เปลือกตาของเวินลั่วฉิงกระตุก ในใจของเธอนั้นมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีเท่าไรนัก
ตอนนี้ดูแล้วว่าเรื่องนี้ของเยว่หงหลิงดูเหมือนจะไม่ได้มีแผนร้ายอื่นๆแล้ว แต่เวลานั้นกลับบังเอิญพอดีเกินไปเสียหน่อย เธอที่เพิ่งจะมาถึงประเทศM ถังหยุนเฉิงก็ถูกส่งตัวไปที่เมืองไห่และต่อให้เธอจะรีบไปให้ได้เร็วที่สุด อย่างน้อยก็มีเวลาที่แตกต่างกันหนึ่งวันเต็มๆ
เวลาหนึ่งวันนี้สามารถเกิดเรื่องราวขึ้นได้มากมาย
ถึงแม้ว่าใบหน้าของเวินลั่วฉิงจะไม่ได้แสดงอาการออกมา แต่ในใจนั้นกลับรู้สึกร้อนใจยิ่งนัก เธอรู้สึกว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในช่วงนี้ไม่ใช่ว่าจะมุ่งเป้าไปที่ตระกูลถัง แต่มุ่งมาที่ตัวเธอมากกว่า
ถ้าหากเป็นเช่นนี้จริงๆ คนพวกนั้นจะต้องไม่ให้เธอได้มีเวลาพักหายใจอย่างแน่นอน ดังนั้นภายในหนึ่งวันนี้โอกาสที่จะเกิดเรื่องกับถังหยุนเฉิงนั้นมีอยู่สูงมาก
เธอพาลูกทั้งสองคนกลับไปยังตระกูลถัง ทุกคนในตระกูลถังนั้นปฏิบัติกับเธอและลูกทั้งสองคนอย่างจริงใจ ไม่มีความเห็นแก่ตัวเลยแม้แต่นิดเดียว
ถ้าหากเป็นเพราะเรื่องราวของเธอทำให้ถังหยุนเฉิงต้องเดือดร้อน ทำให้ตระกูลถังเดือดร้อน? เช่นนั้นแล้วผลลัพธ์ที่จะตามมาเวินลั่วฉิงไม่กล้าที่จะคิดเลย….
“อย่าเป็นกังวลมากเกินไปเลย ตระกูลกู้คิดอยากจะจัดการถังหยุนเฉิงไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ” ทั้งที่เธอไม่ได้พูดอะไร เย่ซือเฉินก็ยังเข้าใจความกังวลนี้ของเธอ
แต่เย่ซือเฉินกลับไม่ได้รู้สึกกังวลเหมือนกับเธอ ถังหยุนเฉิงสามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งอย่างในทุกวันนี้ได้ อาศัยความสามารถที่แท้จริงของตัวเอง ตระกูลกู้ไม่มีใครที่เป็นคู่ต่อสู้ของถังหยุนเฉิงได้เลย
มิเช่นนั้นแล้ว ไม่กี่ปีมานี้ถังหยุนเฉิงก็คงไม่สามารถขึ้นมาได้เร็วขนาดนั้น
“ฉันไม่ได้กังวลตระกูลกู้ ฉันกังวลคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ต่างหากค่ะ” เวินลั่วฉิงมองไปยังเย่ซือเฉิน สีหน้าท่าทางมีความจริงจังและหนักแน่นมากขึ้น
ตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าเย่ซือเฉิน เธอชินกับการที่จะไม่ปิดบังอีกแล้ว
ในใจของเธอคิดอะไร ก็จะบอกเย่ซือเฉินออกมาตรงๆ
“คนขององค์กรโกสต์ซิตี้? คุณบอกว่าคนขององค์กรโกสต์ซิตี้จ้องตระกูลถังอยู่อย่างนั้นหรือ?” เย่ซือเฉินรู้เรื่องครั้งที่แล้วของถังหลินว่าคนขององค์กรโกสต์ซิตี้เป็นคนทำ แต่คนขององค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ได้มีเหตุผลที่จะต้องมาจัดการกับถังหยุนเฉิง นอกเสียจากพวกเขากำลังจ้องตระกูลถังอยู่
“ฉันสงสัยว่าพวกเขาไม่ได้จะจ้องเล่นงานตระกูลถังหรอกค่ะ แต่จ้องฉันมากกว่า” เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจออกมา เธอเองก็ไม่หวังว่าผลจะเป็นแบบนั้น แต่เธอมีลางสังหรณ์ และลางสังหรณ์นั้นนับวันก็ยิ่งรุนแรงขึ้น
“จ้องคุณ? ทำไมครับ?” สีหน้าของเย่ซือเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเข้าใจอย่างชัดเจนถึงอิทธิพลอำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้ สายตากว้างไกลไปทั่วโลก ไม่มีใครคิดอยากจะตั้งตัวเป็นศัตรูกับองค์กรโกสต์ซิตี้ แม้แต่เขา ก็ไม่มีความสามารถที่จะไปตีเสมอกับองค์กรโกสต์ซิตี้เช่นกัน
25ปีก่อน หัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ซ่างกวนหงได้ขยายอิทธิพลอำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้อย่างแข็งแกร่งแบบที่ไม่มีใครคาดถึง
เพียงแค่เห็นก็เกิดความกลัว? ได้ยินข่าวลือก็รู้สึกหวาดกลัว? สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถมาบรรยายซ่างกวนหงและองค์กรโกสต์ซิตี้ได้เลย
แต่องค์กรโกสต์ซิตี้นั้นมีกฎเกณฑ์ที่เข้มงวดมาโดยตลอด ถึงแม้สองสามปีนี้ซ่างกวนหงจะไม่ได้ดูเรื่องในองค์กรแล้ว แต่กฎเกณฑ์ภายในก็ไม่ได้มั่ว
แล้วทำไมพวกเขาถึงต้องการจัดการกับเวินลั่วฉิงกัน?
