ไม่รู้ว่าหัวหน้าจะทำอย่างไรกับเฉิงโหรวโหรวดี？
ซ่างกวนหงมองไปทางเฉิงโหรวโหรว ด้วยสายตาที่ยังคงนิ่งสงบ โดยไม่มีอารมณ์ใดๆ ไม่ต้องพูดถึงความเซอร์ไพรส์เลย ขนาดอารมณ์ที่ควรจะมี ยังไม่มีเลยแม้แต่น้อย
ผู้ดูแลจ้งถอนหายใจออกเบาๆ หัวหน้าไม่ค่อยพอใจจริงๆ ด้วย
แต่ว่าการตรวจดีเอ็นเอต่อหน้าทุกคนในตอนนี้ หัวหน้ามาดูผลด้วยตัวเอง ปกติแล้วคงจะไม่มีทางมีอะไรผิดพลาดอย่างแน่นอน
ครั้งนี้ ขนาดผู้ดูแลจ้งเองยังไม่มีทางทำอะไรเองได้เลย！！
“คุณ คุณไม่อยากยอมรับฉันงั้นเหรอ？” เฉิงโหรวโหรวถูกซ่างกวนหงมองแบบนั้น ก็รู้สึกไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ กลับเกิดความน้อยใจมากขึ้น ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าจะตรวจดีเอ็นเออีกครั้ง แต่ตอนนี้ผลการตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว เขายังเป็นแบบนี้อยู่อีก……
ผู้ดูแลจ้งถอนหายใจเบาๆ การแสดงออกของหัวหน้านั้นมันชัดเจนเป็นอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรดี
“ในเมื่อคุณไม่อยากยอมรับฉัน แล้วทำไมต้องมาหาด้วย？” เฉิงโหรวโหรวเองก็ไม่ได้รอให้ซ่างกวนหงตอบ จากนั้นก็ถามออกมา ใบหน้าของเธอในตอนนี้มีแต่ความน้อยใจ และมีความโกรธปนอยู่ด้วย
เปรียบเทียบกับก่อนผลออก เธอมีความกล้าขึ้นไม่น้อยเลย！
ผู้ดูแลจ้งอึ้งไป หัวหน้าอยากหาลูกสาวมากแน่นอน อยากจะยอมรับในตัวลูกสาว ถ้าเกิดวันนี้เป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง หัวหน้าจะต้องไม่เป็นแบบนี้อย่างแน่นอน
ผู้ดูแลจ้งรู้ความคิดของหัวหน้าว่าไม่อยากจะยอมรับกับผลนี้ แต่ว่าเรื่องจริงก็อยู่ตรงหน้า ยังจะทำอะไรได้อีก？
ซ่างกวนหงยังคงมีใบหน้าสงบนิ่ง
เขาเคยพูด ว่าอยากให้ซ่างกวนหงเชื่อมั่น และได้รับการยอมรับจากเขาอย่างจริงใจ ไม่อย่างนั้นก็เอาหลักฐานที่ไม่มีทางโต้แย้งได้มาวางตรงหน้าเขา
ตอนนี้ต่อให้เอาหลักฐานที่ไม่สามารถแย้งได้มาวางต่อหน้าเขา แต่ว่า เขาก็คงไม่เชื่อดังเดิม
ไม่รู้ว่าทำไม เขาไม่อยากจะเชื่อว่าคนตรงหน้านั้นคือลูกสาว ในใจของเขานั้นมีเสียงบอกเขา ว่าไม่ใช่เธอ ไม่ใช่เธอแน่นอน
เสียงนั้นบอกเขา ถ้าเกิดวันนี้เขายอมรับเธอ เขาจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน
ซ่างกวนหงเป็นหัวหน้าขององค์กรโกสต์ซิตี้ การที่เขาประสบความสำเร็จจนคนเคารพ ไม่ใช่คนที่ใช้เสน่ห์ในการทำอะไรอย่างแน่นอน
แต่ว่าตอนนี้ เขากลับอยากเป็นคนที่ใช้ความสัมพันธ์ในการทำงานเสียอย่างนั้น
ความคิดนั้นบอกเขา ว่าเรื่องนี้ไม่ผิดแน่ เขาเห็นเองกับตา หลักฐานมันอยู่ตรงหน้า โดยที่ไม่มีอะไรให้สงสัยเลย
แต่ว่าในความรู้สึกนั้น เขากลับรับไม่ได้
