ฉู่หลิงเอ๋อร่วมมือกับถังจื่อโม่ เกรงว่าคงจะวุ่นวายใหญ่โตจริงๆแล้ว
“จื่อโม่มีแผนการอะไรบอกน้าก่อนได้ไหม ถึงเวลาน้าจะได้ให้ความร่วมมือกับผมไงจ้ะ”ฉู่หลิงเอ๋อมองถังจื่อโม่ พลางยิ้มอย่างประจบประแจง เธออยากรู้แผนการของจื่อโม่จริงๆ
“ถึงเวลาคุณน้าก็รู้เองครับ สำหรับความร่วมมือ？เรื่องอย่างนี้ไม่ต้องบอกก่อนหรอกครับ ถึงเวลาคุณน้าก็จะร่วมมือกับผมเป็นอย่างดีเองครับ”ถังจื่อโม่มองเธอด้วยสีหน้าเรียบเฉย
เรื่องอย่างนี้ฉู่หลิงเอ๋อต้องให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีแน่ เรื่องก่อกวนเป็นเรื่องถนัดของฉู่หลิงเอ๋ออยู่แล้ว
“จื่อโม่ที่รัก ผมเชื่อมั่นในตัวน้า น้าดีใจมาก แต่น้ารู้สึกว่าพวกเราควรคุยกันก่อน วางแผนกันหน่อย พอถึงเวลาแผนการจะได้สมบูรณ์แบบยังไงละจ้ะ”ฉู่หลิงเอ๋อกะพริบตารัวๆอย่างไม่เต็มใจ เธอไม่เชื่อว่าตัวเองที่ฉลาดเฉลียวจะถามแผนการจื่อโม่ไม่ได้
ฉู่หลิงเอ๋อเป็นคนช่างสงสาร ถังจื่อโม่ไม่บอกเธอ หัวใจของเธอก็เหมือนมีลูกแมวมาข่วน รู้สึกทรมานมาก
“ตอนนี้ผมยังไม่มีแผนการที่ละเอียด ผมคิดจะทำตามโอกาส ดังนั้นคุณน้าก็ให้ความร่วมมือกับผมตามโอกาสเลยครับ”ถังจื่อโม่มองเธอ ยังไม่บอกอยู่ดี
“พี่ค่ะ พรุ่งนี้หนูไปกับพี่ได้ไหมคะ？”เด็กน้อยถังจื่อซีที่นั่งเงียบๆอยู่ด้านข้างอดใจไม่ไหว เรื่องครึกครื้นเช่นนี้เธอก็อยากไปดู
“ไม่ได้นะ น้องไปไม่ได้ เพราะเย่ซือเฉินรู้จักน้องแล้ว น้องไปก็ต้องเผยพิรุธสิ และก็น้องจะบอกเรื่องนี้กับเย่ซือเฉินไม่ได้นะ ไม่งั้นพี่โกรธจริงๆด้วย”ถังจื่อโม่หันมามองน้องสาวตัวเองและใช้น้ำเสียงเข้มงวดอย่างนี้กับน้องสาวครั้งแรก
“พี่ชาย หนูก็อยากไปเล่นด้วย”ถังจื่อซีเบะปาก เผยความเสียใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมออกมาทางใบหน้า ซึ่งนี่คือวิธีที่เด็กน้อยถังจื่อซีอ้อนพี่ชาย ซึ่งปกติหากเธอแสดงความไม่พอใจหรือเสียใจ พี่ชายก็จะรับปากเธอ
“พรุ่งนี้ไม่ได้”ทว่าครั้งนี้ถังจื่อโม่ไม่ได้โอนอ่อนผ่อนตาม ถังจื่อโม่ละสายตาไปจากน้องสาว กลัวว่าหากมองนานๆตัวเองจะใจอ่อน
เรื่องพรุ่งนี้น้องสาวไปไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะเมื่อน้องสาวปรากฏตัวต้องดึงดูดความสนใจของเย่ซือเฉิน ถึงเวลานั้นก็จะปิดบังอะไรไม่ได้แล้ว
