ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END – บทที่ 27: เธอชื่นชอบอะไรบ้างนะ

บทที่ 27: เธอชื่นชอบอะไรบ้างนะ

รายการสินค้าฤดูหนาวล่าสุดของสมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์ มีสินค้าอยู่หลากหลายประเภท เช่นผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่มีส่วนผสมแปลกประหลาดแต่มีผลลัพธ์อันน่าอัศจรรย์ ของใช้ในชีวิตประจำวัน เครื่องประดับ น้ำหอม หรือแม้แต่อาหารและเครื่องดื่ม ไม่มีอะไรขาดตกบกพร่องเลยแม้แต่น้อย

รายการสินค้าสำหรับเสื้อผ้านั้นจะระบุไว้เพียงรายละเอียดผ้า ชื่อของผู้ออกแบบและช่างปักเท่านั้น ส่วนรูปแบบของเสื้อผ้าจะไม่ได้ถูกแสดงออกมาให้เห็นในรายการสินค้า

เนื่องจากพวกเขารู้ดีว่าสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจที่สุดสำหรับสตรีสูงศักดิ์ ก็คือการที่พวกเธอบังเอิญสวมเสื้อผ้าเหมือนกันในงานเลี้ยง

ด้วยเหตุนี้นักออกแบบจึงต้องไปยังคฤหาสน์ของลูกค้าเพื่อวัดขนาด สัดส่วนและทำการออกแบบชุดเสื้อผ้าเฉพาะตัวสำหรับแต่ละบุคคล นี่ทำให้ลูกค้าสามารถมั่นใจได้ว่าเสื้อผ้าทุกชิ้นจะไม่ไปซ้ำกับใครอื่น

ยกตัวอย่างเช่นชุดที่อลิเซียสวมในวันที่องค์หญิงนอร่ามาเยือน มันเป็นของขวัญที่คาร์เตอร์มอบให้เธอในตอนที่เด็กสาวมาที่คฤหาสน์ตระกูลแอสคาร์ดเป็นครั้งแรก

การออกแบบนั้นสวยสดงดงามเสียจนแม้แต่โรเอลก็ยังต้องยอมรับว่ามันเป็นชุดที่อลังการมากเลยทีเดียว ตอนนี้มันจึงกลายเป็นสมบัติอันล้ำค่าที่สุดของเธอ

อย่างไรก็ตามโรเอลนั้นไม่ได้ขอให้แอนนานำรายการสินค้ามาให้เพื่อที่เขาจะได้ดูรายการสินค้าเหล่านี้ แม้ว่าสิ่งของที่อยู่ในรายการสินค้าจะน่าทึ่งมาก แต่ที่เด็กชายสนใจมีเพียงแค่หน้าสุดท้ายของรายการสินค้าที่เป็นรายการคำขอต่างหาก

หน้าที่ทางธุรกิจที่สำคัญอย่างหนึ่งของสมาคมพ่อค้า ก็คือการซื้อสินค้า โดยรายการคำขอที่หน้าสุดท้ายนั้นเป็นรายการสินค้าที่สมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์ต้องการซื้อเป็นหลัก

มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ขุนนางจะยื่นคำขอพิเศษให้กับสมาคมพ่อค้า รายการคำขอที่หน้าสุดท้ายจึงถูกสร้างขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อตอบสนองคำขอเหล่านั้น

ยกตัวอย่างเช่น หากโรเอลต้องการสบู่หอม แต่ตอนนี้มันกลับไม่มีจำหน่ายในเขตการปกครองแอสคาร์ด หรือบริเวณใกล้เคียงเลย สิ่งที่เขาสามารถทำได้ก็คือการยื่นเรื่องส่งคำขอสิ่งของบางอย่างที่ ‘มีกลิ่นหอมและทำความสะอาดร่างกายได้’ ให้กับสมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์

เมื่อสมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์ได้รับคำขอแล้ว พวกเขาจะเขียนระบุมันไว้ในรายการคำขอที่อยู่​ตรงหน้าสุดท้ายของรายการสินค้า และไปหาซื้อมันมาจากภูมิภาคอื่น ๆ ใน จักรวรรดิเซนต์เมซิท หรืออาณาจักรรอบข้าง

มันเป็นไปได้ที่สินค้าดังกล่าวจะไม่ใช่สบู่หอมอย่างที่โรเอลต้องการ แต่ก็อาจจะเป็นหินที่มีคุณสมบัติตรงตามเกณฑ์เดียวกันพอที่จะใช้แทนกันได้

