บทที่ 141: การแก้แค้นที่สำเร็จผล
“มัวมองอะไรกัน? ออกไปได้แล้ว ทุกคนเลย!”
“นาย! นายกำลังหัวเราะอะไร? ทิ้งรอยยิ้มนั้นไปซะ! ต่อไปนี้นายถูกห้ามไม่ให้ยิ้ม!”
นี่ถือเป็นมื้ออาหารกลางวันที่แย่มาก ๆ สำหรับโรเอล ความเครียดจากสายตาของฝูงชนรอบตัวเขา ทำให้เด็กชายรู้สึกปวดท้องทั้ง ๆ ที่ได้รับอาหารดี ๆ เป็นมื้อกลางวัน
บ้าที่สุด! ทำไมเราถึงได้รู้สึกอับอายขนาดนี้กัน อายจนอยากจะตายให้พ้น ๆ ไปเลยด้วยซ้ำ!
ไม่ว่าจะเป็นตอนที่พ่อครัวกำลังอธิบายถึงที่มาของเนื้อปลาด้วยรอยยิ้มอันสดใส หรือในตอนที่นักดนตรีชื่อดังที่เขาเชิญมาจากเมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ลอเรนกำลังบรรเลงบทเพลงอันไพเราะ โรเอลก็จะหวนนึกถึงช่วงเวลาอันน่าอับอาย ที่เขาถูกทิ้งไว้ให้ยืนอยู่คนเดียวกลางห้องและกลายเป็นจุดสนใจของทุก ๆ คน
ยัยผู้หญิงนิสัยไม่ดี! เธอทิ้งเราหลังจากที่ทำอะไรแบบนั้นไปแล้วได้ยังไง! นี่มันมากเกินไปแล้ว!
โรเอลอยากที่จะปิดผนึกเหตุการณ์ที่ชาร์ล็อตสร้างความอับอายให้กับเขาต่อหน้าสาธารณชนลงในถังขยะในหัวของตนที่มีข้อความเขียนไว้ว่า ‘ประวัติอันดำมืด’ แต่การพูดนั้นง่ายกว่าทำมาก เด็กชายรู้สึกว่าเหตุการณ์ดังกล่าวคงจะต้องกลายเป็นความบอบช้ำทางจิตใจต่อไปอีกหลายปีต่อจากนี้
เก้าอี้ว่างตรงหน้า นี่มันช่าง… เดี๋ยว ๆๆๆ! อย่า อย่านึกถึงความทรงจำนั้นอีกสิตัวเรา!
โรเอลกัดฟันพลางหั่นเนื้อปลาเป็นชิ้น ๆ
ยัยนั่นคิดยังไงถึงได้ใช้ความสามารถทางสายเลือดติดต่อกันถึงสามครั้ง เพื่อทำให้เราอับอายงั้นเหรอ?
โชคดีที่คนที่นี่ส่วนใหญ่เป็นคนของตระกูลแอสคาร์ด อย่างไรก็ตามการที่คนรู้จักส่งรอยยิ้มแบบนั้นมาทางเขา มันก็ยังทำให้เขารู้สึกอับอายจนรู้สึกเครียดได้อยู่ดี เรียกได้ว่าหากมีเนื้องอกโผล่ขึ้นมาในสมองเขาก็คงไม่แปลกใจเลย
หรือนี่อาจเป็นอุบายที่จะลอบสังหารเราด้วยความอับอาย?
ที่สำคัญที่สุดก็คือเหตุการณ์ดังกล่าวได้จุดประกายความสงสัยในจิตใจของโรเอล แล้วคำทำนายนั่นมันหมายความว่ายังไงกันแน่?
เด็กชายกลืนขนมปังลงคอไปอย่างเยือกเย็น เพื่อทำให้อารมณ์ของตนเย็นลง ก่อนผ่อนลมหายใจเข้าออกลึก ๆ แล้วเริ่มทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เหตุการณ์ปัจจุบันนั้นไม่ค่อยจะน่าอภิรมย์เท่าไหร่ เขาจึงจะต้องคิดหาวิธีแก้ไขสถานการณ์นี้ให้จงได้
แม้ว่าจะไม่มีเขียนระบุเอาไว้อย่างชัดเจนในเกมอาย ออฟ โครนิเคิล แต่ดูเหมือนว่าการหมั้นของโรเอลและชาร์ล็อตจะยังไม่ได้ถูกยกเลิก อาจเป็นเพราะโรเอลในเกมปฏิเสธที่จะทำเช่นนั้น ดังนั้นถ้าเขาต้องการที่จะถอนเดธแฟล็กของชาร์ล็อตออก วิธีที่ดีที่สุดก็คือการนั่งลงพูดคุยกับเธออย่างสงบ
ทว่าเรื่องยุ่ง ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างนี้ กลับทำให้มันกลายเป็นเรื่องยากเกินกว่าที่ควรจะเป็น
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ชาร์ล็อตได้ละทิ้งการพูดคุยทั้งหมด และพาบทสนทนาเข้าตรงสู่ประเด็น ทว่าผลการทำนายของเธอ กลับบอกว่าอนาคตการแต่งงานของพวกเขานั้นจะเป็นไปได้ด้วยดี นี่ทำให้โรเอลมีปัญหาในการทำความเข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น เขาไม่เคยเห็นการหักหน้าตัวเองที่อลังการขนาดนี้มาก่อน
“แน่นอนว่าเธอตั้งใจจะยกเลิกสัญญาหมั้น แต่ผลลัพธ์นี่มัน…”
โรเอลทึ้งผมของตนอย่างหัวเสีย เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในที่นั่งลำบาก จริง ๆ แล้วเด็กชายได้เตรียมแผนการสำหรับยกเลิกการหมั้นอย่างสงบเอาไว้แล้ว โดยสิ่งที่ชาร์ล็อตจะต้องทำมีเพียงแค่นั่งอยู่เฉย ๆ ใครจะไปคิดว่าเธอจะคิดยกเลิกการหมั้นเหมือนกันอย่างกะทันหันแบบนี้กัน!