“พี่ชาย……”ถังจื่อซีเรียกเสียงเบาด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
“จื่อซีสุดที่รัก เรื่องพรุ่งนี้หนูไปไม่ได้จริงๆนะจ๊ะ ไม่งั้นแผนการของจื่อโม่ก็ดำเนินไปได้อย่างราบรื่น”ฉู่หลิงเอ๋อเห็นถังจื่อโม่ไม่กล้ามองถังจื่อซี เธอรู้ว่าปกติถังจื่อโม่ทำใจปฏิเสธน้องสาวไม่ลง ดังนั้นครั้งนี้เธอจะเป็นคนเลวเอง
แน่นอนเธอก็สงสารจื่อซีสุดที่รักเหมือนกัน ทว่าเรื่องคึกคักของพรุ่งนี้เธอต้องไปดูอยู่แล้ว
“น้องอยากให้พี่ไปนับพ่อกับเขาเร็วๆไม่ใช่เหรอ？พรุ่งนี้เขาผ่านด่านทดสอบของพี่ พี่ก็จะนับพ่อนับลูกกับเขา แต่ถ้าหากเป็นเพราะการปรากฏตัวของน้องทำลายแผนการของพี่ งั้นพี่ก็ต้องวางแผนใหม่ หาโอกาสใหม่ อย่างนี้ก็จะยืดเวลาไปอีกนะ”ถังจื่อโม่รู้จักนิสัยใจคอของน้องสาวดี ดังนั้นจึงรู้วิธีเกลี้ยกล่อมน้องสาวเป็นอย่างดี
“ก็ได้ค่ะ หนูรับปากพี่ว่าพรุ่งนี้หนูไม่ตามไปค่ะ”ถึงแม้ถังจื่อซีอยากตามไป แต่เธอก็อยากให้พี่ชายไปนับพ่อเร็วๆ ดังนั้นเธอพิจารณาดูสักพัก สุดท้ายก็ยอมรับปาก
“น้องจำให้ขึ้นใจนะว่าไม่พูดเรื่องนี้กับเย่ซือเฉินไม่งั้นแผนการของพี่ต้องล้มเหลวแน่ๆ ถึงเวลานั้นคงต้องกระทบกับการนับพ่อนับลูกแน่”ถังจื่อโม่มองน้องสาวตัวเองอย่างไม่วางใจ กลัวว่าน้องสาวจะเผยหลุดปากพูดกับเย่ซือเฉิน
“ค่ะ หนูไม่เอ่ยเรื่องนี้กับคุณพ่อค่ะ”ถังจื่อซีพยักหน้าหงึกๆอย่างเชื่อฟัง แต่ไหนแต่ไรเธอก็เชื่อฟังพี่ชายอยู่แล้ว
“ตั้งแต่ตอนนี้จนถึงงานประมูลจะจบ น้องต้องไม่ติดต่อกับเย่ซือเฉิน จะได้ไม่เผลอหลุดปาก”ถังจื่อโม่ยังคงไม่วางใจ ตอนนี้เขารู้ความสามารถของเย่ซือเฉินมากขึ้นแล้ว
ช่วงนี้คุณปู่เกิดเรื่อง ไม่งั้นเย่ซือเฉินคงรู้เรื่องเขาตั้งนานแล้ว
ดังนั้นเขาต้องป้องกันไว้ก่อน
“แต่หนูต้องติดต่อกับคุณพ่อทุกวัน หากขาดการติดต่อกะทันหัน คุณพ่อเป็นห่วงขึ้นมา คุณพ่ออาจจะยิ่งสงสัยก็ได้นะคะ”ถังจื่อซีมองพี่ชายตัวเอง พลางกะพริบตารัวๆ
“งั้นก่อนที่น้องจะส่งข้อความให้เขาต้องให้พี่ดูก่อน เวลาที่พวกน้องติดต่อกันพี่ต้องอยู่ด้วย ดูตั้งแต่ต้นจนจบ”ถังจื่อโม่กังวลจริงๆว่าเย่ซือเฉินจะรู้แผนการของเขาล่วงหน้า
“ได้ค่ะ”ถังจื่อซีคิดดูแล้วก็พยักหน้า ถึงแม้เธอไม่อยากปิดบังคุณพ่อ แต่เธอก็ต้องช่วยพี่ชายอยู่แล้ว