เฉพาะลูกค้ารายใหญ่เท่านั้นที่จะได้รับอนุญาตให้สามารถยื่นคำขอเหล่านี้ โดยพวกเขาจะต้องวางเงินมัดจำไว้กับทางสมาคมพ่อค้าก่อนล่วงหน้า และหลังจากทำธุรกรรมแล้ว สมาคมพ่อค้าก็จะเรียกเก็บค่าจัดหาสินค้า ซึ่งเป็นบริการพิเศษสำหรับลูกค้ากิติมศักดิ์เพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขาโดยเฉพาะ

มีสองเหตุผลใหญ่ ๆ ที่โรเอลต้องการขายสินค้าของตนผ่านรายการคำขอนี้

ประการแรก ผู้ที่ส่งคำขอเหล่านี้ล้วนเป็นบุคคลที่ร่ำรวย ดังนั้นราคาที่พวกเขาเสนอมักจะสูงกว่าราคาตลาดมาก หากเทียบกับราคาที่สมาคมพ่อค้าเสนอ

ประการที่สอง รายการคำขอนี้ไม่ได้ระบุชื่อเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นผู้ซื้อหรือผู้ขาย มีเพียงสมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์เท่านั้นที่จะทราบตัวตนของผู้ที่ทำธุรกรรมดังกล่าว และในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมาไม่เคยมีกรณีที่ข้อมูลลับของลูกค้ารั่วไหลออกมาเลยแม้แต่ครั้งเดียว

สรุปก็คือ มันทั้งได้กำไรและปลอดภัย!

ทว่ามันก็ยังมีเงื่อนไขอย่างหนึ่งที่โรเอลไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ นั่นก็คือโรเอลจำเป็นต้องมีสินค้าที่มีคุณสมบัติตรงตามที่ระบุเอาไว้ในรายการคำขอ อยู่ในระบบร้านค้าของเขา ซึ่งเป็นอะไรที่ต้องใช้โชคค่อนข้างมาก

โชคดีที่เขาบังเอิญมีสินค้าในร้านค้าเหรียญทองที่มีคุณสมบัติตรงกับที่ระบุเอาไว้ในรายการคำขออยู่ 1 อย่างพอดี!

เกณฑ์การร้องขอ: สินค้าที่มีผลในการทำให้วิญญาณสงบลง ระงับพลังเวทด้านลบ และป้องกันการคืนชีพของศพ

เมื่อเด็กชายได้อ่านพิจารณาเกณฑ์อย่างถี่ถ้วนแล้ว เขาก็หันกลับไปมองสินค้าในร้านค้าเหรียญทอง ของระบบ

【 ตะเกียงสงบวิญญาณของซาโครม

ตะเกียงน้ำมันที่ถูกสร้างขึ้นโดยนักบวช ซาโครม อุปกรณ์พลังเวทที่ใช้นำสันติสุขกลับมาสู่ผู้วายชนม์ ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าจะมีสิ่งแปลก ๆ อะไรคลานกลับขึ้นมาจากผืนดินอีก

ผลของอุปกรณ์พลังเวทจะคงอยู่จนกว่าน้ำมันในตะเกียงจะหมดลง

ราคา: 5,000 เหรียญทอง】

“ …”

ดูเหมือนว่าความสามารถของเจ้านี่จะตรงตามเกณฑ์เลย ใช่รึเปล่า?

โรเอลลูบคางของตนพลางมองไปมาระหว่างเกณฑ์คำร้องขอและคำอธิบายจากระบบเกี่ยวกับ ตะเกียงสงบวิญญาณของซาโครม

ในชื่อมีคำว่า ‘สงบวิญญาณ’ ✓ผ่าน

การป้องกันการคืนชีพของศพ ✓ ผ่าน

ที่เหลือก็แค่ผลในการระงับพลังงานด้านลบสินะ

ถ้าพลังงานด้านลบที่ว่าหมายถึงพลังด้านลบในการคืนชีพศพ ก็พอจะบอกได้ว่าตะเกียงนี่มีผลในการระงับพลังงานด้านลบได้ด้วยรึเปล่า?