แล้วตอนนี้เป็นยังไงงั้นเหรอ?
ด้วยที่ชาร์ล็อตทิ้งระเบิดลูกใหญ่ทำลายแผนของเขาจนหมดสิ้น พวกเขาทั้งสองจึงตกอยู่ในตำแหน่งอันน่าอึดอัดใจจนทำอะไรไม่ถูก
“เรื่องในวันนี้ห้ามทุกคนแพร่งพรายออกไปโดยเด็ดขาด! ไม่มีอะไรเกิดอะไรขึ้นนอกจากอุบัติเหตุ เข้าใจไหม?”
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จแล้ว โรเอลก็ได้เรียกทุกคนมาพบและเน้นย้ำว่ามันเป็นเพียงอุบัติเหตุแปลกประหลาด และผลการทำนายเองก็ไม่น่าเชื่อถือ น่าเสียดาย ดูเหมือนว่าคำชี้แจงของเขาจะไม่ค่อยเป็นผลเท่าไหร่นัก
…
อีกด้านหนึ่ง ชาร์ล็อตรีบกลับเข้าไปในห้องของเธอในรถม้า ซุกตัวอยู่ในนั้น
“นายหญิงได้โปรดออกมาเถอะค่ะ ไม่มีใครหัวเราะเยาะท่านแล้ว”
เกรซมองดูชาร์ล็อตที่ห่อตัวเองด้วยผ้าห่มหนาพลางถอนหายใจ เธอไม่เคยคิดว่าอนุญาโตตุลาการแห่งโชคชะตาของชาร์ล็อต จะจบลงด้วยผลลัพธ์ดังกล่าว
อนุญาโตตุลาการแห่งโชคชะตากินพลังเวทของชาร์ล็อตมากมหาศาล ถ้าเธอยังฝืนใช้มันมากไปกว่านั้น เป็นไปได้ว่ามันอาจจะทำให้เด็กสาวปวดหัวหนักจนไม่สามารถตื่นขึ้นมาในวันพรุ่งนี้ได้
เกรซครุ่นคิดหาวิธีที่จะปลอบใจชาร์ล็อต แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรออกไป นายหญิงของเธอก็พูดขึ้นมาก่อน
“เกรซ… เจ้าคิดอย่างไรกับผลการทำนายของข้า?”
เด็กสาวที่ซ่อนตัวอยู่ในผ้าห่มถามด้วยน้ำเสียงอันสั่นเครืออย่างเขินอาย เกรซครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบจากมุมมองของผู้เชี่ยวชาญ
“… ดิฉันคิดว่ามันคุ้มค่าที่จะคิดถึงความเป็นไปได้เกี่ยวกับมัน แต่ท่านก็ไม่ควรสุ่มสี่สุ่มห้ายอมรับคำทำนายนี้โดยไม่มีเงื่อนไข ท่านใช้เพียงแค่ทำนายหัว ก้อยที่ไม่มีค่าใช้จ่าย มันจึงมีอัตราความสำเร็จและความน่าเชื่อถือที่ต่ำกว่าปกติ รวมถึงมีช่องโหว่มากมาย”
“ยิ่งไปกว่านั้น การทำนายคำนวณจากผลของสภาพแวดล้อม พลังสายเลือดและคุณสมบัติแก่นแท้ต้นกำเนิดของผู้ทำนาย ทำให้แม้ว่าผลการทำนายจะถูกต้อง แต่มันก็ยังมีช่องโหว่มากมายเช่นกัน”
ก่อนหน้านี้ชาร์ล็อตตื่นเต้นมากเกินไป ทำให้คำถามที่เธอถามนั้นทั้งคลุมเครือและไม่ชัดเจน ประการแรก เด็กสาวทำนายว่าทั้งสองจะจบลงด้วยความสุขหรือไม่ แต่คำจำกัดความของ ‘ความสุข’ นั้นแตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล นอกจากนี้ความสุขยังเป็นสภาวะชั่วคราว แม้แต่การแต่งงานอันน่าเศร้าก็ยังมีความสุขเกิดขึ้นได้บางครั้งบางครา
สำหรับการทำนายว่าพวกเขา ‘จะมีความรัก’ หรือไม่ ความรักเองก็อาจเป็นเพียงสภาวะชั่วคราวเช่นกัน มีคู่รักมากมายที่แต่งงานด้วยความหลงใหล แต่ท้ายที่สุดความรักอันร้อนแรงของพวกเขาก็ดับลงภายในไม่กี่สัปดาห์