สนิทกับคุณพ่อ แต่พี่ชายสนิทกว่า
“โอเคจ้ะ โอเค ตกลงตามนี้เลยนะจ๊ะ”ฉู่หลิงเอ๋อเห็นเด็กๆตกลงกันได้ เธอก็เบาใจ
“ไม่เจอกันหนึ่งเดือนกว่า จื่อโม่เก่งขึ้นมากเลยนะจ๊ะ”ฉู่หลิงเอ๋อมองไปยังถังจื่อโม่ แววตาทอแสงด้วยความตื่นเต้น
จื่อโม่ของเธอเก่งขนาดนี้ แน่นอนคุณชายสามเย่ก็เก่งมากๆ ดังนั้นเรื่องพรุ่งนี้ต้องตื่นตาตื่นใจแน่ๆ
เธอยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้นดีใจ
“จื่อโม่ที่รัก ผมจะไปบอกน้าเรื่องแผนการพรุ่งนี้หน่อยเหรอจ๊ะ?”ความอยากรู้อยากเห็นของฉู่หลิงเอ๋อสามารถฆ่าแมวเก้าตัวตายได้เลย
ถังจื่อโม่มองเธอแวบหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร
“คุณน้าหลิงเอ๋อค่ะหนูอยากกินไอศกรีมค่ะ คุณน้าช่วยหนูซื้อหน่อยได้ไหมคะ？”ถึงแม้ถังจื่อซีจะรับปากพี่ชายแล้ว แต่อารมณ์ก็ยังคงขุ่นมัว ดังนั้นเธออยากกินไอศกรีมมารักษาอาการ
“ได้จ้ะ น้าจะไปซื้อให้เดี๋ยวนี้เลยจ้ะ”ฉู่หลิงเอ๋อเห็นถังจื่อซีอารมณ์ไม่ดี จึงรีบรับปากไปซื้อไอศกรีมให้ถังจื่อซีทันที
เวลานี้ถังจื่อโม่กำลังวางแผนว่าจะทดสอบคุณชายสามเย่อย่างไร
ส่วนคุณชายสามเย่ที่อยู่ในบ้านตระกูลถังก็รู้สึกอึดอัดมาก
แม้แต่ท่านปู่ถังก็โกรธด้วย
สาเหตุที่ท่านปู่เย่โกรธเพราะภายหลังได้ยินคุณปู่เย่คุยกับคนอื่น
ระหว่างงานแต่งท่านปู่ถังไปเข้าห้องน้ำ จากนั้นคุณปู่เย่ก็ไปเข้าห้องน้ำกับคนอื่นด้วย เพราะตอนนั้นท่านปู่เย่อยู่ให้ห้องน้ำสำหรับอุจจาระ ดังนั้นคุณปู่เย่ไม่เห็นท่าน
ตอนนั้นท่านปู่ถังได้ยินพวกเขาสองคนคุยกันเต็มสองหู
“ผมเห็นวันนี้ท่านปู่ถังก็มาร่วมงานแต่งด้วยนี่ครับ คุณปู่เย่ไม่ไปทักทายหน่อยหรือครับ？”
“ผมไปทักทายทำไมครับ ตระกูลเย่ของพวกเราไม่ได้มีความสัมพันธ์กับตระกูลถังเลยครับ ซือเฉินแค่เคยเจอหน้าถังหลินไม่กี่ครั้งเท่านั้นเองครับ อันที่จริงซือเฉินกับถังหลินก็ไม่ได้สนิทกันมากครับ ไม่เหมือนกับที่เป็นข่าวเลยครับ อนาคตตระกูลเย่กับตระกูลถังก็ไม่มีปฏิสัมพันธ์กันแล้วครับ”
“ใช่เหรอครับ？แต่ผมได้ยินว่าช่วงก่อนคุณปู่เย่ไปสู่ขอที่บ้านตระกูลถังนี่ครับ ไม่ใช่ว่าคุณปู่เย่อยากให้คุณชายสามเย่แต่งงานกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเหรอครับ？เรื่องนี้มีคนลือกันให้แซ่บแล้วครับ น่าจะไม่ผิดนะครับ？”
