นเรื่องแปลกอะไร” ถังหลินรู้ จะมาพูดเรื่องบ้าอะไรบางอย่างบนสถานะของคุณแม่นั้นพูดไม่อยู่แล้ว
ดังนั้น ประโยคนี้ของถังหลิน ถือว่าปกติขึ้นมาหน่อย
“งั้นหรอ?” คุณชายสามเย่ยักคิ้วไปไม่กี่ที น้ำเสียงนั้นมีความสงสัยแฝงอยู่อย่างเห็นได้ชัดเจน
“แน่นอน ไม่เช่นนั้นนายคิดว่าจะมีเรื่องอะไรอีก” ถังหลินรีบตอบกลับด้วยความเร็ว จากนั้นก็ถามกลับไปประโยคหนึ่ง น้ำเสียงแน่วแน่มาก
แต่ว่า เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่าคุณชายสามเย่ไม่เชื่อ ไม่เชื่อเลยแม้แต่น้อย จู่ๆ เขาก็นึกออกถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง
ถ้าหากองค์หญิงน้อยเป็นลูกของเวินลั่วฉิงจริงๆ หลังจากกลับมาแล้ว ต้องอาศัยอยู่ที่บ้านของตระกูลถังแน่นอน
องค์หญิงน้อยน่ารักขนาดนั้น เป็นที่รักของทุกคนขนาดนั้น ตนในตระกูลถังจะชอบองค์หญิงน้อยก็เป็นเรื่องธรรมดา
แต่ก็มีเพียงเด็กน้อยที่น่ารักถึงทำให้เฟิ่งเหมียวเหมียวอาศัยอยู่ที่บ้านทุกวัน
อีกอย่าง องค์หญิงน้อยก็นามสกุลถัง!!
นามสกุลถัง!
ดังนั้น……
โทรศัพท์ในตอนนี้ของถังนี้ ทำให้ในสมองของคุณชายสามเย่มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา
เขารู้สึกว่า เขาจำเป็นต้องไปที่บ้านของตระกูลถังสักรอบ……
แน่นอนว่า เขาก็รู้ว่าไม่สามารถไปตรงๆ แบบนี้ได้
ถ้าหากคนในบ้านของตระกูลถังปกปิดเขาอยู่ เขาพุ่งตรงเข้าไป คนในบ้านของตระกูลถังต้องซ่อนองค์หญิงไว้แน่ๆ
ดังนั้น เขาจะต้องหาวิธีแอบแฝงเข้าไป ขอแค่หาองค์หญิงน้อยเจอที่บ้าของตระกูลถัง งั้นเรื่องราวต่างก็ชัดเจนแล้ว
ทางประเทศMนั้น เขาได้ให้คนไปสืบแล้ว แต่ว่าเขารอไม่ไหวแล้ว ตอนนี้เขาอยากจะได้คำตอบมากๆ
แน่นอนว่า คุณชายสามเย่รู้สึกว่า เรื่องนี้ เขายังจะต้องวางแผนดีๆ วางแผน!!
อันดับแรก เพื่อที่จะไม่ให้ถังหลินสงสัย เขาไม่ได้วางสายเลย แต่ว่าตั้งใจพูดว่า “เป็นเรื่องอะไรฉันไม่สน ฉันแค่อยากจะรีบแต่งภรรยาของฉันกลับบ้าน”
นี่คงจะถือว่าเป็นการที่คุณชายสามเย่เปลี่ยนหัวข้อการสนทนาแล้ว
“เรื่องราวของนายจัดการหมดหรือยัง? นายอยากจะสู่ขอฉิงฉิง ก็ต้องจัดการกับเรื่องราวของนายให้หมดก่อน” ทางถังหลินนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร และไม่ได้คิดมากอะไร
“เรื่องของฉัน ฉันจัดการเอง” คุณชายสามเย่พูดเพิ่มอีกหนึ่งประโยค จากนั้นจึงจะวางสาย
หลังจากที่คุณชายสามเย่วางสายของถังหลินแล้ว ก็มองดูเวลา พึ่งเจ็ดโมงตรง เวลานี้ไปบ้านของตระกูลถังเลยไม่ค่อยเหมาะสม
ดังนั้น เขาจะต้องรออีกนิด
เมื่อกี้เขาพูดคุยกับถังหลิน พูดถึงเรื่องบางอย่าง ถึงแม้ว่าสุดท้ายจะพูดวนกลับมาแล้ว แต่ว่าเขาก็ยังกลัวว่าถังหลินจะมีการป้องกัน
คุณชายสามเย่คิดไปคิดมา จากนั้นก็โทรหาคุณชายห้าฉิง ให้คุณชายห้าฉิงนัดถังหลินออกมา แยกถังหลินออกไป
คุณชายสามเย่กำหนดเวลาไว้แล้วมาถึงบ้านของตระกูลถัง เขาวางแผนทุกอย่างไว้ทั้งหมด สามารถพูดได้ว่าเวลาและสถานที่ต่างก็เลือกไว้หมดแล้ว!!