ตัวอย่างดังกล่าวไม่ใช่เรื่องแปลกในหมู่ขุนนาง ซึ่งยิ่งแสดงให้เห็นว่าการทำนายของชาร์ล็อตไม่มีความหมายเลยสักนิด
“อ…อย่างนั้นหรือ”
เมื่อได้ยินการตีความสถานการณ์ของเกรซ หัวของชาร์ล็อตก็โผล่ออกมาจากผ้าห่มด้วยใบหน้าที่เห่อแดงน้อยลง เธอค่อย ๆ สงบลงอย่างช้า ๆ
“แล้ว นายหญิง ตั้งใจจะทำอะไรต่อไปล่ะคะ? ท่านคิดที่จะยืนยันสัญญาหมั้นที่มีกับนายน้อยโรเอล หรือตั้งใจที่จะ…”
ชาร์ล็อตเงียบไป เธอครุ่นคิดคำถามอยู่ครู่หนึ่ง แต่ท้ายที่สุดใบหน้าของเธอก็มืดลงอีกครั้ง
“… ข้าไม่กล้าเสี่ยงเดิมพันกับเขา”
“…”
เกรซถอนหายใจ หากพิจารณาจากประสบการณ์ที่ชาร์ล็อตได้รับมาจนถึงตอนนี้ มันก็ไม่แปลกเท่าไหร่ที่เธอจะตัดสินใจแบบนั้น
ความเสี่ยงนั้นสูงเกินไปจริง ๆ
ไม่ว่าตระกูลแอสคาร์ดจะพยายามซ่อนเรื่องฉาวของพวกเขาแค่ไหน หรือผลการทำนายออกมาในแง่ดีขนาดไหน มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าโรเอลนั้นกำลังพัวพันกับสองสาวเจ้าเสน่ห์ที่สวยไม่แพ้ชาร์ล็อต
โรเอลเป็นคู่ชีวิตที่ดีหรือไม่?
คำตอบคือใช่ เด็กชายมีคุณสมบัติที่ดีมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา ภูมิหลัง พรสวรรค์ และอื่น ๆ อีกมากมาย มีเพียงไม่กี่คนในโลกที่ยอดเยี่ยมเท่ากับเขา อย่างไรก็ตาม ปัจจัยเหล่านี้เป็นปัญหารองสำหรับชาร์ล็อต
สิ่งที่ชาร์ล็อตที่มีวัยเด็กอันขมชื่นต้องการ มีเพียงใครสักคนที่รักเธออย่างแท้จริง คนที่เต็มใจจะสร้างครอบครัวอันมีสุขไปร่วมกับเธอ น่าเสียดายที่ดูเหมือนว่าโรเอลจะไม่เหมาะสมกับเกณฑ์นั้น
“ก่อนหน้านี้ข้าใจร้อนเกินไป ข้าจะเจรจากับเขาอีกครั้งในตอนกลางคืน”
ในที่สุดเมื่อจิตใจของเธอสงบลงแล้ว ชาร์ล็อตก็ค่อย ๆ คลานออกมาจากผ้าห่ม ตัดสินใจที่จะทำตามแผนเดิมของตน
“ข้ารู้สึกผิดกับเขาอยู่เหมือนกัน แต่ไม่เป็นไรข้าพร้อมที่จะเสนอค่าตอบแทนที่เพียงพอให้แก่เขา”
…
ยัยผู้หญิงน่ารังเกียจ! ทำขนาดนั้นยังกล้ามายืนต่อหน้าเราอีกเหรอ?
ณ ห้องอาหาร โรเอลจ้องมองไปยังเด็กสาวหน้าด้านที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยความโมโห ความขุ่นเคืองทั้งหมดที่เขาได้สะสมไว้ตั้งแต่เที่ยงวันระเบิดออกมาเป็นความโกรธเกรี้ยว นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น เด็กชายก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าทุกคนนั้นกำลังหัวเราะเยาะเขา ทำให้จิตใจของโรเอลตกต่ำมากในตอนนี้
ยัยนี่มันร้ายกาจเกินไปจริง ๆ! เธอคิดจะทำให้ฉันต้องอับอายขนาดไหนกัน!
“คุณโรเอล คุณยังจำข้อเสนอความร่วมมือที่คุณส่งมาให้เราก่อนหน้านี้ได้หรือไม่?”
“แน่นอน ฉันจำได้”
โรเอลตอบอย่างรวดเร็ว
ภายใต้แสงเทียนชาร์ล็อตฝืนยิ้มด้วยความรู้สึกผิด ขณะที่โรเอลมองเธอด้วยความไม่พอใจ
Related