ผู้ดูแลจ้งคิดว่าเพราะคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง แต่ว่ากลับไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย แต่เป็นเพราะ เขาไม่ได้รู้สึกสนิทกับเด็กผู้หญิงคนนี้เลยแม้แต่น้อย
มันมีความรู้สึกแปลกๆ อยู่ลึกๆ โดยที่ไม่มีใครสามารถเข้าใจได้
เลือดของความเป็นญาตินั้นอาจจะเป็นของที่ประหลาด เพราะมันจะมีพลังประหลาด ที่ถ้าเป็นญาติกันต่อให้ไม่รู้จักกัน ก็อดไม่ได้ที่จะอยากเข้าใกล้อยู่ดี
แต่ว่าเขาไม่ได้รู้สึกกับเฉิงโหรวโหรวเลย！！
“อะจ้ง คุณจัดการเถอะ” ซ่างกวนหงไม่ใช่คนที่ไม่มีความรับผิดชอบ แต่ว่าเขากลับไม่ใช่คนที่จะน้อยใจในตัวเอง เรื่องนี้ถึงจะมีหลักฐานอยู่ตรงหน้า เขาก็สนิทกับผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ และไม่สามารถฝืนได้เหมือนกัน
ถ้าเกิดตอนนี้เขาต้องฝืนเข้าหาเด็กผู้หญิงคนนี้เพราะหลักฐานนั้น ไม่ต้องเท่าเทียมกับผู้หญิงคนนี้ และไม่จำเป็นจะต้องดีที่สุดด้วยล่ะ
หรือบางทีในใจของเขาอาจจะไม่เชื่อเรื่องนี้ก็ได้ ถึงมันจะเป็นหลักฐานที่ไร้ข้อโต้แย้ง หรือจะได้เห็นด้วยตาตัวเองก็ตาม
ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ ซ่างกวนหงยังไม่ได้ถามถึงแม่ของเฉิงโหรวโหรวเลยด้วย
ใครจะไปรู้ว่าซ่างกวนหงหาผู้หญิงอายุยี่สิบห้ามา แล้วซ่างกวนหงก็เห็นผู้หญิงคนนั้นสำคัญกว่าชีวิตตัวเองด้วย ในวันนี้หากันเจอแล้ว แต่เขากลับไม่ได้ถามถึงแม่ของลูกสาวเลย
มันปกติเหรอ？
ใครๆ ก็คิดว่ามันไม่ปกติ แต่ว่าซ่างกวนหงกลับคิดว่ามันปกติเป็นอย่างมาก
ผู้ดูแลจ้งอึ้งไป ให้เขาจัดการเหรอ？เขาจะจัดการอย่างไรล่ะ？
หัวหน้าหมายความว่าอย่างไรกันแน่？
ผู้ดูแลจ้งรู้ดีว่าการจัดการที่หัวหน้าพูดถึงในตอนนี้มันซับซ้อนเป็นอย่างมาก หัวหน้าไม่พูดอะไรมากอีก มีเพียงเขาเท่านั้นที่สามารถควบคุมมันได้
อย่างแรก หลักฐานนั้นเห็นอยู่ชัดเจน ผู้หญิงคนนี้คือเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ อย่างน้อยในตอนนี้ก็เป็นแบบนั้น ในเมื่อเป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ หัวหน้าให้เขาเป็นคนทำ เขาเองก็ต้องให้เธอได้รับการปฏิบัติเหมือนกับเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้
แน่นอน ว่าเรื่องอื่นๆ ที่ควรตรวจสอบก็ต้องตรวจสอบ ส่วนเรื่องที่ควรจัดการก็ต้องจัดการ
ผู้ดูแลจ้งคิดว่าหัวหน้าอยากจะแสดงอะไรออกมามากที่สุด ความหมายของหัวหน้านั้นหมายความว่าถึงจะมีหลักฐาน แต่สิ่งที่ต้องตรวจสอบก็ต้องตรวจสอบอยู่ดี
ถึงแม้ว่าในใจของหัวหน้าจะสงสัย แต่ในใจของผู้ดูแลจ้งเองก็สงสัยเหมือนกัน เพียงแต่หลักฐานนั้น มันช่าง……