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไม? แต่ฉันมีลางสังหรณ์แบบนี้” ดวงตาของเวินลั่วฉิงมองไปยังด้านหน้า ไม่รู้ว่านึกถึงอะไรอยู่ : “ลางสังหรณ์แบบนี้ของฉันก็คงจะไม่ผิดด้วย”
เย่ซือเฉินมองเธอ ริมฝีปากขยับเล็กน้อย แต่กลับไม่ได้พูดอะไรออกมา เขาเข้าใจดีถึงความสามารถของเธอ ถึงแม้เธอจะบอกว่าเป็นลางสังหรณ์ แต่ก็กลัวว่าจะมั่นใจไปแล้วถึง80%
“ต้องการจะสืบหาสาเหตุ มีเพียงแค่วิธีเดียว นั่นก็คือเข้าไปเจาะอยู่ภายในขององค์กรโกสต์ซิตี้ แต่ครั้งที่แล้วฉันให้มู่หรงดัวหยางติดต่อคนขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่เมืองA พวกเขาไม่มีการตอบรับใดๆเลย” ดวงตาของเวินลั่วฉิงเคร่งขรึมลงเล็กน้อย : “นี่มันเป็นเรื่องที่แปลกมากๆเลยค่ะ”
ช่วงสองสามปีมานี้องค์กรโกสต์ซิตี้รับภารกิจต่างๆมาโดยตลอด ไม่มีสาเหตุให้เธอไปหา ทางฝ่ายนั้นก็ไม่รับเช่นกัน
“ปัญหาคงจะเกิดที่เมืองA เป็นไปได้มากที่คนที่อยู่ในส่วนเมืองAนั้นกำลังก่อเรื่องขึ้น” เย่ซือเฉินเป็นคนที่ฉลาดหลักแหลม เพียงแค่แวบเดียวก็สามารถเดาถึงต้นตอของปัญหาได้แล้ว
“อืม ปัญหาเกิดที่เมืองA แต่เรื่องที่ฉันกังวลนั้นยิ่งวุ่นวายขึ้น แล้วก็ไม่ได้จำกัดเพียงแค่เมืองAด้วยสิคะ” สีหน้าท่าทางของเวินลั่วฉิงกลับยิ่งจริงจังและหนักแน่นยิ่งขึ้น ส่วนขององค์กรโกสต์ซิตี้เมืองA เย่ซือเฉินกับตระกูลถังไม่กลัว แต่เรื่องที่เธอกังวลนั้นวุ่นวายหนักขึ้น อิทธิพลอำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่อื่นๆก็จะแทรกมือเข้ามาด้วยเช่นกัน เพราะถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นกลุ่มองค์กรเดียวกัน
เพียงแค่คนทางเมืองAปฏิบัติการได้อย่างเหมาะสม ก็เป็นการกระตุ้นให้ใช้อิทธิพลอำนาจอื่นขององค์กรโกสต์ซิตี้ได้ไม่ยาก
และจากเรื่องราวของถังหลินสามารถมองออกคนนั้นที่อยู่เบื้องหลังนั้นเป็นคนฉลาดคนหนึ่งเลยทีเดียว
คนนั้นที่อยู่เบื้องหลังวางแผนได้อย่างละเอียดรอบคอบมาก อีกทั้งยังลงมืออย่างแม่นยำและโหดร้ายอีกด้วย จะต้องป้องกันเอาไว้
ส่วนทั้งองค์กรโกสต์ซิตี้แห่งนี้ยิ่งมีความแข็งแกร่งยิ่งนัก
“เมืองไห่ทางนี้ ถ้าหากมีคนขององค์กรโกสต์ซิตี้แทรกมือเข้ามา คุณอาก็จะไม่สามารถป้องกันได้” เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจออกมา เมืองA เป็นเขตอิทธิพลของตระกูลถังกับเย่ซือเฉิน ครั้งที่แล้วถังหลินเกิดปัญหารุนแรงขนาดนั้น
ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ถังหยุนเฉิงอยู่ที่เมืองไห่ตัวคนเดียวหัวเดียวกระเทียมลีบอีกด้วย