ผลในการระงับพลังงานด้านลบ ✓ผ่าน

โรเอลพยักหน้ากับตัวเอง วางรายการสินค้าลงบนโต๊ะ แล้วเริ่มครุ่นคิดว่าตนเองควรจะทำอย่างไรต่อไปดี

————————————–

“ท่านพ่อ ผมอยากจะเดินทางไปที่สมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์” เด็กชายเอ่ยกับผู้เป็นพ่อเสียงอ่อน

“หืม? ลูก​มีของที่อยากซื้องั้นเหรอ? ส่งคนรับใช้ให้ไปซื้อมาก็ได้นี่”

มาร์ควิสคาร์เตอร์ผู้กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานรู้สึกสับสนงุนงงกับคำขอของลูกชาย

เดิมทีเด็กชายเป็นนายน้อยผู้มีนิสัยเอาแต่ใจ หากเขาอยากได้อะไรเขาก็จะสั่งให้คนรับใช้ไปเอามันมา ทำให้โรเอลไม่เคยต้องเดินทางไปยังสมาคมพ่อค้าด้วยตัวเองมาก่อนเลยสักครั้ง การส่งใบสั่งซื้อเป็นเพียงธุระเล็กน้อย ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรหากจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนรับใช้

จริง ๆ แล้ว โรเอลจะมุ่งหน้าไปที่นั่นโดยที่ไม่ต้องแจ้งให้คาร์เตอร์ทราบล่วงหน้าเลยก็ยังได้ แต่นั่นน่าจะทำให้คาร์เตอร์เกิดความสงสัยมากเกินไป ดังนั้นเพื่อที่จะไม่ทำให้ความไว้วางใจที่คาร์เตอร์มีต่อเขาลดต่ำลง โรเอลจึงตัดสินใจที่จะปรึกษาบิดาของตนก่อน

“อันที่จริงผม…ไม่ได้จะไปที่นั่นเพื่อซื้อของสำหรับตัวเองหรอกครับ”

โรเอลครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะถูมือเข้าด้วยกันอย่างเชื่องช้า แล้วตอบกลับด้วยท่าทางอันเขินอายเล็กน้อย ปฏิกิริยานี้ดึงดูดความอยากรู้อยากเห็นของคาร์เตอร์ในทันที

“นี่มันก็ใกล้จะถึงฤดูหนาวแล้ว แต่ผมยังไม่ได้ให้ของขวัญอะไรเป็นการต้อนรับอลิเซียเลยนับตั้งแต่ที่เธอเข้ามาเป็นสมาชิกตระกูลของเรา ผมเลยคิดว่าจะเข้าไปตรวจดูรายการเพิ่มเติมล่าสุดที่สมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์มีอยู่ในคลัง เพื่อหาซื้อสิ่งที่เธอน่าจะต้องการ”

“อ่า เข้าใจแล้ว”

คาร์เตอร์วางปากกาลงพลางมองไปยังลูกชายของตัวเองด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดเลยว่าลูกชายของตัวเองจะเปลี่ยนแปลงบุคคลิกภาพไปได้มากขนาดนี้ภายในเวลาเพียงไม่กี่เดือน

ไม่คิดเลยว่าโรเอลจะเปลี่ยนมาใส่ใจดูแลคนอื่นได้จริง ๆ!

การมีน้องสาวให้ต้องดูแลสามารถเปลี่ยนแปลงให้เขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้จริง ๆ!

(แต้มความสนใจ +200!)

คาร์เตอร์พยักหน้า พร้อมกับแสงสีเขียวบนศีรษะและรอยยิ้มอันเบิกกว้าง

“เป็นความคิดที่ยอดเยี่ยมมาก ได้เลยโรเอล พ่อจะฝากเงินค่าใช้จ่ายไว้กับแอนนา”

“ขอบคุณครับ ท่านพ่อ ผมจะรีบกลับมาทันทีที่เสร็จธุระ” ภายใต้ใบหน้าเรียบนิ่งนั้น เขาแอบยิ้มกริ่มในใจ

เมื่อแผนของเขาประสบความสำเร็จ โรเอลก็กล่าวขอบคุณบิดาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะหันหลังเดินออกไปจากห้องทำงานของมาร์ควิสคาร์เตอร์ด้วยความยินดี

ด้วยการพูดคุยเพียงครั้งเดียว เราก็ได้รับทั้งเงิน ทั้งแต้มความสนใจ อีกทั้งยังสามารถปกปิดเหตุผลในการไปที่สมาคมพ่อค้าโซโรฟยาร์ได้อีกด้วย นี่มันเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวชัด ๆ!