“จัดการ คุณอยากจะจัดการฉันอย่างไร？คุณอยากจะฆ่าเลยงั้นเหรอ？ถึงคุณจะไม่อยากยอมรับฉัน แต่จะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้เหมือนกัน” เฉิงโหรวโหรวเข้าใจผิดอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาที่มองซ่างกวนหงนั้น อาจจะแสดงความโกรธออกมา แต่ว่าเพราะว่าความกลัว ความกังวล ทำให้ความสง่างามนั้นมันไม่พอจริงๆ
ดังนั้นทำให้การตำหนิของเธอมันดูแปลกขึ้นมาในทันที แถมยังทำให้ไม่รู้จะยิ้มหรือร้องไห้ดี
คนมากมายต่างมองไปทางเฉิงโหรวโหรว มีแต่ความประหลาดใจบนใบหน้า
ฆ่าเธองั้นเหรอ？หัวหน้าจะฆ่าเธอเมื่อไหร่งั้นเหรอ？
เธอคิดอะไรงั้นเหรอ？
หัวหน้าของพวกเขาอยากจะฆ่าคนที่ไม่รู้เรื่องงั้นเหรอ？
“คุณเฉิงเข้าใจผิดแล้ว หัวหน้าให้ฉันมาจัดการเรื่องนี้ ในเมื่อผลการตรวจดีเอ็นเอออกมาแล้ว มันชัดเจนเลยว่าคุณกับหัวหน้าของพวกเรา……ชัดเจนว่าคุณเป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเรา คุณเองก็จะได้รับการปฏิบัติเหมือนกับการเป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเราด้วยเหมือนกัน” ถึงแม้ว่าในใจของผู้ดูแลจ้งจะไม่พอใจ แต่ว่ากลับไม่อธิบายไม่ได้
แน่นอนว่าคำพูดของเขานั้นพูดให้หัวหน้าฟัง ถ้าหัวหน้าไม่ว่าอะไร เขาจะได้ทำไปตามแบบนี้เลย
สีหน้าของซ่างกวนหงนิ่งไป และยังคงไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ เมื่อได้ยินคำพูดของผู้ดูแลจ้ง เขาเองก็ไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน
เขาไม่อยากเข้าใกล้เด็กสาวคนนี้ แต่ว่าเมื่อมีหลักฐานที่ชัดเจนขนาดนี้ ผู้ดูแลจ้งเองก็จัดการได้อย่างมีเหตุผลไม่น้อยเลยล่ะ
ก่อนจะหาหลักฐานใหม่ได้ ก็จัดการแบบนี้ไปก่อนก็แล้วกัน
อีกอย่างเรื่องนี้ถ้าเกิดมีหนอนบ่อนไส้ การจัดการแบบนี้จะสามารถทำให้หนอนบ่อนไส้สับสนได้ ทำให้คนที่อยู่เบื้องหลังนั้นไม่ทันระวังตัว เขาถึงจะตรวจสอบได้อย่างง่ายดาย！
ปฏิกิริยาเมื่อครู่ของอะเฉิงทำให้เขารู้ทันทีว่าเมื่อวานอะเฉิงทำอะไรกับผลการตรวจดีเอ็นเอ ดังนั้นเรื่องนี้เลยต้องทำให้มันชัดเจน！
ใช้ เขายอมรับ เขาไม่เชื่อเรื่องนี้！！
ไม่เคยเชื่อเลยตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้！！
“องค์กรโกสต์ซิตี้？เจ้าหญิง？การปฏิบัติตัวต่อเจ้าหญิงงั้นเหรอ？” เฉิงโหรวโหรวงงอึ้งไปในทันที： “องค์กรโกสต์ซิตี้คืออะไรเหรอ？”
เธอคิดไม่ออกว่าองค์กรโกสต์ซิตี้คืออะไร แล้วการที่ตัวเองกลายเป็นเจ้าหญิง เธอยิ่งรู้สึกเหมือนลอยได้ มันไม่เหมือนเรื่องจริงเลยสักนิด เหมือนกับฝันไปมากกว่า
แล้วการปฏิบัติตัวต่อเจ้าหญิงมันคืออย่างไรกันนะ？
มันเหมือนกับที่เห็นในโทรทัศน์น่ะเหรอ？
นี่มันเป็นไปได้เหรอ？