“ถังหยุนเฉิงสามารถนั่งอยู่ในตำแหน่งทุกวันนี้ได้ ก็เป็นเพราะความสามารถ ความโดดเด่น ไม่ติดกับดักง่ายขนาดนั้นหรอกครับ” ตอนนี้เย่ซือเฉินเองก็หวังว่าถังหยุนเฉิงจะสามารถต้านทานได้ อย่างน้อยๆก็ต้านทานให้ผ่านวันนี้ไปได้ เขากับเวินลั่วฉิงจะไปถึงที่เมืองไห่ในช่วงตีสาม
“ขอให้เป็นแบบนั้นนะคะ” เวินลั่วฉิงไม่ได้เอ่ยพูดอะไรขึ้นอีก แต่เธอไม่ได้มองโลกในแง่ดีขนาดนั้น ถ้าหากทางฝ่ายนั้นมาตรงๆถังหยุนเฉิงก็คงไม่กลัว ถ้าหากทางฝ่ายนั้นใช้เล่ห์เหลี่ยมทั่วไป ถังหยุนเฉิงก็สามารถป้องกันได้
ตอนนี้สิ่งที่เธอรู้สึกกังวลมากที่สุดก็คือทางฝ่ายนั้นถนัดวางแผน แล้วมาโจมตีจุดอ่อนของถังหยุนเฉิง
จุดอ่อนของถังหยุนเฉิงคืออะไร? ถังหยุนเฉิงอาศัยการต่อสู้อย่างสุดชีวิตเพื่อเดินมาจนถึงทุกวันนี้ ก็จะไม่ให้ใครได้มาหาจุดอ่อนของเขาเจอง่ายๆอยู่แล้ว
แต่ความซื่อตรง ความเป็นธรรมของถังหยุนเฉิง คิดแทนประชาชน
สิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็นจุดเด่นของถังหยุนเฉิงทั้งสิ้น แต่กลับมีความเป็นไปได้ที่จะเปลี่ยนเป็นสิ่งที่ศัตรูจะใช้มาโจมตีถังหยุนเฉิง….
ตอนนี้เวินลั่วฉิงเพียงแค่หวังว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคนนั้นจะไม่ได้มีการวางแผนที่ลึกซึ้งขนาดนั้น หวังว่าเธอจะคิดมากไปเอง
เวลานี้ในส่วนหนึ่งขององค์กรโกสต์ซิตี้ที่เมืองไห่
“เจิ้งฉงได้ยินมาว่าครั้งที่แผนจัดการถังหลินของแกล้มเหลว” ชายคนหนึ่งที่อายุสามสิบกว่าๆนั่งอยู่ในมุมมืด ดวงตาคู่นั้นมองมายังเจิ้งฉงดูเหมือนเป็นแววตาที่ดูเฉยเมยแต่กลับมีเป็นสายตาที่คมกริบที่มองทะลุเข้าไปในใจคนได้อย่างไรอย่างนั้น
สำหรับไป๋หยิงที่ยืนอยู่ข้างๆเจิ้งฉงนั้น ชายผู้นั้นไม่ได้มองเขาเลยแม้แต่แวบเดียว
“หัวหน้าน้อย ครั้งที่แล้วเป็นความผิดพลาดของพวกเรา แต่ตระกูลถังกับเย่ซือเฉินไม่ได้เห็นพวกเราองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่ในสายตาเลย พวกเขา…….” เจิ้งฉงรู้ว่าเรื่องนี้ปิดบังไม่ได้ เดิมทีเขาเองก็อยากจะใช้หัวหน้าน้อยมาจัดการกับถังหลินและเย่ซือเฉินอยู่เหมือนกัน
“ทำไม? แกลงมือกับพวกนั้นแล้ว พวกเขายังยืนให้แกฆ่าแกงโดยที่ไม่สวนกลับอย่างนั้นหรือไง?” หัวหน้าน้อยบริหารองค์กรโกสต์ซิตี้มาเป็นเวลาหลายปีขนาดนี้ ดูแลองค์กรโกสต์ซิตี้มาได้นับว่าไม่เลว อย่างน้อยๆอิทธิพลอำนาจขององค์กรก็ไม่ได้ลดน้อยลง
คนแบบนี้เป็นคนมีความสามารถ กับเพียงแค่คำพูดไม่กี่ประโยคของเจิ้งฉงก็สามารถยุยงเขาได้
“หัวหน้าน้อย ถังหลินกับเย่ซือเฉินตอนนี้เป็นศัตรูของพวกเรา ถ้าหากพวกเขาลงมือกับส่วนของเมืองA เรากลัวว่าจะต้านเอาไว้ไม่ได้” เจิ้งฉงรู้ดีถึงอิทธิพลอำนาจของตระกูลถัง