เป็นไปตามแผน!

ทว่าในขณะที่โรเอลกำลังเฉลิมฉลองชัยชนะเล็ก ๆ น้อย ๆ ในใจของเขา จู่ ๆ คาร์เตอร์ก็เรียกเขาให้หันกลับไป

“เดี๋ยวก่อนสิ”

“อะไรเหรอครับท่านพ่อ?” หัวใจโรเอลที่พองโตด้วยความดีใจในตอนนี้แทบจะหยุดเต้น

เสียงของเก้าอี้ที่ถูกผลักไปข้างหลังดังขึ้น จากนั้นคาร์เตอร์ก็ลุกขึ้นจากโต๊ะทำงาน จ้องมองไปที่โรเอล เขานิ่งงัน จนหลังของเด็กชายเริ่มมีเหงื่อไหลออกมาเล็กน้อย

เกิดอะไรขึ้น? เขาสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติงั้นเหรอ?

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าบิดาของตนเป็นผู้มีพลังเหนือธรรมชาติหัวใจของโรเอลก็เต้นระรัว​จนผิดจังหวะ เด็กชายรอคอยคำพูดต่อไปของคาร์เตอร์อย่างประหม่า

“เจ้ากำลังจะไปที่นั่นเพื่อซื้อของให้กับอลิเซียใช่ไหม?” เขาตบไหล่ลูกชายเบา ๆ

“ครับท่านพ่อ”

“เจ้าลองใช้เวลาที่มีดูรายการสินค้าของพวกเขาให้ดี นอกจากสำหรับอลิเซียแล้ว เจ้าจงเตรียมของขวัญอีกชิ้นเอาไว้ด้วย สำหรับวันคล้ายวันเกิดขององค์หญิงที่กำลังจะมาถึงเร็ว ๆ นี้”

“ค…รับ เอ๋ ว่ายังไงนะครับ?”

โรเอลที่กำลังจะตอบกลับไป ทันใดนั้นก็ประมวลผลในสิ่งที่คาร์เตอร์พูดและหยุดชะงักลงด้วยความตกใจ

“องค์หญิง?”

“ใช่แล้ว องค์หญิงนอร่าไง ปีที่แล้วเจ้ามีไข้ขึ้นสูง เจ้าเลยไม่ได้ไปร่วมงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดขององค์หญิงนอร่า เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเจ้าก็ต้องไปเข้าร่วมงานนั้นในปีนี้เพื่อชดเชย” เขาพูดเชิงบังคับกลายๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ลูกชายเมื่อพูดจบ

“น…นั่นมัน…” หายนะชัดๆ โรเอลหน้าซีดกว่าเดิม

“ปกติแล้วเนื่องจากพวกเรามาจากตระกูลเดียวกัน จึงส่งของขวัญร่วมกันเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น แต่ตอนนี้เจ้านั้นสนิทสนมกับองค์หญิงนอร่าแล้ว ประกอบกับที่เจ้าพลาดงานในปีที่แล้วไป มันคงจะเป็นการดีที่สุดหากเจ้าจะมอบของขวัญให้เธอเป็นการส่วนตัวในครั้งนี้”

คาร์เตอร์ปรบมือยุติการสนทนาลง แววตาของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาพอใจกับตัวเองมากที่สามารถคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ แต่ในขณะเดียวกันใบหน้าของโรเอลก็เริ่มแสดง​อาการขมขื่น

ท่านพ่อช่วยหยุดพูดเรื่องไร้สาระจะได้ไหม ใครเป็นเพื่อนกับยัยนั่นกันเล่า ท่านปักใจเชื่อคำพูดขององค์หญิงคนนั้นไปได้ยังไงเนี่ย!

“ไม่จำเป็นต้องเป็นของมีค่ามากก็ได้ มันจะเป็นการดีกว่าหากเจ้าสามารถเลือกสิ่งที่สอดคล้องกับความชอบขององค์หญิงได้” คาร์เตอร์กล่าวด้วยรอยยิ้ม

สิ่งที่นอร่าชอบและไม่ควรมีค่าเกินไป…

มันช่างน่ากลัวที่คำตอบของคำถามนี้ผุดขึ้นในใจของโรเอลในแทบจะทันที เขาพึมพำกับตัวเองอย่างช่วยไม่ได้

“สายจูงสุนัข”